İçeriğe atla

Büyük Babil

1180'de Landsberg Herrad tarafından Hortus deliciarum'da Babil Fahişesi tasviri.

Büyük Babil[1] veya diğer isimlendirmesi ile Babil Fahişesi,[2] Kitâb-ı Mukaddes'in Vahiy Kitabı'nda bahsi geçen sembolik bir kadın figürü ve aynı zamanda şer yeridir. Büyük Babil'in tam unvanı Vahiy Kitabı 17:5'te şu şekilde açıklanmaktadır:

Alnına şu gizemli ad yazılmıştı:

Büyük Babil, Dünya fahişelerinin

ve iğrençliklerinin anası

— Vahiy 17:5, μυστήριον, Βαβυλὼν ἡ μεγάλη, ἡ μήτηρ τῶν πορνῶν καὶ τῶν βδελυγμάτων τῆς γῆς (mystērion, Babylōn hē megalē, hē mētēr tōn pornōn kai tōn bdelygmatōn tēs gēs)

Fahişe, Deccal ve Vahiy Kitabı'nda bahsi geçen Canavar (Grekçe: Θηρίον, Thērion) ile ilişkilendirilir. Kitapta geçen ve normalde "fahişe" anlamına gelen Grekçe pornē kökü, aynı zamanda mecazi olarak "kadın putperest" olarak da çevrilebilmektedir.[3] Hristiyan eskatolojisinde, Büyük Babil ve canavarın neyi sembolize ettiği üzerine birçok spekülasyon vardır.[4][5][6][7]

Yedi Başlı Canavarı süren Babil Fahişesi'nin tasviri

Büyük Babil bazen tarihi mekanlara ve olaylara dayandırılarak yorumlanmış olup, bu bakış açısından genellikle Erken Hrıstiyanlık döneminde pagan olan ve Hristiyanlığı kısıtlamış Roma İmparatorluğu ile bağdaşlaştırılmıştır.[8][9] Ayrıca Kitâb-ı Mukaddes'te yer alan pek çok kısımda Babil ve Roma'nın eş anlamlı kullanımı görülmektedir.[10] Vahiy 17'nin devam eden bölümlerinde 7 tepeden bahsedilmesi de Roma'nın kastedildiği fikrine destek olmaktadır.[11] Ancak bazıları "Büyük Babil" terimi ile 7 tepesi bulunan bir diğer şehir olan Kudüs'e atıfta bulunulduğunu savunmakta olup, bölgedeki dinden çıkmayla ilişkili olduğuna değinirler.[12]

Katolik Kilisesi Büyük Babil ile Kudüs'ü, birbirleri ile devamlı bir çatışma halinde olan iki farklı "ruhani" medeniyet olarak ele almıştır. Bu görüşe göre Büyük Babil maddi dünyaya olan aşkı, Kudüs ise Tanrı'ya olan aşkı simgelemektedir.[13]

Reformasyon'dan sonra kurulmuş yeni Hristiyan mezhepleri Büyük Babil'i Katolik Kilisesi ile bağdaşlaştırmıştır. Yedinci Gün Adventist Kilisesi de benzer bir tutum izlemektedir, ancak Katoliklik dışında yer alan diğer Protestan mezheplerinin çoğunu da Büyük Babil ile ilişkilendirmiştir. Yehova'nın Şahitleri Babil Fahişesi'ni "Tanrı’nın reddettiği sahte dinlerin tümü" olarak tanımlamıştır.[1]

Kaynakça

  1. ^ a b "Büyük Babil Nedir? | Kutsal Kitapla İlgili Sorular". JW.ORG. 11 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2019. 
  2. ^ Kenan, Seyfi (31 Tem 2010). "Osmanlilar ve Avrupa: seyahat, karşilaşma ve etkileşim erken klasik dönemden XVIII. yüzyil sonuna kadar". İslam Araştırmaları Merkezi (İSAM). 8 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2019 – Google Books vasıtasıyla. 
  3. ^ πόρνη 13 Aralık 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.: From Greek. Fr. transliteration; pornē; English; prostitute/whore. 2) Metaphor; an idolatress; a) of "Babylon" i.e. Rome, the chief seat of idolatry. "Dictionary and Word Search for pornē (Strong's 4204)". Blue Letter Bible. 1996–2011. Retrieved on: 3 Nov 2011.
  4. ^ Rome or Jerusalem 27 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.? A Protestant Study on the Whore of Babylon in Revelation
  5. ^ "The Interpretation of Revelation". 27 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2011. 
  6. ^ Hunting the Whore of Babylon 30 Kasım 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Catholic Answers
  7. ^ Ch 17: Babylon the whore 3 Kasım 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Commentary on Revelation
  8. ^ "Women in scripture: a dictionary of named and unnamed women in the Hebrew". 
  9. ^ L. Michael White, Understanding the Book of Revelation 28 Aralık 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., PBS
  10. ^ Lester L. Grabbe, Robert D. Haak, (Ed.) (2003). Knowing the End From the Beginning. A&C Black. s. 69. 1 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2019. 
  11. ^ Beckwith, Isbon T. The Apocalypse of John. New York: MacMillan, 1919; reprinted, Eugene: Wipf and Stock Publishers, 2001.
  12. ^ A commentary on the Apocalypse of John, Edmondo Lupieri, p.7
  13. ^ "CHURCH FATHERS: Exposition on Psalm 65 (Augustine), 2". www.newadvent.org. 9 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ağustos 2017. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

