İçeriğe atla

Büyük Faşizm Konseyi

Büyük Faşizm Konseyi (İtalyanca: Gran consiglio del fascismo), Benito Mussolini liderliğindeki Faşist İtalya'da iktidarı elinde tutan en yüksek organdı. Ulusal Faşist Parti bünyesinde bir organ olarak 1923 yılında kurulmuş, sonrasında 9 Aralık 1928 itibarıyla devlet kurumu haline gelmişti. Konsey, İtalyan hükûmetlerinin toplandığı Roma'daki Palazzo Venezia'da toplanırdı. II. Dünya Savaşı sürmekteyken 25 Temmuz 1943 günü gerçekleşen Konsey toplantısında Mussolini iktidarının aldığı güvensizlik oyu sonucu İtalya'da faşizmin sona ermesi üzerine konseyin varlığı sona ermiştir.

Arması

Arka planı

Benito Mussolini'nin İtalya Krallığı Başbakanı olduğu 1922-1943 yılları arasında Ulusal Faşist Parti iktidarı altındaki dönemde totaliter bir rejim kuran İtalyan faşizmi ekonomik kalkınma modeli benimsemişse de siyasal muhalefeti ortadan tamamen kaldıracak hamlelerde bulunmuş, geleneksel muhafazakâr değer yargılarını savunmuş Katolik Kilisesiyle yakın işbirliği yapmıştır. Dış siyasetten yayılmacı ve saldırgan bir siyaset yürütülmüştür. Yeni rejim daha önceden Ulusal Faşist Partisi'nin bir organı olan bu konseyi 1928 yılında bir devlet kurumuna çevirmiştir.

Konsey yapısı ve iktidarı

Nazilerdeki Führerprinzip yani Führer'in her sözünün yazılı yasaların üzerinde olduğuna dayanan kuralın aksine Büyük Faşizm Konseyi, faşist diktatörün iktidarına kağıt üzerinde de olsa kimi sınırlandırmalar getirmekteydi. Bu anlamda Mussolini iktidarının tek kontrol edildiği kurum niteliğindeydi. Görevleri şu şekildeydi:

  • Faşist Parti vekillerini belirlemek.
  • Faşist Parti sekreter adaylığını önermek ve kabul etmek.
  • Faşist Partinin tüm kademelerindeki yöneticilerini atamak ve görevden almak.
  • Faşist Parti siyasetini belirlemek ve onaylamak
  • Kralın varisleri belirlemek.
  • Başbakanın selefini belirlemek.
  • Parlamento ve Senato bileşimini belirlemek.
  • Başbakanın görev ve yetkilerini belirlemek.
  • Uluslararası anlaşmalar yapmak ve dış siyaseti belirlemek.

