Atlama (mitoloji)

Atlama - Mitolojik bir terim olarak Olağanüstü Yolculuk demektir. Genel olarak sıçrayarak bir engeli aşma, Ayakların yerden kesilmesiyle birlikte başka bir yere konma anlamına gelir.

Özellikle Türk masallarında ve mitolojisinde yer alan söylencelerde başka alemlere geçmek, boyut değiştirmek anlamında kullanılır. Anadolu'da atlak sözcüğü ırmak üzerine koyulmuş taşlardan oluşan geçit demek olduğu kadar köprü anlamını da ihtiva eder. Yer altına atlama yoluyla gidilir. Atlamada bu dünya ile diğer dünya arasındaki sınırlar ortadan kalkar. Atlama üç yolla yapılır.^[1]

1. Kuş veya başka bir hayvan kılığına girerek: Bu şekilde pek çok olumsuz dışsal etkenin varlığı zarar veremez. İnsanların veya kötücül varlıkların dikkatini çekmeden hızlı bir biçimde öteki aleme gidilir.^[2]
2. Sıradışı bir hayvana binip yolculuk yaparak: Böylece söylencesel bir göl, deniz, ateş okyanusu geçilir. Bu hayvan genellikle bir at olup, uçabilme yeteneğine sahiptir. At zaten özü itibarı ile kutlu bir varlık ve Tanrının bir armağanı olarak görülür.
3. Bir geçit kullanılarak: Bu geçitler çoğu zaman kuyular, mağaralar, yer altı tünelleri şeklinde görülür. Bu tür yerler Türk kültürünün daima odak noktalarından olmuş ve her yerde o yöredeki mağaraların çok derinlere indiği, dibinin bulunamadığı, çok uzak yerlerdeki başka mağaralara bağlı olduğu söylenmiştir.

(At/Et/Ed) kökünden türemiştir. Geçmek, aşmak anlamları vardır. Atın başka alemlere gidebilen bir hayvan olduğu inancı ve atlamanın atın yaptığı hareket olmasıylada ilgisi bulunmaktadır.

• Türk Mitoloji Sözlüğü, Pınar Karaca