İçeriğe atla

Ayancık

Koordinatlar: 41°57′K 34°35′D / 41.950°K 34.583°D / 41.950; 34.583
Ayancık
İlçe
Türkiye'de yeri
Türkiye'de yeri
Harita
İlçe sınırları haritası
ÜlkeTürkiye
İlSinop
Coğrafi bölgeKaradeniz Bölgesi
İdare
 • KaymakamRecep Hasar
 • Belediye başkanıHayrettin Kaya (CHP)
Yüzölçümü
 • Toplam876 km²
Rakım10 m
Nüfus
 (2018, 31 Aralık 2021)
 • Toplam23.720, 23,739
 • Kır
10,613
 • Şehir
13.121
Zaman dilimiUTC+03.00 (TSİ)
Posta kodu57400
İl alan kodu368
İl plaka kodu57

Ayancık, Sinop ilinin bir ilçesidir. 23.734 nüfusludur. Ayancık Kilisesi ilçedeki tarihi bir merkezdir. İlçenin birkaç kilometre dışında bulunan Akgöl, ilçenin en önemli güzelliklerinden biridir.

Suni limanların yapılmasıyla balıkçılık da gelişmiştir. Yer şekilleri ve arazi yapısı tarım için uygun olmasa da ilçe ekonomisinde tarımın önemli yeri vardır. Keten sanayisi de son yıllarda önemli aşama kaydetmiştir.

İlçe, Ayancık Tepesi'nin eteğinde, Ayancık Çayı'nın denize döküldüğü yerde, açık denize bakar şekilde kurulmuştur. Liman şehridir ve liman açık denize baktığı için fırtınalara açıktır. İl merkezine 54 km uzaklıktadır. Yenikonak tek bucağıdır. Türkeli ise 1957 yılında ilçe olmuştur. İlçe yüzölçümü 876 kilometrekaredir. Komşu ilçeleri Türkeli, Erfelek ve Boyabat'tır.

Tarihçe

Ayancık İlçesinin tarihi ilk çağlara kadar uzanır. Ayancık ve çevresinde yaşayan ilk kavimler Paflogonyalılar, Amazonlar, Akalar ve Dorlardır. İlk çağda Paflogonya Batı Karadeniz bölümünde Bitinya, Pontusya ve Galatya arasında kalan yerdir. Paflogonyalılar bu bölgede bilinen ilk yerli halktır. MÖ 1200 yıllarına kadar Etiler'e bağlı, onların korumaları altında yaşamışlardır.

Ayancık ve çevresi 11. yüzyılın sonlarında ilk kez Danişmentoğullarının egemenliğine girmiştir. Bölge 1204'te Anadolu Selçuklularının, 1259'da Pervaneoğulları Beyliğinin, 1292'de Candaroğulları Beyliğinin eline geçmiştir. 1460 yılında Fatih Sultan Mehmet Trabzon seferine giderken Sinop ve çevresini Osmanlı Devletine bağlamıştır. Osmanlı devrinde İstefan idari bölge yapılmıştır. (Yun Stephánê "taç").

İlçeye eski ismini veren İstefan bugünkü Çaylıoğlu köyüdür. Tanzimat Devrine kadar Ayancık ve çevresi Kastamonu'ya bağlı dört kadılıktan birinin yönetimi alanı içinde kalmıştır. Tanzimat ile başlayan, daha sonra devam eden yenileşme hareketleri sırasında Ayancık ve çevresinde ilçe yönetimi kurulması düşünülmüş, İlçe merkezi olarak da Ayandon kabul edilmiştir. Ayancık, Cumhuriyetin ilanına kadar Kastamonu İline bağlı iken, Cumhuriyetin ilanından sonra yapılan idari düzenlemede Sinop İline bağlı İlçe olmuştur.