Konsey bileşimi

İtalya Başbakanı ve Duçe
Portre İsim
(Doğum–Ölüm)
Görev süresi 25 Temmuz 1943 Oylamasındaki tutumu
Göreve geliş Görevden ayrılış Görevdeki süre
Benito Mussolini
(1883–1945)
14 Aralık 1929 25 Temmuz 1943 13 yıl, 223 günDevrildi
Quadrumvir
Portre İsim
(Doğum–Ölüm)
Görev süresi 25 Temmuz 1943 Oylamasındaki tutumu
Göreve geliş Görevden ayrılış Görevdeki süre
Italo Balbo
(1896–1940)
14 Aralık 1929 28 Haziran 1940 10 yıl, 197 günGörevdeyken öldü
Michele Bianchi
(1883–1930)
14 Aralık 1929 3 Şubat 1930 51 günGörevdeyken öldü
Emilio De Bono
(1866–1944)
14 Aralık 1929 25 Temmuz 1943 13 yıl, 223 günEvet
Cesare Maria De Vecchi
(1884–1959)
14 Aralık 1929 25 Temmuz 1943 13 yıl, 223 günEvet
Senato Başkanı
Portre İsim
(Doğum–Ölüm)
Görev süresi 25 Temmuz 1943 Oylamasındaki tutumu
Göreve geliş Görevden ayrılış Görevdeki süre
Luigi Federzoni
(1878–1967)
14 Aralık 1929 2 March 1939 9 yıl, 78 gün
Giacomo Suardo
(1883–1947)
15 March 1939 25 Temmuz 1943 4 yıl, 132 günÇekimser
Fasci Meclis vekilleri
Portre İsim
(Doğum–Ölüm)
Görev süresi 25 Temmuz 1943 Oylamasındaki tutumu
Göreve geliş Görevden ayrılış Görevdeki süre
Giovanni Giuriati
(1876–1970)
14 Aralık 1929 19 Ocak 1934 4 yıl, 36 gün
Costanzo Ciano
(1876–1939)
28 Nisan 1934 26 Haziran 1939 5 yıl, 59 günGörevdeyken öldü
Dino Grandi
(1895–1988)
30 Kasım 1939 25 Temmuz 1943 3 yıl, 237 günEvet
Tarım Bakanı
Portre İsim
(Doğum–Ölüm)
Görev süresi 25 Temmuz 1943 Oylamasındaki tutumu
Göreve geliş Görevden ayrılış Görevdeki süre
Giacomo Acerbo
(1888–1969)
14 Aralık 1929 24 Ocak 1935 5 yıl, 41 gün
Edmondo Rossoni
(1884–1965)
24 Ocak 1935 31 Ekim 1939 4 yıl, 280 gün
Giuseppe Tassinari
(1891–1944)
31 Ekim 1939 26 Aralık 1941 2 yıl, 56 gün
Carlo Pareschi
(1898–1944)
26 Aralık 1941 25 Temmuz 1943 1 yıl, 211 günEvet
Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı
Portre İsim
(Doğum–Ölüm)
Görev süresi 25 Temmuz 1943 Oylamasındaki tutumu
Göreve geliş Görevden ayrılış Görevdeki süre
Giuseppe Bottai
(1895–1959)
14 Aralık 1929 20 Temmuz 1932 2 yıl, 219 gün
Benito Mussolini
(1883–1945)
20 Temmuz 1932 11 Haziran 1936 3 yıl, 327 gün
Ferruccio Lantini
(1886–1959)
11 Haziran 1936 31 Ekim 1939 3 yıl, 142 gün
Renato Ricci
(1896–1956)
31 Ekim 1939 6 Şubat 1943 3 yıl, 98 gün
Carlo Tiengo
(1882–1945)
6 Şubat 1943 19 Nisan 1943 72 gün
Tullio Cianetti
(1899–1976)
19 Nisan 1943 25 Temmuz 1943 97 günEvet
Maliye Bakanı
Portre İsim
(Doğum–Ölüm)
Görev süresi 25 Temmuz 1943 Oylamasındaki tutumu
Göreve geliş Görevden ayrılış Görevdeki süre
Antonio Mosconi
(1866–1955)
14 Aralık 1929 20 Temmuz 1932 2 yıl, 219 gün
Guido Jung
(1876–1949)
20 Temmuz 1932 17 Ocak 1935 2 yıl, 181 gün
Paolo Thaon di Revel
(1888–1973)
17 Ocak 1935 6 Şubat 1943 8 yıl, 20 gün
Giacomo Acerbo
(1888–1969)
6 Şubat 1943 25 Temmuz 1943 169 günEvet
Dışişleri Bakanı
Portre İsim
(Doğum–Ölüm)
