Askeriye veya ordu, ağırlıklı olarak savaşa yönelik, toplu olarak silahlı kuvvetler olarak da bilinen, ağır silahlı, son derece organize bir güçtür. Genellikle egemen devlet tarafından resmi olarak yetkilendirilir ve muhafaza edilir, üyeleri farklı askerî üniformalarıyla tanımlanabilir. Bir ordu, donanma, hava kuvvetleri, uzay kuvvetleri, deniz kuvvetleri veya sahil güvenlik gibi bir veya daha fazla askerî şubeden oluşabilir. Ordunun ana görevi genellikle devletin savunulması ve dış silahlı tehditlere karşı çıkarları olarak tanımlanır.
Blitzkrieg ya da yıldırım harbi, II. Dünya Savaşı sırasında Almanların temel savaş doktrinidir. Doktrinin amacı hızlı ve ani saldırılarla, düşmanın düzenli bir savunma kurmasını engelleyip sonra da hızlı bir şekilde yok etmektir. I. Dünya Savaşı'nda uygulanan siper savaşı yöntemine karşı geliştirilmiştir. Tankların, uçakların ve zehirli gazların gelişmesiyle siper savaşları terk edilmeye başlanmış, daha çok hareketli savunmaya geçilmiştir. Almanların bütün savaş araçları bu doktrin üzerine üretilmiştir.
Askerî tarih, insanlık tarihi boyunca süregelen ve çatışma kategorisine giren olaylardan oluşur. Bunlar iki kabile arasındaki küçük çaplı dövüşmeden yeryüzündeki birey nüfusunun çoğunluğunu etkileyen düzenli ordular arasında geçen bir dünya savaşına kadar sıralanırlar. Bu olayları yazarak ya da diğer yollardan kaydeden kişilere de askerî tarihçi denir.
Antik çağlarda savaş yazılı tarihin başlangıcından antik dönemin sonuna kadar geçen dönemdeki savaş tarzıdır. Avrupa'da Eski Çağ'ın sonu genellikle Batı Roma İmparatorluğu'nun yıkılmasıyla (476) eş tutulur. Çin'de de aynı şekilde beşinci yüzyılın sonu sayılabilir.
Kanatlardan kuşatma, hemen hemen her çarpışmada kullanılan temel askerî manevradır. Birliklerin yüz yüze, yakın çatışmalarında kullanılan, askeri taktiklerin en temel uygulamalarından biridir. Hareket karşı tarafın merkezden taarruz etmesinin hemen ardından kanatlardan başlatılacak eş zamanlı taarruzla düşman kuvvetlerinin merkezde toplanmasını sağlamak ve kıskaç hareketinin sürdürülmesi ile düşmanın gerisine sarkarak çepeçevre kuşatmaktan oluşmaktadır. Bu hareket esnasında en uç kanatlardan da uygulanan ikinci bir kıskaç hareketiyle, etrafı çevrilen birliğe olası desteklerin de gelmesi engellenir.
Taktik bombardıman, muharipler, askerî tesisler veya askerî teçhizat gibi acil askerî değeri olan hedeflere yönelik hava bombardımanıdır. Bu, stratejik bombardımanın ya da gelecekteki askerî üretimi ve düşman sivillerin savaş çabalarını destekleme isteğini felce uğratmak, düşmanın uzun vadeli savaş yürütme kapasitesini zayıflatmak için düşman şehirlerine ve fabrikalarına saldırmanın tersidir. “Taktik bombardıman uçağı” terimi, stratejik bombardıman uçaklarından avcı uçaklarına, önleme uçaklarına ve helikopterlere kadar birçok başka uçak türü taktik bombardıman operasyonlarında kullanılmış olsa da, yalnızca taktik bombardımanın birincil rolü için özel olarak tasarlanmış bir bombardıman uçağını ifade eder.
Kurmay subay, Türk Silahlı Kuvvetlerinde yüksek lisans yapmış ve karmaşık harekât planları kurma konusunda uzman subay anlamına gelir. Türk Silahlı Kuvvetleri'nde Akademiye Giriş Sınavları Üsteğmen rütbesinin üçüncü senesinden Yüzbaşı rütbesinin üçüncü senesine kadar aday subaya toplam 6 giriş hakkı verilir. Sınav genel olarak adayın mesleki birikimi ve gelişimi ile birlikte ileride alabileceği çok yönlü karargâh görevlerinin stratejik seviyede yönetimi için; Taktik Mesele, Siyasi Tarih, Askerî Harekât, Askerî Coğrafya, Dünya Siyasi Tarihi, Askerî Tâlimnameler, Silah Araç ve Gereçleri, İç Hizmet Kânunu ve Yönergeler olmak üzere çok sayıda uzmanlık gerektiren konu ve dal üzerine gerçekleştirilir. Generalliğe yükselmek için kurmay olmak bir avantajdır; fakat kurmay olmayan generaller de mevcuttur ve en fazla tümgeneral rütbesine yükselebilirler. Kurmay subaylar erken kıdem alıp, terfi ettikleri için general olma şansı kurmay olmayanlara göre çok daha yüksektir. Harp Akademisi'nden mezun bir kurmay subay yaşıtlarına göre 2 sene kıdem hakeder. "Kurmay" sınıfındaki en ast subay rütbesi sınavı ilk hakkında kazanan adayın mezun olduğu 'Kurmay Yüzbaşı' rütbesidir. Osmanlı Devleti nazariyatında Erkan-ı Harbiye Nezareti.
