İçeriğe atla

Atalanta Fugiens

Atalanta Fugiens
Atalanta Fugiens, hoc est, Emblemata Nova de Secretis Naturae Chymica, Accommodata partim oculis et intellectui, figuris cupro incisis, adjectisquesententiis, Epigrammatis et notis, partim auribus & recreationi animi plus minus 50 Fugis Musicalibus trium Vocum, quarum duae ad unam simplicem melodiam distichis canendis peraptam, correspondeant, non absq; singulari jucunditate videnda, legenda, meditanda, intelligenda, dijudicanda, canenda et audienda.
Kapak sayfası.
YazarMichael Maier
İllüstratörMatthias Merian
KonuSimya
TürMultimedya
Yayım1617
YayımcıJohann Theodor de Bry, Hieronymus Galler tarafından basıldı.

Atalanta Fugiens veya Atalanta Fleeing, Michael Maier (1568 – 1622) tarafından hazırlanan, Oppenheim'da Johann Theodor de Bry tarafından 1617'de yayımlanan (2. baskı 1618) simya temalı bir amblem kitabıdır. Matthias Merian'ın çizimleriyle 50 söylemden oluşuyor ve her birine bir nükteli mısra, nesir ve müzikal bir füg eşlik ediyor. Bu nedenle erken bir multimedya örneği olarak kabul edilebilir.

Fügler, felsefe taşını, peşindeki ustayı ve önündeki engelleri simgeleyen üç ses halinde düzenlenmiştir.[1] Florin G. Calian'ın yazdığı gibi,

Müzik, imge, şiir ve düzyazıyı tek parça halinde bir araya getiren ilk simya Gesamtkunstwerkdır. Kitabın ön yüzünde de vurgulandığı gibi, bu eserde tüm duyular temas halindedir: As is stressed on the frontispiece of the book, all the senses are involved in contact with this treatise: partim oculis et inteflectui... partim auribus et recreationi... videnda, legenda, meditanda, intelligenda, dijudicanda, canenda et audienda. Bu açıdan, "Atalanta", oldukça düşünceye dayalı bir çalışma gerektiren bir kitaptır.[2]

Kapak sayfası

Kapak sayfası, Yunan mitolojisinden altın elmalarla ilgili çeşitli sahneleri tasvir ediyor:

  • Üstte: Hesperides Bahçesi.
  • Solda: Altın elmalardan birini almak için kolunu uzatan Herkül.
  • Sağda: Altın elmaları Hippomenes'e uzatan Afrodit.
  • Altta: Atalanta bir elma toplarken, Atalanta ve Hippomenes arasındaki yarış. Arkalarında aşıkların kucaklaştığı bir tapınak, arka planda ise aslan ve dişi aslan olarak görünürler.

Önsöz

Amblem 39'da[3] gösterildiği gibi, Maier'in Sphinx'in Bilmecesi'ni yeniden yorumlaması

Önsöz, antik müzik hakkında bir tez içerir ve Atalanta ve Hippomenes'in Yunan mitini anlatır.

Söylemler

50 söylemin her biri şunları içerir:

  • Matthias Merian tarafından yapılmış ayrıntılı bir bakır oyma gravür.
  • Üç ses için bir füg şeklinde müziğe ayarlanmış bir epigram - Atalanta veya vox fugiens (kaçan ses) ; Hippomenes veya vox sequens (izleyen ses) ve Pomum objectum (Elma) veya vox morans (bekleyen ses). "Atalanta fugiens", "füg" kelimesi üzerine bir kelime oyunudur.[4]
  • Almanca bir vecize.
  • Eşlik eden bir söylem ile bir Latin ayeti.[5]

Kaynakça

  1. ^ Read, John (1 Ocak 1995). From Alchemy to Chemistry (İngilizce). Courier Corporation. ss. 72-73. ISBN 978-0-486-28690-7. 
  2. ^ "Alkimia operativa and alkimia speculativa. Some Modern Controversies on the Historiography of Alchemy". scholar.google.com. 12 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Eylül 2022. 
  3. ^ "Infinite Fire Webinar 2. The Emblemata of the Atalanta Fugiens". web.archive.org. 3 Ağustos 2013. 3 Ağustos 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2023. 
  4. ^ Peter Forshaw/Ritman Library, at 18:15.
  5. ^ Count Michael Maier: Life and writings J.B.Craven pub. 1914 reprinted 2003 Ibis Press

Dış bağlantılar


İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Ajda Pekkan</span> Türk şarkıcı

Ayşe Ajda Pekkan, Türk şarkıcı. 1970'lerden bu yana "Süperstar" lakabıyla anılan Pekkan, güçlü bir kadın figürü çizdiği şarkılarıyla Türk pop müziğinin öne çıkan isimlerinden biri hâline geldi. Güncel tuttuğu müzikal tarzı sayesinde 50 yılı aşkın bir süre popülerliğini korudu ve kendisinden sonra gelen birçok şarkıcıyı etkiledi.

