İçeriğe atla

Atabeg

Başlığın diğer anlamları için Atabey sayfasına bakınız.

Atabeg, atabey ya da atabekü'l-asâkir, Selçuklu Devleti'nde ve sonrasında bazı Türk devletlerinde şehzadeleri eğitip yetiştiren memurlara verilen ünvandır.

Atabeg tarihte Güney Kafkasya'daki devletler tarafından da kullanılmış, bu ünvan Gürcücede "atabagi" (ათაბაგი), Ermenicede "atapak" biçimini almıştır.

Selçuklularda atabeg ünvanı

Ünvan ilk defa Selçuklularda Nizâmülmülk tarafından kullanıldı.[1] Ancak daha önceki Türk-İslam devletlerinde de bu vazifeyi gören memurlar bulunmaktaydı.

Atabeglik sonraki yıllarda eyalet yöneticiliğine küçük yaşta atanan şehzadelerin eğitim ve bakımıyla uğraşan, eyalet yönetimde de şehzadelere yardımcı olan komutan ya da diğer devlet görevlilerine verilen bir ünvan olmaya başlamıştır. Melik olarak adlandırılan merkezi idareye bağlı hükümdarlıklar da atabeglik kurumu görülebilmekteydi. İlerleyen yıllarda konumları güçlenen atabegler güçlenerek Atabeglik olarak adlandırılan yarı bağımsız bazen de bağımsız hükümdarlık kurmaya başladı. 12. yüzyılda Selçuklu Devleti hakimiyeti altındaki toprakları "Atabey" ünvanlı yerel yöneticiler (bugünkü Vali) tarafından Selçuklu hükümdarı adına idare edilmeye başlanmıştı. 1255 yılında Harezmşahlar Devleti'nin bölgeyi hakimiyeti alana kadar Selçuklu topraklarında Atabeylik Dönemi yaşanmıştır.[2]

Bu ünvanın zamanla yerini, Osmanlılar'da da görüldüğü üzere şehzadeleri yetiştirmekle vazifeli lalalık makamına bırakmıştır.

Kurtuluş Savaşı'nın önderi ve Türkiye'nin ilk cumhurbaşkanı Gazi Mustafa Kemal'e Atatürk soyadı bu ünvandan ilhamla verilmiştir.[3] Günümüz Türkiyesinde Isparta ve Kırşehir'de, Anadolu Selçuklu kökleri olan Türkmen boyları Atabey adını taşımaktadır.

Gürcü sarayında atabagi ünvanı

Selçuklulardaki atabeg ünvanı Gürcü sarayında da kullanılıyordu[4] ve "atabagi" (ათაბაგი) biçimini almıştı. Başlangıçtan itibaren "atabagi"nin görevi Selçuklularda olduğu gibi tahtın vârisini yetiştirmekti. Bu gelenek eski Gürcü sarayında da vardı ve bu görevi üstlenen erkeklere "mamamdzudze" (მამამძუძე) deniyordu.[5] "Mamamdzudze"bin yerini alan "atabagi" ünvanı ilk kez Kraliçe Tamar döneminde (1184-1213) kullanıldı. Gürcü tarihçi Vahuşti’nin sözleriyle söylenirse “atabagiliğin kabul edilmesiyle spasalara artık spasalar denmiyor, atabagi deniyordu”. "Spasalari" de (სპასალარი) Gürcü kraliyeti tarafından yine Müslüman devletlerden alınan bir ünvandı. Tarihçi Vahuşti'nin bu tespitine rağmen “spasalari” ve “atabagi” sonraki dönemlerde Gürcü devletinde birlikte kullanılmış ünvanlardır. Zaten “spasalari” atlı askerlerle (sipahi) ilişkili bir ünvanken, "atabagi" ise tahtın vârisini yetiştirmekle görevliydi. Ayrıca Gürcü sarayında "atabagi" "spasalari"nin üstünde bir konuma sahipti. Öte yandan Gürcü sarayında “amir-spasalari” (ამირ-სპასალარი) ünvanı taşıyan vezir de vardı.

