İçeriğe atla

Avrupa Uzay Ajansı

Koordinatlar: 48°50′54″N 2°18′15″E / 48.8482°K 2.3042°D / 48.8482; 2.3042
Avrupa Uzay Ajansı
ESA logosu
KısaltmaESA/ASE
Kuruluş1975
TürUAÖ
MerkezParis, Fransa
Konum
Resmî dillerİngilizce, Fransızca ve Almanca[2]
LiderJohann-Dietrich Wörner
Bütçeartış €4.55 milyar/ £3.85 milyar / $5.33 milyar (2021)[1]

Avrupa Uzay Ajansı veya yaygın İngilizce kısaltmasıyla ESA (İngilizce: European Space Agency), 1975 yılında, uzayın keşfini amaçlayan, hükûmetlerarası bir organizasyon olarak kurulmuştur. Şu an 22 üyesi olan ajansın merkezi Fransa'nın başkenti Paris'tedir. 2021 yılı itibarıyla 4,55 milyar Euro'luk bütçeye[1] ve (ulusal uzay ajansları hariç) yaklaşık 2200 çalışana sahiptir.[3][4]

ESA'nın uzay uçuş programı, özellikle de astronotların katılımı ile Uluslararası Uzay İstasyonu programı, gezegenler ve Ay için insansız keşif uçuşlarını içerir. ESA telekomünikasyon, navigasyon, araştırma, uzay gözlemi gibi birçok konuda da faaliyet yürütmektedir.[4]

Ana fırlatma aracı Ariane 5'tir. Ariane 5 roketinin çeşitli türevleri olup kütlesi en çok olanı Ariane 5 ECA'dır. Roket, 2002 yılındaki ilk test uçuşu sırasında başarısız olmasına rağmen şimdiye kadar onlarca ardışık başarılı uçuş yapmıştır.[4]

2 Mart 2004 tarihinde ESA tarafından uzaya gönderilen, yanında Philae uzay sondasını taşıyan Rosetta uzay aracı, 12 Kasım 2014 tarihinde 510 milyon kilometre uzaklıktaki 67P kuyrukluyıldızına ulaştı.[5]

Tarih

Kuruluş

Paris'teki genel merkezi
ESTEC binaları Noordwijk, Hollanda. ESTEC, ESRO'nun ana teknik merkeziydi ve halef kuruluş (ESA) için de öyle olmaya devam etmektedir.

İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra, birçok Avrupalı bilim insanı Amerika Birleşik Devletleri ile çalışmak için Batı Avrupa'dan ayrıldı. 1950'lerin ekonomik patlaması Batı Avrupalı ülkelerinin araştırmaya ve özellikle uzayla ilgili faaliyetlere yatırım yapmasını mümkün kılmış olsa da, Batı Avrupalı bilim adamları yalnızca ulusal projelerin iki ana süper güçle rekabet edemeyeceklerini fark ettiler. 1958'de, Sputnik şoku 'ndan sadece aylar sonra, Edoardo Amaldi (İtalya) ve Pierre Auger (Fransa)'dan Batı Avrupa bilim camiasının önde gelen iki üyesi ortak bir Batı Avrupa uzay ajansının kuruluşunu görüşmek üzere bir araya geldi. Toplantıya, Harrie Massey (Birleşik Krallık) dahil olmak üzere sekiz ülkeden bilimsel temsilciler katıldı.

Batı Avrupa ülkeleri iki ajansa sahip olmaya karar verdiler: Bunlardan birisi fırlatma sistemi geliştirmekle ilgilenen ELDO (Avrupa Fırlatıcı Geliştirme Organizasyonu) ve diğeri Avrupa Uzay Ajansı'nın öncüsü (Avrupa Uzay Araştırmaları Örgütü) ESRO'dur. İkincisi, 14 Haziran 1962'de imzalanan bir anlaşma ile 20 Mart 1964'te kuruldu. 1968'den 1972'ye kadar ESRO yedi araştırma uydusu fırlattı.

