İçeriğe atla

Ateşsiz silahlar

Ateşsiz silahlar, saldırı ya da savunmada kullanılan kesici, delici veya bereleyici aletlerdir. Barutun icadından önce yaygın olarak kullanılmaktayken, ateşli silahların ortaya çıkmasıyla birlikte önemini yitirmiştir. Bazı türleri günümüzde de hâlen kullanılmaktadır.

Başlıca ateşsiz silahlar

  • Hançer: Eğri ve sivri uçlu, çift ağızlı, kavisli yapıda namluya sahip bir tür bıçaktır.
  • Kama: Sivri uçlu, çift ağızlı, oluklu veya oluksuz, düz ve enli yapıda namluya sahip bir tür bıçaktır.
  • Pala: Sivri uçlu, tek ağızlı ağız kısmı enli yapıda, kabzasından ortasına doğru genişleyen ve sonra ucuna doğru daralan, hafif kıvrık, kalın, kısa ve ağır namluya sahip bir tür kılıçtır.
  • Kılıç: Sivri uçlu, tek ağızlı veya çift ağızlı, eğri veya düz, ince veya kalın namlu özelliklerine sahip bir tür büyük boy bıçaktır.
  • Saldırma: Boyu ortalama 50–100 cm. arasında değişen,, sivri uçlu, oluklu veya oluksuz, ucu biraz eğrice namlusu hafif kavisli yapıda, her iki ağzı da keskin olabilen, ancak iç bükey ağzı daha keskin uzun bir bıçak türüdür.
  • Topuz: Baş kısmı yuvarlak veya dilimli (parçalı) yapıya sahip, demirden, bakırdan veya ağaçtan olup, içi boş veya dolu olabildiği gibi, baş kısmı yuvarlak olanlarının dış yüzeyi düz veya sivri-çıkıntılı olabilen, dilimli yapıdakilerde ise her bir dilimin üzeri küt olabildiği gibi, sivri uçlu da olabilen, baş kısmına yekpare durumda yine demirden, bakırdan ve ağaçtan sap bölümü bulunan bir tür alettir.
  • Topuzlu Kamçı (Zincirli Topuz): Demir, bakır veya ağaç bir sapın ucuna bir zincir yardımıyla genellikle yuvarlak yapıda olan bir baş (topuz) takılmış, baş kısmı demirden, bakırdan veya ağaçtan olabilen, içi boş veya dolu olabildiği gibi, dış yüzeyi düz veya çok sayıda müteaddit yapıda sivriltilmiş de olabilen bir tür alettir.
  • Muşta: Bir elin parmakları yardımıyla kavranabilmesi amacıyla; başparmak hariç diğer her bir parmak için ayrı veya dört parmak da birlikte içinden geçebilecek şekilde özel olarak açılmış delikleri bulunan, dış yüzeyi düz veya çıkıntılı (sivri) olabilen bir alettir.
  • Sustalı Çakı: Namlusu sapı üzerinde bulunan mandalına basılmak suretiyle sapı içerisinden otomatik olarak açılıp (çıkıp)-kapanabilen (giren) ve aynı zamanda otomatik olarak açılan (çıkan) namlusu sapa sabit hale gelebilen sisteme haiz bir tür çakıdır.
  • Kasatura: Bel kayışına asılı olarak taşınan ve gereğinde tüfeğin namlusunun ucunda takılan düz ve kısa bir tür kılıçtır.
  • Süngü: Tüfek namlusunun ucuna takılan küçük kılıç biçiminde delici silahtır.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Kayın</span>

Kayın (Fagus), kayıngiller (Fagaceae) familyasının Fagus cinsinden değerli orman ağaçlarına verilen ad.

