Ağızdan dolmalı silah, mermi ve genelde itici yükün silahın ağzından yüklendiği bir ateşli silahtır. Kuyruktan dolmalı silahların daha popüler olan modern tasarımlarından farklıdır.
Silah veya teçhizat, canlıların diğer canlılara karşı savunma veya saldırı amacıyla kullandığı her türlü araç. Silahlar, bıçak ve kılıç gibi kesici araçlardan, top ve tüfek gibi patlayıcı araçlara kadar çok geniş bir yelpazede yer alırlar.
Nehir ağzı, bir nehir ile nehrin döküldüğü su kütlesinin birleştiği yerdir. Nehir ağızlarında tortulanma biriktiği durumlarda delta, kıyı oku, sığlık gibi coğrafi oluşumlara rastlanmaktadır.
Lehçe ya da diyalekt, bir dilin belli bir coğrafî bölgedeki insanlar tarafından konuşulan çeşididir. Lehçe sözcüğü Türkçeye Arapçadan geçmiştir. Lehçe anlamında bazı sözlüklerde diyelek ve ağgan sözcükleri de bulunmaktadır.
Tüfek, hafif ateşli bir silahtır. Omuza dayanarak, elde veya kucakta kullanılır. Kullanıldığı yerlere göre piyade tüfeği, su altı tüfeği, av tüfeği gibi adlar alır. Mekanizma, kundak, dipçik ve namlu olmak üzere dört ana parçadan meydana gelir. Mekanizma ateşlemeyi ve kovanı dışarı atmayı sağlar. Kundağın muhafaza ettiği namlu mermiye yön vermeye, dipçik ise tüfeğin omuza dayanarak tepkisini hafifletmeye yarar. Çeşitli tüfekler bulunur.
Krupp, Essen bölgesinde yerleşik 400 yıllık geçmişe sahip Alman aile. Aile, sanayici geçmişi, çelik, silah ve mühimmat üretimiyle ünlüdür. Aile şirketi olan Friedrich Krupp AG Hoesch-Krupp 20.yüzyılın önde gelen şirketlerinden olmuştur. 1999 yılında Thyssen AG ile birleşerek ThyssenKrupp AG adını almıştır.
Ateşli silahlar, barut gazının itici gücüyle mermi atan bütün silahların genel adıdır. Ateşli silah denince, genellikle bir kişi tarafından taşınabilen küçük çaplı silahlar akla gelse de ateşli silahlar kategorisi; büyük toplardan tüfeklere, av tüfeğine ve tabancaya kadar her türde ve boyuttaki silahları kapsar.
Coleoptera veya Kın kanatlılar, Holometabola üsttakımına bağlı boyları 1 mm - 15 cm arası olan bir böcek takımıdır. Renk ve biçimleri farklılık gösterir. Ortak özellikleri, ön kısımlarının sert ve kalın kanat örtülerine dönüşmüş olmasıdır. Antenleri çeşitli şekildedir. Ağızları ısırıcı ve çiğneyicidir. Mağarada yaşayanlar hariç hepsinin gözü vardır.
Sazansılar (Cypriniformes), ışınsal yüzgeçliler (Actinopterygii) sınıfına ait büyük bir balık takımı. Farklı iklimlere başarılı bir şekilde ayak uydurmuş çok sayıda türleri mevcuttur.
Siluriformes (Yayıngiller), kemikli balıklar üst sınıfına ait, 34 familyayı ve dünyaca 2400 balık türünü kapsayan bir balık takımı. Siluriformes balıkları genelde yassı yapılı tatlı su balıklarıdırlar. Sadece birkaç türleri denizde, çoğu tatlısuda yaşar.
Anadolu ağızları, Türkiye Türkçesi ağız bölgesinin Anadolu kolunda yer alan ağızlardır. Eski Osmanlı İmparatorluğu coğrafyasında konuşulan Türkiye Türkçesi Anadolu'da çeşitli ağızlarla konuşulmaktadır. Ağızların sebebi, göçler, iklim, coğrafya ve dilin kendisine ait özelliklerdir. İletişim ve medya teknolojileri ile bütün yurtta İstanbul ağzı genelleşmekte, yöresel ağızlar giderek azalmaktadır.
Halat çekme, bir halatın karşıt uçlarını tutan iki takımın birbirlerini ortadaki çizgiye çekmeye çalıştığı spor karşılaşması.