Ayancık ve Ayancık Çayı doğusundaki köylere egemen olan Şüküroğulları 1860 yıllarda Çaylıoğulları ile anlaşarak ilçe merkezinin Ayancık'a taşınmasını kendi çıkarları ile uygun görmüşler ve 1860'lı yıllarda bir değirmen ve birkaç önemsiz yapıdan oluşmuş küçük bir yerleşim yeri olan Ayancık, zaman içinde kaymakamlık ve askerlik şubesi gibi resmi kurumların ve birçok konut ve ticaret yapılarının kurulması ile hızla gelişmiştir. Alman ve Belçika sermayeli kereste fabrikasının 1929 yılında işletilmeye başlanması, bölge ekonomisi ve sosyal hayatında dönüm noktası olmuştur. Ayancık bu tarihten sonra sürekli gelişme göstermiştir. Zingal Şirketi'ne ait kereste fabrikasının faaliyette olduğu dönemlerde ilçede orman ile bağlantı için teleferik; orman, fabrika ve liman bağlantısını sağlayan demiryolu hattı yapılmıştır. (Dekovil Hattı)[2][3] Ancak 90'lı yıllarda, bugünkü Hakan Ünsal Caddesi'nin altyapı çalışmaları sırasında elden geçirilen yol ile birlikte tamamen ortadan kalkmıştır. 1860'lı yıllarda yapılan eski hükûmet konağı binası 1952'de yanmış, yerine bugünkü mevcut bina yapılmıştır.

Ayancık Kereste Fabrikası

Fabrika Zindan ve Çangal ormanları Tarım Bakanlığı tarafından 10 Şubat 1926 yapılan 50 yıllık sözleşme ile Türkiye Kibrit Tekeli Türk Anonim Şirketi'ne verilmiştir. Bu sözleşme daha sonra kısa adı Zingal olan Zindan ve Çangal Ormanları Türk Anonim Şirketi'ne devredilmiştir. Bu devir işleminin ardından Ayancık Kereste Fabrikası Belçikalı iş insanı Bay Filipar[4] tarafından kurulmuştur.

Zingal adı Zindan ormanlarının ilk, Çangal ormanlarının ise son hecesinden oluşmaktadır. Kurulduğu yıllarda Avrupa'daki en büyük kereste fabrikalarından biriydi.[4]

10 Şubat 1926 tarihli sözleşmeye uymayıp ormanları aşırı kullanması, kesilen ormanların yerine ağaçlandırma çalışmalarını ihmal etmesi ve günde üç vardiya şeklinde normal üretimin 3-4 katı üretim yapacak şekilde fabrikanın çalıştırılamıyla fabrikanın kapanma süreci başladı. Şirketin yaptığı bu umursuzca kesim Ayancık ormanlarını bozmuş ve azaltmaya başlatmıştır. Bu nedenle Bakanlar Kurulu 1926 yılında yapılan sözleşmeyi feshederek fabrikanın işletmesine el konulmuştur. Zingal şirketi, el koyma ve satın alma kararına karşı Danıştay'da dava açmış ve itirazlar sonrası Adnan Menderes hükümeti bu dönemde Zingal şirketi ile anlaşarak 27 Ekim 1954'te 3.618.587,25 lira karşılığında fabrika ve diğer tesisleri satın almıştır.[3][5]

Zingal ile yapılan anlaşmaların sonucunda şirkete bağlı ormanlar, Sinop Revir Amirliği'ne bağlı Ayancık Bölge Şefliği'ne geçmiştir. Atılan bu adımdan sonra Ayancık İşletme Müdürlüğü (1945) resmen kurulmuştur. Zingal şirketinin ormanlarımızı gelişigüzel kullanması sonucunda fabrika tesislerinin satın alınması işleminde geç kalınmış olsa bile bütün ormanlara devlet tarafından el konulduğundan fabrika 27 Nisan 1945'te Ayancık Devlet İşletmesi olarak resmen faaliyete geçmiştir. Fabrika 1945 yılından 1967 yılına kadar 12 bölge halinde (Akgöl, Çangal, Çangal Örnek, Ciple, Göldağ, İnaltı, Kumluk, Kepez, Kazköy, Handere merkez, Yemişli ve Zindan) faaliyette bulunarak üretim yapmıştır.[4][6][7][8]

Ayancık HES Projesi

Şehir içi hidroelektrik santrallerinin (HES) ilk örneği olan Sinop'un Ayancık ilçesindeki HES projesi 2011 yılında Ulusoy Holding İlk Elektrik Enerji Üretim Sanayi A.Ş tarafından başlatılmıştı. Ayancık HES santral binası yapı izin belgesi ve iş yeri açma ruhsatı Ayancık Belediyesi tarafından 11 Ocak 2016 tarihinde iptal edilerek tesis mühürlendi. Santralin kurulu gücü 15.6 MW'dir.[9]