<span class="mw-page-title-main">Katana</span> kılıç türü

Katana, kavisli, tek ağızlı, iki elle tutulabilecek kadar uzun saplı bir Japon kılıcı. Japon samurayı tarafından kullanılan, geleneksel tek-yönlü, kıvrık kılıç çeşididir. Vakizaşi veya şoto ile ya da tanto ile eş olarak bilinen katana, buşi sınıfı savaşçılar olan bukeler tarafından kullanılırdı. İki silah beraber olduğunda büyük-küçük anlamına gelen dayişo olarak adlandırılır ve samurayların kişisel onur ve sosyal gücünü temsil ederdi. Uzun kılıç açık alanda yapılan dövüşlerde kullanılırken kısa kılıç yan silah olarak taşınır ve saplama amacıyla ya da yakın dövüşlerde ve seppuku için kullanılırdı.

<span class="mw-page-title-main">Çatı</span> Bir binanın en üst bölümü

Çatı, bir binanın en üst bölümüdür. Esas olarak binanın hava şartlarından korunması için yapılır.

Ateşli silahlar, barut gazının itici gücüyle mermi atan bütün silahların genel adıdır. Ateşli silah denince, genellikle bir kişi tarafından taşınabilen küçük çaplı silahlar akla gelse de ateşli silahlar kategorisi; büyük toplardan tüfeklere, av tüfeğine ve tabancaya kadar her türde ve boyuttaki silahları kapsar.

<span class="mw-page-title-main">Elma</span> gülgillerden bir meyve

Elma, gülgiller (Rosaceae) familyasından kültürü yapılan bir meyve türü.

<span class="mw-page-title-main">Bıçak</span> Keskin uçlu demir el aleti

Bıçak, keskin ağızlı el aletidir. İşlevine, icrasında kullanıldığı iş ya da hobiye göre farklı biçimleri bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Kara kavak</span> Söğütgiller familyasından bir bitki türü

Karakavak, söğütgiller (Salicaceae) familyasından ana vatanı Avrupa, güneybatı ve Orta Asya olan ve Türkiye'de doğal olarak bulunan bir kavak türü.

<span class="mw-page-title-main">Doğu mazısı</span> Bitki türü

Doğu mazısı, servigiller (Cupressaceae) familyasından Platycladus cinsinden süs bitkisi olarak yetiştirilen her dem yeşil bir ağaç türü. En yaşlı örneği Çin'de bulunan 3000 yıllık ağaçtır.

Pala, Sivri uçlu, tek ağızlı ağız kısmı enli yapıda, kabzasından ortasına doğru genişleyen ve sonra ucuna doğru daralan, hafif kıvrık, kalın, kısa ve ağır namluya sahip bir tür kılıçtır. Genellikle süvariler tarafından kullanılır.

Yatağan, 16. yüzyılda yaygınlaşan bir Türk kılıcı. Bilinen ilk yatağanlardan biri Ahmet Tekelû ustanın Kanuni Sultan Süleyman için yaptığı işlemeli yatağandır. Bu kılıç New York Metropolitan Müzesi'nde sergilenmektedir. Yatağan, saldırma türünde bir Türk kılıcıdır. Yatağan kılıcı, günümüzde de Serinhisar, Denizli'de üretilmeye devam edilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Gövde (botanik)</span> damarlı bir bitkinin yapısal ekseni

Gövde, bir vasküler bitkinin iki ana yapısal ekseninden biridir, diğeri ise kök'tür. Yaprakları, çiçekleri ve meyveleri destekler, ksilem ve floemde kökler ve sürgünler arasında su ve çözünmüş maddeleri taşır, besin maddelerini depolar ve yeni canlı doku üretir. Gövde normalde düğümlere ve ara düğümlere ayrılır:

Orman Fidanlığı, Eskişehir il merkezinin 5–6 km. güneybatısında, Eskişehir Belediyesi'nin Orman Fidanlığı içinde yer alan bir düz yerleşmedir. Yerleşme Yukarı Porsuk Çayı Vadisi'ni kuzey tarafından çeviren ve Karabayırlar olarak bilinen tepelerin vadiye bakan yamacındadır. Yukarı Porsuk Vadisi'yle Eskişehir Ovası'nın birleştiği yerdedir.

