İçeriğe atla

Avrupa'da II. Dünya Savaşı'nın sonlanması

Reims Antlaşması (7 Mayıs 1945)

Avrupa'da II. Dünya Savaşı'nın sonlanması, Almanya'nın Nisan ayında başlayarak Mayıs ortalarına kadar Sovyetler Birliği ve Batılı Müttefiklerine teslim olmasıyla savaşın sona ermesidir.

Teslimiyetlerin kronolojik sıralaması

Müttefikler, çok sayıda Mihver Askerini esir almaya başlıyor: Nisan 1945'te Batılı Müttefikler Batı Cephesinde 1.500.000 Mihver askerini esir aldı.[1] Nisan ayında, İtalya Cephesi'ndeki son savaşlarda Batılı Müttefikler, en az 120.000 Alman askerini esir almıştı.[2] Nisan ayı sonlarında 800.000'den fazla Alman askeri Doğu Cephesi'nde teslim oldu.[2]

Almanlar Finlandiya'yı terk etti: 25 Nisan 1945'te, Almanlar 1944 yılından beri savaşta olduğu Finler'in baskısıyla Norveç'e çekildiler.

Mussolini'nin ölümü: 25 Nisan 1945'te İtalyan partizanlar, Milano ve Torino'yu kurtardı. Bu sırada İtalyan diktatörü Benito Mussolini, Alman uçaksavarı taburuyla, Splügen Geçidi yoluyla İsviçre'ye kaçıyordu. İsviçre'den de İspanya'ya kaçacaktı. Ancak İtalyan partizanlar tarafından yakalandı. 28 Nisan'da Mussolini, Giulino'da idam edildi. Onunla birlikte yakalanan diğer faşistler Dongo'ya götürülerek orada idam edildi. Benito Mussolini ve eşinin bedenleri Milano'ya götürüldü ve şehrin merkezinde sergilendi. 29 Nisan'da İtalyan Sosyal Cumhuriyeti'nde Savunma Bakanı olarak görev yapan Rodolfo Graziani, Caserta'daki tüm Faşist kuvvetleri ile birlikte teslim oldu (Buna Liguria Ordu Grubu'da dahildi).

The Montreal Daily Stargazetesinin ön sayfası Alman teslimiyetini ilan ediyor.
Müttefik ordularının son pozisyonları, Mayıs 1945
Avrupa’daki savaşın sonunda Mihver kuvvetler’e ait topraklar mavi renkle gösterilmiştir
Wilhelm Keitel 8 Mayıs 1945'te Berlin'de teslim şartlarını imzaladı

Hitler'in ölümü: Berlin Muharebesi devam ederken, Adolf Hitler, savaşın kaybedildiğini fark etmiş ve sonunun Benito Mussolini gibi olmaması için intihar etme kararı almıştı. İntihardan 40 saat önce, halktan sakladığı ve birlikte olduğu Eva Braun'la evlendi. Eva Braun, 30 Nisan'da Adolf Hitler ile birlikte intihar etti. Adolf Hitler, intihar etmeden önce, Berlin Muharebesi ile kendisine ihanet eden Heinrich Himmler'i ve Hermann Göring'i görevlerinden aldı. Adolf Hitler'in halefleri konumundaki bu iki ismin yerine Karl Dönitz ve Joseph Goebbels halef tayin edildi. Ancak Joseph Goebbels, Hitler'in intiharından kısa bir süre sonra eşi ile birlikte intihar etmesi ile Karl Dönitz, tek lider oldu.