Mevcut haliyle ESA, 1975 yılında ESRO'nun ELDO ile birleştiği ESA Sözleşmesi ile kurulmuştur. ESA'nın on kurucu üye ülkesi vardı: Belçika, Danimarka, Fransa, Batı Almanya, İtalya, Hollanda, İspanya, İsveç, İsviçre ve Birleşik Krallık.[6] Bunlar, 1975 yılında ESA Sözleşmesini imzaladılar ve sözleşmenin yürürlüğe girdiği 1980 yılına kadar onay belgelerini tevdi ettiler. Bu süre zarfında ajans fiili bir tarzda faaliyet göstermiştir. ESA ilk büyük bilimsel görevini, ilk kez ESRO tarafından üzerinde çalışılan, evrende gama ışını emisyonları'nı izleyen uzay sondası Cos-B'yi 1975'te fırlattı.

Daha sonraki aktiviteler

Ariane 1 modülünün modeli

ESA, 1978'de fırlatılan ve 18 yıl boyunca başarıyla çalışan dünyanın ilk yüksek yörüngeli teleskopu International Ultraviolet Explorer (IUE) üzerinde NASA ile işbirliği yaptı. Bunu bir dizi başarılı Dünya yörüngesi projesi izledi ve 1986'da ESA, Halley ve Grigg–Skjellerup" kuyruklu yıldızlarını incelemek için ilk derin uzay görevi olan Giotto'ya başladı. Yıldız haritalama görevi Hipparcos 1989'da fırlatıldı ve 1990'larda SOHO, Ulysses ve Hubble Uzay Teleskobu, hepsi NASA ile ortaklaşa yürütüldü. NASA ile işbirliği içinde daha sonraki bilimsel görevler arasında ESA'nın Titan iniş modülü Huygens'i inşa ederek katkıda bulunduğu Cassini–Huygens uzay sondası yer alır.

ELDO'nun halefi olarak ESA, bilimsel ve ticari yükler için roketler de üretti. 1979'da fırlatılan Ariane 1 1984'ten itibaren çoğunlukla ticari yükleri yörüngeye taşıdı. Ariane roketinin sonraki iki modeli, 1988 ve 2003 yılları arasında faaliyet gösteren ve ESA'yı 1990'larda ticari uzay fırlatmalarında[7] dünya lideri yapan daha gelişmiş bir fırlatma sistemi Ariane 4'ün geliştirilmesinde ara aşamalarıydı. Bir sonraki Ariane 5 ilk uçuşunda arıza yaşamasına rağmen, o zamandan beri 2018'e kadar 82 başarılı fırlatma ile son derece rekabetçi ticari uzay fırlatma pazarında sağlam bir yer edindi. Ariane 5'in halefi fırlatma aracı Ariane 6 geliştirme aşamasındadır ve 2020'lerde hizmete girmesi öngörülmekteydi.

Yeni milenyumun başlangıcında, ESA, NASA, JAXA, ISRO, CSA ve Roscosmos gibi ajanslarla birlikte bilimsel uzay araştırması'nda en önemli katılımcılardan biri oldu. ESA, önceki yıllarda, özellikle 1990'larda NASA ile işbirliğine güvenmiş olsa da, değişen koşullar (Birleşik Devletler ordusu tarafından bilgi paylaşımına ilişkin katı yasal kısıtlamalar gibi) daha çok kendisi ve Rusya ile işbirliği hakkında kararlara sebep oldu. 2011 tarihli bir basın yayınında şu ifadeler yer aldı:[8]

Rusya, uzaya uzun vadeli erişim sağlama çabalarında ESA'nın ilk ortağıdır. ESA ve Rusya Federasyonu hükümeti arasında uzayın barışçıl amaçlarla araştırılması ve kullanılmasında işbirliği ve ortaklık konusunda bir çerçeve anlaşması var ve her iki ortağa da fayda sağlayacak iki farklı fırlatıcı faaliyeti alanında işbirliği halihazırda devam ediyor.

Dikkate değer ESA programları arasında, son teknoloji uzay tahrik teknolojisini test eden sonda SMART-1, Mars Express ve Venus Express görevleri ve ayrıca Ariane 5 roketinin geliştirilmesi ve ISS ortaklığındaki rolü vardır. ESA, bilimsel ve araştırma projelerini esasen 27 Aralık 2006'da fırlatılan Corot gibi exoplanet'ler arayışında dönüm noktası olan astronomi-uzay görevleri için sürdürmektedir.

