Kasnak meşesi, kayıngiller (Fagaceae) familyasından 25–30 m boya ulaşabilen geniş ve yaygın tepeli bir meşe türü.
Marmara Gölü, Manisa'nın ilçesi Gölmarmara'nın güneyindeki bir alüvyal set gölüdür. Ege Bölgesi'nde yer alır. Gölün bulunduğu saha çukur olup batı ve kuzeyi tepelerle çevrilidir. Doğu kısmı Gediz Ovası'na, kuzeybatı kısmı Akhisar Ovası'na açık olup buralardan alüvyon setleriyle ayrılır. Bu durum, Marmara Gölü'ne set gölü karakterini verir. Gediz çöküntü havzası içinde bulunan gölün seviyesi, Gediz Ovası'nın seviyesinden daha alçaktır. Derinliği az olan gölün yüzölçümü 44,5 km²'dir. Gediz Nehri ile Demrek Deresi'nden ve kuzeydeki Kum Çayı'ndan göle kanallar açılmıştır. Bu kanallar bilhassa ilkbahar sonlarında kabarık olan akarsuların sularını göle taşırlar. Göl kapalı bir çukurda olup suları tuzludur. 12 Haziran 2017'de "Ulusal Öneme Haiz Sulak Alan" ilan edildi.
2000 yılı itibarıyla Türkiye'de yaklaşık 9.300 damarlı bitki türünün yetiştiği bilinmektedir. Bütün Avrupa Kıtası, Türkiye'ye kıyasla 13 kat daha büyük alan kaplamasına rağmen Türkiye'den yalnızca %24 daha fazla (11.500) bitki türü içermektedir.
Nazik Gölü, Bitlis ili Ahlat ilçesinin kuzeybatısında yer alır.
Alyssum artvinense, Alyssum cinsine bağlı Türkiye'ye endemik çok yıllık otsu bir bitki türüdür. Erzurum ve Artvin yöresinde, 700–1200 m arasındaki yüksekliklerde, kayalık, taşlı, çakıllı, kurak yamaçlarda doğal olarak yetişir. Mayıs-Haziran aylarında çiçeklenir.
Bolluk Gölü, Konya ilinde Tuz gölünün batısında yer alan tektonik oluşumlu göldür. Alanı 11.50 km2, denizden yüksekliği 950 m'dir. Suyunda bol miktarda sodyum sülfat bulunduğundan suları tuzludur. Göl Tuz Gölü'nün uydu gölü sayılarak, ekolojik alanı içinde kabul edilir. Çevre nesli tehlikede olan bazı endemik türleri barındırdığı için ÖDA kabul edilir. Alanda tuzcul bozkırlar, sulak çayırlar, nesli tehlikede olan bitkilerden Saponaria halophila, Silene salsuginea yaygındır. Alanda kuluçkaya yatan kuş türleri şunlardır: ince gagalı martı, Akdeniz martısı, gülen sumru. Ayrıca; büyük cılıbıt, kaşıkcı, uzunbacak, kılıçgaga alanda görülen diğer kuş türleridir. Flamingolar büyük gruplar oluşturur.
Karaahmetli Tabiat Parkı, Kırıkkale ili, Bahşılı ilçesi, Karaahmetli köyü sınırlarında, 107 ha alanda kurulu olan bir tabiat parkıdır. 23 Temmuz 2009 tarihli Bakanlar Kurulu kararı ile tabiat parkı ilân edilmiştir.
Ankara florası; Ankara il sınırları içerisinde hüküm süren iklim koşulları, sıcaklık, yağış miktarı gibi faktörler sonucunda şekillenip ortaya çıkan bitki çeşitliliğini tabir etmek için kullanılır. Güncel kayıtlara göre şehirdeki flora; 99 familyadan 495 cinse ait 1365 çiçekli bitki türünden oluşmaktadır. Bu türler içinden de 22'si safi Ankara'ya özgü olmak üzere 271 tanesi (%19.85) Türkiye'ye endemik canlılardan oluşmaktadır.