İtalya'daki Alman kuvvetler teslim oluyor: General Heinrich von Vietinghoff ve SS-Obergruppenführer Karl Wolff, 29 Nisan'da Adolf Hitler'in intiharından önceki gün Caserta'da, Batı Müttefikleri ile gizli görüşmelerin sonucunda bir belge yayınladı. Belgeye göre, Almanlar, 2 Mayıs saat 22:00'de Vietinghoff'un komutasındaki tüm kuvvetlerin teslim olacaktı. İtalya ve Avusturya'daki yaklaşık 1.000.000 asker, 2 Mayıs 02:00'de İngiliz Mareşal Sir Harold Alexander'a koşulsuz olarak teslim oldu.[3]

Berlin'deki Alman kuvvetleri teslim oluyor: Berlin Muharebesi 2 Mayıs'ta bitti. Berlin Savunma komutanı General Helmuth Weidling, şehri koşulsuz olarak Sovyet ordusunun Generali Vasili Çuykov'a teslim etti. Berlin'de bulunan ordu, Sovyetler Birliği'ne teslim oldu. Hitler Gençliği örgütünün liderliğini yapan Artur Axmann, Adolf Hitler'in sekreteri Martin Bormann'ın şehrin düşmesiyle Bahnhof tren istasyonunda intihar ettiğini söylemiştir.[4] Lehrter Bahnhof is close to where the remains of Bormann, confirmed as his by a DNA test in 1998,[5] Ancak cesedi bulunamamıştı. Ceset, 7 Aralık 1972'de Artur Axmann'ın belirttiği yerde bulundu.

Kuzey Batı Almanya, Danimarka ve Hollanda'daki Alman kuvvetler teslim oluyor: 4 Mayıs 1945'te İngiliz Komutan Bernard Montgomery, Lüneburg'daki Hans-Georg von Friedeburg ve General Eberhard Kinzel liderliğindeki orduyu teslim aldı. Böylece Frizyan Adaları, Heligoland ve Schleswig-Holstein bölgelerini Danimarka'nın tamamını, Timeloberg, Lüneburg, Hamburg, Hannover ve Bremen'i kapsayan alanı ve buralarda bulunan donanma ile birlikte teslim aldı. 5 Mayıs'ta Alman Donanımların başkanı Karl Dönitz, tüm U-Boot gemilerine saldırıları durdurmalarını ve üslerine dönmelerini emretti. Aynı günde, saat 16:00'da, Hollanda'nın Alman Kuvvetlerinin başkomutanı General Johannes Blaskowitz, Kanadalı komutan General Charles Foulkes'e teslim oldu.

Alman kuvvetleri Bavyera'da teslim oluyor: 4 Mayıs 1945'te saat 14:30'da General Hermann Foertsch, Bohem dağları ile Orta Avrupa arasında bulunan bütün Alman Kuvvetlerini teslim etti. 5 Mayıs 1945'te Çek Direnişçileri, Prag Ayaklanması'nı başlattı. Ertesi gün Kızıl Ordu, Prag Taarruzunu başlattı. Prag'da direniş gösteren Alman ordusu, Kızıl Ordu tarafından mağlubiyete uğratıldı. Ve buradaki birlikler esir alındı. Dresden'deki Alman Kuvvetlerinin komutanı Gauleiter Martin Mutschmann, şehre Kızıl Ordu saldırısı olacağını haber alınca şehri terk etmek istedi. Ancak kaçmaya çalışırken Sovyet birlikleri tarafından yakalandı.

Hermann Göring'in teslim olması: Reichsmarschall ve Hitler'in ikinci komutanı Göring, Hitler'in önceden imzaladığı kararnameye dayanarak Hitler'den vekalet istemiş fakat Martin Bormann'ın dolduruşuna gelen Hitler ise Göring'i "vatan haini" olarak tanımlamıştı. Martin Bormann ise SS Karargâhına bir radyo mesajı göndererek Göring'in tutuklanması emrini verdi. Tutuklama işlemi ertesi sabah gerçekleştirildi. Ancak oradan geçen bir Luftwaffe birimi tarafından 5 Mayıs'ta ev hapsinden kurtarıldı. Ardından Göring, karısı ve çocuğu ile birlikte ABD Ordusunun 36. Piyade Tümeni karargâhına gidip teslim oldu ve gözaltına alındı. 8 Mayıs'ta tutuklandı.

