İçeriğe atla

Astatin izotopları

Astatinin (85At), tamamı radyoaktif olan ve kütle numaraları 191 ile 229 arasında değişen 39 bilinen izotopu vardır. Bunların yanı sıra 24 bilinen yarı kararlı uyarılmış hâli mevcuttur. Elementin en uzun yarı ömre sahip izotopu olan 210At'nin yarı ömrü 8,1 saatken doğal izotopları arasındaki en uzun yarı ömre sahip olanı ise 56 saniyeyle 219At'dir.[1][2][3][4]

İzotoplar

Nüklit Tarihî adı ZNİzotop kütlesi (Da) Yarı ömürBozunma türüYavru izotopSpin ve parite
191At 85 106 1,7(+11-5) ms (1/2+)
191mAt 2,1(+4-3) ms (7/2-)
192At 85 107 192,00314(28) 11,5(0,6) ms α (%99,79) 188Bi 3+#
β+, SF (%0,21) (various)
192mAt 330(90)# keV 88(6) ms α (%99,79) 188mBi (9-, 10-)
β+, SF (%0,21) (various)
193At 85 108 192,99984(6) 28(+5-4) ms α189Bi (1/2+)
193m1At 50 keV 21(5) ms (7/2-)
193m2At 39 keV 27(+4-5) ms (13/2+)
194At 85 109 193,99873(20) 286(7) ms α 190Bi (4-, 5-)
β+ (nadir) 194Po
194mAt 480(190) keV 323(7) ms α 190Bi (9-, 10-)
İG (nadir) 194At
195At 85 110 194,996268(10) 328(20) ms α (%75) 191Bi (1/2+)
β+ (%25) 195Po
195mAt 34(7) keV 147(5) ms (7/2-)
196At 85 111 195,99579(6) 253(9) ms α (%96) 192Bi (3+)
β+ (%4) 196Po
196m1At -30(80) keV 20# ms (10-)
196m2At 157,9(1) keV 11 µs (5+)
197At 85 112 196,99319(5) 0,390(16) s α (%96) 193Bi (9/2-)
β+ (%4,0) 197Po
197mAt 52(10) keV 2,0(2) s (1/2+)
198At 85 113 197,99284(5) 4,2(3) s α (%94) 194Bi (3+)
β+ (%6) 198Po
198mAt 330(90)# keV 1,0(2) s (10-)
199At 85 114 198,99053(5) 6,92(13) s α (%89) 195Bi (9/2-)
β+ (%11) 199Po
200At 85 115 199,990351(26) 43,2(9) s α (%57) 196Bi (3+)
β+ (%43) 200Po
200m1At 112,7(30) keV 47(1) s α (%43) 196Bi (7+)
İG 200At
β+200Po
200m2At 344(3) keV 3,5(2) s (10-)
201At 85 116 200,988417(9) 85(3) s α (%71) 197Bi (9/2-)
β+ (%29) 201Po
202At 85 117 201,98863(3) 184(1) s β+ (%88) 202Po (2, 3)+
α (%12) 198Bi
202m1At 190(40) keV 182(2) s (7+)
202m2At 580(40) keV 460(50) ms (10-)
203At 85 118 202,986942(13) 7,37(13) dk β+ (%69) 203Po 9/2-
α (%31) 199Bi
204At 85 119 203,987251(26) 9,2(2) dk β+ (%96) 204Po 7+
α (%3,8) 200Bi
204mAt 587,30(20) keV 108(10) ms İG 204At (10-)
205At 85 120 204,986074(16) 26,2(5) dk β+ (%90) 205Po 9/2-
α (%10) 201Bi
205mAt 2339,65(23) keV 7,76(14) µs 29/2+
206At 85 121 205,986667(22) 30,6(13) dk β+ (%99,11) 206Po (5)+
α (%0,9) 202Bi
206mAt 807(3) keV 410(80) ns (10)-
207At 85 122 206,985784(23) 1,80(4) h β+ (%91) 207Po 9/2-
α (%8,6) 203Bi
208At 85 123 207,986590(28) 1,63(3) h β+ (%99,5) 208Po 6+
α (%0,55) 204Bi
209At 85 124 208,986173(8) 5,41(5) h β+ (%96) 209Po 9/2-
α (%4) 205Bi
210At 85 125 209,987148(8) 8,1(4) h β+ (%99,8) 210Po (5)+
α (%0,18) 206Bi
210m1At 2549,6(2) keV 482(6) µs (15)-
210m2At 4027,7(2) keV 5,66(7) µs (19)+
211At 85 126 210,9874963(30) 7,214(7) h EY (%58,2) 211Po 9/2-
α (%42) 207Bi
212At 85 127 211,990745(8) 0,314(2) s α (%99,95) 208Bi (1-)
β+ (%0,05) 212Po
β- (%2×10−6) 212Rn
212m1At 223(7) keV 0,119(3) s α (%99) 208Bi (9-)
İG (%1) 212At
212m2At 4771,6(11) keV 152(5) µs (25-)
213At 85 128 212,992937(5) 125(6) ns α 209Bi9/2-
214At 85 129 213,996372(5) 558(10) ns α 210Bi 1-
214m1At 59(9) keV 265(30) ns
214m2At 231(6) keV 760(15) ns 9-
215At 85 130 214,998653(7) 0,10(2) ms α 211Bi 9/2- Eser[a]
216At 85 131 216,002423(4) 0,30(3) ms α (%99,99) 212Bi 1-
β- (%0,006) 216Rn
EY (%3×10−7) 216Po
216mAt 413(5) keV 100# µs (9-)
217At 85 132 217,004719(5) 32,3(4) ms α (%99,98) 213Bi 9/2- Eser[b]
β- (%0,012) 217Rn
218At 85 133 218,008694(12) 1,5(3) s α (%99,9) 214Bi 1-# Eser[c]
β- (%0,10) 218Rn
219At 85 134 219,011162(4) 56(3) s α (%97) 215Bi (9/2-) Eser[a]
β- (%3) 219Rn
220At 85 135 220,01541(6) 3,71(4) dk β- (%92) 220Rn 3(-#)
α (%8) 216Bi
221At 85 136 221,01805(21)# 2,3(2) dk β-221Rn 3/2-#
222At 85 137 222,02233(32)# 54(10) s β-222Rn
223At 85 138 223,02519(43)# 50(7) s β-223Rn 3/2-#
224At 85 139 224,02975(22)# 2,5(1,5) dk β-224Rn