21 Ocak 2019'da ArianeGroup ve Arianespace, Ay regolith'i için Ay'ın madenlerini araştırma görevine çalışmak ve hazırlanmak için ESA ile bir yıllık bir sözleşme duyurdu.[9]

Tesisler

Ajansın tesisleri aşağıdaki merkezler arasında dağıtılmıştır:

  • ESA bilim görevleri, Noordwijk, Hollanda'daki ESTEC'dedir;
  • Frascati, İtalya'daki ESA Dünya Gözlem Merkezi'ndeki Dünya Gözlem görevleri;
  • ESA Görev Kontrolü (ESOC) Darmstadt, Almanya'dadır;
  • Gelecekteki görevler için astronotları eğiten Avrupa Astronot Merkezi (EAC) Köln, Almanya'dadır;
  • 2009 yılında kurulan bir araştırma enstitüsü Uzay Uygulamaları ve Telekomünikasyon Avrupa Merkezi (ECSAT), İngiltere, Harwell'dedir;
  • ve Avrupa Uzay Astronomi Merkezi (ESAC) Villanueva de la Cañada, Madrid, İspanya'dadır.

Avrupa Uzay Ajansı Bilim Programı uzun vadeli uzay bilimi ve uzay araştırma görevleri programıdır.

Projeleri

Mars Express, Smart-1, Columbus, Vega, Galileo, Olympus, Giotto, ESA'nın en önemli projelerinden bazılarıdır.

Fırlatma Araçları Donanması

ESA bu fırlatma pazarının tüm sektörlerde rekabet ettiği farklı fırlatma araçları vardır. Ariane 5, Soyuz-2 ve Vega ESA'nın filosu bu üç büyük roketten oluşur. ESA'nın Fransız Guyanası Uzay Merkezinde ESA'nın uzay mekiklerini yapan ve 23 hissedarları olan Arianespace tarafından Ariane 5 üretilmektedir. Ariane 5 Fransız Guyanası'ndan fırlatılıyor çünkü ekvatorda olduğundan uzay mekiğinin dönme hızına yaklaşık 500 m/s ekstra 'itme' kuvveti veriyor.

Ariane 5

Ariane 5 roketi ESA'nın birincil fırlatma aracıdır. Bu 1997 yılından beri hizmettedir ve Ariane 4'ün yerini almıştır.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ a b "ESA'nın 2021 yılına ait bütçesi". www.esa.int (İngilizce). 28 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2021. 
  2. ^ "Convention for the establishment of a European Space Agency" (PDF). ESA. 2003. 6 Temmuz 2009 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2008. 
  3. ^ "ESA'nın çalışan sayısı". www.esa.int (İngilizce). 28 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2021. 
  4. ^ a b c "Hakkımızda". www.esa.int (İngilizce). 15 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2021. 
  5. ^ "12 Kasım 2014 BBC Türkçe haberi". 15 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Kasım 2014. 
  6. ^ "ESA turns 30! A successful track record for Europe in space" (Basın açıklaması). European Space Agency. 31 Mayıs 2005. 20 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Aralık 2021. 
  7. ^ "Ariane 4 / Launchers / Our Activities / ESA". European Space Agency. 14 Mayıs 2004. 25 Aralık 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Haziran 2015. 
  8. ^ "Launchers Home: International cooperation". ESA. 25 Aralık 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2014. 
  9. ^ Wehner, Mike (23 Ocak 2019). "Mining on the moon could be a reality as early as 2025". New York Post. 23 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2019. 

Dış bağlantılar

Wikimedia Commons'ta ESA ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">NASA</span> ABDde uzay programı çalışmalarından sorumlu kurum

NASA, Amerika Birleşik Devletleri'nin uzay programı çalışmalarından sorumlu olan kurum. 29 Temmuz 1958 tarihinde ABD Başkanı Dwight Eisenhower tarafından kurulmuştur. Daire, 1 Ekim 1958 tarihinden itibaren askerî amaçlardan ziyade sivil alanda barışçıl bir şekilde faaliyet göstermeye başlamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Apollo Projesi</span> NASA insanlı ay yolculuğu programı

Apollo Projesi, NASA tarafından gerçekleştirilen insanlı Ay yolculuğu projesi. Gemini Projesi'nden sonraki proje olmakla birlikte Uzay Yarışı ve Soğuk Savaş, Apollo Projesi aşamasına gelinmesinde etkili olmuştur. Proje, Apollo uzay araçları ve Saturn V ile 1961 ile 1975 yılları arasına uygulandı. Apollo Projesi, adını Yunan tanrısı Apollon'dan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Japonya Uzay Araştırma Ajansı</span> Japonyada uzay araştırmaları ile ilgilenen kurumdur.

