İçeriğe atla

Atemoya

Atemoya
Atemoya meyvesi
Biyolojik sınıflandırma
Âlem: Plantae
Klad Angiosperms
(Kapalı tohumlular)
Klad Magnoliids
Takım: Magnoliales
Familya: Annonaceae
Cins: Annona
Tür: A. × atemoya
İkili adlandırma
Annona × atemoya
Mabb.

Atemoya (Annona × atemoya), şeker-elma (Annona squamosa) ve çerimoya (Annona cherimola) türünün çaprazlanması ile elde edilen hibrit (melez) bir türdür. Meyvenin popüler olduğu Tayvan'da ananas şeker-elma olarak karıştırılmaktadır. İsrail,Mısır,Lübnan,Venezuela, Tayvan'da da yetiştilmektedir ama özellikle anavatanı Amerika'nın tropik bölgeleridir. Meyvesi Lübnan mutfağında tatlı yapımında da kullanılmaktadır.

Atemoya meyvesi.

Özellikleri

Atemoya meyvesi genelde kalp şeklinde yuvarlak soluk yeşil, kolayca berelenebilen,engebeli bir yüzey dokusuna sahiptir. Çok sulu ve akıcı bir meyve özüne sahiptir. Beyaz renkte şekerli turta gibi bir tadı vardır sanki pina colada kokteylini hatırlatır bir tattadır. Tadındaki vaniyanımsı aromayı çaprazlandığı şeker-elmadan almıştır.[1] Bunun yanında toksik ve yenilmeyen,meyve tohumlarıda meyve özünün arasındadır.[2] Meyve olgunlaşınca kaşık ile meyve özük kabuğundan çıkarılıp,tohumları ayıklanıp yenir.[1]

Atemoya (Annona cherimola × squamosa) için ilk kez melezleme USDA Miami tropik laboratuvarında çalışan P.J.Wester tarafından yapılmıştır.

Meyvenin kalitesi sebebiyle şeker-elmanın eski Meksika dilindeki adı olan "Ate" ile çerimoyadan gelen moya adı birleştirilerek atemoya adı bu türe verilmiştir. 1917 yılında Edward Siamons Miami Laboratuvarında bu türün dayanıklılık konuşunda genlerini aldığı çerimoya ile benzer bir dayanıklılık gösterdiği ve olgun ağacın -3,05 (26.5 °F) soğukta sağ kaldığını tespit etmiştir. Bu durumda -4 derece ve altındaki ısılarda ağacın zarar görme ihtimali bulunmaktadır.

Aynen diğer Annona türleri gibi atemoyanın çiçeklerinde de dişi ve erkek organlar bulunup bitki hermafrodittir. Ancak sorun tıpkı papav gibi stigmata yani kopya poleni dişi çiçeklerinin kabul etmemesidir. Kendi kendine tozlaşan bitkiler çok nadirdir. Bunun yanında tıpkı diğer Annona cinsi üyeleri ve papav gibi arılar tarafından bu bitkinin tozlaşmasıda yapılamamaktadır. Bu durumda tozlaşmayı yapabilecek olan canlılar böcekler, sinekler ve kın kanatlılardır veya el ile tozlaşma yapılmak zorunda kalınmaktadır. Bunun yanında bitki tıpkı avokado gibi belli saatlerde dişi, belli saatlerde erkek olur. Örneğin saat öğleden sonra 2-4 arası bitkinin çiçekleri dişi halde iken 3 ile 5 arasında erkek hale döner. Bu da el ile tozlaşma yapılmasını gerekli kılabilmektedir. Atemoyanın meyveleri ise dengesiz tozlaşma sebebiyle, kimi zaman alışılmış şeklin dışında şekillerde alabilmektedir. Buna karşın İsrail ve Mısır gibi bazı ülkelerde ağacın çiçekleri üzerine 1.000 ppm Giberellin sıkılarak ağacın meyve üretimi arttırılmakta veya tozlaşma olmaması halinde bu şekilde ağacın çekirdeksiz suni yoldan meyve üretmesi sağlanmaktadır.[3]