Breslau'daki Alman kuvvetler teslim oldu: 6 Mayıs 18:00'da aylarca kuşatılmış ve kaleler sayesinde uzun zaman direnebilmiş Breslau'daki ordu komutanı General Hermann Niehoff, Kızıl Ordu'ya teslim oldu.

Jodl ve Keitel, Alman silahlı kuvvetlerini koşulsuz olarak teslim ettiler: Breslau'nun düşmesinden otuz dakika sonra General Alfred Jodl, Reims'e geldi ve Dönitz'in talimatları uyarınca, Batı Müttefikleri ile savaşan tüm Alman Kuvvetlerinin teslim etmeyi teklif etti. Montgomery ve Dwight D. Eisenhower, Almanlar koşulsuz teslim olmayı kabul etmedikçe tüm müzakereleri durdurma tehdidinde bulundu. Eisenhower açıkça Jodl'a, Batılı Müttefikelrin kapalı yat politikası izleyerek, Alman Askerlerini, intikam için savaşan Kızıl Ordu'ya teslim olmalarına zorlamakla tehtit etti. Jodl, Flensburg'da bulunan Karl Dönitz'e Eisenhower'ın mesajını iletti. Gece yarısından hemen sonra, Karl Dönitz, kaçınılmaz olanı kabul ederek, Jodl'a tüm Alman kuvvetlerinin eksiksiz ve koşulsuz teslim olmasına izin vermesi için emir verdi.[6]

7 Mayıs sabahı Fransa'nın Reims kentindeki Yüksek Karargâh Müttefik Seferi Kuvveti karargâhında 02:41'de Alman Silahlı Kuvvetlerinin başkanı olan Alfred Jodl, tüm Alman kuvvetlerinin koşulsuz teslim olduklarını belgeleyen metni imzaladı. Bunun üzerine Norveç'teki Alman Birliklerinin komutanı olan General Franz Böhme, 7 Mayıs'ta koşulsuz olarak Alman Birliklerinin teslim olduğunu ilan etti. Ertesi gün, Mareşal Wilhelm Keitel ve diğer Alman üst düzey komutanlar Berlin'e gitti ve General Georgi Zhukov'un huzurunda Sovyet kuvvetlerine teslim olunduğunu belgeleyen metni imzaladılar. İmza töreni, Berlin'in Karlshorst bölgesinde bulunan eski bir Alman Ordusu Mühendislik Okulunda gerçekleşti. Orası şu an bir müzedir.

Kanal Adaları'ndaki Alman kuvvetler teslim olur: 8 Mayıs saat 10: 00'da, Kanal Adalıları'nda bulunan Alman yetkililere savaşın bittiği haberi verildi. İngiliz Başbakanı Winston Churchill saat 15:00'de bir radyo yayını yaparak Kanal Adalıları'nın özgürlüğüne kavuşacağını belirtti. Adaların teslimiyetti 9 Mayıs'ta başlayıp 16 Mayıs'a kadar sona erdi.

8 Mayıs'ta teslim olmayan diğer kuvvetler, teslim oldu:

  • General Von Saucken komutasındaki İkinci Ordu, Vistula Deltası'nda bulunan Hel Yarımadası'ndaki Heiligenbeil ve Danzig sahil şeridinde Kızıl Ordu'ya, Yunan adalarında bulunan kuvvetler ve Fransa'daki Saint-Nazaire, La Rochelle ve Lorient'de bulunan Alman birlikler Batılı Müttefiklere 9 Mayıs'ta teslim oldu
  • Çekoslovakya'daki son savaş 12 Mayıs'ta gerçekleşti. 13 Mayıs'ta Kızıl Ordu Avrupa'daki tüm saldırılarını durdurdu.
  • Yugoslavya'da (bugünkü Slovenya kısmında), 14 Mayıs ve 15 Mayıs'ta Poljana Muharebesi olarak bilinen çatışmalar yaşandı.
  • Gürcü Lejyonu, Hollanda'da bulunan Texel'de Hollandalı yerlilerin de yardım alarak isyan etti (5 Nisan - 20 Mayıs). II. Dünya Savaşı'nda son çatışmanın ardından Alman birlikleri ayaklanmayı bastırmış şekilde Müttefik Devletler'e teslim oldu.
  • Eylül 1944 yılında bir Alman birliği hava istasyonu kurmak için Haudegen Operasyonu kapsamında Svalbard'da bulunuyordu. Ancak bu birlik Mayıs 1945'te radyo bağlantısını kaybetti ve Japonya'nın Teslimi'nden iki gün sonra, 4 Eylül'de bölgede bulunan Norveçli fok balık avcılarına teslim oldu.

