İçeriğe atla

Arthur Eichengrün

Arthur Eichengrün
Arthur Eichengrün Bayer'de (yaklaşık 1900)
Doğum13 Ağustos 1867(1867-08-13)
Ölüm23 Aralık 1949 (82 yaşında)
MilliyetAlman
Mezun olduğu okul(lar)RWTH Aachen
Tanınma nedeniPlastik enjeksiyon

Arthur Eichengrün (13 Ağustos 1867 - 23 Aralık 1949) Alman Yahudi kimyager, malzeme bilimci ve mucittir. Antibiyotiklerin benimsenmesine kadar 50 yıl boyunca standart tedavi olan son derece başarılı belsoğukluğu önleyici ilaç Protargol'ü geliştirmesiyle ve plastik alanındaki öncü katkılarıyla tanımaktadır. 1903'te ilk çözünür selüloz asetat malzemelerinin (Theodore Becker ile birlikte) birlikte geliştirilmesi. "Cellit" adı verilen bu malzemelerin üretimine yönelik proseslerin oluşturulması, plastik enjeksiyon geliştirilmesinde etkili olmuştur.[1] I. Dünya Savaşı sırasında "Cellon" adı altında pazarlanan nispeten yanıcı olmayan sentetik selüloz asetat cilaları uçak endüstrisi için önemliydi. Becker ile birlikte patentini aldığı selüloz asetat filmin üretimi ve geliştirilmesi için ilk süreci icat ederek fotokimyaya katkıda bulunmuştur.[2]

Eichengrün, 1897'de aspirinin ilk sentezini yönettiğini iddia etmiş,[3] ancak bu iddiası tartışılmıştır. Bayer uzun yıllar boyunca Eichengrün'ün astı olan Felix Hoffmann'ın aspirinin icadını yaptığına inanmıştır. Bununla birlikte, keşfin Hoffmann'a atfedildiği ilk atıf 1934'te ortaya çıkması Yahudi karşıtı revizyonizmi yansıtıyor olabilir.[4]

II. Dünya Savaşı sırasında Eichengrün, Theresienstadt Gettosu'nda hapsedilmiştir.

Hayatı

Arthur Eichengrün, Yahudi bir kumaş tüccarı ve imalatçısının oğlu olarak Aachen'de doğmuştur. 1885 yılında Aachen Üniversitesi'nde kimya çalışmalarına başlamış, daha sonra Berlin'e ve son olarak da 1890'da doktora derecesini aldığı Erlangen'e taşınmıştır.

1896'da Bayer'e katılmış ve ilaç laboratuvarında çalışmıştır. 1908'de Bayer'den ayrılmış ve Berlin'de kendi ilaç fabrikası Cellon-Werke'yi kurmuştur. Şirketi 1938'de Naziler tarafından "Aryanlaştırılmıştır".

1943'te bir Reich görevlisine yazdığı mektupta "İsrail" kelimesini kendi adına eklemediği için tutuklandı ve dört ay hapis cezasına çarptırıldı (Nazi yasaları, Yahudi kadınların "Sarah" olarak tanımlanmasını zorunlu kıldığı için, Yahudi erkeklerin de bu şekilde tanımlanmasını gerektiriyordu). Mayıs 1944'te aynı suçlamayla tekrar tutuklandı ve Theresienstadt Gettosu'na sürüldü; burada II. Dünya Savaşı'nın sonuna kadar 14 ayını ölümden kaçarak Avrupa'da geçirmiştir.

Kurtuluştan sonra Berlin'e dönmüş, ancak 1948'de Bavyera'daki Bad Wiessee'ye taşınmış ve ertesi yıl 82 yaşında burada ölmüştür.

Çalışmaları

Aspirin

Eichengrün, kimyasal bileşiklerin sentezlenmesine yönelik işlemler gibi çok sayıda icatla adını duyurmuştur. Aspirin dışında Eichengrün'ün 47 patenti vardı. Bayer'in resmi hikâyesi, Bayer'li genç kimyager Felix Hoffmann'ın 1897'de aspirini icat ettiğini göstermektedir. Saf olmayan asetilsalisilik asit (ASA, aspirinin aktif bileşiği) 1853'te Fransız kimyager Charles Frédéric Gerhardt tarafından sentezlenmişti; Bayer'de geliştirilen 1897 süreci, tıbbi amaçlarla kullanılabilecek saf ASA'yı üreten ilk süreçtir.

Almanya'da Nazilerin yükselişi nedeniyle, Eichengrün, Hoffmann'ın 1934 tarihli bir Alman Ansiklopedisi'nin dipnotunda aspirini kendisinin (Hoffman) icat ettiğini ilk kez iddia ettiğinde itiraz edemedi. Hoffmann'ın iddiası bir zamanlar geniş çapta kabul görmüştü, ancak birçok tarihçi artık bunun geçersiz olduğunu düşünüyor. Eichengrün, aspirini icat ettiğini ilk kez 1944'te Theresienstadt Gettosu'ndan IG Farben'e (Bayer'in de dahil olduğu) yazdığı bir mektupta iddia etti; burada şirkete (toplama kamplarında oldukça etkili olan) birçok katkısından bahsetti. Aspirinin icadı, serbest bırakılmasının gerekçesi olarak gösterilmektedir.