Japonya Uzay Araştırma Ajansı,, Japonya'nın ulusal havacılık ve uzay ajansıdır. 1 Ekim 2003'te NASDA, ISAS ve NAL adlı üç kurumun birleştirilmesiyle kurulmuş olup bilimsel araştırma, teknoloji geliştirme ve yörüngeye uyduların fırlatılması ve yerleştirilmesinden sorumludur ve asteroid keşifleri ve olası insanlı Ay keşifleri gibi çok daha gelişmiş görevlerde yer almaktadır. Merkezi Tokyo'nun Chōfu kentinde bulunan Chōfu Havacılık Merkezi'nde yer almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Uzay istasyonu</span>

Uzay istasyonu, uzay boşluğunda insanların konaklaması ve çalışması için hazırlanan platformdur. Şu ana kadar yapılan uzay istasyonları alçak Dünya yörüngesine gönderilmiştir. Uzay istasyonlarının diğer uzay araçlarından başlıca farkı, hareket etmek için büyük roketlerinin olmamasıdır. Uzay istasyonlarına gitmek için roketi olan diğer uzay araçları kullanılır. Uzay istasyonları, yörüngede haftalarca, aylarca, hatta yıllarca kalmak üzere tasarlanırlar.

<span class="mw-page-title-main">Görev kontrol merkezi</span>

Görev kontrol merkezi, (GKM), uzay uçuşlarını, genellikle kalkış noktasından inişe veya görevin sonuna kadar yöneten bir birimdir. Bu birimler genelde ya ulusal havacılık ve uzay kurumlarına ya da büyük havacılık şirketlerine bağlıdır. Görev kontrol merkezi, uzay aracı operasyonlarının yer bölümünün bir parçasıdır. Uçuş denetleyicileri ve diğer destek personeli, görev telemetri verileri ile tüm yönelimleri izler ve kara istasyonlarını kullanarak araca komutlar gönderir. Görevleri bir GKM'den destekleyen personel, durum kontrol sistemi, güç sistemi, itki sistemi, termal sistemler, durum dinamikleri, yörünge operasyonları ve diğer alt sistem disiplinlerinin temsilcilerini içerebilir. Bu görevler için eğitim çoğunlukla, uçuş denetimcilerinin sorumluluğundadır ve özgün biçimde GKM'de kapsamlı provaları da içerir.

<span class="mw-page-title-main">SpaceX</span> Amerikan özel havacılık şirketi

SpaceX, merkezi ABD'nin Kaliforniya eyaletindeki Hawthorne şehrinde bulunan bir Amerikalı uzay taşımacılığı şirketidir. SpaceX; Falcon 9, Falcon Heavy, Starlink, Dragon Kargo, Starship gibi uzay misyonu araçlarını bünyesinde bulundurmaktadır.

Vega, Avrupa Uzay Ajansı'nın kullandığı, İtalya Uzay Ajansı ve Avrupa Uzay Ajansı'nın ortaklaşa geliştirdiği ArianeSpace tarafından kullanılan bir harcanabilir fırlatma sistemidir. Geliştirilmesi 1998'de başladı ve 13 Şubat 2012 tarihinde Guyana Uzay Merkezi'nde ilk fırlatma gerçekleşti. ArianeSpace 2018'in sonuna kadar Vega'yı kullanmak istediğini belirtmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Solar and Heliospheric Observatory</span> Avrupalı sanayi konsorsiyumu tarafından inşa edilen bir uzay aracı

Solar and Heliospheric Observatory, Avrupa Uzay Ajansı (ESA) tarafından, Matra Marconi Space liderliğindeki bir Avrupa sanayi konsorsiyumu tarafından üretilen bir uzay aracıdır. SOHO, Güneş'i incelemek üzere 2 Aralık 1995 tarihinde Lockheed Martin Atlas IIAS fırlatma aracıyla uzaya fırlatılmıştır. Mayıs 1996'da normal faaliyetlerine başlamış ve ayrıca 5.000'den fazla kuyruklu yıldız keşfetmiştir. Avrupa Uzay Ajansı (ESA) ve NASA arasında ortak bir proje olan SOHO, Uluslararası Güneş Yerküre Fizik Programının bir parçasıydı. Başlangıçta iki yıl sürecek bir görev olarak planlanan SOHO, 25 yıldan fazla bir süredir uzaydaki faaliyetine devam etmektedir. Görev, ESA'nın Bilim Programı Komitesi tarafından gözden geçirilip onaylanması şartıyla 2025 sonuna kadar uzatılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Fırlatma aracı</span> uzaya bir obje taşımayı sağlayan roket