Ayancık HES projesine karşı ilk olarak 51 bölge sakini dava açtı. 2011'deki açılan davada, Samsun 1. İdare Mahkemesi, ‘yürütmenin durdurulması’ ve ‘projenin iptali’ne karar verdi. İdare Mahkemesi’nin HES’e, ‘dur’ demesinin üzerine konu, Danıştay'a taşındı. Danıştay, idare mahkemesinin kararını hukuka uygun buldu. Ancak Ulusoy Holding İlk Elektrik Enerji Üretim Sanayi A.Ş, ‘karar düzeltme’ talebinde bulundu. 6 Şubat 2019'da Danıştay, oy çokluğuyla bu talebi reddetti ve ‘karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere’ onadı.[10]

Nüfus

Yıl Toplam ŞehirKır
1927[11]44.0691.16042.909
1935[12]51.2632.54148.722
1940[13]52.1952.42249.773
1945[14]56.0092.55253.457
1950[15]60.2982.56057.738
1955[16]61.8683.36158.507
1960[17][a]42.5953.61638.979
1965[18]45.8355.32040.515
1970[19]45.0326.67638.356
1975[20]43.2027.20236.000
1980[21]44.1848.25735.927
1985[22]42.4329.53432.898
1990[23]36.54310.41826.125
2000[24]26.04710.91915.128
2007[25]22.74810.99111.757
2008[26]22.84511.06711.778
2009[27]22.71410.93011.784
2010[28]22.74312.34610.397
2011[29]22.66012.9259.735
2012[30]22.19112.7439.448
2013[31]22.61112.9719.640
2014[32]23.04713.6659.382
2015[33]22.56513.2859.280
2016[33]22.72813.6099.119
2017[33]22.62513.5039.122
2018[33]23.72013.23210.488
2019[33]23.68612.81410.872
2020[33]23.73413.12110.613

Not: 1957 yılında Türkeli ilçeşi kurulmasıyla nüfus azalmıştır.

Coğrafya

Batı Karadeniz coğrafi bölgesinde yer alan Ayancık İlçesi; Kuzeyde Karadeniz, Güneyde Sinop İli Boyabat İlçesi ve Kastamonu İli Taşköprü İlçeleri, Batıda Sinop İli Türkeli İlçesi ve Doğuda ise Sinop İli Erfelek İlçesi ile çevrilidir. İlçemizin İl'e olan bağlantısı 55 Km.' lik sahil karayolu ile sağlanır.İlçenin toplam arazisi 86.600 (Ha) olup, Yüzölçümü 866 km² ve Rakım 10 m.' dir. İlçe merkezi 202 metre yükseklikteki "Maltepe" ve "Ayantepe" ile deniz arasında Ayancık Çayı Vadisinde kurulmuştur. İlçe adını Ayan tepesinden almıştır.[34]

Kuğu Yalısı, Ayancık

Sınırlı ve toplam 86.600 (Ha) büyüklükte tarım arazisine sahiptir. Ancak, % 71.86 gibi büyük bir kısmı tarım dışı arazidir. Tarım arazisi olarak tanımlanan arazinin sadece % 28.14 lük kısmından ibaret olan arazilerin de, büyük bir kısmını eğimli araziler teşkil etmektedir. Çok az bir kısım arazi ise vadi yataklarındaki küçük düzlüklerden ibarettir.Buna karşılık, toprak yapısı itibarı ile killi ve kalkerli bir karaktere sahip bulunduğundan orman ürünlerinin yetişmesine son derece elverişlidir. Bölgede 59.058 (Ha) ağaçlı, 2.883 (Ha) ağaçsız olmak üzere toplam 61.941 (Ha) ormanlık saha bulunmaktadır.[34]

Yörenin doğal bitki örtüsünü ormanlar oluşturmaktadır. Bitki örtüsü çok zengin ve yoğun olup, yükselti kuşaklarına göre farklılaşmaktadır. Kıyı kesiminde yayvan yapraklı orman dokusu, makilik ve fundalıklar ile kültür bitkileri yaygındır. Kıyıdan itibaren yükseldikçe iğne yapraklı ağaç ve bitki türleri yoğunluk kazanmaktadır. Ormanlarda çam, köknar, meşe, gürgen, kayın, dişbudak, karaağaç, ıhlamur, çınar, kestane, kavak çeşitli maki ve çalı türleri yer almaktadır. Özellikle ilçenin güneyindeki Çangal Ormanları biyolojik açıdan çok zengindir. İlçe genelinde ormanlık alanlarda çam, köknar, meşe, gürgen, kayın, dişbudak, kara ağaç, kavak türleri vardır. Yeşilin her tonunu bu ormanlarda görmek mümkündür. Kıyı şeridindeki çeşitli ağaç türlerinden oluşan bitki örtüsü içine yer yer Akdeniz bitkilerine de rastlanır. Güneye doğru inildikçe iklim kuraklaşmaya başlar ve bozkır bitkileri görülür.[34]

