İçeriğe atla

Avena sterilis

Kış yaban yulafı
Korunma durumu

Asgari endişe altında (IUCN 3.1)[1]
Biyolojik sınıflandırma Bu sınıflandırmayı düzenle
Âlem:Plantae
Şube:Tracheophyta
Sınıf:Magnoliopsida
Takım:Poales
Familya:Poaceae
Cins:Avena
Tür:Avena sterilis
Tür: A.
İkili adlandırma
Avena sterilis
Tip cins
Avena

Avena sterilis (canlı yulaf, kısır yulaf, yaban yulaf, kızıl yaban yulaf, kışlık yaban yulaf;[2] sin: Avena ludoviciana Durieu; Avena macrocarpa Moench; Avena sterilis ssp. sterilis; Avena sterilis ssp. ludoviciana)[2] tohumları yenilebilen bir yabancı ot türüdür. Bitkinin birçok ortak ismi, rüzgarda salkımlarının hareketine atıfta bulunur.[3]

Tanım

Görünüm

Avena sterilis, dik ve geniş yapraklı bir ot olup boyu 1,5 metreye (4 fit 11 inç) kadar ulaşabilir. Olgunlaştığında, 60 cm (24 inç) uzunluğa ve 6–14 mm (0.24-0.55 inç) genişliğe kadar yaprak saplarına sahiptir.[3]

Avena sterilis eşit kenarlara sahip veya hafif tek taraflı bir salkıma sahip bir çiçeklenme yapısına sahiptir. Spikelet adı verilen küçük başakçıklar genellikle 3 florete sahiptir,[2] ancak sayı 2 ile 5 arasında değişebilir.[3] Kısa uzantı (awn) olmayan spikeletler 1.7-4.5 cm uzunluğundadır; dış kavuzlar (glumes) ise 2.4–5 cm uzunluğa ulaşır.[2]

floretler saman sarısı veya hafif kırmızımsı renkte olabilir. Bazen floretin tabanında kırmızımsı tüyler bulunabilir.[4]

Lemma genellikle 1.5–4 cm uzunluğundadır [2] Floretler uzundur ve tepede sivrilir. Glumalara en yakın iki floretin ise 3–9 cm uzunluğunda kıvrık bir sırt çıkıntısı (awn) bulunur [2][4]

Çeşitler ve alt türler

Avena sterilis'in iki alt türü olan A. sterilis sterilis ve A. sterilis ludoviciana arasındaki ayrımı, çiçeklerin üreme organlarının boyutuna göre yapılabilir.[2]

İspanya'da yapılan 139 adet A. sterilis L. popülasyonu üzerinde yapılan bir çalışma, yeni bir alttür tanımlanmasa da morfolojik sınıflamalara göre 6 çeşit daha ortaya çıkardı.[5]

Floretleri

Çoğalma

A. sterilis altı ploid kromozomlu bir bitkidir.[6] Yani genetik yapısı altı takım kromozomdan oluşur. Bir yıllık bitki [3][7] olup yaşam döngüsü birçok tahıl ürününe benzer.[4] Tek bir bitki 200 tohum üretebilirken, ortalama olarak ise 13-21 tohum üretir.[4] Tohumlar toprakta düzenli olarak iki yıldan fazla yaşar ve çimlenmeden önce 5 yıla kadar dayanabilir.[2][4]

Dağılım

A. sterilis, Akdeniz Havzası'na, Batı, Orta ve Güney Asya'ya özgü bir türdür, ancak başka yerlerde de yaygın olarak görülür.[8] Bu bitki türü Antarktika hariç tüm kıtalarda yetişebilir.[4]

Kuzey Amerika'da ise A. sterilis, ABD'nin Kaliforniya, Oregon,[9] New Jersey, Ohio, Pennsylvania [4] eyaletlerinde ve Kanada'nın Ontario ve Quebec bölgelerinde [4][9] yetişen bir tür olarak bulunur.