Dönitz hükûmeti Eisenhower tarafından feshedildi: Ordu koşulsuz teslim olmuştu ama sorun hala çözülememişti. Bir sorun vardı. Flensburg Hükûmeti, Yüksek Karargâh Müttefik Seferi Kuvveti tarafından hazırlanan belgeyi kullanmadığı ve bu nedenle sivil Alman hükûmetinin resmi olarak teslim olamadığı fark edilmişti. Bu çok önemli bir mesele olarak görülüyordu, çünkü 1918'de askeri olarak teslim olunduysa da, sivil olarak teslim olunmamış bu da bir argüman olarak kullanılarak II. Dünya Savaşı'na neden olmuştu. Karl Dönitz, Almanya'nın devlet başkanıymış gibi davranıyordu, fakat Flensburg Hükûmeti Müttefikler tarafından tanınmadı. 12 Mayıs'ta Müttefik bir irtibat ekibi Flensburg'a Patria isimli bir gemi ile gelip oraya demirledi. İrtibat memurları ve Müttefik temsilcileri, Flensburg Hükûmeti temsilcilerine, kendileri ile hareket etmeye ihtiyaç duymadıklarını ve üyelerinin tutuklanması gerektiğini ifade etti. 23 Mayıs'ta Yüksek Karargâh Müttefik Seferi Kuvvetinin emirlerine ve Sovyetler Birliği'nin onayı ile hareket eden Amerikalı Tümgeneral Rooks, Karl Dönitz'i Patria'ya çağırdı ve ona, kendisiyle birlikte Flensburg Hükûmeti üyelerinin hepsinin tutuklandığına ve hükûmetinin feshedildiğine dair bilgi verdi.

Normalleşme

22 Kasım 1949'da yapılan Petersberg Anlaşması ile Batı Almanya hükûmeti, yasal olarak devam eden savaş durumuna son verilmesini istediğini belirtti. 12 Eylül - 19 Aralık 1950 tarihleri arasında Fransa, İngiltere ve Amerika New York'taki Dışişleri Bakanları toplantısı gerçekleştirdi. Burada alınan kararla Batı Almanya ile yasal olarak var olan savaş durumu sona erdirecekti. Temmuz ayında; Avustralya, Kanada, İtalya, Yeni Zelanda, Birleşik Krallık, Hollanda, Güney Afrika, 19 Ekim'de Amerika Almanya olan savaş durumu sona erdirdi. Almanya ve Sovyetler Birliği arasındaki savaş durumu 1955 başlarında sona erdi.

5 Mayıs 1955'te imzalanan Bonn-Paris sözleşmeleri uyarınca Batılı Müttefikler, Batı Almanya topraklarında askeri işgali sona erdirdi. Ancak üç işgalci (Amerika, İngiltere ve Fransa), Batı Berlin'de kuvvet bulundurmaya devam etti.

Almanya ile Son Yerleşim Anlaşması: Almanya tam olarak bağımsız değildi. Almanya üzerinde güç sahibi olan 4 devlet (Sovyetler Birliği, Amerika, İngiltere ve Fransa) bulunuyordu. Berlin, bu 4 devletin orduları ile doluydu. Doğu Almanya, kendisine ait bir orduya sahip olsa da yoğun olarak Sovyet Ordusu ülkede mevcuttu. Yapılan Son Yerleşim Antlaşması ile Almanya, 15 Mart 1991'de tamamen bağımsız oldu. Antlaşmanın şartlarına (4. ve 5. madde) göre Müttefikler, 1994 sonunda Berlin'den ayrılacaktı.

