Tanrı ya da ilah, Klasik teistik inanç sistemlerinde Mutlak Varlık, Mutlak Benlik ve tüm varoluşun temel kaynağı olarak görülen varlık. Tek tanrılı inançlarda evrenin tek yaradanı ve yöneteni olarak kabul edilir. Çok tanrılı inançlarda genelde ilahların cinsiyeti bulunur ve eril olanlarına tanrı, dişi olanlarına tanrıça denir. Tektanrılı ve henoteistik inançlardaki Tanrı kavramını tanımlamak için ise sadece tanrı sözcüğü kullanılabilir.
Mısır mitolojisi, eski Mısır kültürünün inanç yapısını ifade etmek için kullanılır. Eski Mısır'daki yaşamın her yönü, dünyanın yaratılışı ve dünyanın tanrılar tarafından idamesi ile ilgili hikâyelerle metaforlaştırılmıştı. Mısır mitolojisi durağan bir birlik içinde var olan ritmik yapılar olarak nitelendirilebilir. Sonuçlarda çatışma ve gerginlikten ziyade istikrar eğilimi ağır basmıştır.
Roma mitolojisi, Antik Roma'da yaşayan insanların mitolojik inançlarının bütününe verilen isimdir. Genelde iki ana bölümü olduğu düşünülür; ilk bölüm ki daha sonraları etkin olmuştur ve edebidir, genellikle Etrüsk mitolojisindeki öğelerin Romalılaştırılmış hallerinden meydana gelir, ikinci bölüm ise daha erken dönemlerde etkin olmuş olan ve daha çok kültik olan farklı uygulama ve inançlara sahip daha özerk bir bölümdür.
Juno veya Iuno, Roma mitolojisinde baş tanrı Jüpiter'in kız kardeşi ve eşi, aile ve doğum başta olmak üzere birçok alanda tezahürü ve ilgisi bulunan, eski ve güçlü bir tanrıçaydı. Yunan mitolojisindeki Hera'nın Roma mitolojisindeki dengi olarak da tanımlanabilir; aynı Hera gibi onun da kutsal ve sembolik hayvanı tavus kuşudur ve yine Hera gibi başında taç ile tasvir edilirdi. Etrüsk mitolojisindeki tanrıça Uni'nin ismini Latince bu tanrıçanın ismi olan Iunodan alır. Tanrıların kralı Jüpiter'in karısı ve tanrıların kraliçesidir. Aynı Jüpiter gibi şimşek gönderebilir. En önemli Roma tanrılarından Mars'ın da annesidir. Roma tarihi boyunca çeşitli dönemlerdeki olaylar Juno'ya atfeledilir veya çeşitli olaylarda yer aldığı iddia edilirdi.
İbrahimî dinler, aynı zamanda İbrahimizm olarak da bilinir, İbrani din büyüğü ve atası İbrahim tarafından kurulan Yahudilik ile birlikte başlamış, monoteizm üzerine kurulu Semitik dinler grubudur. İlk İbrahimî din Yahudiliktir; sonrasında sırasıyla Hristiyanlık ve İslamiyet kurulmuştur. Yahudilik ve Hristiyanlık, kökenlerini İshak (Y'ishak) ve soyuna bağlarken İslamiyet, İsmail (Y'işmael) ve soyuna bağlar.
Antik Mısır tanrıları, Antik Mısır'da kendilerine tapınılan tanrı ve tanrıçalardır. Bu tanrılar çevresinde oluşan inançlar ve ritüeller tarihöncesi dönemde ortaya çıkmış ve Antik Mısır dininin özü hâline gelmiştir. Tanrı ve tanrıçalar doğa olaylarının ve fenomenlerinin simgesi olarak görülüyordu ve Mısırlılar doğa olaylarının ma'at'a yani ilahî düzene göre devam edebilmesi için ritüeller ve sunularla tanrı ve tanrıçaları yatıştırıyorlardı. Mısır devletinin MÖ 3100 yılı civarında kurulmasından sonra bu görevleri uygulama yetkisi, kendini tanrıların temsilcisi ilan eden ve ritüellerin yapıldığı tapınakları idare eden firavun tarafından kontrol edilmeye başlandı.
