Athanasius (praefectus praetorio)

Athanasius (Yunanca: Grekçe: Ἀθανάσιος), imparator I. Justinianus (527-565 arası hükümdar) hükümdarlığında İtalya ve Afrika yöneticiliği ile diplomat olarak hizmet etmiş 6. yüzyıl Bizans devlet görevlisi.

Hayatı

Athanasius'un kökeni ve ilk yılları hakkında bir şey bilinmemekedir. Tarihçi Prokopius ve Afrikalı şair Corippus, 545 yılında yaşlı olduğunu kaydetmişlerdir.^[1] Athanasius'un ailesinin iki üyesi bilinmektedir: 530ların başlarında Sasani İmparatorluğu ve Ostrogotlar Krallığı'da elçilikleri yönetmiş kardeşi komis ve senatör Alexander^[2] ve 551'de Franklarda elçiliği yönetmiş damadı Leontius.^[3]

Athanasius, Got kuvvetlerinin teslimini kabul etmek için Patrisyen Petrus ile birlikte İtalya'ya gönderildiğinde kayıtlarda 536'da ilk kez ortaya çıkar, Petrus ve Ostrogot Kralı Theodahad'ın önceki elçiliklerde olduğu gibi kabul edilecekti. Ancak Teodahad, Dalmaçya'daki Bizansın durumu aksine çevrirmesini ve Got kuvvetleri ile muharebede general Mundus'un ölümünü öğrendikten sonra, cesareti arttı ve Bizans saldırısına direnmeye karar verdi. İki elçi tutuklanırken savaş tekrar başladı.^[1] Üç yıl Ravenna'da tutuklu kaldılar, Bizans tarafından Sasani İmparatorluğu'na giden elçileri ele geçiren elçilere karşılık olarak yeni Got Kralı Vitiges tarafından Haziran/Temmuz 539'da serbest bırakıldılar. Konstantinopolis'e vardıklarında, İmparator Justinianus tarafından yüksek makamlar ile ödüllendirildiler, Peter magister officiorum olurken Athanasius ise İtalya Preator Eyaleti prefect'i oldu.^[1]^[4] Athanasius tekrar İtalya'ya 540 baharının başında geldi fakat dönem süresi boyunca Belisarius'un İtalya'da komutanlara yaptığı muhtemelen tedarik dağıtımını organize etmesine eşlik etmesi hariç çok az şey bilinmektedir. Athanasius bu görevde 542 yılının muhtemelen yaz/sonbaharına kadar kaldı ve görevi Maximinus'a devretti ancak 544 sonlarına kadar İtalya'da kaldı.^[5]

545'in başlarında, İtalya'dan dönmesinden kısa bir süre sonra, İmparator Justinianus, Athanasius'u yeni Preator Eyaleti prefect'i olarak, eyaletin yeni magister militum'u olan yaşlı senatör Areobindus'la birlikte Afrika'ya yolladı. Areobindus kısa süre sonra dux Numidiae Guntharic liderliğinde askeri bir isyanla karşı karşıya kaldı. Mart 546'da Guntharic, Kartaca'yı ele geçirdi ve Athanasius ile Areobindus'u hapse attı. İsyancıların önüne çıkarıldığında, Athanasius kendisini isyanın destekçisi olarak sundu ve Guntharic'in gururunu okşadı. Bu hareketi ve ilerlemiş yaşı, Areobindus'un sarayda bir akşam yemeği sırasında öldürüldüğü zaman onu kurtarmış olabilir.^[6]^[7] Corippus'a göre Athanasius, birkaç ay sonra Guntharic'i öldüren ve Bizans'ın Afrika üzerindeki imparatorluk kontrolünü geri alan saray darbesini yönetti: Ermeni subay Artabanes isyancıyı bir ziyafette öldürdü. Prokopius'un Athanasius'un rolünü zikretmemesi, PLRE yazarlarına göre bu büyük olasılık Artabanes ya da yakın yardımcılarından birinin o anlatımda Prokopius'un kaynağı olmasıdır. Her halükarda, Guntharic'in ölümünden sonra, Athanasius hazinenin kontrolünü sağlamak için hızla harekete geçti.^[8] Athanasius göreve devam etti ve Marta Muharebesi'ndeki feci yenilgiyi takiben, 547/548 kışın İoannes Troglita altındaki Bizans kuvvetlerinin yeniden örgütlenmesinde etkili oldu. Hala 550 civarında bu makamdaydı ancak en geç 552 Eylül tarihinde görevi devretti.^[9]

Bundan sonra hakkında bilgi yoktur, 556 yılında Lazika'da bulunan generaller tarafından öldürülen Kral II. Gubaz'ın cinayetini araştırmak ve generallerin Gubaz'ı ihanetle suçlamalarını incelemek için oaraya gönderilen sanatör ile aynı kişi olabilir.^[10]

Kaynakça

Özel

^ ^a ^b ^c Martindale 1992, s. 142.
^ Martindale 1992, ss. 41-42.
^ Martindale 1992, s. 775.
^ Bury 1958, s. 206.
^ Martindale 1992, ss. 142-143.
^ Martindale 1992, s. 143.
^ Bury 1958, s. 146.
^ Martindale 1992, ss. 143-144.
^ Martindale 1992, s. 144.
^ Martindale 1992, ss. 144-145.

Genel

Bury, John Bagnell (1958). History of the Later Roman Empire: From the Death of Theodosius I to the Death of Justinian, Volume 2. Mineola, New York: Dover Publications, Inc. ISBN 0-486-20399-9. 10 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Şubat 2019.
Martindale, John R., (Ed.) (1992). The Prosopography of the Later Roman Empire: Volume III, AD 527–641 (İngilizce). Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-20160-8.

[FOOTNOTEMartindale1992142-1] Martindale 1992, s. 142.

[FOOTNOTEMartindale199241-42-2] Martindale 1992, ss. 41-42.

[FOOTNOTEMartindale1992775-3] Martindale 1992, s. 775.

[FOOTNOTEBury1958206-4] Bury 1958, s. 206.

[FOOTNOTEMartindale1992142-143-5] Martindale 1992, ss. 142-143.

[FOOTNOTEMartindale1992143-6] Martindale 1992, s. 143.

[FOOTNOTEBury1958146-7] Bury 1958, s. 146.

[FOOTNOTEMartindale1992143-144-8] Martindale 1992, ss. 143-144.

[FOOTNOTEMartindale1992144-9] Martindale 1992, s. 144.

[FOOTNOTEMartindale1992144-145-10] Martindale 1992, ss. 144-145.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

Hayatı

Kaynakça

İlgili Araştırma Makaleleri