Kuşatma ya da muhasara, bir şehrin, bir ülkenin ya da bir bölgenin abluka altına alınıp dış dünya ile ilişkisinin kesilmesidir. Kuşatma diplomasi, casusluk ve muharebe gibi pek çok aşamayı içeren bir süreçtir. Bu yollarla tahkimatın ele geçirilmesi planlanır.
Çatışmada ölüm, çatışma sırasında yaşamını yitiren insanlar için kullanılan askerî bir terimdir. Amerika Birleşik Devletleri Savunma Bakanlığı bu terimi herhangi bir çatışmaya girmediği halde düşman veya dost ateşi ile vurulan askerler için kullanmaz. Yani araçlar ile yapılan kazalar ile düşman olmayan veya terörist saldırılarda yaşamını yitirenler bu tanıma girmemektedir. Bu terim çatışma bölgesinde bulunan tüm kara, deniz veya hava birlikleri için kullanılmıştır.
Elektronik savaş veya elektronik harp, askerî terminolojiye radyo dalgalarının kullanımı ve bir ordunun taktik teknolojik üstünlüğünün savaşın sonucunda belirleyici rol oynamaya başlaması ile girmiş bir harp terimidir. Genel olarak, çeşitli tekniklerin kullanımı ile elektromanyetik tayfın düşman güçlerince kullanımını tamamen engellerken bir taraftan dost güçlerce kullanımını askerî amaçlara en uygun şekilde, azami yararı sağlayacak hale getirmeyi hedefler. Elektronik savaş kendi içinde üç ana bölümde incelenebilir; elektronik destek, elektronik saldırı ve elektronik savunma.
Dördüncü nesil savaş, savaş nesillerinden biridir. Harp ile siyasetin, asker ile sivilin, barış ile çatışmanın, savaş alanı ile emniyetli bölgenin aralarındaki bulanık hatların olması olarak nitelendirilen savaş türü. Sanayi Çağı'nda savaş ile beraber modern savaştır.
Yakıp yıkma taktiği, işgal eden düşman ordusuna karşı geri çekilen ordu tarafından kullanılan ve düşmana faydalı olabilecek her şeyin tahrip edilip kullanılamaz hale getirilmesine dayanan askerî taktiktir.
Askerî taktikler, askerî bir gücü örgütleme sanatı ve silah ve askerî birimleri kullanarak ve birleştirerek savaşta bir düşmanı oyalama ve yenme teknikleridir. Askerî taktikler, nasıl küçük ölçek bir kuvvetin istihdamı ve kullanılması hakkındaki sorulara bir cevaptır.
Keşif, askerî harekâtta bir bölgede doğal özellikler ve düşman varlığı hakkında bilgi ve askerî istihbarat edinme harekâtıdır.
Askerî kamuflaj, personeli ve teçhizatı düşman kuvvetlerinin gözleminden korumak için silahlı kuvvetler tarafından kullanılan kamuflajdır. Askerî aldatma'nın türüdür ve askerî taktiklerde sık kullanılır. Pratikte; araçlar, gemiler, uçaklar, silah pozisyonları ve savaş üniforması dâhil her tür askerî teçhizata renk ve malzeme uygulamak anlamına gelir. Hava muharebe araçlarını, gemileri, denizaltıları, füzeleri, uyduları ve orduyu düşmana daha az görünür kılmak için stealth teknolojisi yaratılmıştır.
Askerî bilim, askerî süreçlerin, kurumların ve davranışların yanı sıra, örgütlü zorlayıcı kuvvetin savaş, teori ve uygulamasının incelenmesidir. Esas olarak, ulusal savunma politikası ile tutarlı bir şekilde askerî yetenek üretme teorisi, yöntemi ve pratiğine odaklanmaktadır. Askerî bilim, stratejik, politik, ekonomik, psikolojik, sosyal, operasyonel, teknolojik ve taktik unsurları belirlemeye hizmet eder.
Askerî strateji, askerî örgütler tarafından istenen stratejik hedeflere ulaşmak için uygulanan bir dizi fikirdir. Askerî strateji, seferlerin planlanması ve yürütülmesi, kuvvetlerin hareketi ve düzeni ve düşmanın aldatılmasıyla ilgilenir.
Askerî devriye veya patrul genellikle belirli bir coğrafi bölgeyi izlemekle görevlendirilmiş kolluk kuvvetleri, askerî personel veya özel askerî şirket üyeleri olan personel grubudur.
Karşı saldırı, bir saldırıya yanıt olarak kullanılan bir askerî tatbikatdır. Genel amaç, saldırı sırasında düşmanın kazandığı avantajı yok etmek veya engellemekdir. Belirli hedefler tipik olarak kaybedilen yeri geri kazanmaya veya saldıran düşmanı yok etmeye çalışır.
Brusilov Taarruzu I. Dünya Savaşı sırasında Çarlık Rusyası Ordusu tarafından 4 Haziran - 20 Eylül 1916 tarihleri arasında Doğu Cephesinde gerçekleştirilen saldırıdır. Dünya askerî tarihindeki en kanlı çarpışmalardan olan taarruz Avusturya-Macaristan İmparatorluğu birliklerini çöküşün eşiğine getirmiştir. Güneybatı Cephesi komutanı Orgeneral Aleksey Brusilov tarafından planlanan ve komuta edilen saldırı başarılı olsa da tüm cephe genelinde diğer komutanlardan beklenen koordineli saldırılar gerçekleşmeyince Çarlık Ordularında da oldukça yüksek asker kayıpları yaşanmıştır. Taarruzun başlamasıyla birlikte Romanya Krallığı, İtilaf Devletleri saflarında savaşa katılma kararı almıştır.