Görev süresi 25 Temmuz 1943 Oylamasındaki tutumu
Göreve geliş Görevden ayrılış Görevdeki süre
Benito Mussolini
(1883–1945)
14 Aralık 1929 12 Eylül 1929 −93 gün
Dino Grandi
(1895–1988)
12 Eylül 1929 20 Temmuz 1932 2 yıl, 312 gün
Benito Mussolini
(1883–1945)
20 Temmuz 1932 9 Haziran 1936 3 yıl, 325 gün
Galeazzo Ciano
(1903–1944)
9 Haziran 1936 6 Şubat 1943 6 yıl, 242 gün
Benito Mussolini
(1883–1945)
6 Şubat 1943 25 Temmuz 1943 169 günDevrildi
İçişleri Bakanı
Portre İsim
(Doğum–Ölüm)
Görev süresi 25 Temmuz 1943 Oylamasındaki tutumu
Göreve geliş Görevden ayrılış Görevdeki süre
Benito Mussolini
(1883–1945)
14 Aralık 1929 25 Temmuz 1943 13 yıl, 223 günDevrildi
Adalet Bakanı
Portre İsim
(Doğum–Ölüm)
Görev süresi 25 Temmuz 1943 Oylamasındaki tutumu
Göreve geliş Görevden ayrılış Görevdeki süre
Alfredo Rocco
(1875–1935)
14 Aralık 1929 20 Temmuz 1932 2 yıl, 219 gün
Pietro De Francisci
(1883–1971)
20 Temmuz 1932 24 Ocak 1935 2 yıl, 188 gün
Arrigo Solmi
(1873–1944)
24 Ocak 1935 12 Temmuz 1939 4 yıl, 169 gün
Dino Grandi
(1895–1988)
12 Temmuz 1939 5 Şubat 1943 3 yıl, 208 gün
Alfredo De Marsico
(1888–1985)
5 Şubat 1943 25 Temmuz 1943 170 günEvet
Popüler Kültür Bakanı
Portre İsim
(Doğum–Ölüm)
Görev süresi 25 Temmuz 1943 Oylamasındaki tutumu
Göreve geliş Görevden ayrılış Görevdeki süre
Galeazzo Ciano
(1903–1944)
23 Haziran 1935 11 Haziran 1936 354 gün
Dino Alfieri
(1886–1966)
11 Haziran 1936 31 Ekim 1939 3 yıl, 142 gün
Alessandro Pavolini
(1903–1945)
31 Ekim 1939 6 Şubat 1943 3 yıl, 98 gün
Gaetano Polverelli
(1886–1960)
6 Şubat 1943 25 Temmuz 1943 169 günHayır
Eğitim Bakanı
Portre İsim
(Doğum–Ölüm)
Görev süresi 25 Temmuz 1943 Oylamasındaki tutumu
Göreve geliş Görevden ayrılış Görevdeki süre
Balbino Giuliano
(1879–1958)
14 Aralık 1929 20 Temmuz 1932 2 yıl, 219 gün
Francesco Ercole
(1884–1945)
20 Temmuz 1932 24 Ocak 1935 2 yıl, 188 gün
Cesare Maria De Vecchi
(1884–1959)
24 Ocak 1935 15 Kasım 1936 1 yıl, 296 gün
Giuseppe Bottai
(1895–1959)
15 Kasım 1936 5 Şubat 1943 6 yıl, 82 gün
Giacomo Acerbo
(1888–1969)
5 Şubat 1943 25 Temmuz 1943 170 günEvet
Kraliyet Akademisi
Portre İsim
(Doğum–Ölüm)
Görev süresi 25 Temmuz 1943 Oylamasındaki tutumu
Göreve geliş Görevden ayrılış Görevdeki süre
Tommaso Tittoni
(1855–1931)
14 Aralık 1929 16 Eylül 1930 276 gün
Guglielmo Marconi
(1874–1937)
19 Eylül 1930 20 Temmuz 1937 6 yıl, 304 günGörevdeyken öldü
Gabriele D'Annunzio
(1863–1938)
12 Kasım 1937 1 March 1938 109 günGörevdeyken öldü
Luigi Federzoni
(1878–1967)
21 Nisan 1938 25 Temmuz 1943 5 yıl, 95 günEvet
Devlet Güvenlik Özel Mahkemesi Başkanı
Portre İsim
(Doğum–Ölüm)
Görev süresi 25 Temmuz 1943 Oylamasındaki tutumu
Göreve geliş Görevden ayrılış Görevdeki süre
Guido Cristini
(1895–1979)
9 Aralık 1928 28 Kasım 1932 4 yıl, 19 gün
Antonino Tringali Casanuova
(1888–1943)
28 Kasım 1932 25 Temmuz 1943 10 yıl, 239 günHayır

