Avusturya Belverede Galerisi
Avusturya Belverede Galerisi | |
---|---|
Koordinatlar | 48°11′29″K 16°22′51″D / 48.19139°K 16.38083°D |
Resmî site | www.belvedere.at/en |
Avusturya Belvedere Galerisi (Österreichische Galerie Belvedere), Avusturya'nın Viyana kentindeki Belvedere sarayında bulunan bir müzedir .
Belvedere sarayları, Savoy Prensi Eugene'nin (1663-1736) yazlık ikametgâhıydı. Yapılar on sekizinci yüzyılın başlarında ünlü Barok mimar Johann Lucas von Hildebrandt tarafından inşa edilmiştir ve Orangery ve Saray Ahırları ile birlikte Yukarı ve Aşağı Belvedere'yi ve ayrıca geniş bahçeleri içermektedir. Avrupa'nın en çarpıcı Barok simge yapılarından biri olarak UNESCO Dünya Mirası Listesi'nde listelenmiştir.
Bugün Belvedere, Orta Çağ'dan günümüze uzanan en büyük Avusturya sanatı koleksiyonuna ev sahipliği yapmaktadır. Burada uluslararası sanatçıların çalışmaları mevcuttur. Yukarı Belvedere'de ziyaretçiler, beş yüz yılı aşkın sanat tarihinden alınmış sanat eserleriyle karşılaşmakla kalmaz, aynı zamanda kamaraları da deneyimleyebilirler. Aşağı ve Yukarı Belvedere'ye ek olarak müzenin Prens Eugene'nin şehir sarayında ve 21er Haus'un yanı sıra Gustinus Ambrosi Müzesi'nde başka alanları vardır.
Belvedere'nin sanat koleksiyonu, Avusturya'daki sanatın gelişimine neredeyse eksiksiz bir genel bakış sunar ve böylece ülkenin tarihine dair bir fikir verir. Gustav Klimt'in dünyanın en büyük resim koleksiyonu, 1900'lerde Yukarı Belvedere'de sergilenen Sanat sunumunun merkezinde yer alır. Öne çıkan eserleri Klimt'in resimleri, Öpücük (1908/09) ve Judith ve Holofernes Başkanı (1901), Egon Schiele ve Oskar Kokoschka'nın başyapıtlarıdır. Fransız İzlenimciliğinin önemli eserleri ve Viyana Biedermeier sanatının en büyük koleksiyonu müzedeki diğer ilgi çekici yerlerdir.
Tarih
İki Belvedere sarayı, sanat hamisi ve koleksiyoncusu Prens Eugene'nin yazlık ikametgâhı olduklarında bile bir dizi sanat eserine ev sahipliği yaptı. Prens'in ölümünden sonra, Habsburglar onun koleksiyonlarından bazılarını saraylarla birlikte satın aldılar. İmparatorluk sanat koleksiyonunun çeşitli bölümleri daha sonra 1781'den itibaren Belvedere'de sergilenmeye başladı. 1903'te Aşağı Belvedere'de devlet "Moderne Galerie"si açıldı. Avusturya-Macaristan monarşisinin yıkılmasından sonra, Yukarı Belvedere ve Orangery de müzelere dönüştürüldü. Österreichische Galerie (Avusturya Galerisi), müzenin 1921'deki adıyla, Aşağı Belvedere'deki Barok Müzesi'ni (1923'te açıldı), Yukarı Belvedere'deki 19. Yüzyıl Sanat Galerisi'ni (1924'ten itibaren), Orangery'deki Galeri (1929'dan) ve Modern Sanat Galerisi'ni içeriyordu.. Belvedere'nin ortaçağ sanatı koleksiyonu ilk olarak 1953'te Aşağı Belvedere'nin yanındaki Orangery'de sergilendi.
1955'te yıllarca yeniden inşa ve yenilemeden sonra, Yukarı Belvedere, Gustav Klimt, Egon Schiele, Oskar Kokoschka ve diğer büyük Avusturyalı sanatçıların eserlerini ile halka yeniden açıldı.
İkinci Dünya Savaşı'ndan sonraki yıllarda birçok satın alma olmuş ve müze genişletilerek modernize edilmiştir. Österreichische Galerie Belvedere bugün Avusturya Federal Müzelerinden (Bundesmuseen) biridir ve 2000'den beri bir vollrechtsfähige "wissenschaftliche Anstalt" (yasal olarak bağımsız bir kamu araştırma/bilim kurumu) olmuştur.
Salzburg Rupertinum ve Mönchsberg'deki Museum der Moderne'nin eski müdürü olan Agnes Husslein, 2007 ve 2016 yılları arasında Belvedere'nin direktörlüğünü yaptı. Belvedere'yi uluslararası bağlamda bir Avusturya sanat müzesi olarak konumlandırdı.
