İçeriğe atla

Büyük Roma Yangını

Le Havre'de bulunan André Malraux Modern Sanat Müzesi'ndeki Büyük Roma Yangını tablosu (Hubert Robert, 1785, yağlı boya, 76 x 93 cm)

Büyük Roma Yangını, 19 Temmuz 64'te başlayıp yaklaşık bir hafta süren ve başkent Roma'nın üçte ikisinin yanmasına neden olan büyük yangın.

Tarihçi Tacitus'a göre Büyük Roma Yangını 64 yılının 19 Temmuz gecesi Circus Maximus etrafında kümelenen dükkânların arasında başlamıştı.[1] Birçok Romalının taş duvarları olmayan ahşap evlerde oturmasından dolayı yangın oldukça hızlı biçimde bu bölgelere doğru sıçradı.[2] Yangın beş gün sonra tekrar güçlenmeden önce neredeyse kontrol altına alınmıştı.[3] Tarihçi Suetonius, yangının toplam altı gün ve yedi gece boyunca devam ettiğini iddia eder.[4] Yangın Roma'nın on dört bölgesinden dördünü tamamen, yedi tanesini ise kısmen küle çevirdi.[5] Yangın aynı zamanda Neron'nun sarayına, Jupiter Stator Tapınağı'na ve Vesta Tapınağı'ndaki ocağa da zarar verdi.[6]

Neron ve Büyük Yangın

Roma'nın yanışını izleyen Neron
(Piotr Stachiewicz, Quo Vadis)

Büyük Roma Yangını, 64 yılının 18 Temmuz gecesini 19 Temmuz'a bağlayan gece patlak verdi. Yangın, Circus Maximus'un güneydoğu köşesinde çabuk tutuşan mallar satan dükkânlarda başladı.[1]

Yangının ne kadar büyük olduğu konusu hâlâ tartışmalıdır. Yangının olduğu sıralarda henüz dokuz yaşında olan Tarihçi Tacitus'a göre, çabucak büyümüş ve beş gün boyunca sürmüştü.[3] Yangın, Roma'nın on dört bölgesinden dördünü tamamen, yedi tanesini ise kısmen küle çevirdi.[3] Yangının olduğu zamanda yaşayan bir diğer tarihçi olan ve yangından bahsederek geçerken onun hakkında yazan Yaşlı Pliny'dir.[7] Bu sırada yaşayan diğer tarihçiler Josephus, Dio Chrysostom, Plutarch ve Epictetus, yangından bahsetmezler. Yangının boyutları hakkındaki bir diğer kaynak, Seneca'dan Paul'e giden taklit Hristiyan mektubundaki ara değerlemede, "Altı günde yüz otuz iki ev ve dört mahalle yandı ve yedinci gün durdu." diye bahsedilir.[8] Bu kaynak, kentin yaklaşık yüzde onunun yandığını belirtir. Roma'da, yaklaşık 1.700 özel mülk ve 47.000 apartman bloğu vardı.

Suetonius ve Cassius Dio'un söylediklerine göre şehir yanarken Neron sahne elbiseleri içerisinde "Sack of Ilium"'u söylemiştir.[9] Her nedense Tacitus, yangın sırasında Neron'un Antium'da olduğunu aktarır.[10] Tacitus Tacitus, Nero'nun şehir yanarken lir çalıp şarkı söylemesinin sadece bir söylenti olduğunu söyler.[] Popüler efsaneler Nero'nun Roma yanarken keman çaldığını söyler ancak bu bir Anakronizm'dir (tarih hatası) çünkü o çağda keman henüz icat edilmemişti ve yaklaşık bin yıl daha da icat edilmeyecekti.[11]