Notlar

  1. ^ a b 235U'nın ara bozunma ürünüdür.
  2. ^ 237Np'nin ara bozunma ürünüdür.
  3. ^ 238U'nun ara bozunma ürünüdür.

Kaynakça

  1. ^ de Laeter, John Robert; Böhlke, John Karl; De Bièvre, Paul; Hidaka, Hiroshi; Peiser, H. Steffen; Rosman, Kevin J. R.; Taylor, Philip D. P. (2003). "Atomic weights of the elements. Review 2000 (IUPAC Technical Report)". Pure and Applied Chemistry. 75 (6): 683-800. doi:10.1351/pac200375060683. 
  2. ^ Wieser, Michael E. (2006). "Atomic weights of the elements 2005 (IUPAC Technical Report)". Pure and Applied Chemistry (İngilizce). 78 (11): 2051-2066. doi:10.1351/pac200678112051. Diğer özet. 
  3. ^ Holden, Norman E. (2004). "11. Table of the Isotopes". Lide, David R. (Ed.). CRC Handbook of Chemistry and Physics (İngilizce) (85.85yer=Boca Raton, Florida bas.). CRC Press. ISBN 978-0-8493-0485-9. 
  4. ^ Audi, Georges; Bersillon, Olivier; Blachot, Jean; Wapstra, Aaldert Hendrik (2003). "The NUBASE evaluation of nuclear and decay properties". Nuclear Physics A (İngilizce). 729: 3-128. Bibcode:2003NuPhA.729....3A. doi:10.1016/j.nuclphysa.2003.11.001. 2 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2021. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Röntgenyum</span> Kimyasal element, sembolü Rg ve atom numarası 111

Röntgenyum,eski adıyla Unununyum - Uuu, 1994 yılında keşfedilen yapay bir elementtir. Atom numarası 111, bağıl atom kütlesi bilinen en uzun ömürlü izotopu için 280'dir ve Periyodik tabloda Rg simgesi ile gösterilir. Geçiş metalleri sınıfına girer, fiziksel özellikleri bilinmemektedir. Periyodik cetvelde 7.periyotta, 1B grubunda ve d bloğunda bulunan bir süper ağır geçiş elementidir.