Ayancık İlçesi deprem bölgesi sınıflandırılmasında 4. bölgede bulunulmaktadır.[34]

İklim

Ayancık yöresinde tipik Karadeniz iklimi egemendir. Kışları serin ve yağışlı, yazları kurak ve nemlidir.Yıllık ortalama sıcaklık 14.0 C derece' dir. En yüksek ortalama Temmuz ayında olup, 22.2 C, en düşük ortalama sıcaklık ise Ocak-Şubat aylarında oluşan 6.6 C dir. Deniz suyu sıcaklığı Haziran ve Temmuz ayları itibarıyla ortalama 23-24 derecedir. Yıllık ortalama nisbi nem oranı % 72' dir. Nem oranı en yüksek değerine % 76 ile Mart, en düşük değerine ise %70 ile Haziran, Temmuz ve Aralık aylarında ulaşmaktadır.

Yıllık ortalama yağış 676 kg/m²' dir. En çok yağış 139,2 mm ile Aralık, en az yağış 34,9 mm ile Temmuz ayında görülmektedir. Yüksek kesimleri kış sezonu süresince genelde karla kaplı geçer. Yılda fırtınalı gün sayısı ortalama 9,2' dir. En çok esen rüzgâr güney, en kuvvetli rüzgârlar ise kuzey ve kuzeybatı rüzgârlarıdır.[34]

İlçenin tarıma elverişli arazilerinde sebze meyve alanları potansiyeli oldukça yüksektir. Üretim değeri bakımından sofralık çekirdekli üzüm, fındık, kivi, kestane, elma ve ceviz en çok üretilen meyve olup; Sinop ve bölgede önemli bir yere sahiptir. Ayancık tarla bitkileri üretimi bakımından incelendiğinde en çok tahıl grubunun ekildiği bu grupta da buğday ve mısırın en çok üretim yapıldığı görülmektedir. Sebze üretiminde de fasulye (taze) ve lahana üretimin fazla olduğu görülmektedir.[34]

Eğitim

İlçe okuma-yazma oranı % 99 dur. İlçemizde bulunan tüm İlköğretim okullarında tam gün olarak eğitim öğretime devam edilmektedir. Okul öncesi eğitim, bağımsız bir anaokulu ve İlköğretim okullarındaki anasınıflarında verilmektedir. Ayrıca Sinop Üniversitesine bağlı Ayancık Meslek Yüksek Okulunda da eğitim verilmektedir. İlçe kütüphanesi başta öğrenciler olmak üzere yöre halkının hizmetine sunulmuştur.[35]

Ulaşım

Ayancık 55 km'lik sahil yolu ile Sinop'a bağlanmıştır. İç kesimlerle olan bağlantısı Çangal yolu üzerinden Kastamonu yolu ile sağlanmaktadır. Bazı İl Merkezleri ile İlçelere olan uzaklıkları: Samsun: 218 km, Kastamonu: 140 km, Ankara: 435 km, İstanbul: 630 km, Türkeli: 35 km, Boyabat: 72 km, Gerze: 94 km, Erfelek 46 km'dir. İlçeler arası ulaşım minibüslerle sağlanmaktadır.[34]

Notlar

  1. ^ Türkeli ilçesinin kurulması ile nüfus azalmıştır.