Ahlatlıbel Düz Yerleşmesi, Ankara il merkezinin yaklaşık olarak 14 km. güneybatısında, ODTÜ arazisi içinde, eski Yalıncak Köyü'nün güney – güneybatısında, Haymana yolu üzerinde yer alan bir düz yerleşmedir. Bölgede geniş bir alanın yakın geçmişte toprakla doldurulmuş olması nedeniyle, 1933 yılında kazısı yapılmış olan yerleşmenin tam olarak yeri yakın zamana kadar saptanamamıştı. Ancak Gülçin İlgezdi Bertram ve Jan - K. Bertram'ın çalışmalarıyla yerleşmenin yeri 2010 yılında saptanmıştır. Kale olarak tanımlanan mimari kalıntılar ve konumu dikkate alınarak bir bey şatosu olduğu düşünülmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Çakı</span>

Çakı, ikiye katlanarak kesici ağzı sapı içine saklanan, böylece hem sapının kın vazifesi görmesi, hem de boyunun yarılanarak küçülmesi sayesinde daha cepte taşımaya uygun hale gelen küçük boyutlardaki bıçakların genel adıdır.

<span class="mw-page-title-main">Tapan Bıçağı</span>

Tapan Bıçağı, Tapan Çakısı ; genelde Kozan (Adana) kökenli bir bıçak olarak bilinse de kökeni Varsak boyuna mensup obalar olarak bilinen Tokmanaklı, Tenkerli, Paşalı, Kovukçınar, Akoluk, Kırıkuşağı, Kaşaltı, Uğurlubağ ve İncirci adlı 9 köyün oluşturduğu Tapan Yöresine dayanmaktadır, adını da bu yöreden almaktadır. Tapan Yöresi, Feke'ye bağlı bir yayla bölgesidir. Bu bağlamda Tapan Bıçağı, genel kanının aksine Kozan değil, Feke kökenlidir.

<span class="mw-page-title-main">Sivri uçlu aletler</span> Özellikle maden devrinde obsidiyanın sivriltilmesiyle sivri uçlu aletler oluşmuştur

Arkeolojide sivri uçlu araç ile bir mızrak, dart veya ok veya belki bıçak sapına sabitlenen aletlerdir.

<span class="mw-page-title-main">Bileğileme</span> kesici aleti keskinleştirme işi

Bileğileme veya Bileme kesici aletlerin

Apepşin, epepşin veya Çerkes sazı, yaylı çalgılar sınıfından Adıgelerin kullandığı müzik aletidir. Abhaz kültüründeki açamgur, Gürcülerdeki panduri ile benzerdir.

<span class="mw-page-title-main">Türk-Moğol kılıcı</span>

Bu kılıçlar, Avrasya bozkırlarının Türk göçebeleri tarafından öncelikle 8. ve 14. yüzyıllar arasında kullanıldı. Bu türden kaydedilen en eski kılıçlardan biri, Romanya'da 7. yüzyılın ortalarına tarihlenen bir Avar mezarında bulunmuştur. Boyut ve kabzada küçük farklılıklar olmasına rağmen, bunlar 5 yüzyıl boyunca tasarımda yeterince yaygındır ki, başka bir bağlam olmadan keşfedildiklerinde tek tek bıçakların tarihlendirilmesi zordur. Bununla birlikte, bu kılıçlar muhtemelen çeşitli Çin kılıçları gibi başkaları tarafından kullanılan kılıçlardan etkilenmişti.

Testere; sert dişli kenarlı sert bir bıçak, tel veya zincirden oluşan bir alettir. Bazen metal veya taş kesimi için kullanılsa da, çoğu zaman ahşap olan malzemeleri kesmek için kullanılır. Kesim, dişli kenarı malzemeye yerleştirerek ve ileri geri veya sürekli ileri hareket ettirerek yapılır. Bu kuvvet elle uygulanabilir veya buhar, su, elektrik veya başka bir güç kaynağı ile yapılabilir. Aşındırıcı testere, metal veya seramiği kesmek için tasarlanmış güçlü dairesel bir bıçağa sahiptir.