Kapsamlı uyarlama ve yeniden modellemenin ardından, Orta Çağ ve Barok sanat koleksiyonlarının öne çıkanları (daha önce Aşağı Belvedere'deydi) 2008 baharından bu yana Yukarı Belvedere'de sergileniyor. İlk kez, Orta Çağ'dan yirminci yüzyılın ortalarına kadar kalıcı koleksiyonun tüm kapsamı artık tek bir çatı altında görülebiliyor. Aşağı Belvedere ve Orangery'deki uyarlanmış odalar artık geçici sergiler için alan sağlıyor. Ayrıca eski Saray Ahırlarında Orta Çağ mülklerinin bir çalışma koleksiyonu kuruldu. Kalıcı koleksiyonlar 2011 yılında yeniden sergilendi.
Husslein'ın yöneticiliği yıllarında ziyaretçi sayıları istikrarlı bir şekilde artmaktadır ve 2012'de ilk kez bir milyonu (1.088.000 ziyaretçi) geçmiştir.
Galeri
- Michael Pacher, Kırbaçlanma, 1497/1498
- Jacob van Schuppen, Eugene (1663-1736), Savoy Prensi, 1718
- Ferdinand Georg Waldmüller, Elisabeth Waldmüller, Mutter des Künstlers, 1930
- Johann Knapp, Huldigung an Jacquin (Homage to Jacquin), 1821–1822
- Caspar David Friedrich, Elbsandsteingebirge'deki Kayalık Manzara, 1822/1823
- Hans Makart, Beş Duyu, 1872/1879
- Claude Monet, Père Paul'ün Portresi, 1882
- Gustav Klimt, Judith ve Holofernes'in Başkanı, 1901
- Gustav Klimt, Öpücük (Aşıklar), 1908–1909
- Richard Gerstl, Otoportre, 1908
- Egon Schiele, Eduard Kosmack'in Portresi, 1910
- Ernst Ludwig Kirchner, Die Klosterser Berge, 1923
Nazilerin yağmaladığı sanat eserleri tartışmaları ve restitüsyonları
- 26 Ağustos 1959'da, Holokost'tan kurtulan, Auschwitz'de öldürülen Josef Morgenstern'in 5 Ekim 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. dul eşi Alice Morgenstern, Wien, Niederösterreich und das Burgenland'a (Viyana, Aşağı Avusturya ve Burgenland Eyalet Vergi Dairesi) bir talepte bulundu. Buna göre "Eskiden bize ait olan Egon Schiele'nin Dört Ağacı şimdi Yukarı Belvedere'de asılı duruyor. Resmi asla satmadık ama saklaması için Viyana'daki Gumpendorferstrasse avukatı Robert Röhrl adlı bir arkadaşımıza verdik. Ne yazık ki öldü ve resmin Belvedere'deki on dokuzuncu yüzyıl [recte yirminci yüzyıl] koleksiyonuna nasıl girdiğini bilmiyorum[1] " demiştir. Bunun üzerine 20 Mart 2020'de Avusturya Danışma Komisyonu, Schiele'nin Morgenstern'in mirasçılarına iade edilmesini tavsiye etti[2][3]
- Kasım 2006'da elli yıldan fazla süren yasal anlaşmazlıkların ardından bir kurul Edvard Munch'un Viyana'daki Belvedere Galerisi'nde sergilenen "Kumsalda Yaz Gecesi"nin Alma Mahler'in torunu ve tek varisi Marina Fistoulari-Mahler'e iade edilmesine karar verdi. Mahler, Avusturyalı besteci Gustav Mahler'in eşidir.[4][5]
- 2006'da Avusturya, Belvedere'den Gustav Klimt'in beş resmini Adele Bloch-Bauer'in mirasçılarına iade etti.[6][7]
- 2006'da Avusturya tahkim kurulu, Gustav Klimt'in "Amalie Zuckerkandl" portresinin Naziler tarafından yağmalanmadığına ve iade edilmesine gerek olmadığına karar verdi.[8] Karar kısmen Amalie Zuckerkandl'ın kızıyla birlikte Auschwitz'de can vermesi nedeniyle ve kısmen de MSNBC'nin bildirdiği gibi, "Avusturyalı bir hakem heyeti, açıkça yağmalanmış bu tabloyu iade etmek yerine, Belvedere'de kalması gerektiğine karar verdiği için" çok fazla yoruma neden oldu.[9]
- 2012'de Wally'nin Portresi adlı bir belgesel, Egon Schiele'nin, Nazi Friedrich Welz'in 1939'da özel koleksiyonundan el koymasına kadar Lea Bondi adlı Viyanalı bir sanat tüccarına ait olan ünlü portresinin, yanlışlıkla İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra başka bir satıcının koleksiyonunun bir parçası olarak Avusturya'daki Belvedere Müzesi'ne iade edildiğini anlattı.[10]
- 2014 yılında Belvedere'ye Wilhelm Leibl tarafından Nazi zulmü nedeniyle Max Liebermann'ın dul eşi Martha Liebermann'ın mirasçılarına "Çiftçi Mutfağı / Mutfak İç Mekanı"nı iade etmesi emredildi.[11]
Kaynakça
- ^ "CASE STUDIES Egon Schiele, Four Trees/Autumn Allée" (PDF). 2 Haziran 2020 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi.