<span class="mw-page-title-main">Radiohead</span>

Radiohead, Oxfordshire'lı bir İngiliz alternatif rock grubudur. Grubun üyeleri, Thom Yorke, Jonny Greenwood, Ed O'Brien, Colin Greenwood ve Phil Selway 'dır. Radiohead, müzik otoriteleri tarafından en yaratıcı çağdaş rock grupları arasında gösterilir. Bunun en büyük nedenleri de birkaç katmandan oluşan şarkıları ve bir albümlerinden diğerine müzik tarzlarındaki radikal değişikliklerdir. Her ne kadar albümleri EMI gibi büyük ve ana akım bir yapımcı tarafından yayımlanıyorsa da, çoğunluk tarafından hem müzikal hem de politik bağımsızlıklarını korudukları düşünülmektedir. Radiohead albümleri, şimdiye kadar 27 milyondan fazla satış rakamına ulaştı.

<span class="mw-page-title-main">Nil Karaibrahimgil</span> Türk müzisyen ve şarkıcı

Ferhan Nil Karaibrahimgil Erener, Türk şarkıcı-şarkı yazarıdır.

mor ve ötesi Türk müzik grubu

mor ve ötesi, Ocak 1995'te Harun Tekin, Alper Tekin (bas), Derin Esmer ve Kerem Kabadayı (bateri) tarafından İstanbul'da kurulan Türk alternatif rock müzik grubu.

iLife

iLife Apple tarafından geliştirilen macOS ve iOS için bir yazılım paketidir. Medya oluşturma, düzenleme, düzenleme ve yayınlama için çeşitli programlardan oluşur. Bileşenleri şunlardı: iTunes, iMovie, iPhoto, iDVD, iWeb ve GarageBand. iTunes haricinde sadece iMovie ve GarageBand kalır ve Mac App Store'de ayrı olarak satılır. iDVD ve iWeb kullanımdan kaldırılmış ve iPhoto ise Apple Fotoğraflar tarafından başlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Emblemata</span>

Emblemata, 1531'de Augsburg'da Viri Clarissimi D. Andree Alciati Iurisconsultiss. Mediol. Ad D. Chonradum Peutingeru Augustanum, Iuriconsultum Emblamatum Liber kapak ismi altında yayımlanan ilk amblem kitabıdır.

<span class="mw-page-title-main">Simyacı Kleopatra</span>

Simyacı Kleopatra bir Yunan simyacı, yazar ve filozoftu. Pratik simya ile deneyler yaptı ancak aynı zamanda felsefe taşını üretebilen dört kadın simyacıdan biri olarak da kabul edildi. Bazı yazarlar, onu bir damıtma cihazı olan imbik'in mucidi olarak görüyor.

<span class="mw-page-title-main">Mutus Liber</span>

Mutus Liber veya Sessiz Kitap (Latin), 1677'de La Rochelle'de yayınlanan Hermetik felsefi türde bir eserdir. Tıpkı Michael Maier'in yazdığı Atalanta Fugiens gibi, Erken Modern edebiyatta simya üzerine yazılmış başlıca kitaplar arasında yer almaktadır. Defalarca yeniden basılması bunu kanıtlar niteliktedir..

Fulcanelli (1920ler), kimliği hâlâ tartışılan bir Fransız simyacı ve ezoterik yazar tarafından kullanılan isimdi. Fulcanelli adı bir kelime oyunu gibi durmaktadır: Antik Roma ateş tanrısı Vulcan ile Tanrı anlamına gelen bir Kenanlı adı ve Kutsal Ateş anlamıyla El kelimesinin birleşiminden oluşmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Basil Valentine</span>

Basil Valentine, varsayılana göre bir 15. yüzyıl simyacısı, muhtemelen Erfurt, Almanya'daki Benedictine Saint Peter Manastırı'nın Canon'u olan Basilius Valentinus isminin İngilizce halidir, ancak daha büyük olasılıkla bir veya birkaç 16. yüzyıl Alman yazarı tarafından kullanılan bir takma addır.