Sonrası

1943 yılında Müttefik Devletlerin Husky Harekâtıyla Sicilya'yı işgal etmesi İtalya'da faşist rejimin sonunu hazırlar. Kont Dino Grandi ve Kral III. Vittorio Emanuele tarafından yürütülen, sonuçta da 24-25 Temmuz 1943 tarihli Büyük Faşizm Konseyi toplantısında Başbakan Benito Mussolini'nin güvensizlik oyu alarak görevden alınmasıyla rejim çöker, konsey de işlevini yitirir. Mussolini'ye karşı verilen 19 güvensizlik oyuna karşı sadece 8 lehte oy çıkar. Önergeyi sunan Grandi'nin bu önergeyi sunacağını önceden bildiği halde Mussolini, Grandi'yi engellemez.[1] Güvensizlik oyu veren kişilerin arasında, makamlarını Mussolini'ye borçlu olan eski dava arkadaşlarının birçoğunun yanı sıra eski dışişleri bakanı, Mussolini'nin damadı ve torunlarının babası olan Kont Galeazzo Ciano da vardı.[2] Ertesi gün Kralla görüşen Mussolini'ye görevden alındığı bildirilir ve hapse atılır. Yerine Pietro Badoglio geçer. Mussolini tutulmakta olduğu hapisten Naziler sayesinde kaçırıldıktan sonra İtalya'nın kuzeyinde bir kukla devlet olan İtalya Sosyal Cumhuriyeti kurulur. Bu rejim Mussolini'ye güvensizlik oyu veren isimlerden Ciano, De Bono gibi isimleri tutuklar ve 8 Ocak 1944 tarihinde Verona'da yargılar. Vatana ihanetten suçlu bulunan bu isimler kurşuna dizilir.[3]

Kaynakça

  1. ^ Operasyon Mussolini (Dünyayı Sarsan Kurtarma Harekatı). Selçuk Uygur. Kronik Kitap. s. 31. 
  2. ^ Operasyon Mussolini (Dünyayı Sarsan Kurtarma Harekatı). Selçuk Uygur. Kronik Kitap. s. 30. 
  3. ^ Alexander J. De Grand, Italian Fascism: Its Origins & Development (3. Baskı), Lincoln, NV: University of Nebraska Press, 2000 s.136. ISBN 0803266227

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Benito Mussolini</span> İtalya diktatörü (1922–1945)

Benito Amilcare Andrea Mussolini, Ulusal Faşist Parti'nin lideri olan İtalyan politikacı ve gazeteci. Kendini faşist olarak tanımlayan Mussolini, iktidara geldikten sonra Duce (Lider) olarak tanındı. Mussolini, faşizm ideolojisinin ilk örneği olan İtalyan faşizminin kurucusudur, bu sebepten dolayı faşizmin kurucusu olarak da kabul edilmektedir. 31 Ekim 1922 ve 25 Temmuz 1943 tarihleri arasında İtalya Krallığı'nın başbakanı, 23 Eylül 1943 ve 25 Nisan 1945 tarihleri arasında ise İtalyan Sosyal Cumhuriyeti'nin Ducesi olarak görev yaptı. II. Dünya Savaşı öncesinde ve savaş sırasında İtalyan siyasetinde önemli bir rol oynadı. Nisan 1945'te, Luftwaffe miğferi takıp bir Nazi konvoyu ile İsviçre'ye kaçmaya çalışırken, komünist İtalyan partizanlar tarafından fark edildi ve sevgilisi ile beraber kurşuna dizilerek infaz edildi. Ayrıca; Adolf Hitler, Francisco Franco ve António de Oliveira Salazar gibi aşırı sağ totaliter yöneticilere de ilham vermiştir.

