Autobianchi A111
| Autobianchi A111 | |
|---|---|
 Autobianchi A111 (seri 1) | |
| Genel Bakış | |
| Üretici | Autobianchi |
| Üretim | 1969-1972 |
| Montaj | Desio, İtalya |
| Tasarımcı(lar) | Dante Giacosa |
| Selefi | Autobianchi Primula |
| Gövde ve Şasi | |
| Sınıf | C segmenti |
| Gövde tipi | 4 kapılı sedan |
| Düzen | Enine önden motorlu, önden çekiş |
| Teknik Özellikler | |
| Motor | 1.4 L Fiat 124 BLC I4 |
| Şanzıman | 4 ileri manuel |
| Dingil mesafesi | 2.363 mm (93,0 in)[1] |
| Uzunluk | 4.020 mm (158,3 in) |
| Genişlik | 1.610 mm (63,4 in) |
| Yükseklik | 1.400 mm (55,1 in) |
| Boş ağırlık | 930 kg (2.050 lb) |
| Rekabet Tarihi | |
Autobianchi A111, Fiat grubunun bir yan kuruluşu olan İtalyan otomobil üreticisi Autobianchi tarafından 1969'dan 1972'ye kadar üretilen 4 kapılı bir sedan aile otomobilidir.[2] Oldukça mütevazı boyutlarına rağmen, (yaklaşık 4 metre uzunluğuyla) marka küçük otomobillerde uzmanlaştığı için şimdiye kadar üretilen en büyük Autobianchi'ydi. Aynı anda piyasaya sürülen Fiat 128 gibi modern bir önden çekişli yapıya sahip olan araç, Fiat'ın enine motorlu önden çekiş düzeniyle yaptığı ilk "deney" olan devrim niteliğindeki Autobianchi Primula'yı temel alıyordu.[3]
Tarihçe
Geliştirme
1957 yılında Autobianchi, Fiat 500'ün üst sınıf bir versiyonu olan Bianchina'yı ve Primula'yı üretti. Hem fastback sedan hem de hatchback olarak sunulan 1964 Primula, Fiat'ın ilk önden çekişli üretim otomobiliydi. Günümüzde önden çekişli otomobillerde neredeyse evrensel olarak kullanılan enine motorlu önden çekiş düzenine öncülük etmiştir. Dante Giacosa'nın buluşu olan bu mekanik düzen,[a] Fiat 1100'ün yerini alacak çeşitli alışılmadık motor ve şanzıman düzenlerini test etmek için üstlenilen deneysel bir proje olan Fiat 123 için geliştirilmişti; Fiat yönetimi bunun yerine geleneksel düzene sahip (Önden motorlu, arkadan çekiş) 124'ü onayladığında, yerine yenilikçi Autobianchi Primula gelmişti.[4]
Autobianchi'nin genel müdürü Enrico Ghiretti, Primula'nın yerine yeni bir kutu tasarımlı sedan istiyordu.[5] Giacosa'nın anılarına göre Ghiretti, yaklaşmakta olan önden çekişli Fiat 128'in (o zamanlar hala X1/1 projesi olarak biliniyordu) rekabetinden korkuyordu ve Primula'nın mevcut 2 kutulu hatchback veya fastback gövdelerinin aksine üç kutulu stilin savunucusuydu.[5] Proje Fiat yönetimi tarafından onaylandı, ancak Fiat'ın tasarım merkezi zaten aşırı çalıştığından, vazgeçilen 123 projesi için bir tasarım kullanılmasına karar verildi.[5] Seçilen tasarım, enine motorlu önden çekiş 123 E4 için son teklifti; yeni far dikdörtgen şeklinde güncellendi ve Ghiretti tarafından üretim için onaylandı.[5] Bu nedenle, A111'in dış hatları şaşırtıcı bir şekilde eski Fiat tasarımlarını, özellikle de 124 ve 128'i hatırlatıyordu.[3] A111 olarak adlandırılan yeni otomobil, boyut olarak daha büyük olsa da, Primula'nın platformuna ve mekanik aksamına dayanıyordu ve en güçlü Primula olan 1968 Coupé S'in 1.4 litrelik aktarma organlarını kullanıyordu. Boyut olarak Fiat'ın 128 ve 124 sedanları arasında yer alan A111, daha önceki en büyük Autobianchi olan Primula'dan da önemli ölçüde daha büyüktü.
Lansman, makyaj ve sona eriş
Autobianchi A111 Nisan 1969'da tanıtıldı ve teslimatlar Mayıs ayında başladı.[6] Beş kişilik iç mekanı oldukça iyi döşenmişti; gösterge panelinde hakiki ahşap kaplama, sürgülü ve yatar ön koltuklar, tamamen halı kaplı zemin, kumaş ve deri veya tam deri döşeme.[7] Autobianchi 155 km/sa (96 mph) azami hızın reklamını yapmıştır.[6]
Biraz makyajlanmış A111, Ekim/Kasım 1970'te 52. Turin Auto Show'nda tanıtıldı.[8] Bu "seri 2" araçların ayırt edici bir özelliği, orijinal A111'de görülen aynı tasarıma sahip çift arka lambalardı. Yeni tamponlara plastik koruma eklenmiş ancak tampon uçlarından vazgeçilmiştir (toplam uzunluk dört metrenin altına inmiştir), arkada yeni model amblemi yer almış ve yeni bir orta konsol, kısmen iç mekan ve daha kısa bir vites kolu da dahil olmak üzere yeniden tasarlanmıştır.[8]
1970'ler ilerledikçe, Fiat kendi markası altında çok sayıda önden çekişli otomobil tanıttı ve böylece Autobianchi gereksiz hale geldi. Son A111 1972 yılında üretim hattından ayrıldı ve toplam üretim sayısı 56.984 oldu.[2][3] Marka tek bir modele indirgendi: A112 üst sınıf süpermini ve Autobianchi rozetini taşıyan son otomobil olan A112'nin halefi Y10.
Notlar
- ^ Fiat'ın teknik ofisinin başında bulunan Giacosa, 1940'lardan beri enine motorlu önden çekiş otomobiller üzerinde deneyler yapıyordu.
Kaynakça
- ^ Bernabò, Ferruccio (7 Mayıs 1969). "Prova a Monza della nuova berlina Autobianchi "A 111"" [Autobianchi's new "A 111" saloon tested in Monza]. La Stampa (İtalyanca). s. 15. 8 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2015.
- ^ a b "Historie". Italienske Biler (İsveççe). 27 Eylül 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ağustos 2006.
- ^ a b c "Autobianchi A111". carsfromitaly.net. 2 Ocak 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ağustos 2006.
- ^ Giacosa, Dante (2014) [1st pub. Automobilia, 1979]. I miei 40 anni di progettazione alla Fiat (PDF) (İtalyanca). Centro Storico Fiat. 1 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 21 Temmuz 2023.
- ^ a b c d Giacosa 2014, s. 329.
- ^ a b Bernabò, Ferruccio (27 Nisan 1969). "Anche l'Autobianchi presenta una novità: la berlina "A 111"". La Stampa (İtalyanca). s. 8. 8 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Kasım 2015.
- ^ Autobianchi A111—Uso e manutenzione (owner's manual) (3.3tarih=November 1969 bas.). Fiat S.p.A. azienda Autobianchi—Ufficio pubblicazioni tecniche.
- ^ a b "Autobianchi: una produzione di alto livello qualitativo". La Stampa (İtalyanca). 4 Kasım 1970. s. 22. 8 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Kasım 2015.