<i>Basil Valentinein On İki Anahtarı</i>

Basil Valentine'in On İki Anahtarı, Basil Valentine'e atfedilen, geniş çapta çoğaltılmış bir simya kitabıdır. İlk olarak 1599'da, muhtemelen kitabın gerçek yazarı olan Johann Thölde tarafından yayınlandı. Resimlerin eklendiği, alegorik olarak kelimelerle kodlanmış bir dizi simyasal işlem olarak sunulur. Anahtarları tartışan ilk Basil Valentine kitabı, Ein kurtz summarischer Tractat, von dem grossen Stein der Uralten, 1599'dur.

<span class="mw-page-title-main">George Ripley (simyacı)</span>

Sör George Ripley İngiliz Augustinian kanonu, yazar ve simyacıydı.

<span class="mw-page-title-main">Michael Maier</span>

Michael Maier bir Alman doktor ve Habsburglu II. Rudolf'un danışmanıydı. Bilgili bir simyacı, epigramcı ve amatör besteciydi.

<span class="mw-page-title-main">Musaeum Hermeticum</span>

Musaeum Hermeticum, ilk olarak 1625'te Lucas Jennis tarafından Frankfurt'ta Almanca olarak yayınlanan simya metinlerinin bir özetidir. 1678 Latin baskısı için ek materyal eklendi ve 1749'da yeniden basıldı. Amacı, toplu bir biçimde nispeten kısa ve daha az şekilde eski simya yazılarının bir koleksiyonunu sağlamaktı. Theatrum Chemicum veya Jean-Jacques Manget'nin Bibliotheca Chemica Curiosa'sı gibi büyük Hermetik bilgi depolarına bir ek olarak düşünülebilir. Geçmişe daha az bağlı ve daha eski ve geleneksel simya ustalarının eserlerinden daha az etkilenmiş olarak Simya'da farklı bir okulu temsil ediyor gibiydi.

<span class="mw-page-title-main">Cantilenae Intellectuales de Phoenice Redivivo</span>

Cantilenae Intelectuales de Phoenice Redivivo veya Intellectual Cantilenae olarak bilinmektedir. Bu eser Michael Maier tarafından 1622 yılında yayınlanan bir simya kitabıdır. Maier'in hayatı boyunca yayınlanan son metniydi. 22 Ağustos 1662'de Rostock'ta kitabı Norveç Prensi Frederick'e ithaf etti.

<span class="mw-page-title-main">Cantilenae Intelectuales de Phoenice Redivivo</span>

Cantilenae Intelectuales de Phoenice Redivivo veya Intellectual Cantilenae olarak bilinmektedir. Bu eser Michael Maier tarafından 1622 yılında yayınlanan bir simya kitabıdır. Maier'in hayatı boyunca yayınlanan son metniydi. Kitap için Norveç Prensi Frederick'e ithaf ettiği tarih 22 Ağustos 1662, Rostock'ta.

<span class="mw-page-title-main">The Mirror of Alchimy</span>

Simyanın Aynası, Latincede Speculum Alchemiae olarak bilinmekte olan kısa bir simya kılavuzudur. 1597 yılında çevirisi yapılmıştır. İngilizce dilinde basılan ikinci simya metni olarak kabul edilmektedir. Uzun bir süre Roger Bacon'a (1214-1294) atfedilen eser, büyük olasılıkla on üçüncü ve on beşinci yüzyıllar arasında yazan kimliği belirsiz bir yazarın ürünüdür.

<i>Tripus Aureus</i>

Tripus Aureus veya The Golden Tripod, Michael Maier'in 1618'de Lucas Jennis tarafından yayınlanan bir simya kitabıdır. İçerisinde üç simya metni içerir: Basil Valentine'in "twelve keys ", Thomas Norton'un Ordinal of Alchemy (1477) ve The Testament of Cremer.

<span class="mw-page-title-main">Sanat ve eğlencede simya</span>

Simyanın, hem simya metinlerinde hem de ana akım eğlencede görülen, sanatla uzun süredir devam eden bir ilişkisi vardır. Edebi simya, Shakespeare'den modern fantezi yazarlarına kadar İngiliz edebiyat tarihi boyunca görülmektedir. Burada karakterler veya olay örgüsü, simyasal bir magnum opus'u takip eder. On dördüncü yüzyılda Chaucer, Terry Pratchett'inkiler gibi son zamanlardaki fantezi eserlerinde hala görülebilen bir simya hiciv akımı başlattı.

<span class="mw-page-title-main">Altın elma</span>

Altın elma, çeşitli ulusal ve etnik halk efsanelerinde veya masallarda görülen bir unsurdur. Yinelenen temalar, canavarca bir düşman tarafından gizlenen veya çalınan altın elmaları alan bir kahramanı tasvir etmektedir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.