<span class="mw-page-title-main">Totalitarizm</span> diktatörlükvari yönetim şekli

Totalitarizm, tüm yetkilerin merkezîleştirildiği, devlete ve hükûmet yöneticilerine mutlak itaat beklendiği diktatörlükvari yönetim biçimidir. Totalitarizm ile yönetilen devletler totaliter devlet olarak bilinir. Totalitarizmde bireysel özgürlüklere izin verilmez ve bireyin yaşamının tüm alanları devlet kontrolüne bırakılır.

<span class="mw-page-title-main">Faşizm</span> Aşırı sağcı, otoriter, aşırı milliyetçiliği savunan ideoloji

Faşizm, ilk olarak İtalya'da Benito Mussolini tarafından oluşturulan, otoriter devlet üzerine kurulu radikal bir aşırı milliyetçi politik ideolojidir. İlkeleri ve öğretileri, La dottrina del fascismo adı altında Giovanni Gentile tarafından yazılmıştır. Benito Mussolini'nin kurucusu olduğu Ulusal Faşist Parti'nin İtalya'da iktidara gelmesinin ardından, faşizm birçok milliyetçi ideolojiye örnek olmuştur. Hitler'in nasyonal sosyalizmi ve Franco'nun falanjizmi, faşizmden çok etkilenmişlerdir.

<span class="mw-page-title-main">Ulusal Faşist Parti</span> İtalyan politik partisi

Ulusal Faşist Parti, Benito Mussolini'nin faşizmin politik ifadesi olarak 9 Kasım 1921 tarihinde Roma'da kurduğu siyâsî parti. Faşizmi bu zamandan önce Faşist Mücadele Birliklerinin İttifakı isimli teşkilata bağlı Fasci olarak bilinen gruplar temsil ediyordu. Partinin temel politikaları, milliyetçilik, vatanseverlik, cumhuriyetçilik, korporatizm ve popülizm üzerine kuruluydu. Cumhuriyetçi Faşist Parti ile birlikte şu anda İtalya'da anayasa tarafından yeniden kurulması yasaklanan iki partiden biridir.

<span class="mw-page-title-main">Dino Grandi</span> İtalyan Devlet Adamı.

Dino Grandi Mordano kontu, Benito Mussolini'nin devrilmesinde önemli rol oynamış, Büyük Faşizm Konseyi üyesi faşist İtalyan devlet adamı.

<span class="mw-page-title-main">III. Vittorio Emanuele</span> 1900-1946 yılları arasında İtalyanın kralı

III. Vittorio Emanuele, 1900-1946 arasında İtalya kralı.

<span class="mw-page-title-main">İtalyan Sosyal Cumhuriyeti</span> Kuzey İtalyadaki eski Nazi kukla devleti

İtalyan Sosyal Cumhuriyeti, II. Dünya Savaşı'nda Nazi Almanyası'nın desteği ile kurulmuş, İtalya'nın kuzeyindeki eski kukla devlettir. 1943-1945 yılları arasında varlığını sürdürmüştür. Kurucusu ve yöneticisi Benito Mussolini'dir.

<span class="mw-page-title-main">Galeazzo Ciano</span> İtalyan Politikacı

Gian Galeazzo Ciano, İtalya Krallığı'nın Dışişleri bakanı ve Benito Mussolini'nin damadı. Faşist İtalya'nın kilit isimlerindendi.

<span class="mw-page-title-main">Enrico De Nicola</span> İtalyanın ilk cumhurbaşkanı

Enrico Roberto De Nicola İtalya Cumhuriyeti'nin 1. cumhurbaşkanı. Aynı zamanda hakim, gazeteci ve siyasetçidir.

<span class="mw-page-title-main">Il Popolo d'Italia</span> İtalyada günlük gazete, Benito Mussolini tarafından kuruldu.