Tacitus'a göre, Nero yangını duyar duymaz kendi kasasından ödediği yardım çabalarını organize etmek için aceleyle Roma'ya geri döndü.[10] Yangının ardından Neron, evsizlere sığınak sağlamak için sarayını açtı ve hayatta kalanların açlıktan ölmesini önlemek için gıda tedarikinin düzenli olmasını sağladı.[10] Yangın sırasında yeni bir şehir geliştirme planı yaptı. Yangından sonra evler birbirinden ayrılarak briketten inşa edildi ve geniş yollar üzerinde cepheleri revaklarla süslendi.[12] Neron aynı zamanda yangın nedeniyle açılan bir yerde Domus Aurea olarak bilinen bir saray kompleksi inşa ettirdi.[13] Bu muhteşem saray 300 acrelik (yaklaşık 1.214.056,926 m²) bir alana yayılmıştı ve imparator Neron'un Colossus Neronis olarak bilinen 37 metre yüksekliğindeki bronz bir heykeli girişin hemen yanına dikilmişti.[14][15] Yeniden yapılanma için gerekli paralar nedeniyle imparatorluğun eyaletlerine vergiler salındı.[16]

Yangına kimin ya da neyin neden olduğu belirsizdir. Tacitus'un dediğine göre Neron, Hristiyanları tutuklatmış ve mahkûm ettirmişti ancak bu insanların nefreti kundakçılık yapacak kadar fazla değildi."[17] Hristiyanlar suçlarını itiraf etmişlerdi ancak bu itirafın işkenceyle alınmış yanlış bir itiraf olup olmadığı bilinmemektedir.[] Suetonius ve Cassius Dio, Neron'u delice bir arzuyla şehri yok etmek isteyen bir kundakçı olarak tasvir ederler.[18] Her hâlükârda Antik Roma'da kazayla başlayan büyük yangınlar epey yaygındı. Gerçekte Roma, 69 yılında İmparator Vitellius ve[19] 80 yılında İmparator Titus zamanında bir kez daha yanmıştı.[20]

Tacitus'a göre halk bir günah keçisi aramıştı ve dedikodular Neron'u sorumlu tuttu.[] Suçlu olarak Neron, Hristiyanlar olarak bilinen bir tarikatı hedef gösterdi.[] Başkaları çarmıha gerilip yakılırken Hristiyanların köpeklere atılmasını emretti.[]

Tarihsel kaynaklara göre yangın

Ermitaj Müzesi'nde bulunan Büyük Roma Yangını konulu tabl. (Hubert Robert, 1787, yağlı boya, 65x81 cm)

Yangın hakkındaki değişik kaynaklar üç tali kaynaktan gelir: Cassius Dio, Suetonius ve Tacitus. İçerisinde belki de Fabius Rusticus, Cluvius Rufus ve Yaşlı Pliny tarafından yazılmış tarihlerde bulunan birincil kaynaklar günümüze kadar ulaşmamıştır. Bu birincil kaynaklar çelişkili ve fazla abartılı olarak tanımlanırlar.[1] Bu tarihsel kaynakların gösterdiğine göre Neron ve yangın hakkında en az beş farklı hikâye vardır:

Cassius Dio

Şehri yerle bir etme arzusuyla dolu olan Neron, sarhoş taklidi yapan adamlarını şehri yakmaya gönderdi. Neron, yangını Palatine Tepesi'ndeki sarayından şarkı söyleyerek ve lir çalarak seyretti.[21]

Suetonius

Çılgınca bir kaprisle motive olmuş olarak Neron, açıktan açığa adamlarını şehri yakmaya gönderdi. Neron, yangını Esquiline Tepesi'ndeki Maecenas Kulesi'nden şarkı söyleyerek ve lir çalarak seyretti.[22]

Tacitus

  • Neron, adamlarını şehri yakmaya gönderdi. Neron, özel bir sahneden şarkı söyleyerek lirini çaldı.[23]
  • Yangın bir kazaydı ve Neron, Antium'daydı.[24]
  • Yangına daha sonra suçlarını itiraf eden ve Neron tarafından cezalandırılan Hristiyanlar neden olmuştur.[17]