Atom ağırlığı ya da bağıl atom kütlesi, belirli bir örnekteki bir elementin atomlarının ortalama kütlesinin atomik kütle sabitine oranı olarak tanımlanan boyutsuz bir fiziksel niceliktir. Atomik kütle sabiti, bir karbon-12 atomunun kütlesinin 1/12'si olarak tanımlanır. Orandaki her iki miktar da kütle olduğundan, ortaya çıkan değer boyutsuzdur; dolayısıyla değerin göreceli (bağıl) olduğu ifade edilir.

<span class="mw-page-title-main">Fransiyum</span> sembolü Fr, atom numarası 87 olan kimyasal element

Fransiyum, sembolü Fr ve atom numarası 87 olan kimyasal element. Bilinen elementler içinde en az elektronegatifliğe sahip olan ve astatinden sonra doğada en az bulunan elementtir. Astatin, radyum ve radona bozunan fransiyumun radyoaktivitesi son derece yüksektir. Bir alkali metal olarak bir tane değerlik elektronuna sahiptir.

Hassiyum, simgesi Hs ve atom numarası 108 olan, 8B grubundan yapay bir kimyasal element. Radyoaktif bir element olan hassiyumun oda sıcaklığında katı olduğu ve elementin renginin gümüşi gri renkte olduğu tahmin edilmektedir. 1984 yılında Peter Armbruster ve Gottfried Munzenber tarafından sentezlenmiş element adını Almanya'nın Hessen eyaletinden alır.

Astatin; simgesi At, atom numarası 85 olan radyoaktif bir elementtir. Yalnızca bazı ağır elementlerin bozunma ürünü olarak meydana gelir ve Dünya'nın yerkabuğunda doğal yollarla oluşan elementlerin en nadir olanıdır. En kararlı izotopu, 8,1 saatlik yarı ömre sahip astatin-210'dur. Kendi radyoaktivitesinin ürettiği ısı ile anında buharlaşmasından ötürü elementin saf bir örneği elde edilememiştir.

<span class="mw-page-title-main">Aktinyum</span> simgesi Ac ve atom numarası 89 olan kimyasal bir element

Aktinyum, simgesi Ac ve atom numarası 89 olan kimyasal bir elementtir. İlk olarak 1899'da Fransız kimyager André-Louis Debierne tarafından izole edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Oganesson</span> Atom numarası 118 olan yapay bir element

Oganesson; simgesi Og, atom numarası 118 olan yapay bir elementtir. Periyodik tablonun p bloğunda yer alır ve 7. periyodun son elementidir. Soy gazlar olarak adlandırılan 18. grupta yer alsa da, bu gruptaki tek yapay elementtir ve diğer soy gazların aksine reaktif olduğu tahmin edilir. Keşfedilen elementler içinde en büyük atom numarasına ve atom kütlesine sahip olanıdır. Radyoaktif bir element olan oganesson, 1 milisaniyeden az yarı ömrüyle son derece kararsızdır. Önceki tahminlerin aksine gaz değil, göreli etkilerden ötürü normal koşullar altında bir katı ve ya yarı iletken ya da bir zayıf metal olduğu öngörülür. Elementin, varlığı teyit edilmiş bir izotopu ya da sentezlenmiş bir bileşiği yoktur.

<span class="mw-page-title-main">Hidrojen izotopları</span>

Hidrojen'in (H) üç doğal izotopu bulunur, bunlar 1H, 2H ve 3H. Diğerleri, laboratuvar ortamında sentezlenen fakat doğada gözlenemeyen aşırı kararsız çekirdeklere sahiptir.

Yapay bir element olan kaliforniyum (Cf), diğer yapay elementler gibi kararlı izotopa sahip değiltir. Sentezlenen ilk izotopu 254Cf'dir. Bilindiği kadarıyla 237Cf ve 256Cf arasında yirmi radyoizotopu ve bir nükleer izomeri (249mCf) bulunmaktadır. En kararlı izotopu 900 yıllık yarı ömrü ile 251Cf'dir.