Zararlılar ve patojenler

A. sterilis bazı zararlılara ev sahipliği yapar:

  • Ditylenchus dipsaci adlı patojenik nematod.[10]
  • Sclerophthora macrospora adı verilen protist bitki patojeni [11]
  • Halk arasında kahverengi buğday akarı olarak bilinen Petrobia latens [3]
  • Yulaf bitkilerini etkileyen yaygın iki hastalığa, yulaf tacı pasına ve sap pasına karşı hassastır [12]
  • Buğday cüce virüsüne karşı da hassastır.[3]

İnsanlarla ilişkisi

Evcilleştirilmiş yulafın atası

Genetik analizler, Güneybatı Asya'ya özgü, özellikle günümüz İran, Irak ve Türkiye'nde bulunan A. sterilis otunun, A. sativa ve A byzantina gibi evcilleştirilmiş yulaf bitkilerinin atası olduğunu göstermiştir.[6]

Modern tarım zararlısı

A. sterilis, tohumlarının tahıllardan ayrılmasının zor olması nedeniyle problem yaratan bir bitkidir.[3] Bu nedenle tohumları, yün, tahıl taneleri ve diğer tohumlarla birlikte dünyaya yayılmıştır.[3][4]

A. sterilis, birçok tarım ürününün gelişmesi için ideal olan aynı koşullarda başarılı bir şekilde yetişebildiği ve benzer yaşam döngüsüne sahip olduğu için ekili ürünlerle doğrudan rekabete girerek verimi düşürür [13][14][15]

Castillejo-González ve ark. (2014), QuickBird (uydu görüntüleri) ve çeşitli görüntü sınıflandırıcıları kullanarak A. sterilis'in işgal ettiği tarlaları neredeyse kusursuz bir doğrulukla tespit etmeyi başarmıştır.[16]

Herbisit direnci

Avena sterilis'in bir alt türü olan A. sterilis ssp. ludoviciana, ilk olarak 2010 yılında İran'ın Kirmanşah ve Kuzistan bölgelerinde kışlık buğday ekim alanlarında, 2 farklı etki mekanizmasına (SOA) sahip çoklu herbisit toleransı gözlemlendi.[17] Bu popülasyonların klodinafop-propargyl, iyodosülfüron-metil-sodyum ve mezosülfüron-metile karşı dayanıklı olduğu bilinmektedir.[17]

İngiltere'de ise A. sterilis ssp. ludoviciana (Asl) ve A. fatua'nın çeşitli tarlalarda fenoxaprop‐P‐ethyl'e karşı dayanıklılık geliştirdiği tespit edildi.[18] Her ne kadar Asl ve A. fatua çaprazlama yapsa da, her ikisinin de direnç geliştirmesinin nedeni veya hangi yönde gerçekleştiği kanıtlanmamıştır [18]

Yunanistan'daki A. sterilis popülasyonlarının ise neredeyse tamamı diklofop'a karşı dayanıklı ancak aynı etki mekanizmasına sahip diğer herbisitlerin çoğuna (örn. AACase inhibitörleri) karşı hassastır.[19] Bununla birlikte, Yunanistan'daki popülasyonların çoğu diklofop direncine ve en azından bir başka herbiside karşı da kısmi dirence sahiptir.[19]