Yangının şekli hakkında yeni bulgular

Aslında yangına tam olarak neyin sebep olduğu konusu hâlâ tartışmalıdır. Halkın çoğu, özellikle zamanında, bunun bir kundakçılık olduğuna inandı ancak yeni kanıtlar, bunun epey gerçekçi bir olasılık olarak sadece bir kaza olduğunu desteklemektedir. Tacitus, geçen yüzyıla kadar kundakçılıkta dikkat edilen en popüler delil olarak yangının rüzgâra karşı yayıldığını gözlemledi. Yeni çalışmaların gösterdiğine göre büyük yangınlar etrafındaki oksijeni tüketir, bu yüzden de daha fazla oksijen bulabilmek için alevler, rüzgâra doğru yayılırlar. []. Tacitus, aynı zamanda doğal olmayan ve belki de kundakçılığın delili olabilecek şekilde yangının daha az tutuşabilir tapınak ve betondan zengin konutlarına doğru sıçradığını gözlemlemiştir. Günümüzde uzmanlar, binanın tamamı tutuşmaz malzemeden yapılmış olsa bile kor ateşin pencerelere doğru gelmesi durumunda mobilyaların kolaylıkla alev alabileceğini bilmektedirler. Bu belki de binanın tamamının yanmasına yol açabilmektedir. Roma binaları, pencerelerinin korunmamış ve havalandırmalarının iyi olması nedeniyle özellikle bu tehlikeye karşı açıktı.

Popüler kültürde yangın

  • Optik disk yazma programı Nero Burning ROM (= Neron Roma'yı Yakıyor), adını Büyük Yangınla alakalı bir kelime oyunundan alır ve logosu, alev almış Colosseum resmidir.

Kaynakça

Atıflar

  1. ^ a b c Tacitus, Yıllıklar XV.38
  2. ^ Tacitus, "yıllıklar-xv-38"
  3. ^ a b c Tacitus, Yıllıklar XV.40
  4. ^ Suetonius, On iki Sezarın Hayatları, Nero'nun hayatı, 38
  5. ^ Tacitus, Yıllıklar XV.41
  6. ^ Tacitus, Annals XV.41
  7. ^ Yaşlı Pliny, Natural Histories, XVII'de Pliny, "İmparator Nero’nun büyük yangınıyla devrilen" ağaçlardan bahseder.
  8. ^ Paul ve Seneca arasındaki yazışmalar 15 Kasım 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (taklit), Çevirmen M.R. James, belge 4. Yüzyıldan ve "en adi çeşitlerden biri." der.
  9. ^ Suetonius, Nero'nun hayatı, 38; Cassius Dio, Roma Tarihi LXII.16
  10. ^ a b c Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; yıllıklar-xv-39 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: )
  11. ^ Nero'nun keman çalmasıyla ilgili en eski kaynak; - William Cobbett, Toplumun orta ve yüksek sınıflarından genç erkeklere ve (sırası gelmişken) genç kadınlara öğütler, 1829
  12. ^ Tacitus, Yıllıklar XV.43
  13. ^ Tacitus, Yıllıklar XV.42
  14. ^ Roth, Leland M. (1993). Understanding Architecture: Its Elements, History and Meaning, First, Boulder, (Mimariyi anlamak: esasları, tarih ve anlamı, ilk kaya) CO: Westview Press, 227-8. ISBN 0-06-430158-3
  15. ^ Ball, Larry F. (2003). The Domus Aurea and the Roman architectural revolution (Domus Aurea ve Roma Mimari Devrimi). Cambridge University Press. ISBN 0-521-82251-3
  16. ^ Tacitus, Yıllıklar XV.45
  17. ^ a b Tacitus, Yıllıklar XV.44
  18. ^ Suetonius, Nero'nun hayatı 38; Cassius Dio, Roma Tarihi LXII.16
  19. ^ Vespasian'ın kuşatması sırasında
  20. ^ Suetonius, On iki Sezar'ın hayatları, Titus'un hayatı 8
  21. ^ Cassius Dio, Roma Tarihi LXII.16-17
  22. ^ Suetonius, On iki Sezar'ın hayatları Nero'nun hayatı, 38
  23. ^ Tacitus, Yıllıklar XV.38-44
  24. ^ Tacitus, Yıllıklar XV.38-39

Genel

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Neron</span> 5. Roma imparatoru (s. 54–68)

Nero Claudius Caesar Augustus Germanicus, esas adı Lucius Domitius Ahenobarbus olan ve aynı zamanda Nero Claudius Caesar Drusus Germanicus olarak da bilinen, Julio-Claudian Hanedanı'nın beşinci ve son Roma imparatoru. Nero, büyük amcası Claudius tarafından tahtın vârisi olarak evlatlık edinilmiştir. Nero Claudius Caesar Drusus olarak, İmparator Claudius'un ölümünün ardından, 13 Ekim 54'te Roma tahtına oturmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Titus (Roma imparatoru)</span>

Titus Flavius Vespasianus, Titus adıyla da bilinen Flavius Hanedanı mensubu, Roma imparatorudur.

