Charles Messier, Fransız gökbilimci.
Cassiopeia, modern 88 takımyıldızdan biridir. Ayrıca, Batlamyus'un listelediği 48 takımyıldızdan biriydi.
Bulutsular ve Yıldız Kümelerinin Yeni Genel Kataloğu, 1888 yılında John Louis Emil Dreyer tarafından derlenen ve derin gökyüzü cisimlerinden oluşan bir astronomi kataloğudur. NGC, gökadalar, yıldız kümeleri ve salma bulutsuları da dahil olmak üzere 7.840 gök cismi içerir. Dreyer NGC'ye, 1895 ve 1908 yıllarında 5.386 gök cismini daha tanımlayan ve Dizin Katalogları olarak bilinen iki ek yayınladı. Bu cisimlerin birçoğu halen NGC veya IC numaralarıyla yaygın bir şekilde bilinmektedir.
Messier nesneleri Charles Messier'in, orijinali 1771 yılında yayımlanan, "Catalogue des Nébuleuses et des Amas d'Étoiles" listesindeki gökyüzü nesneleridir. Bu kataloğun hazırlanma amacı, kendi gibi kuyruklu yıldız avcılarına ve diğer gökyüzü gözlemcilerine, değişmeyen gökcisimleriyle hareketli gökcisimlerinin ayırt edilebilmesine yardım etmekti. Bu katalog, M1 olarak adlandırılmış Yengeç Bulutsusu'ndan, Andromeda'nın yanındaki küçük eliptik bir galaksi olan M110'a kadar gök bilimsel olarak en önemli gök cisimlerinden çoğunu içermektedir.
Messier 7 veya M7,, Ptolemy (Batlamyus) yıldız kümesi olarak da bilinir. Akrep takımyıldızında bulunan Açık yıldız kümesidir.
M25 Yay takımyılıdızında bulunan açık yıldız kümesi. Philippe Loys de Chéseaux tarafından 1745 yılında keşfedilmiş ve Charles Messier kataloğuna 1764 yılında dahil etmiştir.
Messier 40 Büyük Ayı takımyıldızında bulunan çift yıldız. O bölgede Johann Hevelius'un rapor ettiği bir bulutsuyu arayan Charles Messier tarafından 1764 yılında keşfedildi. Bulutsu olmadığı için Messier Kataloğu'na çift yıldız olarak girdi. Sonradan Friedrich August Theodor Winnecke tarafından 1863 yılında yeniden keşfedilmiştir.
Messier 110 Andromeda Galaksisi'nin uydusu olan bir cüce eliptik galaksidir. M110 genel olarak cüce eliptik galaksilere göre alışık olunmayan bazı tozlar ve yıldız oluşumları içermektedir.
Ayçiçeği Gökadası Av Köpekleri takımyıldızı bölgesinde bulunan çubuksuz sarmal gökada. Kuzey yarımküre göğünde parlak bir sarmal gökada olan Messier 63, sadık takımyıldız Avköpekleri yönünde yaklaşık 37 milyon ışık yılı uzaklıkta yer almaktadır. Kayıtlara, NGC 5055 olarak da girmiş olan bu görkemli gökada, Samanyolumuzla yaklaşık aynı boyutlarda, yani yaklaşık 100.000 ışık yılı genişliktedir. Yaygın olan Ayçiçeği Gökadası lakabı ile tanınan M63; parlak sarımsı çekirdeği ve uzaydaki toz şeritleriyle çizgi çizgi olmuş, pembe yıldız oluşum bölgeleriyle de benek benek görülen geniş bir alana yayılmış mavi sarmal kolları ile dikkat çekmektedir. Ancak başlıktaki fotoğraftada görülen uzun sureli bu poz, gökadanın sarmal kollarına ait dikkat çekici çıkıntıları ve soluk ilmikleri de gözler önüne sermektedir. Bilinen bir gökada grubu olan M51 Grubu'nun önde gelen üyelerinden biri olan M63'ün esnemiş soluk özellikleri, yakınlarda yer alan gökadalarla yaşanan kütleçekimsel etkileşimlerin bir sonucu olabilir. M63, elektromanyetik tayf boyunca parıldamakta olup, yoğun bir yıldız oluşum patlaması içine girmiş olduğu düşünülmektedir.
