Bahreyn, resmi adıyla Bahreyn Krallığı, Asya'da, Basra Körfezi'nde yer alan bir ada ülkesidir. Bahreyn'in güneydoğusunda Katar, batısında Suudi Arabistan yer alır. Takım adalardan oluşan ülke toplam 50 doğal ada ve 33 yapay adadan meydana gelir. Kuzeybatıdan, 25 Kasım 1986 kullanıma açılan ve 25 km. uzunluğundaki Kral Fahd Geçidi ile deniz üzerinden kara yolu ile Suudi Arabistan'a bağlanmıştır Maldivler ve Singapur'dan sonra Asya'nın üçüncü en küçük ülkesidir. Başkenti ve en büyük şehri Manama'dır.
Türkiye'de yirmi bir tane UNESCO Dünya Mirası bulunmaktadır. İlk olarak 1985'te İstanbul'un Tarihî Alanları, Göreme Millî Parkı ve Kapadokya ile Divriği Ulu Camii ve Darüşşifası, son olarak da 2023'te Gordion ile Anadolu'nun Ortaçağ Dönemi Ahşap Hipostil Camileri listeye dâhil edildi. Listedeki varlıklardan on dokuzu kültürel, ikisi karma alandır. Türkiye'nin Dünya Mirası Geçici Listesi'nde ise yetmiş dokuz tane varlığı bulunmaktadır.
Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) Afrika'da 145 Dünya Mirası belirlemiştir. Bu sit alanları 35 ülkede yer almaktadır.
Dünya Miras Komitesi, UNESCO Dünya Mirası olarak listelenecek alanları belirleyen kurul. Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına Dair Sözleşme'nin uygulanmasından sorumludur, Dünya Miras Fonu'nun kullanımını yönetir ve taraf devletlerin isteği üzerine finansal yardımları dağıtır. Birleşmiş Milletler Genel Kurulu tarafından dört yıllığına seçilen yirmi bir taraf devletten oluşmaktadır.
Agra Kalesi, Hindistan'daki Agra şehrinde yer alan tarihi bir kaledir. Kale, Mughal başkentinin 1638 yılında Kızıl Kale'den Delhi'ye taşındığı yıl olan 1638 yılına kadar Babür imparatorlarının ana yerleşim yeri idi. UNESCO tarafından 1983 yılında bir Dünya Mirası olarak ilan edildi.
Bahreyn Kalesi Bahreyn Surları, Bhreyn Hisarı ya da eski adı ile Portekiz Kalesi, Bahreyn'de bulunan arkeolojik alan. 1954'ten beri sürdürülen arkeolojik kazılar, M.Ö. 2300'den 18. yüzyıla kadar Kassites, Yunanlar, Portekizliler ve Persleri de içine alan çeşitli yerleşimlere ait yedi katmanlı tabaka içeren 12 metre yüksekliğinde bir höyükten çıkarılan antik kalıntıları ortaya çıkardı. Bir zamanlar Dilmun Uygarlığı'nın başkenti olan bölge 2005 yılında UNESCO tarafından Dünya Mirası olarak ilan edilmiştir.
Tehlike Altındaki Dünya Mirasları Listesi, Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) tarafından 1972 yılında yayımlanan Dünya Mirası Sözleşmesi'nin 11.4 maddesine uygun olarak Dünya Miras Komitesi tarafından Dünya Mirası Alanları'nı belirlemek ve yönetmek amacıyla derlenmiştir. Listelenen alanlar, korunması için büyük operasyonların gerekli olduğu ve "yardım talep edilen" Dünya Mirası Alanları'ndan oluşmaktadır. Listenin amacı uluslararası farkındalığı artırmak ve tehditlere karşı önlemler almaktır. Alana yönelik tehditler arasında yakın zamanlı, gerçekleşmesi kesinleşmiş tehditler veya alanda olumsuz etkilere neden olabilecek potansiyel tehlikeler sayılabilir.
Rani ki vav, Hindistan'ın Gucerat kentindeki Patan kasabasında karmaşık bir şekilde inşa edilmiş bir basamaklı kuyudur. Saraswati Nehri kıyısında bulunmaktadır. Rani ki vav, 11. yüzyılda kral I. Bhimdev'in anısına inşa edildi. 22 Haziran 2014'te UNESCO tarafından Dünya Mirası olarak ilan edildi. Basamaklı kuyular, Hint kıtasındaki yer altı su kaynakları ve depolama sistemlerinin ayırt edici bir formudur ve M.Ö. üçüncü bin yıldan beri inşa edilmiştir. Rani ki vav, karmaşık Maru-Gurjara mimari tarzında ters bir tapınaktır ve yedi basamaklı merdivenle inşa edilmiş ve 500'den fazla ana heykel içermektedir.
UNESCO, Batı Asya'nın 18 ülkesinde 82 Dünya Mirası bölgesi belirledi: Ermenistan, Azerbaycan, Bahreyn, Kıbrıs, Gürcistan, İran, Irak, İsrail, Ürdün, Lübnan, Umman, Filistin, Suudi Arabistan, Suriye, Türkiye, Birleşik Arap Emirlikleri, Katar ve Yemen. Mısır kısmen Batı Asya'da iken Mısır'daki Dünya Mirası alanları Afrika altında listelenmiştir. Kudüs'te bir site bulunmaktadır. Kuveyt, Dünya Mirası alanı olmayan tek ülkedir. Arap Oriks Barınağı 1994 yılında Dünya Mirası olarak listelenmişse de 2007 yılında listeden çıkarılmıştır. Koruma alanının %90'lık kısmı Umman tarafından kaldırıldı için, UNESCO alanı listeden çıkardı.
