Atlas Satürn'ün düzensiz bir uydusu olup 1980 yılında Richard Terrile tarafından Voyager programının resimlerinde keşfedilmiştir. Geçici adı S/1980 S28 idi. Ayrıca Satürn XV olarak da adlandırılır. Boyutları 40.8 × 35.4 × 18.8 km olup Satürn etrafında 0,6016947883 Dünya gününde bir döner. Ortalama yörünge yarıçapı 137670±10 km, dış merkezliği ise 0.0012'dir.
| Halka uyducukları |
| ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Halka çobanları | |||||||
| Diğer iç uydular | |||||||
| Alkyonitler | |||||||
| İçteki büyükler (truvalılarla) | |||||||
| Dıştaki büyükler | |||||||
| İnuit grubu (12) |
| ||||||
| Galyalı grubu (7) | |||||||
| İskandinav grubu (100) |
| ||||||
| Ters yöndeki dış uydular | |||||||
Satürn veya Eski Türkçedeki adıyla Sekentir ya da Sekendiz, Güneş'e en yakın altıncı gezegen ve Jüpiter'den sonra Güneş Sistemi'ndeki en büyük ikinci gezegendir. Ortalama yarıçapı Dünya'nın yaklaşık dokuz buçuk katı olan bir gaz devidir. Dünya'nın ortalama yoğunluğunun yalnızca sekizde birine sahiptir, ancak Dünya'dan 95 kat daha büyüktür. Satürn, neredeyse Jüpiter büyüklüğünde olmasına rağmen, Jüpiter'in kütlesinin üçte birinden daha azına sahiptir. Satürn, Güneş'in etrafında 9,59 AU (1.434 milyon km) mesafede 29,45 yıllık bir yörünge periyoduyla dolanır.
Satürn Güneş Sistemindeki en etkileyici halka sistemine sahip gezegendir. Satürn'ün halkaları ilk kez 1610'da Galileo Galilei tarafından fark edilmiş; ancak 1655'te Christiaan Huygens tarafından tanımlanmışlardır. Gezegen halkalarının bilinen yapısına uygun olarak, birbirinden bağımsız hareket eden çok sayıda küçük 'toz', 'buz' ve 'kaya' parçacığının Satürn ve uydularının çekim etkileri ile sürekli denetim altında tutulması sayesinde şeklini koruyan dinamik bir sistem oluştururlar.
Satürn'ün doğal uyduları, sadece onlarca metre çapındaki minik uydulardan, Merkür gezegeninden daha büyük olan muazzam Titan'a kadar çok sayıda ve çeşitlidir. Satürn, halkalarında gömülü olmayan ve yörüngeleri doğrulanmış 146 uyduya sahiptir ve ayrıca milyonlarca gömülü küçük uydu ve daha küçük sayısız halka taneciklerini içeren yoğun halkaları vardır. Yedi Satürn uydusu, elips şekline sahip olabilecek kadar büyüktür, ancak bunlardan sadece Titan ve muhtemelen Rhea şu anda hidrostatik dengededir. Satürn'ün uyduları arasında özellikle dikkat çekici olanlar; azot bakımından zengin, Dünya benzeri bir atmosfere, kurumuş nehir ağları ve hidrokarbon göllerinden oluşan bir manzaraya sahip, Güneş Sistemi'ndeki ikinci en büyük uydu olan Titan, güney kutup bölgesinden gaz ve toz jetleri çıkan Enceladus ve tezat oluşturan siyah ve beyaz yarım küreleriyle İapetus'dur.
Aşağıda Güneş Sistemi'ndeki cisimlerin Güneş'ten uzaklıklarına göre sıralanmış bir listesi bulunmaktadır. Çapı 500 km'den küçük cisimler listeye alınmamıştır.
Gökbilimde, bir yörüngenin eğikliği, o yörüngenin içinde bulunduğu düzlemin referans olarak alınan bir düzlemle yaptığı açıya verilen addır ve derece cinsinden ifade edilir.
Titan, Satürn'ün en büyük uydusu ve yoğun bir atmosferi olduğu bilinen tek doğal uydudur. Dünya dışında, yüzeyinde kararlı sıvı bulundurduğu kanıtlanan 2. gök cismi olan Titan'daki büyük su kütleleri gibi görünen okyanusların, metan gazının sıvı hali olduğu görülmüştür.
Küçük Satürn Harekâtı, II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi'nde, Stavka'nın gerçekleştirdiği bir karşı taarruzdur.