Kaynakça

  1. ^ The Daily Telegraph Story of the War, (January 1st to October 9th 1945) page 153
  2. ^ a b the Times, 1 May 1945, page 4
  3. ^ Daily Telegraph Story of the War fifth volume page 153
  4. ^ Beevor, Antony (2002). Berlin: The Downfall 1945. Viking-Penguin Books. 
  5. ^ Karacs, Imre (4 Mayıs 1998). "DNA test closes book on mystery of Martin Bormann". Independent. Londra. 7 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2010. 
  6. ^ Ziemke 1969, s. 130.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Hermann Göring</span> Alman siyasetçi, Reichstag Başkanı ve savaş suçlusu

Hermann Wilhelm Göring, Nasyonal Sosyalist Partinin ileri gelenlerinden Alman siyasetçi, Nazi Almanyası'nın hava kuvvetleri komutanı ve hüküm giymiş savaş suçlusudur. 1933'ten 1945'e kadar Almanya'yı yöneten Nazi Partisi'nin en güçlü isimlerinden biriydi.

<span class="mw-page-title-main">Karl Dönitz</span> Alman amiral (1891–1980)

Karl Dönitz, Alman Donanma Komutanı, Büyük Amiral ve II. Dünya Savaşı sonlarında Almanya'nın Cumhurbaşkanı.

<span class="mw-page-title-main">Wilhelm Keitel</span> Wehrmacht Genelkurmay Başkanı, Generalfeldmarschall

Wilhelm Bodewin Johann Gustav Keitel, Alman subay. 1938'den 1945'e kadar Alman ordusunun genelkurmay başkanlığını yaptı. 1940'tan itibaren (Generalfeldmareşal) rütbesi ile Alman ordusunun en yüksek rütbeli subayı olarak Adolf Hitler'in en yakın çalışma arkadaşlarından biri oldu. II. Dünya Savaşı sonunda Nürnberg Mahkemeleri'nde "baş savaş suçlusu" olarak yargılanan 24 kişi ile birlikte hakkındaki 4 iddianın hepsinden "suçlu" bulundu ve "idam cezası"na mahkûm edildi. 16 Ekim 1946 tarihinde, 9 mahkûm ile birlikte Nürnberg'te asılarak idam edildi.

<span class="mw-page-title-main">Alfred Jodl</span> Wehrmacht Kıdemli Orgenarali

Alfred Jodl, Alman Generaloberst.

<span class="mw-page-title-main">Ludwig Schwerin von Krosigk</span> Nazi Almanyasının son şansöylesi, politikacı, yazar.

Johann Ludwig (Lutz) Graf Schwerin von Krosigk, Nazi Almanyası'nın son şansölyesi.

<span class="mw-page-title-main">Berlin Muharebesi</span> Avrupada II. Dünya Savaşının son büyük muharebesi

Berlin Muharebesi, Sovyetler Birliği'nin II. Dünya Savaşı sonlarında düzenlediği genel taarruzlardan biri olan Berlin Stratejik Taarruz Harekâtı sonunda gerçekleşen muharebedir. Avrupa Cephesi'ndeki son genel taarruz olmamakla birlikte, Almanya'nın kayıtsız şartsız teslimiyle sonuçlandığı için savaşı bitiren muharebe olarak kabul edilmektedir. Berlin Harekâtı, sadece Berlin'i almak için girişilen bir harekât değildi. Esas olarak üç Sovyet cephesi kuvvetlerinin, hâlen Alman kontrolünde olan Elbe Nehri'nin doğusundaki Alman topraklarının işgalini amaçlıyordu. Elbe, Alman topraklarını kuzeyden güneye kabaca ikiye bölmektedir. Berlin Muharebesi ise, kentin Kızıl Ordu birliklerince ele geçirilmesi içindi, çatışmalar kent sınırları içinde gerçekleşti ve Avrupa cephelerinde savaşın sonunu getirdi.