Antik Mısır dini, Antik Mısır toplumunun ayrılmaz bir parçası olan ve çok tanrılı ve ritüelleri karmaşık bir inanç sistemi vardı. Mevcut olduğuna inanılan ve kuvvetler ve doğa unsurları, kontrolünde olan birçok tanrılar ile Mısırlıların etkileşimi üzerinde yoğunlaşmıştır. Mısırlı din uygulamalarını tanrılar sağlamakta ve halk ise onların beğenisi kazanmak için bir çabaları vardı. Mısır'ı tarihteki kral ile aynı statüsü ile aynı olan ve aynı zamanda tanrı olan Firavunlar yönetirdi. Firavunlar bir insan olmasına rağmen, Firavunların tanrıların soyundan olduğuna inanılıyordu. Firavunlar insanlar ve tanrılar arasında arabulucu olarak görev aldılar, evrendeki düzeni korumak ve tanrıların tekliflerini yerine getirmek zorundaydılar. Mısırlılar tanrılar için muazzam tapınaklar yapmışlardır.
Atum veya Atum-Ra, Mısır mitolojisinde diğer her şeyin kendisinden türediği ilksel Tanrı'dır.
Roma zaferi, Roma güçlerini devletin hizmetinde zafere götüren bir askeri komutanın veya orijinal ve geleneksel olarak başarıyla tamamlanan bir askeri komutanın başarısını halka açıklamak ve kutlamak için düzenlenen Antik Roma'nın bir sivil töreni ve dini ayin idi.
Fauna [ˈFau̯na], farklı antik kaynaklarda Faunus'un karısı, kız kardeşi veya kızı olduğu söylenen bir Roma rustik tanrıçasıdır. Varro, onu Faunus'un dişi muadili olarak gördü ve kehanet güçlerine sahip olduğunu söyledi. Ayrıca Fatua veya Fenta Fauna olarak da adlandırılır.
Summanus, gece gök gürültüsü tanrısıdır. Benzer vasıflara sahip Jüpiter gündüz zamanındaki şimşek ve gök gürültüsü tanrısıdır. Summanus'un kesin doğası Ovid için bile belirsizdi.
Antik Roma din ve mitinde Luna, Ay'ın ilahi düzenlemesidir. Bir tanrı olarak tasavvur edilen Güneş'in tanrısı Sol'un dişi tamamlayıcısı olarak sunulur. Luna bazen Roma üçlü tanrıçasının Proserpina ve Hecate ile birlikte bir yönü olarak temsil edilir.
Antik Roma dininde, Vagitanus veya Vaticanus doğum tanrılarından biriydi. Adı Latincedeki bebek ve ağlama kelimelerinin benzeriydi. Vagitanus bu nedenle "insan konuşmasının başlangıcına başkanlık eden" tanrı olarak tanımlanmıştır.
Antik Roma dininde, Mutunus Tutunus veya Mutinus Titinus, bazı açılardan Priapus ile eşdeğer olan fallik (phalus) bir evlilik tanrısıydı. Tapınağı, Roma'nın kuruluşundan bu yana, MÖ 1. yüzyıla kadar, Velian Tepesi'nde bulunuyordu.
Furina veya Furrina, işlevi MÖ 1. yüzyılda belirsiz hale gelen eski bir Roma tanrıçasıydı. Kültü, kendi flamenine sahip on beş tanrıdan biri olduğu için Roma din tarihinin en erken dönemine dayanıyordu. Furrina'nın suyla ilişkilendirildiğine dair bazı kanıtlar var.
Fontus veya Fons, antik Roma dininde bir kuyu ve kaynak tanrısıydı. 13 Ekim'de onuruna Fontinalia adında bir dini festival düzenlenirdi. Şehir boyunca, çeşme ve kuyu başlıkları çelenk ile süslenirdi.
Antik Roma dininde, Empanda veya Panda bir tanrıçadır ya da muhtemelen Juno'nun bir sıfatıdır.
Antik Roma dininde tanrı Consus tahılların koruyucusudur. Genellikle bir tahıl tohumuyla temsil edildi. Ona adanan sunak bulunamamıştır. Ya yeraltındaydı ya da başka kaynaklara göre, iki Consualia sırasında, 21 Ağustos ve 15 Aralık'taki festivallerinde ve 7 Temmuz'da papazların orada bir ayin yaptığında süpürülen toprakla kaplıydı. Dolayısıyla o bir kitonik tanrıydı. Flamen Quirinalis ve Vestallar onun ayinlerinde görev yaptı.
Acca Larentia veya Acca Larentina efsanevi bir kadındır, daha sonra Roma mitolojisinde doğurganlığın tanrıçası olmuştur. Festivali Larentalia 23 Aralık'ta kutlanırdı.
Antik Roma dininde, Antevorta veya Porrima bilinen geleceğin tanrıçasıdır. O ve kız kardeşi Postverta, bazen "Carmentae" olarak anılan tanrıça Carmenta'nın yoldaşları veya kardeşleri olarak tanımlandı. Başlangıçta Carmenta'nın iki yönü olabilirler, yani onun gelecek ve geçmiş hakkındaki bilgileri olabilirler.