Kaynakça

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 23 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2012. 
  2. ^ "Arşivlenmiş kopya". 25 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2015. 
  3. ^ a b "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 25 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 24 Aralık 2015. 
  4. ^ a b c "Arşivlenmiş kopya". 25 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2015. 
  5. ^ Adnan Menderes#Ekonomi politikalar.C4.B1
  6. ^ Ayancık Gazetesi Arşivleri
  7. ^ Ayancık Rehberi (1989, Turan Gökmenoğlu)
  8. ^ Shipping in the Empire of Trebizond (1966, Anthony Bryer)
  9. ^ "Arşivlenmiş kopya". 12 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2019. 
  10. ^ "Arşivlenmiş kopya". 12 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2019. 
  11. ^ "Fasikül I: Mufassal Neticeler İcmal Tabloları" (PDF). 28 Teşrinevvel 1927 Umumî Nüfus Tahriri. DİE. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2021. 
  12. ^ "1935 Genel Nüfus Sayımı" (PDF). 20 İlkteşrin 1935 Genel Nüfus Sayımı. DİE. 2 Haziran 2021 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2021. 
  13. ^  . "Vilâyetler, kazalar, Nahiyeler ve Köyler İtibarile Nüfus ve Yüzey ölçü" (PDF). 20 İlkteşrin 1940 Genel Nüfus Sayımı. DİE. 20 Ekim 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ekim 2016. 
  14. ^  . "1945 Genel Nüfus Sayımı" (PDF). 21 Ekim 1945 Genel Nüfus Sayımı. DİE. 15 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2021. 
  15. ^  . "Vilayet, Kaza, Nahiye ve Köyler itibarıyla nüfus" (PDF). 22 Ekim 1950 Umumi Nüfus Sayımı. DİE. 15 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2021. 
  16. ^  . "1955 Genel Nüfus Sayımı" (PDF). 23 Ekim 1955 Genel Nüfus Sayımı. DİE. 2 Haziran 2021 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2021. 
  17. ^  . "İl, İlçe, Bucak ve Köyler itibarıyla nüfus" (PDF). 23 Ekim 1960 Genel Nüfus Sayımı. DİE. 15 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Şubat 2021. 
  18. ^ "1965 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  19. ^ "1970 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  20. ^ "1975 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  21. ^ "1980 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  22. ^ "1985 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  23. ^ "1990 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  24. ^ "2000 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  25. ^ "2007 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  26. ^ "2008 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  27. ^ "2009 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  28. ^ "2010 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  29. ^ "2011 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  30. ^ "2012 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 20 Şubat 2013 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2013. 
  31. ^ "2013 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 15 Şubat 2014 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Şubat 2014. 
  32. ^ "2014 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 10 Şubat 2015 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Şubat 2015. 
  33. ^ a b c d e f
    • "Merkezi Dağıtım Sistemi" (html) (Doğrudan bir kaynak olmayıp ilgili veriye ulaşmak için sorgulama yapılmalıdır). Türkiye İstatistik Kurumu. Erişim tarihi: 13 Nisan 2016. 
    • "Ayancık Nüfusu - Sinop". nufusu.com. Erişim tarihi: 5 Şubat 2021. 
    • "Sinop Ayancık Nüfusu". nufusune.com. 
  34. ^ a b c d e f g "Arşivlenmiş kopya". 25 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2015. 
  35. ^ "Arşivlenmiş kopya". 25 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2015. 

Dış bağlantılar

Wikimedia Commons'ta Ayancık ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Sinop (il)</span> Türkiyenin Karadeniz Bölgesinde bir il

Sinop, Türkiye'nin Karadeniz Bölgesi'nde bir ildir.

<span class="mw-page-title-main">Kırıkkale</span> Kırıkkale ilinin merkezi olan şehir

Kırıkkale, Kırıkkale ilinin merkezi olan şehirdir. 1941 yılında belediye statüsüne kavuşmuştur. Kırık köyü arazileri üzerine kurulmuş, gelişmiş ve büyümüştür. 1920'lerde Mühimmat Fabrikasının temellerinin atılması, DDY buradan geçmesi gibi unsurlar şehrin oluşmasında önemli rol oynamıştır. Mühimmat Fabrikasının üretime geçmesiyle şehir göç almaya başlamış ve 12 hanelik Kırık köyü, 1929 yılında bucak yapılarak "Kırıkkale" biçiminde kullanılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Germencik</span> Aydının ilçesi

Germencik, Ege Bölgesi'nde Aydın ilinin bir ilçesidir.

<span class="mw-page-title-main">Boyabat</span> Sinopun ilçesi

Boyabat, Sinop iline bağlı bir ilçedir. Sinop il merkezine 82 km uzaklıktadır. Doğuda Durağan, kuzeyde Ayancık, Gerze ve Erfelek, güneyde Saraydüzü ilçeleriyle komşudur.

<span class="mw-page-title-main">Bor, Niğde</span> Niğdenin ilçesi

Bor, Niğde iline bağlı ilçe ve bu ilçenin merkezi olan kent. Niğde'nin 14 km güneyindeki 1100 metre rakımlı Bor Ovası'nda yerleşmiştir. Merkez bucağına bağlı 7, Kemerhisar bucağına bağlı 16 köyü vardır. Yüzölçümü 1354 km² olup, nüfus yoğunluğu 39'dur. İlçe topraklarının büyük bölümü Obruk Platosu'nda yer alır. Doğu, kuzey ve güneydoğusu dağlıktır. Doğusu Aladağlar, kuzeyi ise Hasan ve Melendiz dağları ile çevrilidir. Başlıca akarsuyu Küçüköz Deresidir. Bor Ovası, Ereğli Ovası'nın devamıdır.