<span class="mw-page-title-main">Hans-Georg von Friedeburg</span>

Hans-Georg von Friedeburg, Nazi Almanyası U-bot güçlerinin komutan vekili ve Kriegsmarine'nin son komutanıydı.

<span class="mw-page-title-main">Hans Lammers</span>

Hans Heinrich Lammers, Alman hukukçu, Nazi Partisi mensubu, Nazi Almanyası'nın devlet bakanı, Reichskanzlei (Başbakanlık) şefi ve SS-Obergruppenführer.

<i>Führerbunker</i> Nazi Almanyası Führeri Adolf Hitlerin Berlindeki yer altı sığınak kompleksi

Führerbunker, Nazi Almanyası lideri Adolf Hitler'in ve eşi Eva Braun'un II. Dünya Savaşı'nın son aylarını geçirdiği ve 30 Nisan 1945'te birlikte intihar ettikleri Berlin'de bulunan yer altı sığınağıdır. İki aşamalı olarak inşa edilen ve 1936 ve 1944'te tamamlanan bir yer altı sığınak kompleksinin parçasıydı. İkinci Dünya Savaşı sırasında Adolf Hitler tarafından kullanılan Führer Karargahının (Führerhauptquartiere) sonuncusuydu.

<span class="mw-page-title-main">Georg Lindemann</span>

Georg Lindemann, I. Dünya Savaşı ve II. Dünya Savaşı sırasında Heer komutanı ve Alman süvari subayı.

<span class="mw-page-title-main">Herbert Backe</span> Alman politikacı

Herbert Backe, Alman politikacı ve savaş suçlusu SS-Obergruppenführer.

<span class="mw-page-title-main">Flensburg Hükûmeti</span>

Flensburg Hükûmeti, Avrupa'da II. Dünya Savaşı'nın sona ermesine yakın zamanlarda, 2 Mayıs-23 Mayıs 1945 tarihleri arasında Almanya'yı yöneten kısa ömürlü idareydi. Sadece 3 hafta boyunca yönetimde kalmıştır. Hükûmet, NSDAP lideri ve Büyük Alman İmparatorluğu Devlet Başkanı Adolf Hitler'in ve Berlin Muharebesi esnasında Propaganda Bakanı Joseph Goebbels'in intiharlarından sonra oluşturuldu. Hitler, ölümünden kısa bir süre önce, cumhurbaşkanlığı ve şansölyelik makamlarının ikiye ayrılmasını vasiyet edip Karl Dönitz'i kendisinden sonraki yeni cumhurbaşkanı olarak tayin etmişti. Yeni hükûmetin Flensburg'da kurulması kararlaştırıldı, çünkü Flensburg, Danimarka sınırının çok yakınında, Karl Dönitz'in o zamana kadar kullanmış olduğu merkezin yeriydi. Hitler siyasî vasiyetinde halefinden her ne pahasına olursa olsun savaşa devam etmesini istiyordu. Buna rağmen, Flensburg Hükûmeti kendisini “apolitik” olarak tanımladı.

<span class="mw-page-title-main">Prag Taarruzu</span> Kızıl Ordunun II. Dünya Savaşındaki son stratejik taarruz harekâtı

Prag Taarruzu, Kızıl Ordu'nun II. Dünya Savaşı'ndaki son stratejik taarruz harekâtıdır. Prag'a yönelen Kızıl Ordu taarruzu ve Prag Muharebesi, 5 - 11 Mayıs 1945 tarihleri arasında gerçekleşmiştir. Ayrıca muharebe, Prag Ayaklanması ile birlikte sürmesi dolayısıyla da önemlidir.

Theodor von Dufving Theoderich Heinrich August Wilhelm von Dufving, II. Dünya Savaşı sırasında Wehrmacht'ın bir Alman subayı idi. Mayıs 1945'te Adolf Hitler'in ölümünden kısa süre sonra Führerbunker'den çıkan son Almanlardan biriydi.