Uzay yolculuğu alanında fırlatma aracı ya da taşıyıcı roket bir görev-yükünü Dünya'nın yüzeyinden uzaya taşımak için kullanılan bir rokettir. Bir fırlatma sistemi fırlatma aracından, fırlatma rampasından ve diğer çeşitli altyapı bileşeninden oluşmaktadır. Genelde taşıyıcı roketler yörüngeye yapay uydu yerleştirmek için kullanılırken, araştırma roketi gibi bazı uzay uçuşları Yörünge-altı uzay uçuşu olarak sınıflandırılır. Bazı roketler ise bir uzay aracının Dünya'nın yörüngesinden tamamen kurtulamasını sağlarlar.

<span class="mw-page-title-main">Roskosmos</span> Rusya uzay ajansı

Roskosmos Devlet Uzay Etkinlikleri Kuruluşu, Rusya'nın uzay bilimleri programı ile genel havacılık ve uzay araştırmalarından sorumlu devlet kurumudur.

Uzay yolculuğu, 20. yüzyılda Konstantin Tsiolkovsky ve Robert H. Goddard tarafından geliştirilen teorik ve pratik atılımların ardından insan başarısının bir parçası haline geldi. Sovyetler Birliği, yörüngeye ilk uydu, ilk erkek ve ilk kadını uzaya göndererek savaş sonrası Uzay Yarışında önder oldu. ABD, 1969'da Ay'a ilk insan inişi ile Sovyet rakiplerini yakaladı. Uzay yarışı sona ermesini takiben, uzay uçuşu harika uluslararası işbirliği ile karakterize edilmiştir ve bu Dünya yörüngesine ucuz erişim ve ticari girişimler için bir genişleme oluşturmuştur. Gezegenler arası sondalar Güneş sistemindeki gezegenlerinin hepsiniziyaret etmiş ve insanlar yörüngede Mir ve ISS gibi uzun süre uzay istasyonlarında kalmıştır. Çin, insanlı misyonlar da dahil olmak üzere önemli uzay uçuş yeteneğine sahip üçüncü ülke olarak ile ortaya çıkmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Guyana Uzay Merkezi</span>

Guyana Uzay Merkezi, Fransız Guyanası'nda bulunan bir uzay merkezidir. Merkez 1964 yılında kurulmuş olup Kourou şehri yakınlarında yer almaktadır. Merkez, Ulusal Uzay Araştırmaları Merkezi ile Avrupa Uzay Ajansı tarafından kullanılmaktadır. Avrupa Uzay Ajansı merkezin yıllık bütçesinin üçte ikisini ödemekte ve aynı zamanda Ariane roketlerinin geliştirilmesini finanse etmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Hindistan Uzay Araştırma Organizasyonu</span>

Hindistan Uzay Araştırma Organizasyonu merkezi Bengaluru şehrinde bulunan Hint hükümeti'nin uzay ajansıdır. Vizyonu, uzay bilimi araştırması ve gezegensel araştırmayı takip ederken "ulusal kalkınma için uzay teknolojisini kullanmaktır".

<span class="mw-page-title-main">Ariane (roket ailesi)</span>

Ariane, Avrupa yapımı uzay fırlatma aracı serisidir. Adını bir mitolojik karakter olan Ariadne'nin Fransızca telaffuzundan almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Ariane 1</span>

Ariane 1, Ariane roket ailesinin ilk roketidir. Roket, Avrupa Uzay Ajansı (ESA) ve Aérospatiale tarafından 1973 yılında geliştirilmiş olup ilk uçuşunu 24 Aralık 1973 tarihinde gerçekleştirdi.