Balina yaşamını tamamen suda sürdüren ve yaygın olarak dünya okyanuslarında bulunan farklı çok sayıda türden oluşan plasentalı deniz memelileridir. Cetacea infra takımı içinde genellikle yunusları ve musurları hariç tutarak oluşturulmuş formel olmayan bir gruplamada yer alırlar. Balinalar, yunuslar ve musurlar çift toynaklılarla birlikte Cetartiodactyla takımında yer alırlar. En yakın akrabaları olan su aygırlarından 55 milyon yıl kadar önce ayrılmışlardır. Balinaların iki parvo takımı dişsiz balinalar (Mysticeti) ve dişli balinalar (Odontoceti) birbirlerinden yaklaşık 34 milyon yıl kadar önce ayrılmışlardır. Yaşayan ve balina olarak kabul edilen familyalar şunlardır: Balaenopteridae, Balaenidae, Cetotheriidae, Eschrichtiidae, Monodontidae, Physeteridae, Kogiidae ve Ziphiidae.
Türkiye Türkçesi ağızları, Hazar Denizi’nin batısında, Azerbaycan sahasının hemen batısında başlayıp Anadolu, Irak, Suriye, Balkanlar coğrafyasında konuşulan tarihî Osmanlı Türkçesinin bugünkü devamı olan Türkiye Türkçesi ağızlarıdır. Uluslararası dil bilimsel ölçülere göre her dilin konuşma biçimi, yerel farklılıkları bir ve halkın bir bölümünün kullandığı farklı bir çeşidi lekttir. Eğer lektler bir coğrafî bölgeye aitse o zaman diyalekttir ya da ağızdır.
Atıcılık, bir mermiyi silah aracılığıyla mümkün olduğu ölçüde hedefe ulaştırmayı amaçlayan spor. Tabanca, havalı tabanca, el tabancası, menzilli silah, tüfek, av tüfeği, tatar yayı, ok ve yay gibi çeşitli silahlarla yapılır. Atış'da doğruluk, hassasiyet ve hız yeterlilik testlerini içeren Hedefler sabit veya hareketli olabilir.
Barut, enerjiyi biriktirmek, taşımak ve harekete geçirmek için kullanılan ilk teknolojilerden biridir.
Kuyruktan dolmalı silah, mühimmatın silahın arkasından yüklendiği bir ateşli silahtır. Günümüzde modern ateşli silahların çoğunluğu kuyruktan dolmalıdır.
Snowballing, ağıza alınan erkek menisinin; iki erkek, iki kadın veya bir erkek ve bir kadın tarafından genelde öpüşme vasıtasıyla ağızdan ağıza aktarıldığı cinsel aktivite. Öpüşme dışında ağızdan ağıza akıtılarak veya tükürülerek de sperm transferi gerçekleştirilmektedir. Grup sekslerde, özellikle de porno sektörü tarafından çekilen grup seks videolarında, sıklıkla yapılmaktadır.
"Derringer" terimi, herhangi bir küçük boyutlu el tabancası türüdür. Ne bir revolver, ne de otomatik tabanca veya yarı otomatik tabancadır. Mini revolverler veya cep tabancaları ile karıştırılmamalıdır, ancak daha sonra bazı türleri pepperbox revolveri konfigürasyonuyla üretilmiştir. 1825'te Henry Deringer tarafından tanıtıldı.
Hartuç veya mermi, önceden monte edilmiş ateşli silah mühimmatı türüdür. Metal, kağıt veya plastik bir kasa içinde bir ateşleme cihazıdır. Atış sırasında rahat taşıma ve kullanım için, bir makaralı silahın namlu yatağına tam olarak uyacak şekilde yapılmıştır. Hartuçlar yüksek sürekli ateş için mermi kemeri'ne de paketlenebilir.
Hard Muharebesi Kutsal Roma İmparatoru I. Maximilian ve İsviçre Konfederasyonu altındaki İmparatorluklar arasında yürütülen Swabian Savaşı'ndaki ilk büyük ölçekli çatışmadır. Muharebe, soğuk ve sisli bir gün olan 20 Şubat 1499'da, çoğunlukla Svabya'dan 10.000 İmparatorluk askeri ve genellikle Reisläufer olarak adlandırılan daha az sayıda İsviçre askeri arasında gerçekleşti.