<span class="mw-page-title-main">Adolf Hitler'in ölümü</span> Adolf Hitlerin ölümüne genel bakış

Adolf Hitler, 1921'den 1945'e kadar Nazi Partisinin lideri, 1933'ten 1945'e kadar Almanya Şansölyesi ve 1934'ten 1945'e kadar Nazi Almanyası'nın Führer'i ('Lider') olan Avusturyalı-Alman bir politikacıydı. Adolf Hitler, 30 Nisan 1945'te Berlin'deki yer altı sığınağı Führerbunker'de kendini vurarak intihar etti. Kendisiyle birlikte eşi Eva Braun da siyanür alarak kendini öldürdü. Hitler'in daha önceden vermiş olduğu talimatlar doğrultusunda cesetleri, aynı gün öğleden sonra sığınağın acil çıkışının merdivenlerinden dışarı çıkarıldı ve Reichskanzlei'nin bahçesinde üzerine benzin dökülerek ateşe verildi. Sovyet arşivlerindeki kayıtlar, yanmış kalıntıların 1946 yılına kadar toparlandığını ve birbirini takip eden yerlere defnedildiğini göstermektedir. 1970 yılında yeniden mezardan çıkarılıp yakıldı ve külleri dağıtıldı.

<span class="mw-page-title-main">Adolf Hitler'in son dileği ve vasiyeti</span>

Adolf Hitler, son vasiyetini, eşi Eva Braun ile intihar etmeden önceki gün 29 Nisan 1945'te Berlin'deki yeraltı sığınağı olan Führerbunker'de imzalamıştır.

Göring Telgrafı, 23 Nisan 1945'te Adolf Hitler'in halefi Hermann Göring tarafından gönderilen ve çökmekte olan Üçüncü Reich'ın liderliğini üstlenmek için izin isteyen bir mesajdı. Telgraf, Hitler'in seçilmiş halefini görevden almasına ve yeni siyasi halefler Joseph Goebbels ve Karl Dönitz'in atanmasına neden oldu.

<span class="mw-page-title-main">Almanların Lüneburg Heath'te teslim olması</span>

4 Mayıs 1945'te, İngiliz Yaz Saati ile 18:30'da, Hamburg'un güneyinde, Lüneburg Heath'de Mareşal Sir Bernard Law Montgomery, Hollanda'daki Alman kuvvetlerinin, Danimarka'daki tüm adalar dahil kuzeybatı Almanya'nın ve bu bölgelerdeki tüm donanma gemilerinin koşulsuz teslim olmasını kabul etti. Teslim olma belgesi, Avrupa'da II. Dünya Savaşı'nın sona ermesinden önce gerçekleşti ve Montgomery'nin Wendisch Evern'deki Timeloberg tepesindeki karargahında halı kaplı bir çadırda imzalandı.

<span class="mw-page-title-main">Müttefik Kontrol Konseyi</span>

Müttefik Kontrol Konseyi veya Müttefik Kontrol Otoritesi ve aynı zamanda Dört Güç olarak da anılır, II. Dünya Savaşı'nın sona ermesinden sonra Almanya'daki Müttefik İşgal Bölgeleri ve Müttefik işgali altındaki Avusturya'nın yönetim organıydı. Üyeleri Sovyetler Birliği, Birleşik Krallık, Amerika Birleşik Devletleri ve Fransa idi. Merkezi, Berlin-Schöneberg'de bulunuyordu. Konsey, Doğu Avrupa ve Almanya'da sınırların nasıl değiştirileceği ve nüfusların nasıl aktarılacağı da dahil olmak üzere, savaş sonrası Avrupa için çeşitli planlar belirlemek üzere toplandı. Dört Müttefik Güç olarak, Almanya'da üstün güç iddiası bulunan Müttefik Kontrol Konseyi, Nazi Almanyası'nın lağvedilmiş sivil hükûmetinin yerini alarak ve bir bütün olarak Almanya'nın tek yasal egemen otoritesini oluşturdu.