Peygamber veya yalvaç, Tanrı aracılığıyla bir dini veya dinî öğretiyi yaymakla görevlendirildiğine inanılan kişidir. Peygamberler ayrıca dinî terminolojide âyet, işaret veya mûcize denilen doğaüstü güç veya olayların kendilerine atfedildiği mitolojik veya yarı mitolojik insanlardır. İbrahimî dinlerin inananları, peygamberlerin Tanrı'dan aldıkları “vahiy” adlı mesajları diğer insanlara ulaştırdıklarına inanırlar.

<span class="mw-page-title-main">Hristiyanlık</span> tek tanrılı İbrahimî bir din

Hristiyanlık, Nasıralı İsa'nın yaşamına, öğretilerine ve vaazlarına dayanan, tek Tanrılı İbrahimî bir dindir. Günümüzde Hristiyanlık, dünya nüfusunun yaklaşık %30,1'ini oluşturmaktadır ve 2,4 milyarı aşkın takipçisi ile dünyanın en kalabalık dinidir. Takipçilerine, "Mesihçi" anlamına gelen Hristiyan veya Nasıralı İsa'ya ithafen İsevi veya Nasrani denir. Kitâb-ı Mukaddes'e inanan takipçileri, Yahudi metni olan Tanah'ta kehanet edilen İsa'nın Mesih olarak gelişinin bir Yeni Ahit olduğuna inanırlar.

<span class="mw-page-title-main">Petrus</span> İsanın 12 havarisinden biri ve geleneğe göre 1. Katolik Kilisesi papası (MÖ 1-MS 65)

Simun Petrus, İsa'nın on iki havarisinden biridir. İsa'nın diğer bir havarisi olan Andreas'ın kardeşidir.

Hristiyanlıkta apokrif, kanonik dini metinlerin ve kitapların parçası olmayan metin. Dini metinlerin doğruluğunun şüpheli olduğu durumları tanımlamak amacıyla kullanılır. Kitab-ı Mukaddes'e eklenmemiş metinler apokrif kabul edilir.

Protestanlık, Hristiyanlığın en büyük üç ana mezhebinden biridir. 16. yüzyılda Martin Luther ve Jean Calvin'in öncülüğünde Katolik Kilisesi'ne ve Papa'nın otoritesine karşı girişilen Reform hareketinin sonucunda doğmuştur (1529).

<span class="mw-page-title-main">Süleyman Mabedi</span> antik Yeruşalimdeki bir mabet

Süleyman'ın Mabedi veya Birinci Mabet,, günümüzde Kudüs'ün Eski Şehri'deki Tapınak Dağı'nda MÖ 964'te yapımına başlanmış ve MÖ 957'de bitirilmiş devasa bir Yahudi mabediydi. Adını bizzat yapım emrini veren Yehuda ve İsrail Krallığı kralı Süleyman'dan almıştır. Fakat bu mabede Yahudiler tarafınca Süleyman'ın Mabedi değil, "Mukaddes Ev" anlamına gelen Beit HaMiqdaş denir.

Sâbiîlik veya Mandeizm/Mandaeizm (Mandaeans) (Arapça: الصابئة veya مندائية), Orta Doğu'da bir din. Araplarca Sabiiye olarak adlandırılan grup, kendilerine bilgili, gnostik anlamlarına gelen Manden, din adamlarına ise Nasura demektedirler.

<span class="mw-page-title-main">Vahiy Kitabı</span>

Vahiy kitabı, Esinleme Kitabı ya da kısaca Vahiy, Yeni Ahit'in sonuncu kitabıdır. Birinci ayette geçen Apokalips ifadesi “örtüsünü açmak” ya da “ortaya çıkarmak” anlamına gelir ve genellikle ruhi şeylerin vahyedilmesine veya Tanrı'nın iradesinin ve amaçlarının ifşasına atıfta bulunmak için kullanılır. Yeni Ahit'in tek peygamberlik kitabıdır. Kitap, mektup biçiminde yazılmıştır ve bir dizi vizyonları doğru sırayla zirveye kadar anlatır. Bu tüm Kutsal Kitap'ın uygun bir sonudur.

<span class="mw-page-title-main">İstanbul Ermeni Patrikhanesi</span>

İstanbul Ermeni Patrikhanesi, Osmanlı Devleti'nde yaşayan Ermenilerin ruhani ve dünyevi işlerini yönetmek üzere 1461'de Fatih Sultan Mehmed tarafından kurulmuş olan teşekküldür. Günümüzde Apostolik Kilisesi'ne (Gregoryen) mensup Türkiye Ermenilerinin dini önderliğini yapmaktadır. 1915 Ermeni Kırımı'ndan beri cemaatleri küçülmüştür. Patrikhane merkezi İstanbul'un (Kumkapı) semtinde bulunan Surp Asdvadzadzin Patriklik Kilisesi'dir.