Il Popolo d'Italia, Faşist Mücadele Birliklerinin İttifakı örgütünün ve Ulusal Faşist Parti'nin resmi yayın organı. 15 Kasım 1914'te Benito Mussolini tarafından kurulmuştu. İlk başlarda Mussolini bu gazeteyi geçmişte bağlı bulunduğu İtalyan Sosyalist Partisi için hazırlamıştı, ancak partiden atılınca 1919'dan 1921'e kadar Faşist Mücadele Birliklerinin İttifakı örgütünün, sonra ise 1921'den 1943'e kadar Ulusal Faşist Parti'nin resmî yayın organı olarak yayım yaptı. Parti propagandaları ve siyasal haberler bu gazete üzerinden yazılı halde yapılmaktaydı. 1943'te Ulusal Faşist Parti'nin dağılmasıyla birlikte 1945'e kadar da Cumhuriyetçi Faşist Parti'nin yayın organı olmuştu.

<span class="mw-page-title-main">Cumhuriyetçi Faşist Parti</span> İtalyan politik partisi

Cumhuriyetçi Faşist Parti, 1943'te Müttefikler'in İtalya'nın güneyini işgal etmesi sonucu dağılmış olan Ulusal Faşist Parti'nin devamıdır. Benito Mussolini ve yandaşları tarafından İtalyan Sosyal Cumhuriyeti'yle beraber kurulmuştur. Kuzey ve Orta İtalya'nın Almanlarca işgali sırasında Benito Mussolini'nin liderliğini yaptığı bu siyasi parti, İtalya'nın tamamının Müttefikler'in eline geçinceye dek İtalyan birliklerinin mücadeleyi sürdürmüş oldukları kuruluştur. Parti siyasi görüş olarak eskisi gibi İtalyan faşizmini benimsiyordu, bununla birlikte monarşi karşıtı görüşlere sahipti. Cumhuriyetçi değerler savunulmaya başlanmış ve adından da anlaşılacağı gibi İtalya'nın kuzeyinde İtalyan Sosyal Cumhuriyeti kurulmuştu. Partinin sekreteri Alessandro Pavolini idi.

İtalyan faşizmi, Ulusal Faşist Parti'nin 1922 ile 1943 yıllarında içerisinde yönettiği İtalya Krallığı'nda, 1943 ile 1945 yılları arasında ise İtalya'nın kuzeyinde kurulan İtalyan Sosyal Cumhuriyeti'nin resmî ideolojisi olarak uygulanmış yönetim sistemidir. "İtalyan faşizmi" kavramı, Benito Mussolini'nin kurucusu olduğu faşizmin İtalya'da uygulandığı dönemi tanımlayıp nazizm, falanjizm ve daha pek çok faşist hareketten ayırmak için kullanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Emilio De Bono</span>

Emilio De Bono, İtalyan Mareşal ve Faşist Büyük Konsey üyesi. Trablusgarp Savaşı, I. Dünya Savaşı ve İkinci İtalya-Habeşistan Savaşı'nda görev aldı.

<span class="mw-page-title-main">Roma'ya Yürüyüş</span> İtalya tarihinde bir olay

Roma'ya Yürüyüş, Ekim 1922 tarihinde İtalya'da Benito Mussolini önderliğinde Kara Gömleklilerin Napoli'den başkent Roma'ya düzenlediği yürüyüşten oluşan bir gösteridir. Yürüyüş sonunda Ulusal Faşist Parti, İtalya'da iktidarı ele geçirmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Luigi Facta</span>

Luigi Facta İtalyan siyasetçi ve gazeteci. Roma'ya Yürüyüş ve Benito Mussolini diktatörlüğünden önceki son İtalya Başbakanıydı.