Kaynakça

  1. ^ Rhodes, L.; Bradley, I.; Zair, W.; Maxted, N. (2016). "Avena sterilis". IUCN Tehdit Altındaki Türlerin Kırmızı Listesi. 2016: e.T172204A19395364. doi:10.2305/IUCN.UK.2016-3.RLTS.T172204A19395364.en Özgürce erişilebilir. Erişim tarihi: 20 Kasım 2021. 
  2. ^ a b c d e f g h Chauhan, Bhagirath S., (Ed.) (2021). Biology and management of problematic crop weed species. 1. Waltham: Elsevier. ISBN 978-0-12-822917-0. 
  3. ^ a b c d e f g h CABI (7 Ocak 2022). "Avena sterilis (winter wild oat)" (İngilizce). doi:10.1079/cabicompendium.8062. s2cid 253604348. retrieved 10 may 2023. |doi= değerini kontrol edin (yardım). 10 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2024. 
  4. ^ a b c d e f g h i Mahajan, Gulshan; Chauhan, Bhagirath Singh (5 Nisan 2021). "Interference of wild oat (Avena fatua) and sterile oat (Avena sterilis ssp. ludoviciana) in wheat". Weed Science: 1-7. doi:10.1017/wsc.2021.25. ISSN 0043-1745. 
  5. ^ "Avena sterilis subsp. ludoviciana (Winter wild oat)". CABI Compendium. 7 Ocak 2022. 16 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2024. 
  6. ^ a b Zhou, X.; Jellen, E. N.; Murphy, J. P. (Temmuz 1999). "Progenitor Germplasm of Domisticated Hexaploid Oat". Crop Science (İngilizce). 39 (4): 1208-1214. doi:10.2135/cropsci1999.0011183X003900040042x. ISSN 0011-183X. 16 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2024. 
  7. ^ Benakashani, Fatemeh; Gonzalez-Andujar, Jose L.; Soltani, Elias (30 Ekim 2021). "Differences in Germination of ACCase-Resistant Biotypes Containing Isoleucine-1781-Leucine Mutation and Susceptible Biotypes of Wild Oat (Avena sterilis ssp. ludoviciana)". Plants. 10 (11): 2350. doi:10.3390/plants10112350. ISSN 2223-7747. 
  8. ^ IUCN (11 Ağustos 2016). "Avena sterilis: Rhodes, L., Bradley, I., Zair, W. & Maxted, N.: The IUCN Red List of Threatened Species 2016: e.T172204A19395364" (İngilizce). doi:10.2305/iucn.uk.2016-3.rlts.t172204a19395364.en. retrieved 20 november 2021. |doi= değerini kontrol edin (yardım). 14 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2024. 
  9. ^ a b Sousa-Ortega, Carlos; Fernandez, José Luis; Sportelli, Mino (28 Aralık 2022). "Case Report of Avena sterilis subsp. sterilis ACCase Herbicide Resistance in Southern Spain". Agriculture. 13 (1): 85. doi:10.3390/agriculture13010085. ISSN 2077-0472. 
  10. ^ Esquibet, Magali; Grenier, Eric; Plantard, Olivier; Andaloussi, Fouad Abbad; Caubel, Georges (1 Aralık 2003). "DNA polymorphism in the stem nematode Ditylenchus dipsaci: development of diagnostic markers for normal and giant races". Genome. 46 (6): 1077-1083. doi:10.1139/g03-072. ISSN 0831-2796. 
  11. ^ Toler, R. W. (1983). "Evaluation of St. Augustinegrass Accessions and Cultivars for Resistance toSclerophthora macrospora". Plant Disease. 67 (9): 1008. doi:10.1094/pd-67-1008. ISSN 0191-2917. 
  12. ^ van Niekerk, B. D.; Pretorius, Z. A.; Boshoff, W. H. P. (Ekim 2001). "Pathogenic Variability of Puccinia coronata f. sp. avenae and P. graminis f. sp. avenae on Oat in South Africa". Plant Disease (İngilizce). 85 (10): 1085-1090. doi:10.1094/PDIS.2001.85.10.1085. ISSN 0191-2917. 16 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2024. 
  13. ^ SINGH, A.; SINGH, S. (1 Mart 2022). "Factors affecting the production of major pulse crops in Madhya Pradesh". Journal of Crop and Weed. 18 (3): 01-07. doi:10.22271/09746315.2022.v18.i3.1608. ISSN 0974-6315. 
  14. ^ VIRENDER SARDANA (10 Ekim 2001). "Efficacy of herbicides applied alone and in tank mixture with isoproturon against wild oat (Avena ludoviciana) and broad leaf weeds in wheat (T ticum aestivum)". Indian Journal of Agronomy. 46 (4). doi:10.59797/ija.v46i4.3331. ISSN 0974-4460. 
  15. ^ Aftin, HA; Abong', GO; Okoth, MW (31 Ekim 2020). "Quality characterization of bread retailed in Nairobi county, Kenya: Physico-chemical and microbial profiles". African Journal of Food, Agriculture, Nutrition and Development. 20 (06): 16810-16817. doi:10.18697/ajfand.94.20020. ISSN 1684-5374. 
  16. ^ Phiri, Darius; Morgenroth, Justin (19 Eylül 2017). "Developments in Landsat Land Cover Classification Methods: A Review". Remote Sensing (İngilizce). 9 (9): 967. doi:10.3390/rs9090967. ISSN 2072-4292. 16 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2024. 
  17. ^ a b Maneechote, Chanya; Holtum, Joseph A.M.; Preston, Christopher; Powles, Stephen B. (1994). "Resistant Acetyl-CoA Carboxylase is a Mechanism of Herbicide Resistance in a Biotype of Avena sterilis ssp. ludoviciana". Plant and Cell Physiology. 35 (4): 627-635. doi:10.1093/oxfordjournals.pcp.a078638. ISSN 1471-9053. 
  18. ^ a b Cavan, G.; Biss, P.; Moss, S R (Ekim 1998). "Herbicide resistance and gene flow in wild‐oats (Avena fatua and Avena sterilis ssp. ludoviciana)". Annals of Applied Biology (İngilizce). 133 (2): 207-217. doi:10.1111/j.1744-7348.1998.tb05821.x. ISSN 0003-4746. 16 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2024. 
  19. ^ a b Travlos, Ilias S.; Giannopolitis, Costas N.; Economou, Garifalia (Kasım 2011). "Diclofop resistance in sterile wild oat (Avena sterilis L.) in wheat fields in Greece and its management by other post-emergence herbicides". Crop Protection (İngilizce). 30 (11): 1449-1454. doi:10.1016/j.cropro.2011.07.001. 14 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2024. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Antibiyotik</span> bakteriyel enfeksiyonların tedavisinde ve önlenmesinde kullanılan ilaç

