İçeriğe atla

Bahâî Mehmed Efendi

Bahâî Mehmed Efendi
Doğum1595
İstanbul
Ölüm2 Ocak 1654
MeslekMüderris, Kadı, Şeyhülislam
Ebeveyn(ler)Hocazade Abdülaziz Efendi

Bahâî Mehmed Efendi (d. 1595, İstanbul - ö. 2 Ocak 1654), Osmanlı şeyhülislamı.

Hayatı

1595'te İstanbul'da doğmuştur. Şeyhülislâm Hoca Sâdeddin Efendi'nin torunu, Kazasker Hocazade Abdülaziz Efendi'nin oğludur. 1631'de Selanik, 1633'te Halep, 1638'de Şam, 1644'te Edirne, bir yıl sonra da İstanbul kadılığında bulunmuştur. 1646'da Anadolu, ardından da Rumeli kazaskerliğine tayin edilmiştir. 1647'de ikinci defa Rumeli kazaskeri, ardından Hacı Abdürrahim Efendi'nin azli üzerine 18 Temmuz 1649'da şeyhülislâm olmuştur. 2 Mayıs 1651'de Rumeli Kazaskeri Karaçelebizade Abdülaziz Efendi şeyhülislâmlığa getirilmiştir. 16 Ağustos 1652'de Ebusaid Mehmed Efendi'nin azli üzerine ikinci defa şeyhülislâmlığa atanmıştır. 2 Ocak 1654'te boğmacadan ölmüştür.[1]

Kaynakça

  1. ^ İpşirli, Mehmet; Uzun, Mustafa İsmet (1991). "BAHÂÎ MEHMED EFENDİ". TDV İslâm Ansiklopedisi. 4. İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı. ss. 463-464. 19 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2023. 

İlgili Araştırma Makaleleri

Seyit İbrahim Efendi, müderris, kadı, kazasker, Osmanlı Devletinin 84. Şeyhülislamı.

Cafer Mustafa Sunullah Efendi ; Türk, Osmanlı devlet adamı, şair, müderris, kadı, kazasker ve şeyhülislam.

Paşmakçızade Abdullah Efendi, müderris, kadı, kazasker, Osmanlı şeyhülislamı.

Çivizade Muhiddin Mehmed Efendi, müderris, kadi, kazasker, Osmanlı Devleti şeyhülislamı.

Sâmânizade Ömer Hulusi Efendi müderris, Osmanlı Devleti'nde kadılık, kazaskerlik ve 3 kez şeyhülislamlık görevinde bulunmuş bir din adamıdır.

Hasan Fehmi Efendi Osmanlı Devleti 149. şeyhülislamı, kazasker, müderris.

Mehmed Esad Efendi, Osmanlı Devleti şeyhülislamı, kazasker, müderris, Lehcetü'l-Lügat adlı sözlüğün yazarı.

Mekkizade Mustafa Asım Efendi, Osmanlı Devleti şeyhülislamı, kazasker, müderris. 1818-1819, 1823-1825 ve 1833-1846 dönemlerinde 3 kez şeyhulislamlık görevi yapmıştır. II. Mahmud ve Abdülmecid dönemlerindeki şeyhülislâmlığı toplam olarak yaklaşık 17 yıl 6 aydır.

Mekkî Mehmed Efendi, Osmanlı Devleti şeyhülislamı, kazasker, müderris.

<span class="mw-page-title-main">Ebu İshak İsmail Efendi</span>

Ebû İshâk İsmail Efendi 18. asırda şeyhülislamlık vazifesi yapan Osmanlı din adamıdır.

Mehmed Ziyaeddin Efendi, Osmanlı şeyhülislamı.
1909 tarihinde Rumeli kazaskeri iken Cemaleddin Efendi'nin şeyhülislamlıktan istifası üzerine şeyhülislamlık makamına getirildi. II. Abdülhamid'in tahttan indirilmesi için gerekli olan hal fetvasını verdi. Ziyaeddin Efendi, II. Abdülhamid'i dinî kitapları yakmakla, devlet hazinesini israf etmekle ve fitneye sebebiyet vermekle suçlayan fetvayı imzalamamak için rahatsızlığını bahane edip meclise gitmek istemedi ancak Talat Paşa'nın tehdit etmesinden ve imzalamadığı takdirde II. Abdülhamid'in öldürüleceği söylentisinden dolayı fetvayı imzalamak zorunda kaldı. Tevfik Paşa kabinesinin 5 Mayıs 1909'da istifası üzerine görevinden ayrıldı. Makamından ayrıldıktan sonra ölümüne kadar Meclis-i Âyan üyesi olarak kaldı.

Hocazade Mehmed Efendi, Osmanlı şeyhülislamı.

Hocazade Esad Efendi, Osmanlı şeyhülislamı, II. Osman'ın kayınpederi, Akile Hanım'ın babası.

Ebusaid Mehmed Efendi, Osmanlı şeyhülislamı.

Dürrizade Abdullah Efendi, Osmanlı şeyhülislamı.

<span class="mw-page-title-main">Yasincizade Abdülvehhab Efendi</span> Osmanlı şeyhülislamı

Yasincizade Abdülvehhab Efendi, Osmanlı şeyhülislamıdır.

Çerkes Halil Efendi, Osmanlı şeyhülislamı.

Çatalcalı Ali Efendi Osmanlı Devleti'nin 56. ve 62. Şeyhülislamı.

Sadreddinzade Sadık Mehmed Efendi, Osmanlı şeyhülislamı.

Hocazade Abdülaziz Efendi, Farsçadan Türkçeye çevirdiği eserleriyle tanınan kazasker, şair, yazar.