- ^ "Morgenstern_Josef_2020-03-06 BESCHLUSS" (PDF). provenienzforschung.gv.at. 26 Ocak 2021 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi.
Der Beirat sieht es demnach als erwiesen an, dass sich das Gemälde seit spätestens 1924 und – wie nunmehr durch den ausgewerteten Akt nach dem Kriegs- und Verfolgungssachschädengesetz gesichert ist – bis zumindest nach dem „Anschluss“ 1938 im Eigentum von Dr. Josef Morgenstern befand, und kommt zum Ergebnis, dass der Tatbestand des § 1 Abs. 1 Z 2 Kunstrückgabegesetz erfüllt ist. Dem Bundesminister ist daher die Übereignung des Gemäldes an die Rechtsnachfolgerinnen und Rechtsnachfolger nach Dr. Josef Morgenstern zu empfehlen.
- ^ "Art Restitution Advisory Council Recommends Restitution of Egon Schiele Painting at the Belvedere". Jewish News From Austria (İngilizce). 29 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2021.
- ^ "Munch painting stolen by Nazis is returned to Mahler heir". www.lootedart.com. 24 Kasım 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2021.
- ^ Riding (9 Kasım 2006). "After 60 Years, Austria Will Return a Munch Work to a Mahler Heir". The New York Times (İngilizce). ISSN 0362-4331. 4 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2021.
The painting, which shows the moon reflecting off a calm sea before a rocky beach and is sometimes referred to as “Seascape With Moon,” has been hanging since 1940 in the Austrian Gallery, known as the Belvedere, in Vienna. The Austrian government had rejected all previous claims to the painting, most recently in 1999, on the ground that the Belvedere had legitimate title to it. Wednesday’s ruling followed a recommendation earlier that day by the country’s Art Restitution Commission, which followed the spirit of a new law adopted in 2001 aimed at easing the way for the return of art unjustly acquired under Nazi rule.
- ^ Waxman (6 Nisan 2006). "A Homecoming, in Los Angeles, for Five Klimts Looted by Nazis". The New York Times (İngilizce). ISSN 0362-4331. 10 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2021.
Mr. Bloch-Bauer hung her portraits and the other Klimts in a special room in his palace as a kind of shrine to his beloved wife. But after Germany annexed Austria in March 1938, he fled without any of his belongings. The new Nazi government levied a bogus tax bill on the industrialist, and confiscated his property, placing threeof the Klimt paintings in the Austrian Gallery, and selling the rest.
- ^ "Austria to Return Art Stolen by Nazis". www.lootedart.com. New York Times. 24 Kasım 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2021.
Her husband fled to Switzerland after the Nazis took over Austria. The Nazis then took the paintings and a Belvedere gallery was made the formal owner.
- ^ "Arbitration panel decides Klimt portrait was not looted by the Nazis". www.lootedart.com. 24 Kasım 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2021.
- ^ "The last prisoners of war: Inside the battle to recover Nazi-stolen artwork". MSNBC.com (İngilizce). 24 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2021.
Portrait of Amalie Zuckerkandl by Gustav Klimt. Rather than return this obviously looted painting, an Austrian arbitration panel concluded that it should stay in the Belvedere. The arbitrators said they were not certain exactly how the painting left Ferdinand’s home, and believed (despite a mountain of evidence concerning the Nazi liquidation of Ferdinand’s entire estate) that Ferdinand might have decided to give the painting to Amalie’s family. How this could have been accomplished while Ferdinand was in exile, the arbitrators did not explain.
- ^ "The Painting That Launched a Thousand Lawsuits". Hyperallergic (İngilizce). 24 Mayıs 2012. 25 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2021.
Rudolph Leopold, an Austrian ophthalmologist, had accumulated a staggering number of Schiele pieces in his lifetime — but not always honestly, as the documentary Portrait of Wally forcefully argues. The painting originally belonged to a Viennese art dealer named Lea Bondi, but in 1939 Friedrich Welz, a member of the Nazi Party, confiscated it from her private collection. By mistake, the painting was restituted to the Belvedere Museum in Austria after World War II as part of another dealer’s collection. In 1954, Bondi asked Leopold, a known Schiele collector, to help her track down the painting. Instead, he bartered with the museum for it and made it his own.
- ^ "Belvedere muss Bild an Liebermann-Erben restituieren – Belvedere must restitute a painting to the Liebermann heirs". www.lootedart.com. Der Standard. 9 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2021.
Dış bağlantılar
- Resmi Österreichische Galerie Belvedere web sitesi 5 Ekim 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. - (İngilizce)
- Koleksiyon meta araması Belvedere Research Online 16 Ekim 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.