Antibiyotik, bakterilere karşı aktif olan bir tür antimikrobiyal maddedir. Bakteriyel enfeksiyonlarla savaşmak için en önemli antibakteriyel ajan türüdür ve antibiyotik ilaçlar bu tür enfeksiyonların tedavisinde ve önlenmesinde yaygın olarak kullanılmaktadır. Bakterileri öldürebilir ya da büyümelerini engelleyebilirler. Sınırlı sayıda antibiyotik de antiprotozoal aktiviteye sahiptir. Antibiyotikler soğuk algınlığı veya gribe neden olan virüsler gibi virüslere karşı etkili değildir; virüslerin büyümesini engelleyen ilaçlar antibiyotik yerine antiviral ilaçlar veya antiviraller olarak adlandırılır. Mantarlara karşı da etkili değildirler; mantarların büyümesini engelleyen ilaçlara antifungal ilaçlar denir.

<span class="mw-page-title-main">Kapalı tohumlular</span> bitkiler aleminin çoğunluğunu kapsayan bir şube

Kapalı tohumlular, çiçekli bitkiler, anjiyospermler veya bilimsel ismiyle Angiospermae ya da Magnoliophyta; 64 takım, 416 familya ve bilinen yaklaşık 13,000 cins ve 300,000 tür ile kara bitkilerinin en çeşitli grubunu oluştururlar. Açık tohumlu bitkiler gibi kapalı tohumlu bitkiler de tohum üreten bitkilerdir. Çiçeklerinin, tohumlarındaki endospermlerinin ve tohumlarını içeren meyvelerinin özellikleri ile açık tohumlulardan ayrılırlar. Etimolojik olarak anjiyosperm, bir kılıf içinde tohum üreten bir bitki, başka bir deyişle meyve veren bir bitki anlamına gelir. Terim, Yunanca angeion ve sperma ("tohum") kelimelerinden gelir.

<span class="mw-page-title-main">Yulaf</span>

Yulaf (Avena), bol nişastalı taneleri (tohumları) için yetiştirilen bir tarım bitkisi. Daha çok hayvan yemi olarak kullanılan bu tahıldan insanların beslenmesinde de yararlanılır. Bir yulaf tarlası, buğday ya da arpa başaklarına benzemeyen, salkım biçimindeki dağınık başakları sayesinde öbürlerinden kolayca ayırt edilebilir. Sapçıkların ucunda bulunan başakcıkların her biri iki ya da üç tohum içerir. Dışları kılıfta örtülü olan bu tohumların ikisini birden yeniden zarsı iki yaprak kuşatır.

<span class="mw-page-title-main">Buğdaygiller</span> bitki familyası

Buğdaygiller (Poaceae), tohum kabuğu, meyve kabuğu ile bitişik, sapları boğumlu ve ekseriya içi boş, başakçıklar, başak vaziyetinde toplanmış halde, 4000 kadar türe sahip, Poales takımına bağlı bitki familyası.