Atabagi ünvanı ilk kez 1193'te İvane Mhargrdzeli'ye verildi.[6] Bir görüşe göre ise Mhargrdzeli ailesinden olan Ahaltsiheli İvane bu ünvana daha önce sahip olmuştu. 1334 yılında Kral V. Giorgi Samtshe prensi Sargis Cakeli’ye (II. Sargis) "atabagi" ünvanı verdi. Gürcistan Krallığı’nın parçalanmasından sonra Samtshe prensliği “atabagi”yi hükümdarlık ünvanı haline getirdi ve Samtshe Prensliği’nin adı da Samtshe-Saatabago oldu.[7][8]

Atabeg ünvanı “atapak” biçiminde ayrıca Ermeniler tarafından da kullanılıyordu.

Kaynakça

  1. ^ Özmen, A., "Siyasetname'de Yönetim Felsefesi 6 Nisan 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.", Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Elektronik Dergisi. Sayı: 10, Yıl: Haziran 2014. Erişim tarihi: 5 Nisan 2017.
  2. ^ "Atabey İsmi Nereden Geliyor?". Atabey İsmi Nereden Geliyor?. 25 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ekim 2020. 
  3. ^ Evren Aldemir, Kültür (Milli Eğitim) Bakanlarından Saffet Arıkan’ın Çalışmaları, İstanbul Üniversitesi, Atatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul 2007 18 Şubat 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Erişim tarihi: 18 Şubat 2019.
  4. ^ "Atabak, Encyclopædia Iranica". 8 Eylül 2019. 29 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Eylül 2019. 
  5. ^ "Zaka Çiçinadze, „ისტორია ოსმალეთის ყოფილ მუსულმან ქართველთ საქართველოსი" (Osmanlı Devleti'de Bulunan Eski Müslüman Gürcistan'ın Tarihi), Batum, 1911, s. 19". 7 Haziran 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2024. 
  6. ^ Kartlis Tskhovreba - A History of Georgia, Tbilisi, 2014, s. 203, ISBN 9789941445521.
  7. ^ "Giorgi Ançabadze, Gürcistan Tarihi (Gürcüce), Tiflis, 2005, s. 13" (PDF). 8 Eylül 2019. []
  8. ^ Toumanoff, Cyril (1967). Studies in Christian Caucasian History, p. 438, n. 1. Georgetown University Press.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Tamar</span> Gürcü kraliçe

Tamar, Gürcistan Krallığı’nı 1184-1213 arasında yöneten ünlü kraliçedir. Hükümdarlık dönemi Gürcistan’ın “Altın Çağı” olarak bilinir. “Krallar kralı” ve "Kraliçeler kraliçesi” olarak adlandırılmıştır. Bagrationi (Bagratlılar) hanedanından gelir. Bazı dillerde Tamara olarak da yazılır.

<span class="mw-page-title-main">Gürcistan Krallığı</span> Orta Çağda kurulmuş Gürcü krallığı

Gürcistan Krallığı ya da Gürcü İmparatorluğu, Orta Çağ'da kurulmuş olan Gürcü devleti. Gürcistan pek çok alanda, Altın Çağ olarak adlandırılan dönemi bu krallık zamanında yaşamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Taşkıran, Posof</span> Posofda bir köy

Taşkıran, Ardahan ilinin Posof ilçesine bağlı bir köydür.

<span class="mw-page-title-main">Ahılkelek</span>

Ahılkelek, Gürcistan'ın güneybatı kesiminde, Samtshe-Cavaheti bölgesinde bulunan küçük bir kenttir. Ahılkelek Belediyesi'nin idari merkezidir.

<span class="mw-page-title-main">Gürcistan'ın Moğollar tarafından istilası</span>

Gürcistan ve Kafkasların Moğollar tarafından istilası, Orta Çağ'da Gürcistan Krallığı ve Kafkaslardaki ona bağlı vasal devletlerin 13. yüzyılda Moğol İmparatorluğu orduları tarafından istila edilmesidir. İlk muharebeler 1220 yılında Moğol öncü birlikleriyle yaşanır. 1236 yılında ise Moğol Ordusu bütün kuvvetiyle bölgeyi istila eder ve 1243 yılında Gürcistan Moğol egemenliğine boyun eğer. Devlet her yıl çok ağır bir vergi vermek zorunda kalacak ve bitip tükenmeyen Moğol seferleri için asker sağlamak durumunda kalacaktır. İlk dönemlerde güçsüz olan Gürcü direnişi gelişerek açık isyanlara dönüşecektir. Gürcistan devletinde Moğol yanlısı ve Moğol karşıtı grupların çekişmeleri ülkeyi bölecektir. 1320'li yıllarda tahta çıkan kral V. Giorgi diplomatik ve askeri alandaki başarılarıyla krallık topraklarında yeniden Moğolları yenerek egemen olacak ve devleti eski gücüne çıkaracaktır.