Bu liste, Karayipler'deki UNESCO Dünya Mirası listesidir. Hollanda Antilleri'ndeki Curaçao aracılığıyla Hollanda, Avrupa'yla olan kültürel ve siyasi birlikteliğine rağmen Kuzey Amerika'nın bir parçası olarak buraya dahil edilmiştir.
Aşağıdaki liste UNESCO tarafından Orta Amerika'da ilan edilmiş Dünya Mirası listesidir.
Litomyšl Kalesi, Çekya'daki en büyük Rönesans kalelerinden biridir. Çek devletine aittir. Litomyšl şehrinin merkezinde yer alır ve 1999 yılında UNESCO tarafından Dünya Mirası olarak ilan edilmiştir. Litomyšl Kalesi, ilk kez İtalya'da ortaya çıkan ve Çek topraklarında geliştirilmiş bir yapı türü olan çarşı kalesinin olağanüstü bir örneğidir.
Grinzane Cavour Kalesi, Kuzey İtalya'nın Piyemonte şehrindeki Grinzane Cavour'da yer alan bir kaledir.
Mumbai'deki Viktorya Dönemi ve Art Deco Topluluğu, Hindistan'ın Maharaştra eyaletindeki Mumbai şehrindeki Fort bölgesinde yer alan, 19. yüzyıldan kalma Victoria Neo Gotik binaları ile 20. yüzyıldan kalma Art Deco binaları topluluğudur. Bu Victorya Gotik binaları ve Art Deco binaları topluluğu, bir zamanlar Esplanade olarak bilinen büyük bir eğlence alanı olan Oval Maidan çevresinde yer almaktadır. Oval'in doğusunda Victorya Gotik kamu binaları, batı tarafında ise Backbay Reclamation ve Marine Drive'ın Art Deco binaları yer almaktadır.
Chittor Kalesi veya Chittorgarh, Hindistan'daki en büyük kalelerden biridir. UNESCO Dünya Mirası Listesi'ndedir. Kale, Mewar'ın başkentiydi ve günümüz Chittor kasabasında yer almaktadır. Berach Nehri tarafından oyulan vadinin ovalarının üzerinde 280 hektarlık bir alana yayılmış 180 m (590.6 ft) yüksekliğinde bir tepenin üzerinde yer almaktadır. Kale, dört saray, 19 büyük tapınak, 20 büyük su yapısı, 4 anıt ve birkaç zafer kulesi içeren 65 tarihi yapıyı kapsamaktadır.
Kumbhalgarh batı Hindistan'daki Racastan eyaletinin Udaipur şehri yakınlarındaki Rajsamand bölgesinde, Aravalli Tepeleri'nin batısındaki yer alan bir Mewar kalesidir. Racastan Tepe Kaleleri Dünya Mirası Alanı'nın bir parçasıdır. 15. yüzyılda Rana Kumbha tarafından inşa edilmiştir. 19. yüzyılın sonlarına kadar yerleşim görmüş olan kale günümüzde halka açıktır. Kumbalgarh, Udaipur'un kara yolu ile 82 km kuzeybatısında yer almaktadır. Chittaurgarh Kalesi'nden sonra Mewar'daki en önemli kaleydi.
Ranthambore Kalesi, Sawai Madhopur şehri yakınlarındaki Ranthambore Ulusal Parkı içinde yer alan bir kaledir. Park, Hindistan'ın Bağımsızlığına kadar Jaipur mihracelerinin eski avlanma alanı olarak hizmet vermiştir. Kale, Racastan'ın tarihi gelişmelerinin odak noktası olmuştur. Kalenin Çahamanaları (Chauhans) tarafından yapıldığına inanılmaktadır. 13. yüzyılda Delhi Sultanlığı kaleyi ele geçirdi. Kale, çevredeki Ranthambore Ulusal Parkı'nın panoramik manzarasına karşı uzanır ve popüler bir turistik cazibe merkezidir.
Amer Kalesi veya Amber Kalesi, Amer, Racastan, Hindistan'da bulunan bir kaledir. Amer, Racastan'ın başkenti Jaipur'dan 11 kilometre (6,8 mi) uzaklıkta bulunan 4 kilometrekare (1,5 sq mi) bir alana sahip bir kasabadır.. Amer kasabası ve Amber Kalesi, Raja Alan Singh Meena tarafından MS 967'de inşa edildi, daha sonra kachavaha rajputları tarafından yönetildi. Bir tepenin üzerinde yer alan yapı, Jaipur'daki başlıca turistik cazibe merkezidir. Amer Kalesi, sanatsal stil unsurlarıyla tanınır. Geniş surları, kapıları ve Arnavut kaldırımlı yolları ile kale, Amer Sarayı'nın ana su kaynağı olan Maota Gölü'ne bakmaktadır.
Jaisalmer Kalesi, Hindistan'ın Racastan eyaletindeki Jaisalmer şehrinde yer alan bir kaledir. Eski şehrin nüfusunun yaklaşık dörtte biri hala kale içinde bulunduğundan, dünyadaki çok az "yaşayan kaleden" biri olduğu kabul edilmektedir. 800 yıllık kalenin içinde günümüze kadar iyi korunmuş bir kısmı, Jaisalmer şehriydi. Kale duvarlarının dışındaki ilk yerleşimlerin, artan Jaisalmer nüfusunu barındırmak için 17. yüzyılda ortaya çıktığı kabul edilmektedir.
Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) Dünya Mirasları, 1972 yılında kurulan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi'nde tanımlandığı şekliyle kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerlerdir. Pakistan, Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına Dair Sözleşme'yi 23 Temmuz 1976'da onaylayarak, tarihî yerlerini listeye dâhil edilmeye uygun hâle getirdi.
Bahreyn