<span class="mw-page-title-main">Glüten</span> Arpa,Buğday, Çavdar ve Yulaf

Glüten, belirli tahıl tanelerinde doğal olarak bulunan yapısal proteindir. "Glüten" genellikle sadece buğday proteinlerine atıfta bulunsa da, tıp literatüründe çölyak hastalığını tetikleyebildiği kanıtlanmış tahılların tümünde bulunan prolamin ve glutelin proteinlerinin kombinasyonuna atıfta bulunur. Bunlar, herhangi bir buğday türünü, arpa, çavdar ve bazı yulaf çeşitlerinin yanı sıra bu tahılların çapraz melezlerini içerir. Glüten, ekmeklik buğdaydaki toplam proteinin %75-85'ini oluşturur.

<span class="mw-page-title-main">Kambriyen</span> Paleozoyik Zamanın ilk dönemi

Kambriyen, yaklaşık 538,8 milyon yıl önce başlayıp 485,4 milyon yıl öncesine kadar devam eden jeolojik dönemi ifade eder. Bu dönem, Farklı hayvan gruplarının karmaşıklaştığı, hayvanların çeşitlendiği bir dönemdir. Adını Galler'in Latince karşılığı olan Cambria'dan alan Kambriyen Dönem, yer kabuğundaki dikkate değer değişimler, deniz seviyelerinin yükselmesi ve iklim değişiklikleri gibi etkilerle şekillendi.

<span class="mw-page-title-main">Bitki</span> ökaryotik, ağaçlar, çiçekler, otlar, yosunlar ve benzeri organizmaları içinde bulunduran çok büyük bir canlılar alemi

Bitkiler, ağırlıklı olarak fotosentetik ökaryot canlılardır. Tarihsel olarak bitkiler alemi, algler ve mantarlar da dahil olmak üzere hayvan olmayan tüm canlıları kapsarken, günümüzde mevcut tüm tanımlamalar prokaryotları, mantarları ve bazı algleri hariç tutar. Tanımlamalardan birine göre: Çiçekli bitkiler, kozalaklı bitkiler ve diğer açık tohumlular, eğrelti otları ve benzerleri, boynuz otları, ciğer otları, kara yosunları ve yeşil algler hep birlikte Viridiplantae adı verilen kladı oluştururlar. Buna kırmızı ve esmer algler dahil değildir.

<i>Australopithecus africanus</i> soyu tükenmiş hominid türü

Australopithecus africanus, yaklaşık 3.7 ila 2.1 milyon yıl önce Orta Pliyosen'den Erken Pleyistosen'e kadar Güney Afrika'da yaşamış, soyu tükenmiş bir australopitesin türüdür. A. africanus'un Homo ve Paranthropus'un, sadece Paranthropus'un veya sadece P. robustus'un atası olarak çeşitli şekillerde yerleştirildiği için diğer homininlerle nasıl bir ilişkisi olduğu açık değildir. "Küçük Ayak" örneği, iskeletinin %90'ı bozulmamış ve en eski Güney Afrika australopitesini olarak, en eksiksiz korunmuş erken hominindir. Bununla birlikte, bunun ve benzeri örneklerin "A. prometheus" olarak ayrılması tartışmalıdır.

<span class="mw-page-title-main">Susam</span>

Susam ya da Küncü Pedeliaceae familyasına ait, Sesamum cinsinden anavatanı Afrika olan çiçekli bir bitki türüdür. Afrika'da çok sayıda vahşi akrabası vardır ve Hindistan'da ise daha az sayıdadır. Dünya'da tropik bölgelerde yaygın olarak doğallaştırılmış ve tohum kapsüllerinde yetişen yenilebilir tohumları için yetiştirilir. 2018'deki dünya üretim miktarı, Sudan, Myanmar ve Hindistan'ın en büyük üreticiler olduğu 6 milyon ton idi. Susam tohumu bilinen en eski yağlı ürünlerden biridir ve 3000 yıldan uzun bir süre önce evcilleştirilmiştir. "Sesamum"un çoğu vahşi ve Sahra-altı Afrika'ya özgü birçok başka türü vardır. S. indicum, ekilen türü, Hindistan'da doğdu ve diğer mahsullerin başarısız olduğu yerlerde yetişen kuraklık benzeri koşullara toleranslıdır. Susam, en yüksek yağ içerikli tohumlardan biridir. Zengin, cevizimsi tada sahip, dünya çapında mutfaklarda yaygın kullanılan bir malzemedir. Diğer tohumlar ve gıdalar gibi, bazı insanlarda alerjik reaksiyonları tetikleyebilir.