<span class="mw-page-title-main">Yenice, Karabük</span> Karabük ilçesi

Yenice, Karabük'ün bir ilçesidir.

<span class="mw-page-title-main">Akdağmadeni</span> Yozgatın ilçesi

Akdağmadeni, Yozgat'a bağlı bir ilçedir. Doğuda Sivas'ın Şarkışla ilçesi, güneyde Çayıralan, batıda Sarıkaya ve Saraykent, kuzeyde ise Kadışehri ile çevrilidir. İlçenin güneyi sarıçam ve meşe ormanlarıyla kaplıdır.

<span class="mw-page-title-main">Durağan</span> Sinopun ilçesi

Durağan, Sinop iline bağlı bir ilçe.

<span class="mw-page-title-main">Çatalzeytin</span> Kastamonu iline bağlı bir ilçe

Çatalzeytin, Türkiye Cumhuriyeti'nin Karadeniz Bölgesi'nde yer alan Kastamonu ilinin bir ilçesidir.

<span class="mw-page-title-main">Refahiye</span> Erzincan ilinin ilçesi

Refahiye, Erzincan iline bağlı bir ilçedir.

<span class="mw-page-title-main">Dursunbey</span> Balıkesirin ilçesi

Dursunbey, Balıkesir ilinin yüzölçümü bakımından en büyük ilçesidir. Balıkesir'in doğusunda, Kütahya ve Bursa illerine sınırı bulunmaktadır. Denizden yüksekliği 672 metredir. Bölge dağlıktır, ormanları ve kerestesi ile meşhurdur. Dursunbey'den Balıkesir-Kütahya kara ve demiryolları geçer. En büyük geçim kaynağı ormanlar ve hayvancılıktır. Dursunbey çamı dünyaca ünlü ve kalitelidir.

<span class="mw-page-title-main">Pazarcık, Kahramanmaraş</span> Kahramanmaraşın bir ilçesi

Pazarcık, Kahramanmaraş ilinin bir ilçesidir.

<span class="mw-page-title-main">Dikmen</span> Sinopun ilçesi

Dikmen, Sinop ilinin bir ilçesidir. İl merkezine 50–55 km uzaklıktadır. Sinop'un doğusunda, Samsun ili sınırında bulunmaktadır. Durağan ve Gerze ilçeleri ile komşudur. 1990 yılına kadar Gerze'ye bağlı bir belde olan yerleşim, bu tarihte ilçe statüsüne kavuştu. Günümüzde ilçeye bağlı yirmi sekiz köy bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Erfelek</span> Sinopun ilçesi

Erfelek, Sinop İl Merkezi'nin batısında, merkez, Ayancık ve Boyabat ile komşu bir yerleşmedir. 1960 yılında ilçe statüsü kazanan Erfelek'e bağlı 46 köy bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Gerze</span> Sinopun ilçesi

Gerze, Sinop iline bağlı ilçe. Merkez nüfusu yaklaşık 20.190'dır. Sinop'a 39 km uzaklıktadır.

<span class="mw-page-title-main">Saraydüzü</span> Sinopun ilçesi

Saraydüzü, Sinop ilinin bir ilçesidir.

<span class="mw-page-title-main">Türkeli</span> Sinopun ilçesi

Türkeli, Sinop ilinin batısında, Kastamonu sınırında, Karadeniz kıyısında bir ilçedir. Türkeli, daha önceleri Ayancık'a bağlı iken 1957 yılında ilçe statüsü kazanmıştır. Günümüzde ilçeye bağlı 1 bucak (Güzelkent) ile 31 adet köy bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Yerköy</span> Yozgatın ilçesi

Yerköy, Yozgat ilinin güneybatısında yer alan Kırşehir, Kırıkkale ve Çorum’a sınırı olan, il merkezine 39 km uzaklıktaki ilçedir.

<span class="mw-page-title-main">Yığılca</span> Düzcenin ilçesi

Yığılca, Düzce ilinin bir ilçesidir.

<span class="mw-page-title-main">Sinop'un ilçeleri</span> Vikimedya madde listesi

Sinop ilinin ilçeleri,


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.