<span class="mw-page-title-main">Cakeli Hanedanı</span> Gürcü soylu bir orta çağ ailesi

Cakeli Hanedanı, bir Gürcü soylu (mtavari) ailesi ve Samtshe Prensliğini yöneten hanedan idi. Bu aile, Çorçaneli (ჩორჩანელი) hanedanının da bir koluydu.

<span class="mw-page-title-main">Samtshe Atabeyliği</span>

Samtshe Atabeyliği ya da Samtshe-Saatabago, Samtshe Prensliği olarak da bilinir, Gürcistan'ın Zemo Kartli bölgesinde hüküm sürmüş Orta Çağ Gürcü prensliğidir. 1268'de kurulan prenslik 1334 yılından itibaren "atabagi" unvanı taşıyan Gürcü hükümdarlar tarafından yönetilmiştir. En geniş sınırlara sahip olduğu dönemde sınırları Taşiskari’den Erzurum’a kadar uzanan Samtshe-Saatabago, Cavaheti’nin bir kısmı ile Eruşeti, Kola, Artaani, Acara, Tao, Klarceti ve Şavşeti bölgelerinden oluşuyordu. Osmanlıların eline geçtikten sonra Çıldır Eyaleti’ne dönüştürülen bölge, 1574 ve 1595 tarihli Osmanlı kayıtlarında Gürcistan Vilayeti olarak adlandırılmıştır.

Basiani Muharebesi, 13. yüzyılda Gürcistan Krallığı orduları ile Anadolu Selçuklu Devleti arasında, Erzurum şehrinin 60 km kuzeydoğusundaki Basiani Vadisi'nde gerçekleşen savaş. Savaş, 1202 ve 1205 arasında çeşitli tarihlere dayanmaktadır, ancak son zamanlarda 1203 ve 1204 olarak geçmektedir. Müslüman tarihçi İbn Bîbî, savaşın hicri 598'de olduğunu iddia etti. Türk tarihçileri, Micingerd (Malazgirt) Kalesi'ni savaşın yeri olarak tanımlamaktadır.

Kveli Kalesi Savaşı, Gürcü ordusu ile Büyük Selçuklular arasında 1080 yılında meydana gelen savaştır. Adını bugün Posof ilçesi sınırları içinde kalan Kveli Kalesi'nden alır.

<span class="mw-page-title-main">Gürcistan Vilayeti</span>

Gürcistan Vilayeti, Osmanlı Devleti'nin 16. yüzyılda Gürcülerden ele geçirdiği topraklara erken dönemde yaptığı tahrirlerde verdiği isimdir. Nitekim Osmanlı Devleti'nin Gürcülerden ele geçirdiği topraklar 1574 ve 1595 tarihli tahrir defterlerinde "Gürcistan Vilayeti'nin mufassal defteri" anlamında Defter-i Mufassal-i Vilayet-i Gürcistan kayda geçirilmiştir. Bununla birlikte tahrir defterlerinin tutulduğu dönemden önce Gürcülerden ele geçirilen veya Osmanlı Devleti'nin sınrındaki Gürcü topraklarına da "Gürcistan Vilayeti" dendiği İbrahim Peçevi'nin tarihinden de anlaşılmaktadır. Sonraki dönemde Gürcistan Vilayeti yerine Çıldır Eyaleti adı kullanılmıştır. Osmanlıların Gürcülerden ele geçirdiği topraklar uzun tarih dilimi boyunca "Osmanlı Gürcistanı", "Türk Gürcistanı", "Müslüman Gürcistan" şeklinde de adlandırılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Varhani</span>

Varhani, Gürcistan’ın Samtshe-Cavaheti bölgesinde, Adigeni Belediyesi sınırları içinde bir köydür. Abastumani Deresi'nin sol kıyısında deniz seviyesinden 1.130 metre yükseklikte yer alır. Adigeni kasabasına 17 km uzaklıktadır.

<span class="mw-page-title-main">Tiseli</span>

Tiseli, Gürcistan’ın Samtshe-Cavaheti bölgesinde, Ahaltsihe Belediyesi sınırları içinde bir köydür. Tiseli Deresi'nin yukarı kesiminde, Oşora Dağı'nın kuzey eteğinde, deniz seviyesinden 1.200 metre yükseklikte yer alır. Atskuri köyüne 9 km uzaklıktadır.