<span class="mw-page-title-main">Arpa</span> buğdaygillerden bitki türü

Arpa buğdaygillerden taneleri malt ve yem olarak kullanılan önemli bir tahıl bitkisidir. Tarih öncesi devirlerdeki en önemli kültür bitkilerinden biri olmakla birlikte, ekonomik önemi olan bitkilerin başında gelmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Beta-glukan</span>

β-Glukanlar (beta-glukanlar) β-glikozidik bağlarla birbirine bağlanmış D-glukoz monomerlerinden oluşan polisakkaritlerdir. β-Glukanlar, moleküler kütleleri, çözünürlükleri, viskoziteleri ve üç boyutlu şekilleri bakımından büyük çeşitlilik gösterirler. En yaygın olarak bitkilerde selüloz, tahıl tohumlarında kepek, ekmek mayası'nın hücre duvarı, bazı fungus, mantar ve bakterilerde bulunur. Bazı beta-glukan türleri insan beslenmesi için faydalıdır, suda çözünür lif katkısı olarak ve kıvamlandırıcı olarak kullanılırlar. Ancak biracılıkta beta-glukanlar bir sorun sayılır.

<i>Physalis</i>

Physalis, Solanaceae familyasına bağlı bir bitki cinsidir.

<span class="mw-page-title-main">Peyote</span> Bitki türü

Lophophora williamsii veya peyote, meskalin ve benzeri psikoaktif alkaloidleri içeren küçük ve dikensiz bir kaktüs türü. Peyote Nahuatl veya Aztek dilindeki peyōtl kelimesinden türetilmiş İspanyolca bir kelimedir ve "parıltılı" anlamına gelir.

<i>Capsicum rhomboideum</i>

Capsicum rhomboideum, Capsicum cinsi 2n = 2x = 26 olan çok yıllık bir üyesidir ve acı biberin uzak yabani bir akrabası olarak kabul edilir. Meyvesinin keskinliği yoktur ve Scoville Acılık Ölçeği değeri 0'dır. Meksika, Orta Amerika ve Güney Amerika'nın And bölgesine özgüdür.

<i>Capsicum eximium</i>

Capsicum eximium, 2n = 2x = 24 ile Capsicum cinsinin bir üyesidir ve Yeni Dünya'ya, özellikle Güney Amerika'nın Andean bölgesine özgüdür. Diğer çoğu acı biber gibi, hem keskin hem de kendine uyumludur.

Solanum arcanum, Solanum cinsine bağlı bir bitki türüdür.

<span class="mw-page-title-main">Organik gübre</span> Fertilizer developed from natural processes

Organik gübreler, doğal olarak üretilebilen ve karbon (C) içeren gübrelerdir. Gübreler, besin sağlamak ve büyümeyi sürdürmek için toprağa veya bitkilere verilebilen maddelerdir. Tipik organik gübreler, mineral kaynakları, et işleme, gübre, bulamaç ve guano dahil tüm hayvansal atıkları içerirken kompost gibi bitki bazlı gübreler ve biyokatıları içerir. Bir gübrenin ticari organik tarım için kullanılıp kullanılamayacağını belirleyen Organik Tarım İlkelerini karşılayan başka abiyotik kimyasal olmayan gübre yöntemleri de vardır.

<span class="mw-page-title-main">Böcek ilacı direnci</span>

Böcek ilacı direnci, bir haşere popülasyonunun, daha önce haşere kontrolünde etkili olan bir Böcek ilacı'e karşı duyarlılığının azalmasını tanımlar. Zararlı türleri doğal seleksiyon yoluyla Böcek ilacı direnci geliştirir: en dirençli örnekler hayatta kalır ve edindikleri kalıtsal değişiklik özelliklerini yavrularına aktarır.

<i>Cuscuta</i> Küsküt otu kıkırdakgiller familyasına bağlı bir cinstir

Cuscuta Convolvulaceae familyasına bağlı bir cinstir.

Etki modu, canlı bir organizmanın bir maddeye maruz kalmasından kaynaklanan işlevsel veya anatomik bir değişikliği tanımlar. Buna karşılık, bir etki mekanizması (MOA) bu tür değişiklikleri moleküler düzeyde tanımlar.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.