Bilinen Bazı Varyeteleri

  • Gefner varyetesi:Bu varyeteden diğer varyetelerin aksine el ile tozlamaya gerek kalmadan ortalama bir verim alınabilmesi yanında, kısmende olsa kendine verimli olduğu söylenmektedir.soğuğa dayanıklılık yönündende iyi bir varyetedir.İklim v.s koşullara uyum yeteneği yüksekdir.Bu sebeple bu varyete en yaygın varyetelerden biridir, Ancak tad olarak Bradley,African Pride gibi varyetelerden daha düşük ortalama bir tada sahiptir.[4][5]
  • Elly :Gefner kadar üretken olsa da meyvelerini daha erken verir ve Gefner'den daha yumuşak, armuda benzer dokuda meyvelere sahiptir.
  • Rosando Perez: ilk atemoya varyetelerinden biridir,
  • Bradley:Gefner ve pek çok varyeteden daha lezzetli bir tada sahiptir,ancak meyve veriminde sorunları vardır,iyi bir verim için 2 ağaç arasında el ile tozlaşma mutlaka gereklidir.[4]
  • Priestly:Büyük meyvelere sahiptir ve tat olarak iyi bir tada sahip meyveleri ile hafif tanemsi yüzeyi ile bilinir ancak meyve verimi Gefner ve Elly'in aksine düşüktür.
  • Malamud: Pembe renkli bir İsrail varyetesidir. Tad olarak fena değildir. Ancak yine de meyve verimi Gefner'den düşüktür.
  • African Pride:Gefner'den daha iyi bir tada sahiptir. Kısmen kendine verimli olsa da iyi bir meyve verimi için el ile tozlaşma gerekldir.[5][6]
  • Page: İyi tadı ile bilinen bir varyetedir ancak olgunluğunda meyvenin ağaç üstünde ikiye ayrılması ve meyve kayıpları olaylarıyla sık karşılaşılır. Bu sebeple meyve verim ve kalitesinde sorunları vardır.[5]

Bunun dışında "Bernitski", "Hette","Island Gem", "Kabri", "Malaii" ve "Stermer" gibi varyeteleri bulunmakla birlikte bu yeni varyeteler ve özellikleriyle ilgili çalışmalar halen sürmektedir.

Kaynakça

  1. ^ a b Joan Clarke (1998). "Hawai'i". Peter Feierabend-Gary Chassman-Randi Danforth (Ed.). Culinaria: The United States: A Culinary Discovery. Köln,Almanya: Könemann. s. 476. ISBN 3-8290-0259-9. 
  2. ^ "Purdue New Crops Profile". 18 Ekim 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2011. 
  3. ^ Morton, J. 1987. Atemoya. p. 72–75. In: Fruits of warm climates. Julia F. Morton, Miami, FL.
  4. ^ a b "Echonet internet sitesi". 16 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Şubat 2013. 
  5. ^ a b c "Florida üniversitesi internet sitesi-Atemoya ilgili makale" (PDF). 10 Temmuz 2010 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Şubat 2013. 
  6. ^ internet sitesi[]

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Meyve</span> çiğ halde yenilebilir gıda

Botanikte meyve çiçeklenmeden sonra yumurtalıktan oluşan, çiçekli bitkilerde tohum taşıyan yapıdır.

<span class="mw-page-title-main">Narenciye</span>

Narenciye ya da turunçgiller, turunç, portakal, mandalina, greyfurt ve limon gibi ekonomik değeri yüksek olan Citrus cinsi meyve ağacı türlerini de içine alan bir bitki topluluğudur.

<span class="mw-page-title-main">Limon</span> turunçgillerden bir meyve

Limon, yıl boyunca büyümeyi sürdüren, küçük bir ağaç türü ve bu ağacın meyvesidir. Halk dilinde suluzırtlak, cıcık ve zıvrak da denilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">İncir</span>

İncir, dut familyası'ndaki küçük ağaç türleri olan Ficus caricanın yenilebilir meyvesidir. İncir, Akdeniz ve batı Asya'ya kadar yerlisi ağacı olup eski zamanlardan beri yetiştirilir. Şimdi hem meyvesi hem de süs bitkisi olarak dünya çapında yaygın olarak yetiştirilir. Ficus carica 800'den fazla tropikal ve subtropikal bitki içeren Ficus cinsinin tip türüdür.