<i>Sakigake</i>

Sakigake veya başlangıçtaki adıyla MS-T5, Japonya'nın ilk gezegenler arası uzay aracı ve ABD ile Sovyetler Birliği dışında herhangi bir ülke tarafından fırlatılan ilk derin uzay sondasıydı. Yeni fırlatma aracının performansının görülmesi, Dünya'nın yer çekiminden kaçma yeteneğinin test edilmesi, gezegenler arası ortam ve manyetik alanın gözlemlenmesi amaçlanmıştı. Sakigake'nin ayrıca, Halley kuyruklu yıldızı'na yaklaşan sondalardan alınan veriler için bir referans çerçevesi olarak hareket etmesi amaçlanmıştı. Başlangıç ölçümleri, birkaç ay sonra fırlatılan Suisei sondası görevini iyileştirmek için kullanılacaktı. 7 Ocak 1985 tarihinde Mu-3S-II roketi ile Uchinoura Uzay Merkezi'nden uzaya fırlatıldı.

<span class="mw-page-title-main">BepiColombo</span>

BepiColombo, Avrupa Uzay Ajansı (ESA) ve Japonya Uzay Araştırma Ajansı'nın (JAXA) Merkür gezegeni ortak görevidir. Görev, birlikte fırlatılan Mercury Planetary Orbiter (MPO) ve Mio uydularından oluşmaktadır. Merkür'ün manyetik alanı, manyetosferi ve hem iç hem de yüzey yapısının nitelendirmesi de dahil olmak üzere kapsamlı bir çalışma gerçekleştirilecek. 20 Ekim 2018, 01.45 UTC'de Ariane 5 roketiyle fırlatıldı ve bir Dünya uçuşu, iki Venüs uçuşu ve altı Merkür uçuşunun ardından, 5 Aralık 2025'te Merkür'e varması bekleniyor. Görev, Avrupa Uzay Ajansı Horizon 2000+ programının bir parçası olarak yıllarca süren teklif ve planlamadan sonra Kasım 2009'da onaylandı. Programın fırlatılan son görevidir.

<span class="mw-page-title-main">Esrange</span>

Esrange Uzay Merkezi İsveç'in kuzeyindeki Kiruna kasabasının yaklaşık 40 kilometre doğusunda bulunan bir roket fırlatma ve araştırma merkezidir. Yüksek irtifa hava balonları, Aurora borealis araştırması, roket fırlatmalarının incelenmesi ve diğer bazı şeylerin yanı sıra uydu takibi için bilimsel bir araştırma üssüdür. Kuzey Kutup Dairesi'nin 200 km kuzeyinde bulunan ve geniş bir vahşi doğa ile çevrili olan coğrafi konumu, bu amaçlar için idealdir.

<span class="mw-page-title-main">Tek Seferlik Fırlatma Sistemi</span>

Tek seferlik fırlatma sistemi, yalnızca bir kez fırlatılabilen ve ardından modülleri ya yeniden giriş sırasında yok edilen ya da uzayda atılan bir fırlatma aracıdır. ELV'ler tipik olarak, yakıtları tükendiğinde ve araç irtifa ve hız kazandığında sırayla atılan birkaç roket aşamasından oluşur. 2022 itibarıyla, çoğu uydu ve insanlı uzay aracı şu anda ELV'lerde fırlatılıyor. ELV'lerin tasarımı, yeniden kullanılabilir fırlatma sistemlerinden daha basittir ve bu nedenle daha düşük üretim maliyetine sahip olabilir. Ayrıca, bir ELV, tüm yakıt tedarikini, yükünü hızlandırmak için kullanabilir ve daha büyük taşıma yükleri sunabilir. ELV'ler, onlarca yıldır yaygın olarak kullanılan kendini kanıtlamış teknolojilerdir.

Venus Express, Avrupa Uzay Ajansı'nın (ESA) ilk Venüs keşif misyonuydu. Kasım 2005'te fırlatılan araç, Nisan 2006'da Venüs'e ulaştı ve Venüs çevresindeki kutup yörüngesinden sürekli olarak bilimsel veriler göndermeye başladı. Yedi bilimsel aletle donatılan misyonun ana hedefi, Venüs atmosferinin uzun vadeli gözlemlenmesiydi. Bu kadar uzun süreler boyunca yapılan gözlemler, Venüs'e yapılan önceki görevlerde hiç yapılmamıştı ve atmosfer dinamiklerinin daha iyi anlaşılmasının anahtarıydı. ESA, misyonu Aralık 2014'te tamamladı.