Ani, Gürcistan'ın Samtshe-Cavaheti bölgesinde, Ahaltsihe Belediyesi'nde bir köydür. Lertsmani Deresi'in yukarı kesiminde, deniz seviyesinden 1.480 metre yükseklikte yer alır. Ahaltsihe kentine 12 km uzaklıktadır.

Çvinta, Gürcistan'ın Samtshe-Cavaheti bölgesinde, Ahaltsihe Belediyesi'nde bir köydür. Mesheti Dağı'nın güney eteğinde, deniz seviyesinden 1.500 metre yükseklikte yer alır. Ahaltsihe kentine 10 km uzaklıktadır.

<span class="mw-page-title-main">I. Beka Cakeli</span>

I. Beka Cakeli, 1285'ten öldüğü tarihe kadar Samtshe Atabeyliği'nin prensliğini yapmış Cakeli hanedanı üyesidir. Saltanatı döneminde Acara, Şavşeti, Klarceti, Lazeti, Tao, Kola, Artaani ve Cavaheti'nin çoğu Samtshe Atabeyliği'nin parçasıydı. Beka'nın saltanatı sırasında Samtshe Atabeyliği, Gürcistan Krallığı'ndan siyasi olarak bağımsız bir devlet olarak var oldu. İlhanlıların vasalı olan Beka, İlhanlılara düzenli haraç ödüyor ve seferlerine katılıyordu. Samtshe Atabeyliği bağımsız olmasına rağmen, Gürcistan ile ilişkilerini sürdürmüş ve Beka'ya Gürcü kralı tarafından Mandaturuhutsesi unvanı verilmiştir. Türkler, Beka'nın yönetimi sırasında Anadolu Selçuklu Devleti'nin güneybatı sınırlarında daha aktif olmuştur. Beka Selçukluların saldırılarını savuşturmayı başarmıştır. Gürcistan'ın Trabzon İmparatorluğu üzerindeki siyasi etkisini sürdürmesini destekliyen Beka, kızı Ciacak'ı Trabzon İmparatoru II. Aleksios evlendirdi. Beka'nın diğer kızı Natela, Gürcistan Kralı II. Demetre ile evlendi ve V. Giorgi'yi doğurdu. Sonraki Gürcistan kralı olan Giorgi, babası Demetre'nin Moğollar tarafından idam edilmesiyle birlikte dedesi Beka'nın sarayında büyüdü.

<span class="mw-page-title-main">VIII. Giorgi</span>

VIII. Giorgi (1417-1476) krallığı saltanatı sırasında halihazırda parçalanmış ve 1446'dan 1465'e kadar bir iç savaşa karışmış olsa da birleşik Gürcistan Krallığı'nın son kralıydı. İsyancılar tarafından yenildi, yalnız doğu eyaleti Kaheti'de I. Giorgi olarak hüküm sürdü. 1465'te ölümüne kadar, Bagrationi kraliyet hanedanı'nın yerel bir branşını kurdu.

Kvabi Sarayı, Mzeçabuki Sarayı ve Kop Sarayı olarak da bilinir, tarihsel Tao bölgesinde Orta Çağ'dan kalma, Cakeli hanedanından Mzeçabaki'ye ait saraydır. Bugün Erzurum ilinin Şenkaya ilçesine bağlı Timurkışla köyünün Kop olarak adlandırılan mahallesinde, Bardız Çayı'nın Oltu Çayı'na katıldığı noktada bulunuyordu.

Nusret el-Din Muhammed ibn İldeniz, daha çok Muhammed Cihan-Pehlevan olarak bilinir, 1175'ten 1186'ya kadar İldenizliler hükümdarı (atabeg) olan devlet adamıdır. Eldiguz'un oğlu ve halefiydi ve daha sonra yerine kardeşi Kızıl Arslan geçti.

Zakaria Zakaryan veya Zakaria II Mhargrdzeli, 12. yüzyılın sonları ve 13. yüzyılın başlarında Gürcistan Kraliçesi Tamar'ın ordusunun Ermeni generaliydi. Aynı zamanda Gürcistan Krallığı'ndaki feodal toprakların hükümdarıydı.

İvane I. Mhargrdzeli Gürcü kraliçe Tamara'nın sarayının mensubu ve komutandır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.