<span class="mw-page-title-main">Elma</span> gülgillerden bir meyve

Elma, gülgiller (Rosaceae) familyasından kültürü yapılan bir meyve türü.

<span class="mw-page-title-main">Avokado</span> bir tür ağaç ve onun meyveleri

Avokado, anavatanı Orta Meksika olan çiçekli bitkiler sınıfından tarçın ve kafur ağacını da içine alan defnegiller familyasına ait bir ağaç ve bu ağacın meyvelerinin adıdır. Timsah armudu da denen avokado meyveleri, küre biçiminde, oval, elips ya da armut gibi eriksi tipli yeşil, kırmızı ya da erguvani renktedir. Eti krem sarı ya da beyazımsıdır. Ağaçlar ancak kısmen kendine verimlidir. Taze olarak tüketilir, ayrıca yemeklerde ve salatalarda kullanılır. Çok besleyicidir. Tropik iklime sahip bölgeler yanında, subtropikal iklime, don fazla olmaması kaydıyla Akdeniz iklimine sahip çeşitli bölgelerde de yetiştirilir.

<span class="mw-page-title-main">Mandalina</span> Turunçgiller (Rutaceae) familyasına ait bir meyve

Mandalina, ılıman iklimde yetişmekte olan Turunçgiller (Rutaceae) familyasına ait bir meyve türüdür. Turuncu, sarı renklerde olan mandalina, etli ve sulu bir yapıya sahiptir. Mandalina, portakala nazaran daha yumuşak olan kabuğu soyulduktan sonra yenebildiği gibi suyu sıkılarak da içilebilir.

<span class="mw-page-title-main">Turunç</span>

Turunç, sedef otugiller ailesi içinde bir alt grup olan turunçgillerden olan bütün Akdeniz'e kıyı ülkelerde, Güneydoğu Asya kıyılarında yetişen, kışın yaprağını dökmeyen ağaca ve bu ağacın portakala benzeyen, fakat suyu acımtırak olan meyvesine verilen addır.

<span class="mw-page-title-main">Marula</span>

Marula, mango, kaju ve Antep fıstığı ile aynı Anacardiaceae ailesinden gelen ve Afrika'da yetişen tohumları protein açısından zengin, meyvesi yenen ve likör (amarula) yapımında kullanılan, yağı ise Afrika'nın en önemli kozmetik hammaddelerinden biri olan bir bitkidir. Diğer yandan bu tür Madagaskar'daki Poupartia cinsi ile yakın akrabadır.

Tozlaşma ya da polenleşme, bitkinin erkek organında üretilen polenlerin çeşitli nedenlerle dişi organın tepecik bölümüne yapışması olayına denir. Böylece tepeciğe yapışan polenler, dişicik borusundan yumurtalığa iner döllenme meydana gelir. Döllenmiş yumurtaya zigot denir. Zigot gelişerek embriyoyu oluşturur. Bu polenlerin dişicik borusuna taşınması hava, su ve böceklerle olabilir.

<span class="mw-page-title-main">Bayağı papav</span>

Bayağı papav, en yaygın ve bilinen papav türüdür. ABD'nin doğusundan, Kanada'nın Ontario eyaleti,Newyork,Doğudan batıya Nebraska, Florida,Teksas'ın kuzeyinde yetiştirilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Asimina tetramera</span>

Asimina tetramera, 4 yapraklı papav olarak bilinen Florida'ya özgü endemik bir türdür. Nesli büyük tehdit altındadır. Florida'da sadece Palm Beach, Martin Country gibi bölgelerde 950 adet kaldığı tespit edilmiştir. Küçük veya 2,3 gövdeli büyük bir çalı şeklinde kendini gösterir. ABD hükûmetince koruma altına alınmış bir türdür.

