Otto von Bismarck, 19. yüzyılda, bağları kuvvetli olmayan bir konfederasyon olan Almanya'nın birleşmesinde önemli rol oynayan ve Birleşik Almanya'nın ilk Şansölyesi olan Alman devlet adamıdır. Bismarck-Schönhausen Kontu ve Lauenburg Dükü olarak da anılan Otto von Bismarck, Yeni Almanya'yı kan ve demir politikasına göre kuracağını söylediği için kendisine Demir Şansölye adı verilmiştir.
II. Wilhelm, son Alman İmparatoru (Kaiser) ve Prusya Kralı'ydı. 15 Haziran 1888'den 9 Kasım 1918'deki feragatına kadar hüküm sürdü.
I. Wilhelm ya da Kayzer Wilhelm, Prusya kralı ve ilk Alman İmparatoru idi.
III. Friedrich, Veliaht Prens Friedrich Wilhelm olarak da bilinir, Almanca Kronprinz Friedrich Wilhelm, tam adı Friedrich Wilhelm Nikolaus Karl, 1888'de 99 gün süreyle Prusya kralı ve Alman imparatoru. Liberal ve meşrutiyetçi görüşlerden etkilenmiş, ama Hohenzollern hanedanının krallık ve imparatorluk değerlerine bağlı kalmıştır.
II. Friedrich ; 1740 yılından ölümüne kadar Prusya kralıydı. Prusya onun yönetimi altında topraklarını büyük ölçüde genişletti ve Avrupa'da önemli bir askerî güç haline geldi. Askeri alandaki başarıları ve ülkesinin kalkınması yolundaki çabalarından dolayı Büyük Friedrich adıyla anılır.
II. Maximilian, 1562 yılından beri Bohemya kralı, 1563 yılından itibaren Macaristan ve Hırvatistan kralı ve 1564 yılından ölümüne kadar Kutsal Roma imparatoruydu. Habsburg Hanedanı'nın bir üyesiydi.
Hohenzollern Hanedanı, 12. yüzyıl'da Svabya'da ortaya çıkmış, 1525 yılında Prusya Düklüğü'nün başına geçmiş, 1701'de Prusya Krallığı'nı kurmuş, 1871 yılında ise Alman Ulusal Birliğinin kuruluşuna öncülük ederek Alman İmparatorluğu'nu kurmuş bir kraliyet ailesidir. Bu tarihten başlayarak 1918 yılında Almanya'da Weimar Cumhuriyeti'nin kuruluşuna kadar olan süre boyunca Alman İmparatorları bu aileden çıkmıştır. Son tahta çıkmış Hohenzollern ferdi ise Romanya Kralı I.Michael'dir.
Kara Kartal Nişanı, Prusya Krallığı'nın en yüksek onur madalyasıydı. Brandenburg elektörü III. Friedrich tarafından 17 Ocak 1701 tarihinde yürürlüğe konan nişan, son Prusya Kralı Kayzer II. Wilhelm'in 1918 yılında tahttan indirilmesiyle son bulmuştur. Ne var ki, Hollanda sürgününe gönderilen İmparator bu ödülü aile üyelerine vermeyi sürdürmüş ve ikinci eşi Hermine Reuss'u Kara Kartal Nişanı'na sahip ilk kadın yapmıştır.
III. Friedrich Wilhelm, 1797-1840 yılları arasında Prusya kralı.
Avusturya ve Prusya arasında 18. ve 19. yüzyıllarda Orta Avrupa'da hakimiyet kurmak için uzun yıllar süren rekabete Almancada Almanca: Deutscher Dualismus denilmektedir. Bu rekabetin bir parçası olarak savaşlar yapılırken, rekabet aynı zamanda Almanca konuşan halkları temsil eden bir siyasi güç olma yolunda da bir prestij yarışı haline gelmiştir. İki ülke arasındaki çatışma ilk olarak Yedi Yıl Savaşları'nda kendini gösterirken, Napolyon Savaşları ve İkinci Schleswig Savaşı gibi durumlarda zaman zaman aynı safta bulundukları da olmuştur.
Prusya prensi Friedrich Carl Nicolaus, Prens Charles'in oğluydu. Prusya kralı III. Friedrich Wilhelm'in torunu, IV. Friedrich Wilhelm'in ve I. Wilhelm'in yeğeniydi. Prenses Maria Anna ile evlenen Friedrich'in beş çocuğu oldu. İkinci Schleswig-Holstein Savaşı, Fransa-Prusya Savaşı ve Prusya-Avusturya Savaşı'nda komutanlık yapan Prens Friedrich, 1878'de Banyo Nişanı'na layık görüldü. 1885'te öldü.
Prusya Kralı I. Friedrich Wilhelm, 1713 ile 1740 yılları arasındaki dönemin Prusya Kralı. Prusya kralı I. Friedrich'in oğlu ve II. Friedrich'in babasıdır.
Prusya Kralı II. Friedrich Wilhelm, 1786 ile 1797 yılları arasındaki dönemin Prusya hükümdarı. Prusya prenslerinden Augustus Wilhelm'in oğlu ve II. Friedrich'in yeğenidir.
II. William Hollanda Kralı, Lüksemburg Büyük Dükü ve Limburg Dükü'ydü.
Prusya Kraliyet Ordusu, Prusya Krallığı'nın ordusu olarak hizmet etti. Brandenburg-Prusya'nın bir Avrupa gücü olarak gelişmesinde önemli bir rol oynadı.
Trachenberg Planı, Altıncı Koalisyon Savaşı sırasında Alman Harekatı'nda Müttefikler tarafından oluşturulan ve adını Trachenberg Sarayında düzenlenen ve ismini konferanstan alan bir stratejidir. Plan, Fransız imparatoru I. Napolyon ile, imparatorun savaştaki artık efsanevi kahramanlığından duyulan korkudan kaynaklanan doğrudan çatışmadan kaçınmayı savundu. Sonuç olarak Müttefikler, Napolyon'un mareşalleri ve generalleriyle ayrı ayrı çatışmaya girmeyi ve onları yenmeyi planladılar. Böylece Napolyon'un ezici bir güç oluşturma fırsatı vermeden ordusunu zayıflatmayı planladılar. Karar; Lützen Muharebesi, Bautzen Muharebesi ve Dresden Muharebesi'nde Napolyon'un Müttefikleri bir dizi yenilgiye uğratmasından sonra verildi. Plan başarılı oldu ve Müttefiklerin önemli bir sayısal avantaja sahip olduğu Leipzig Muharebesi'nde Napolyon ağır bir şekilde mağlup edildi ve Fransa Almanya'dan Ren'e geri sürüldü.
II. Ferdinand Albrecht, Brunswick-Lüneburg dükü ve Kutsal Roma İmparatorluğu ordusunda bir subaydı. 1735'te kısa süreliğine Brunswick-Wolfenbüttel prensiydi. Brunswick-Lüneburg dükü I. Ferdinand Albrecht ve Christine'nin dördüncü oğludur.
Christian August, Eutin prensi ve Lübeck prens-piskoposuydu. Holstein-Gottorp dükü Christian Albrecht ve Danimarka prensesi Frederikke Amalie'nin küçük oğludur. Abisi IV. Frederik'tir. 1695'te babasının ölümüyle birlikte Holstein-Eutin dükü oldu. 1708'den yeğeni Karl Friedrich reşit olana kadar onun naibiydi. Adolf Frederick'in babasıdır.