Satürn V ABD yapımı insan taşıyabilen kullan at roket olup, NASA'nın Apollo ve Skylab programlarında 1967 ile 1973 arasında kullanılmıştır. Bu çok kademeli sıvı yakıtlı fırlatma aracını NASA 13 kez Kennedy Uzay Merkezi - Florida'dan hiçbir mürettebat veya yük kaybı olmadan fırlatmıştır. Kullanılabilirliği olan en uzun, en ağır ve en güçlü roket olup halen en ağır fırlatma aracı kapasitesi rekorunu elinde tutmaktadır.
Iapetus, tahmini 1469 km çap ile Satürn'ün üçüncü, Güneş Sistemi'nin 11. büyük uydusudur. İsmini Yunan Mitolojisi'nde bir Titan olan Iapetos'tan alır. Giovanni Domenico Cassini tarafından 1671 yılında keşfedildi.
Dione, Satürn'ün bir uydusu. Cassini'nin Paris'te keşfettiği ve isimlendirdiği 4 uydudan birisidir. 1847 yılına kadar isimlendirilmedi. Daha sonra, Yunan mitolojisi tanrılarından Titanların kız ve erkek kardeşlerinin isimleri verildi. 1122 km çapında olan Dione, Güneş Sistemi'nin 15. büyük uydusudur.
Cassini–Huygens, doğal uyduları ve halkaları da dahil olmak üzere Satürn sistemini incelemek amacıyla 15 Ekim 1997'de başlatılan NASA, ESA ve ASI ortaklığında gezegenler arası uzay araştırma göreviydi.
Janus, Satürn'ün düzensiz uydularından biridir. Satürn X olarak da billinir. Sadece 177 km çapındaki uydu, Satürn etrafında yarım gün içinde dolanır. Janus, Satürn'e 45 000 km uzaklıktadır. Birçok krateri 30 km çapından büyüktür. Ayrıca bu gezegen patatese benzetilmiştir. Patates uydu olarak da bilinir.
Polydeuces, Satürn'ün düzensiz uydularından biri. Satürn XXXIV olarak da bilinir. Çapı yaklaşık 3 km'dir. Gezegen etrafında yaklaşık 2,73 günde dolanır.
Prometheus, Satürn'ün düzensiz uydularından biridir ve 100 km'lik ene sahiptir. Halka çobanıdır ve Satürn XVI olarak da bilinir. 24 Ekim 1980 tarihinde Voyager 1 sondası tarafından çekilen fotoğraflardan keşfedildi ve geçici olarak S/1980 S 27 olarak adlandırıldı.
Daphnis Satürn'ün düzensiz uydularından biridir ve geçici adı S/2005 S1 idir, 2006 yılında keşfedilmiştir. 7 km'lik bir ene sahiptir, Satürn XXXV olarak da bilinir
Calypso Satürn'ün düzensiz uydularından biridir ve 21 km genişliğindedir, Tethys C ya da Satürn XIV olarak da bilinir, geçici adı S/1980 S25 idi.
Skoll Satürn'ün düzensiz uydularından biridir ve Satürn XLVII olarak da bilinir, geçici adı S/2006 S8' dir. 2006 yılında keşfedilmiştir. 6 km genişliğindedir.
Erriapus Satürn'ün düzensiz uydularından biridir ve geçici adı S/2000 S10 idir aynı zamanda çok küçüktür, yalnızca 10 km'lik bir ene sahiptir. 2003 yılında keşfedilmiştir ve Satürn XXVIII olarak da bilinir. Satürn' ü 871 günde dolanır.
Siarnaq ya da Satürn XXIX, Satürn'ün düzensiz uydularındandır. Brett J. Gladman tarafından 2000 yılında keşfedildi. Geçici bir süre için S/2000 S 3 olarak adlandırılan uydu, daha sonra İnuit mitolojisinde bir dev olan Siarnaq olarak anılmaya başladı. 40 km çapındadır. Satürn'e olan uzaklığı ise 17,5 Gm ve 895 gündür. Kırmızı renklidir.
Helene, Satürn'ün doğal uydusudur. 1980 yılında Pierre Laques ve Jean Lecacheux tarafından Pic du Midi Gözlemevi'nde yer tabanlı gözlemlerle keşfedildi ve S/1980 S 6 olarak adlandırıldı. 1988 yılında resmi olarak Yunan mitolojisinde Kronos'un (Satürn) torunu olan Truvalı Helen'in adını aldı. Helene ayrıca, 1982'de verilen Saturn XII (12) veya Dione B olarak da adlandırılır, çünkü Dione ile birlikte eş-yörüngededir ve önde olan Lagrange noktasında (L4) bulunur. Bilinen dört truva uydusundan biridir.