<span class="mw-page-title-main">Pitaya</span>

Pitaya, bilimsel anlamda Hylocereus cinsi çeşitli kaktüs türlerinin olarak adlandırılan meyvesidir. En önemlisi ve yaygın olanı da Hylocereus cinsinden olanlardır.

<span class="mw-page-title-main">Çerimoya</span>

Çerimoya, Annona cherimola bitkisinin meyvesidir. Temelde Annonia ve roolinia diye iki ayrı çeşidi bulunmaktadır. Annona çeşidi en tanınan bilinen çeşidirdir.Asimina, Duguetia, Fusaea ve Porcelia ise bu meyvenin en çok bilinen türlerindendir.Meyvenin Annona türünün yaprakları 2–5 cm uzunluğundadır, buna karşın 7–15 cm uzunluğunda 6–10 cm genişliğinde yapraklara sahip türleride vardır. Genellikle küçük bodur ağaçlarda yetiştirilmektedir. Yaprakları ovaldir.Ağaç aşağı yukarı 7 metre boya sahip olup ufak gruplar halinde 6 yapraklı 2,3cmlik sarı,kahvrengi tabanı mor benekli çiçekleri bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Kara sapot</span>

Kara Sapot, abanozgiller familyasından ve anavatanı Doğu Meksika ve Orta Amerika ile Kolombiya'nın güneyi olan bir ağaç türü ve bunun meyvesine verilen ad. Çikolata Meyvesi ve Kara Trabzon Hurması gibi gayriresmî adlarla da Türkiye'de tanınmaya başlamıştır. Trabzon hurması ile aynı cinsten gelmesi sebebiyle akrabadır.

<i>Parajubaea torallyi</i>

Parajubaea torallyi, her daim yeşil Parajubaea cinsine ait Arecaceae familyasından bir türdür. Bolivya'ya özgü endemik bir türdür. Bolivya'da, 2.400-3.400 metre yükseklikte, kuru ormanlar ve kayalık bölgelerde yetişir. Özellikle bu türün varyetesi Parajubaea torallyi var. torallyi And dağları'nın 3.000-3.400 metreye varan yüksekliklerinde yetişir ki bu yönüyle Dünya'nın doğal ortamda en yüksekte yetişen palmiyesi rekorunu da elinde tutar.

<span class="mw-page-title-main">Mango</span>

Mango, kapalı tohumlulardan Anacardiaceae familyasının Mangifera cinsine ait tropik, astropik ağaçlarının verdiği etli meyveye denir. Bu meyve, anavatanı olan Hindistan'dan dünyaya yayılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Pomelo</span>

Şadok Çin greyfurdu diye de bilinen pomelo sedef otugiller ailesinin alt oymaklarından Turunçgillere bağlı Citrus cinsinin bir türü olan ağaca ve meyvesine verilen addır. Pomelo aynı zamanda turunçgiller içinde en büyük meyvelere sahip olan türdür. Meyvelerinin çapı 15–25 cm'i bulabileceği gibi. Ağırlıkları 2 kilograma kadar çıkabilir. Jeruk Bali, lusho fruit, ya da jabong, pompelmous ya da Tamil lehçesinde pampa limāsu,, Pompous limonu bilinen diğer adlarıdır.

<i>Macadamia</i>

Macadamia, Güney Afrika ve Endonezya ile Avustralya'nın bazı bölgelerinde yetişen çiçekli bitkilerden Proteaceae familyasından 4 türünü kapsayan bir ağaç cinsidir. Bu cins adını meslektaşı Botanist Ferdinand Von Mueller ile birlikte bu cinsi ilk olarak tanımlayan John Macadam'dan alır. Aborjinler ve yerli Avustralyalılar arasında ise gyndl, jindilli ve boombera gibi adlarla anılır.

<span class="mw-page-title-main">Ağaç çiçeği</span>

Botanikte ağaç çiçekleri sert çekirdekli meyve ağaçlarının çiçekleridir. İlkbaharda bir süre bolca çiçek açan benzer görünüme sahip diğer bitkiler buna aittir. Ağaç çiçekleri, arı gibi tozlayıcılara polen sağlar ve ağaçlarda meyve üremesi için gerekli olan çapraz tozlaşmayı başlatır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.