İdrar Vergisi Roma İmparatoru Nero tarafından 1. yüzyılda idrarların toplanması için zorla alınan bir vergidir. Roma toplumunun alt sınıfları idrarlarını bir kabın içine yapar ve foseptiğe dökerdi. Sıvı olanı daha sonra halk tuvaletlerinden toplanır ve birçok kimyasal işlem için hammadde olarak kullanılırdı. Örneğin; tabaklama işlemi için ve aynı zamanda Roma çamaşırhaneleri tarafından amonyak kaynağı olarak, yünden toga'ların beyazlatılması için kullanılırdı.

<span class="mw-page-title-main">Domitianus</span> Roma İmparatoru

Titus Flavius Domitianus, Batı'da genellikle Domitian adıyla bilinen Flavius Hanedanına mensup, Roma imparatoru.

<span class="mw-page-title-main">Tiberius</span> İkinci Roma imparatoru

Tiberius Caesar Augustus, doğumda; Tiberius Claudius Nero, Augustus'un 14 yılında ölümünün ardından Roma İmparatorluğu tahtına çıkan ikinci Roma imparatoru. Tiberius Claudius Nero ve Livia Drusilla'nın oğlu olan Tiberius doğuştan Claudius ailesinin mensubuydu. Annesi, babasından boşanarak MÖ 39 yılında Augustus ile yeniden evlenmiştir. Tiberius, sonradan Augustus'un kızı ve üvey kız kardeşi Yaşlı Julia ile evlenmiş ve ardından Augustus tarafından evlat edinilerek Julius ailesi mensubu olmuştur. Tiberius'un ardından gelen imparatorlar bu iki aile arasındaki karışımı gelecek 40 yıl boyunca devam ettirmişler, tarihçiler de bu hanedanı Julio-Claudian hanedanı olarak adlandırmışlardır.

<span class="mw-page-title-main">Caligula</span> Roma İmparatorluğunun üçüncü imparatoru

Gaius Julius Caesar Augustus Germanicus, daha çok Caligula takma adı ile bilinen, 37 - 41 yılları arasında görev yapmış, Julio-Claudian Hanedanı mensubu ve Roma İmparatorluğu'nun üçüncü imparatoru.

<span class="mw-page-title-main">Claudius</span> 4. Roma imparatoru (s. 41–54)

Tiberius Claudius Caesar Augustus Germanicus ya da Claudius, Julio-Claudian hanedanının dördüncü Roma imparatorudur. 24 Ocak 41'den 54 yılında ölümüne kadar hüküm sürmüştür. Drusus ve Küçük Antonia'nın oğlu olarak Galya'da Lugdunum'da doğmuştur. İtalya dışında doğmuş ilk Roma imparatorudur.

Epaphroditos ya da Epaphroditus, Roma İmparatoru Nero'nun sekreteri ve azatlı kölesi. 9 Haziran 68 tarihinde İmparatorun kendisini öldürmesine yardım etmekle itham edilmiştir. Daha sonra Nero'nun hayatını korumakta başarısız olduğu gerekçesiyle Domitian tarafından sürgüne gönderilmiş ve ardından idam edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Suetonius</span> Romanın en dikkat çeken tarihçisi ve biyografi yazarı

Gaius Suetonius Tranquillus, yaygın adıyla Suetonius, erken Roma İmparatorluk döneminde yaşamış Romalı tarihçiydi. Suetonius'un günümüze ulaşan en önemli eseri, Julius Caesar'dan Domitianus'a kadar 12 Roma hükümdarının biyografilerinden oluşan De vita Caesarum eseridir. Suetonius'un diğer eserleri Roma'da günlük yaşam, siyaset, hitabet ve şairler, tarihçiler ve gramerciler gibi ünlü yazarların yaşamlarını konu almaktadır. Bu kitaplardan bazıları kısmen günümüze ulaşabilmiş olsa da, büyük kısmı kaybolmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Julia Agrippina</span>

Julia Agrippina; Genç Agrippina olarak da bilinir, Roma İmparatoriçesi. İmparator Augustus'un çocuğunun torunu, İmparator Tiberius'un büyük yeğeni ve evlatlık edinilmiş torunu, İmparator Caligula'nın kız kardeşi, İmparator Claudius'un karısı ve İmparator Nero'nun annesidir.