<span class="mw-page-title-main">Irak'taki Yahudilerin tarihi</span>

Irak Yahudileri Irak'ta doğmuş veya onların çocukları olan Yahudilerdir. Yahudilerin Irak topraklarındaki varlığı MÖ 586'daki Babil Sürgünü ile belgelenmiştir. Irak Yahudileri dünyanın en eski topluluklarından olup tarihi önemi en yüksek Yahudi cemaatlerinden biridir.

Tesniyeci kaynak ya da kısaca D, Belgesel hipotez (BH)'e göre Tora'yı oluşturan dört kaynaktan biridir. Bu kaynak, Tora'da Tesniye kitabıyla sınırlıdır fakat benzer tema ve dil Tanah'ın Yeşu, Hakimler, Samuel ve Krallar kitaplarında da kullanılmaktadır. Bu adı geçen kitaplar dizisi din bilimadamlarınca Tesniyesel tarih olarak adlandırılır.

Yeşaya kitabı, Tanah'taki Son Peygamberlerin ilk kitabıdır; bu kitabın ardından Hezekiel, Yeremya ve Oniki küçük peygamber kitapları gelir. Hristiyanlıktaki Eski Ahit'te ise bu sıralama biraz farklıdır.

<span class="mw-page-title-main">Hezekiel Kitabı</span> İbrani Kutsal Kitabının (Eski Ahit) bir parçası olan Büyük Peygamberlerin dördüncü bölümü

Hezekiel kitabı, Tanah'taki Son Peygamberlerin üçüncü kitabı olup Yeşaya ile Yeremya kitaplarından sonra ve On iki küçük peygamber kitaplarından önce gelir. Bu sıralama Hristiyanlık'taki Eski Ahit'ten biraz farklıdır. İsmini, görümlerinin kaydedildiği, MÖ 6. yüzyılda yaşamış rahip ve peygamber Hezekiel'den alır.

Zekeriya kitabı, Tanah ve Kutsal Kitap'taki oniki küçük peygamber kitaplarından sondan bir öncekidir ve peygamber Zekeriya'ya dayandırılmaktadır.

Daniel kitabı, Tanah'ın Ketuvim kitabına bağlı bir metindir. Daniel kitabında, kendisinin ve Yehudalı yandaşlarının Babil'e sürgüne gönderildiği ve burada Nebukadnezar'ın nazarında iyi yerlere gelindiği anlatılır. Saray hikâyeleri, Nebukanezar, Belşazzar ve Medli Darius'un iktidarlık dönemlerini kapsar. Kitap, dört "ilahi" kehanet görümleriyle son bulur.

<span class="mw-page-title-main">Üç Meleğin Mesajı</span>

Üç meleğin mesajı, Vahiy 14:6–12 ayetlerinde üç melek tarafından verildiği belirtilen mesajların bir yorumudur. Yedinci Gün Adventist Kilisesi bu mesajların dünyayı İsa Mesih’in ikinci gelişine hazırlamak için verildiğini öğretir ve bunları kendi misyonunun temel kısımlarından biri olarak görür.

Öğreti ve Antlaşmalar kitabı, İsa Mesih'in Son Zaman Azizler Kilisesi üyeleri tarafından Kitâb-ı Mukaddes ve Mormon Kitabı’ndan sonra başvurulan en önemli kutsal kitaplarından birisidir. Kitapta yer alan metinlerin tamamına yakını Joseph Smith’e ait olsa da, aynı zamanda peygamber, geleceği gören ve vahiy alan olarak da kabul edilen, daha sonraki kilise başkanları tarafından bazı yeni şeyler ilave edilerek günümüzdeki halini almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Babil (antik kent)</span>

Babil ya da Babylon, Irak'ın başkenti Bağdat'ın güneyinde yer alan antik şehirdir. Babil'in Asma Bahçeleri antik dünyanın yedi harikasından biri oldu. İştar Kapısı da kentin öne çıkan simgelerinden biriydi.

<span class="mw-page-title-main">Papirüs 18</span>

Papirüs 18 Kutsal Kitap'ın Grekçede yazılan eski bir kopyasıdır. Bu el yazmasının metni hem Çıkış hem de Vahiy kitabının birkaç ayeti içermektedir. Bu el yazması Oxyrhynchus Papirüsler koleksiyonuna aittir.

<span class="mw-page-title-main">Kitâb-ı Mukaddes arkeolojisi</span>

Kitâb-ı Mukaddes arkeolojisi akademik bir ekol ve Kitâb-ı Mukaddes çalışmaları ve Levanten arkeolojisinin bir alt kümesidir. Kitâb-ı Mukaddes arkeolojisi, Eski Yakın Doğu ve özellikle Kutsal Topraklar, Kitâb-ı Mukaddes zamanlarından itibaren arkeolojik alanları inceler.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.