<span class="mw-page-title-main">İtalyan İç Savaşı</span> Mussolini ve Anti-faşist güçler arasındaki çatışma

İtalyan İç Savaşı İkinci Dünya Savaşı'nın son döneminde 9 Eylül 1943 ile 2 Mayıs 1945 tarihleri arasında İtalya'da yaşanan iç savaştır. İtalyan direniş hareketi ve Müttefik saflarındaki İtalyan Ordusu, İtalyan faşistlerine ve Naziler tarafından İtalya'nın kuzeyinde kurulmuş olan İtalyan Sosyal Cumhuriyeti kukla devletine bağlı birlikler arasında yaşanmıştır. İtalyan direnişçiler, Mussolini rejiminin çökmesinin ardından bölgeyi işgal eden Nazilerle de savaşmıştır. Faşizm karşıtı güçlerin mücadelesiyle zafer kazanılmış, Naziler ülkeden kovulmuş, Mussolini infaz edilmiştir. Ayrıca ülkenin 1946 yılında monarşiden cumhuriyete geçişinde de iç savaş süresince kral III. Vittorio Emanuele başta olmak üzere krallık yanlılarının ülkeye karşı sorumluluklarını gereğince yerine getirmemelerinin de payı büyüktür.

İtalya'da faşizmin sona ermesi veya 25 Temmuz Olayı 1943 yılının bahar aylarında başlayarak birbirinden bağımsız iki ayrı koldan Kont Dino Grandi ve Kral III. Vittorio Emanuele tarafından yürütülen, sonuçta da 24-25 Temmuz 1943 tarihli Büyük Faşizm Konseyi toplantısında Başbakan Benito Mussolini'nin güvensizlik oyu alarak görevden alınmasıdır. Kararın ardından Mussolini hapse atılmış, yeni bir hükûmet kurulmuş ve İtalya Krallığı'nda 21 yıl süren İtalyan faşizmi sona ermiştir.

<span class="mw-page-title-main">Faşist İtalya (1922-1943)</span> İtalya Krallığının faşist yönetim altında olduğu dönem

Faşist İtalya (1922-1943) Benito Mussolini'nin İtalya Krallığı Başbakanı olduğu 1922-1943 yılları arasında Ulusal Faşist Parti iktidarı altındaki dönemi anlatır. Totaliter bir rejim kuran İtalyan faşizmi ekonomik kalkınma modeli benimsemişse de siyasal muhalefeti ortadan tamamen kaldıracak hamlelerde bulunmuş, geleneksel muhafazakâr değer yargılarını savunmuş Katolik Kilisesi'yle yakın işbirliği yapmıştır. Çeşitli farklı dönemlerden geçen rejim özellikle gerçekleştirdiği emperyalist hamlelerle II. İtalya-Habeşistan Savaşını çıkarmış, Milletler Cemiyeti'nden atılmıştır. Ayrıca Sovyetler Birliği'nde karşı Çelik Pakt'a katılmış, II. Dünya Savaşı'na gidişi hızlandıran hamlelerde bulunmuştur. Dahil olduğu Mihver Devletlerinin II. Dünya Savaşı'nda mağlup olması sürecinde alaşağı olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Carlo Sforza</span> İtalyan siyasetçi (1872-1952)

Kont Carlo Sforza, İtalyan diplomat ve faşizm karşıtı bir politikacı.

<span class="mw-page-title-main">Avrupa'da faşizm</span>

Avrupa'da faşizm, 20. yüzyıl boyunca Avrupa'daki hükûmetler ve siyasi örgütler tarafından uygulanan çeşitli faşist ideolojilerin bütünüdür. Faşizm, I. Dünya Savaşı'nın ardından İtalya'da doğmuş ve İtalyan Faşizminden etkilenen diğer faşist hareketler daha sonra Avrupa genelinde ortaya çıkmıştır. Avrupa'da faşizmin ideolojik kökenleri olarak tanımlanan siyasi doktrinler arasında, Fransa'da bütüncül milliyetçi Charles Maurras ve devrimci sendikalist Georges Sorel tarafından benimsenen geleneksel ulusal birlik ve devrimci anti-demokratik retoriğin birleştirilmesi yer almaktadır.