Quinquennial Neronia, İmparator Nero tarafından yaratılan Yunan tarzında büyük festival. Festival üç bölümden oluşurdu; ilk bölüm müzik, hitabet sanatı ve nazım, ikinci bölüm jimnastik ve üçüncü bölüm ise binicilik alanındaydı. 60 ve 65 yıllarından olmak üzere iki defa düzenlenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Britannicus</span>

Tiberius Claudius Caesar Britannicus, Roma İmparatoru Claudius ve üçüncü karısı Roma İmparatoriçesi Messalina'nın oğlu. Babasın tahta çıkmasında kısa bir süre sonra doğduğu için veraset göstergesi olarak kabul edildi. Annesi öldürülüp babası Claudius Genç Agrippina ile evlendiğinde genç bir çocuktu. Bu Agrippina'nın büyük oğlu Nero'ya onu taht mücadelesinde geçme şansı verdi. Nero tahta çıkar çıkmaz onu 14. yaş gününden hemen önce öldürttü.

Livia Drusilla, 14 yılından sonra Livia Augusta olarak bilinir, Roma İmparatorluğu'nun ilk imparatoru Augustus'un karısı ve birkaç kez imparator naipliği yapmış, imparatorun sadık danışmanı, 1. yüzyıl Roma'sının en güçlü kadını ve Roma imparatoriçesi olan Julio-Claudian Hanedanı mensubu Romalı kadın.

Fabius Rusticus, Tacitus tarafından birkaç eserinde kendisinden alıntı yapılan Roma dönemi tarihçisi. Tacitus, onu Livy ile karşılaştırır ve "antik ve modern tarihçiler arasında en çarpıcı olanı." şeklinde tarif eder. Tacitus ayrıca onun belagat yeteneği ile olayları süslediğini anlatır. Fabius Rusticus, Tacitus tarafından Yaşlı Seneca'nın arkadaşı olarak da tasvir edilir.

(Claudia) Livia Julia, Genellikle aile adı olan Livilla ile tanınan Nero Claudius Drusus ve Antonianın tek kızı.

<span class="mw-page-title-main">I. Vologases</span>

I. Vologases, 51 - 78 yılları arasında tahta çıkmış olan Part Kralı. Part Kralı II. Vonones'in Yunan bir cariyeden olan oğludur ve 51 yılında babasının ölümü üzerine tahta çıkmıştır. Medya Atropatena krallığını kardeşi II. Pakorus'a verirken diğer kardeşi I. Tiridatis için Ermenistanı işgal etmiştir. Bu işgal Roma ve Partlar arasında uzun yıllar (54–63) sürecek savaşlara neden olmuş ve Romalı general Corbulo'nun Ermenistanı fethetmesiyle sonuçlanmıştır.

Gaius Suetonius Paulinus,, Daha çok Iceni kraliçesi Boudica'nın isyanında kazandığı zaferle ile hatırlanan Roma'lı general.

<span class="mw-page-title-main">Boudica</span>

Boudica, MS 61 yılında Romalıların Büyük Britanya'daki işgalci güçlerine karşı bir isyan başlatan, Kuzey Britanya'nın Norfolk bölgesinde yaşayan Iceni kabilesinin kraliçesi.

Domus Aurea, 64 yılında Roma'da meydanan gelen Büyük Roma Yangını yangını sonucu, Esquiline tepesi eteklerindeki Aristokratlara ait evlerin yanmasıyla ortaya çıkan geniş alandan faydalanmak isteyen Roma İmparatoru Nero tarafından yaptırılmış olan ve büyük bir alana yayılan portikolu villa.

<span class="mw-page-title-main">Julia (Jül Sezar'ın kızı)</span>

Julia Caesaris dictator Gaius Julius Caesar'ın ilk evliliğini yaptığı Cornelia Cinna'dan doğan tek meşru çocuğu. Julia, Büyük Pompey'in dördüncü karısı olmuş ve güzelliği ve erdemi ile ünlenmiştir.