Abdurrahman es-Sufî, 10. yüzyılda yaşamış Farisi gökbilimci.
Messier 78, Avcı takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 1.600 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir yansıma bulutsusu. Pierre Méchain tarafından 1780 yılında keşfedilmiş ve Charles Messier tarafından aynı yıl kataloğuna eklenmiştir.
Messier 73, Kova takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 2.500 ışık yılı uzaklıkta bulunan dört yıldızdan oluşan bir asterizmdir.
Messier 99, Berenis'in Saçı takımyıldızı yönünde yaklaşık 60 milyon ışık yılı uzaklıkta bulunan bir çubuksuz sarmal gökada.
Messier 60 Başak takımyıldızı yönünde yaklaşık 55 milyon ışık yılı uzaklıkta bulunan bir eliptik gökadadır.
Messier 24 Yay takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 10.000 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir yıldız bulutudur. Charles Messier tarafından 20 Haziran 1764 yılında keşfedildi. Bazen, Gama sagittarii ve Delta sagittarii'nin kuzeyinde bulunan Büyük Yay Yıldız Bulutu'ndan ayırt etmek için Küçük Yay Yıldız Bulutu olarak da belirtilir.
Edward Emerson Barnard, Amerikalı astronomdur. Yaygın olarak E. E. Barnard ismiyle, yetenekli bir astronomi gözlemcisi olarak tanındı. Özellikle 1916 yılında keşfettiği Barnard Yıldızı ile tanınır ve adı verilerek onurlandırılmıştır.
Caldwell kataloğu, amatör gökbilim gözlemcileri için hazırlanmış, 109 parlak yıldız kümesi, bulutsu ve gökadadan oluşan bir gökbilim kataloğudur. Sir Patrick Caldwell-Moore bilinen adıyla Patrick Moore tarafından Messier Kataloğu'nu tamamlayıcı olarak derlenmiştir.
Yıldız kataloğu, yıldızların listelendiği bir astronomi katalogu. Astronomide birçok yıldız basitçe katalog numaraları ile adlandırılmaktadır. Yıldız katalogları Babilliler, Yunanlar, Çinliler, Persler ve Araplar da dahil olmak üzere birçok farklı antik halkları tarafından derlenmiştir. Birçok modern katalog elektronik formatta mevcuttur ve serbestçe NASA'nın Astronomik Veri Merkezi'nden indirilebilir.
Parlak Yıldız Kataloğu veya Yale Parlak Yıldız Kataloğu, Dünya'dan çıplak gözle görülebilen ve parlaklığı 6.5 veya daha küçük olan tüm yıldızları içeren bir yıldızlar kataloğudur. Kataloğun kısaltmasının BS veya YBS olmasına karşın katalogdaki yıldızlar bunlardan önce kataloğun 1908'deki selefi olan Harvard Üniversitesi Gözlemevi tarafından basılan Harvard Revize edilmiş Fotometri Kataloğu'nun HR indeksini kullanmaktaydı. Katalog, 9096'sı yıldız, 10'u nova veya süpernova ve dördü yıldız olmayan cisim olmak üzere 9110 nesneyi içermektedir.
Sharpless kataloğu, -27° deklinasyonunun kuzeyinde bulunan 313 adet H II bölgesinin kapsamlı bir listedir. İlk baskısı 1953'te 142 nesne ile (Sh1), ikinci ve son baskısı ise ABD'li gök bilimci Stewart Sharpless tarafından 1959'da 313 nesne ile yayımlandı. Sharpless ayrıca H II bölgelerine ek olarak bazı gezegenimsi bulutsuları ve süpernova kalıntılarını da kataloğa dahil etmiştir.