Beypazarı geveni veya bilimsel adıyla Astragalus beypazaricus; Ankara'ya endemik olan 22 bitki türünden bir tanesidir. Fabaceae (Baklagiller) familyasının Astragalus (Geven) cinsine ait bir türdür.
Dişli sazancık, Aphanius transgrediens , Cyprinodontidae familyasındaki bir tatlı su balığı türüdür. Türkiye'de Acıgöl'ün kaynaklarına endemiktir. İklim değişikliğinden kaynaklanan yağış miktarındaki azalma ve kaynaklardaki suyun çok fazla kullanılması nedeniyle türün tehlike statüsü kritik durumdadır. Yerli olmayan doğu sivrisinek balıklarının göle kaynaştırılmasıyla oluşan rekabet de bu türü tehdit etmektedir.
Campanula lazica, Campanulaceae familyasından çiçekli bitki türüdür. Türkiye'nin Doğu Karadeniz bölgesine endemiktir.
Kıl sıracaotu veya bilimsel adıyla Scrophularia capillaris Pierre Edmond Boissier ve Bal tarafından tanımlanmış, sıraca otugiller familyasından bir bitki türüdür. Yaşam Kataloğu'nda hiçbir alttürü listelenmemiştir. Yaklaşık 460 metre yükseklikteki çayırlık ve kayalık yamaçlarda yaşayan kıl sıracaotu, Rize'ye endemiktir. Ömrü 2 yıldır.
Kırmızı başlı makav, Bolivya'nın küçük bir yarı çöl dağlık bölgesine endemik bir papağan türüdür. Kritik olarak nesli tükenmekte olan türdür; ancak evcil hayvan yetiştiriciliğinde yaygın olarak bulunmaktadır. Literatürde, türleri ilk tanımlayanlardan biri olan Fransız ornitolog Frédéric de Lafresnaye'nin adından dolayı Lafresnaye'nin makavı olarak da bilinir.
Silene ispirensis, yalnızca Türkiye'de Erzurum ilinin İspir ilçesinde yetişen, Karanfilgiller familyasına mensup, kritik tehlike altındaki endemik bir bitki türüdür.
Saxifraga artvinensis, Henry John Matthews tarafından tanımlanmış, Saxifragaceae (taşkırangiller) familyasından çok yıllık bir bitki türüdür. Artvin'e endemiktir.
Artvin ölmezi veya bilimsel adıyla Helichrysum artvinense, Peter Hadland Davis ve Frances Kristina Kupicha tarafından tanımlanmış, papatyagiller familyasından çok yıllık bir bitki türüdür. Artvin'e endemik olan tür, kurak kalkerli topraklarda yetişmektedir. Temmuz veya Ağustos ayında çiçeklenir.
Stachys choruhensis, 1987 yılında Kit Tan ve Friederike Sorger tarafından tanımlanmış, Lamiaceae (ballıbabagiller) familyasından çok yıllık bir bitki türüdür. Adını Çoruh nehrinden alan bitki, Artvin'e endemiktir.
Lamium tschorochense, 1995 yılında Andrej Pavlovich Khokhrjakov tarafından tanımlanmış, ballıbabagiller familyasından tek yıllık bir bitki türüdür. Tür, bilimsel adını Çoruh Nehri'nden almıştır. Taşlı yamaçlar ve kuru çalılıklarda yetişen Çoruh ballıbabası, Mayıs ayında çiçeklenir.
Kafkas böcekçili veya bilimsel adıyla Sorex satunini, sivri faregiller familyasından bir kemirgen türüdür. Güney Rusya, Gürcistan, Ermenistan ve Türkiye'nin Karadeniz bölgesine endemiktir.
Astragalus acmophylloides veya Türkçe adıyla bayır geveni, Türkiye'nin Artvin ve Erzurum illerine endemik bir Astragalus türüdür. Çam ormanı kenarlarında yaklaşık 1.700 m yükseklikte bulunur. Baraj inşaatı ve aşırı otlatma nedeniyle kritik tehdit altındadır.
Vikitür'de Astragalus nigrocalycinus ile ilgili ayrıntılı taksonomik bilgiler bulunur.