Polonyum (84Po), kütle numaraları 186 ile 227 arasında değişen ve tamamı radyoaktif olan 42 izotopa sahiptir. Bunların içinden 138,376 günlük yarı ömre sahip 210Po, doğal olarak oluşan polonyumlar arasındaki en uzun yarı ömre sahip izotoptur. 209Po ise 125 yıllık yarı ömrüyle tüm polonyum izotopları arasında en uzun yarı ömre sahip olan izotop konumundadır. 209Po ile 208Po, bir siklotronda, bizmutun proton bombardımanına maruz bırakılmasıyla üretilebilmektedir.

Parçacık hızlandırıcılarda sentezlenen yapay bir element olan küriyum (96Cm), bu yüzden bir standart atom ağırlığına sahip değildir. Tüm yapay elementler gibi kararlı izotopları yoktur. 1944'te sentezlenen ilk izotopu olan 242Cm 162,8 milisaniyelik yarılanma süresine sahipti. Elementin, kütle numarası 233 ile 251 arasında bilinen 19 radyoizotopunun yanı sıra bilinen 10 nükleer izomeri bulunmaktadır. En uzun ömre sahip izotop, 15,6 milyon yıllık yarı ömre sahip 247Cm'dir.

Kromun (24Cr), kütle numaraları 42 ile 67 arasında, kararlı olmayan yapay izotopları dahil toplam 26 izotopu vardır. 50Cr, 52Cr, 53Cr ve 54Cr, doğal ve kararlı izotoplarıdır. Bunlar arasında, %83,789 doğal bolluk oranıyla 52Cr, en bol bulunan krom izotopudur.

Bozunma zinciri ya da bozunum zinciri, farklı radyoaktif bozunma ürünlerinin bir dizi değişimler geçirmesiyle sonuçlanan bozunma dizisidir. Radyoizotopların çoğu tek bir bozunma sonrasında direkt olarak kararlı bir duruma geçmez ve kararlı bir izotop ortaya çıkana kadar bir dizi bozunmaya maruz kalır.

Unbiniliyum ya da eka-radyum, simgesi Ubn, atom numarası 120 olan hipotetik bir yapay elementtir. Adı ve simgesi, Uluslararası Temel ve Uygulamalı Kimya Birliği (IUPAC) tarafından geçicisi olarak belirlenmiş ve keşfinin onaylanıp kalıcı bir ad verilinceye kadar kullanılan sistematik bir addır.

Bizmutun (83Bi), 184Bi ile 224Bi arasında, tamamı kararlı olmayan toplam 41 izotopu vardır.

Bizmut-209 (209Bi, Bi-209), bizmutun bir izotopudur. 2,01×1019 yıllık yarı ömrüyle, alfa bozunmasına uğrayan bilinen radyoizotopların arasında en uzun yarı ömre sahip olanı konumundadır. 83 proton ile sihirli sayı olan 126 nötrona sahip olup atom kütlesi 208,9803987 akb'dir.

İyot-131, iyodun bir izotopudur. 8,0197 günlük yarı ömrünün ardından beta bozunmasına uğrayarak ksenon-131'i oluşturur.

Radyumun (88Ra) bilinen izotopları, 202Ra ile 234Ra aralığında ve tamamı radyoaktif olup toplamda 33 tanedir. Yarı ömrü 1600 yıl olan 226Ra en kararlı ve en yaygın bulunan radyum izotopudur.

Standart atom ağırlığı ("E" elementi için Ar°(E) şeklinde gösterilir), bir elementin tüm izotoplarının atom ağırlıklarının, Yerküre'deki bolluğuna göre ağırlığıyla hesaplanan ağırlıklı ortalamasıdır. Örneğin, Yerküre'ndeki varlığının %69'u 63Cu (Ar = 62,929), kalanı ise 65Cu (Ar = 64,927) olan bakırın standart atom ağırlığı şu şekilde hesaplanır:

Klor-37, klorun kararlı izotoplarından biridir, diğeri ise klor-35'tir. Çekirdeği 17 proton ve 20 nötron olmak üzere toplam 37 nükleon içerir. Klor-37, doğal klorun %24,23'ünü oluşturur, klor-35 ise %75,77'sini oluşturur ve toplu olarak klor atomlarına 35,453(2) g/mol görünür atom ağırlığı verir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.