Beş yıl sonra Arthur Eichengrün, 1949'da Pharmazie'de bir makale yayınladı; burada Hoffmann'a asetilsalisilik asidi sentezleme talimatı verdiğini ve ikincisinin bunu işin amacını bilmeden yaptığını açıkladı. Makalede, aspirin sentezinin yanı sıra ilgili birçok bileşiğin sentezini nasıl planladığı, yönlendirdiği ve bu olaylar detaylı bir şekilde anlatılmaktadır. Ayrıca aspirinin ilk gizli klinik testlerinden de sorumlu olduğunu iddia etmiştir.[3] Son olarak, Hoffmann'ın rolünün kendi (Eichengrün'ün) sürecini kullanan ilk laboratuvar senteziyle sınırlı olduğunu, başka bir şeyle sınırlı olmadığını açıklamıştır.[5]

Eichengrün'ün açıklaması, Glasgow'daki Strathclyde Üniversitesi Eczacılık Bilimleri Bölümü'nden Walter Sneader'in vakayı yeniden incelediği ve Eichengrün'ün açıklamasının gerçekten ikna edici ve doğru olduğu ve Eichengrün'ün Aspirinin icadı için krediyi hak ettiği sonucuna vardığı 1999 yılına kadar tarihçiler ve kimyagerler tarafından büyük ölçüde göz ardı edildi.[4] Bayer, bir basın açıklamasında aspirinin icadının Hoffmann'a ait olduğunu öne sürerek bunu yalanladı.

Eichengrün'ün buluşa ilişkin iddialarını destekleyen kanıtlar:

Walter Sneader, Eichengrün'ün hem aspirin sentezleme sürecini icat ettiği hem de mektuplar, patentler ve laboratuvar çalışmaları da dahil olmak üzere eski ve yeni yayımlanan arşivlenmiş materyaller üzerindeki klinik testlerini denetlediği yönündeki iddialarına dayanıyordu. 1934'ten önceki hiçbir belgede, ilk sentezinden 37 yıl sonra, Hoffmann'ın Aspirin sentezleme sürecini icat etme konusunda itibar edilmediğini buldu. Dahası, dipnotun güvenilirliğinden şüphe etmek için nedenler buldu; sadece Nazi Almanyası'nın "Aryanlaşma" döneminde yayımlanmış olması nedeniyle değil, aynı zamanda asetil ester dışındaki salisilik asit türevlerinin test edilmesine ilişkin yanlış iddialar nedeniyle. Belirsiz referans, hangi türevlerin test edildiğini belirtmedi, ancak bunların daha önce keşfedildiğini ancak "başka amaçlar" için sentezlendiğini iddia etti.[6] Diğerlerinin ne olduğuna dair hiçbir bilgi verilmedi, ancak 1899'da Elberfeld'deki deneysel farmakoloji laboratuvarının başkanı Heinrich Dreser, bir yayında bunları propiyonil, butiril, valeril ve benzoil salisilik asitler olarak adlandırdı.[7] Ayrıca 1907'de[8] ve 1918'de bu türevlerden söz etti.[9] Ancak bu salisilik asit türevlerinin tedavi amaçlı olmayan nedenlerle sentezlendiği iddiası kesinlikle yanlıştır. Hoffmann'ın meslektaşı Otto Bonhoeffer (aynı zamanda Eichengrün'ün altında da çalışıyordu), bu bileşiklerin birçoğu için 1900 yılında ABD ve İngiltere patenti almıştı.[10][11] Patentler, türevlerin, terapötik değeri olan bir salisilik asit türevinin bulunması amacıyla hazırlandığını göstermektedir. Sneader, bu hata nedeniyle 1934 dipnotunun güvenilmez olduğu sonucuna vardı.

Protargol

1897 yılında Bayer'de Eichengrün tarafından geliştirilen protein karışımının gümüş tuzu olan protargol, belsoğukluğuna karşı yeni bir ilaç olarak tanıtılmıştır. Protargol, sülfa ilaçları ve ardından 1940'larda antibiyotikler kullanıma sunulana kadar kullanımda kalmıştır.[12]

Plastikler

1903 yılında Eichengrün, Theodore Becker ile birlikte selüloz asetatın ilk çözünür formunu geliştirmiştir. Selüloz asetat malzemelerinin üretimi için prosesler geliştirmiş ve hayatının geri kalanını plastiklerin, cilaların, emayelerin ve selüloz asetat bazlı yapay elyafların teknik ve ekonomik gelişimine adamıştır. I. Dünya Savaşı sırasında nispeten yanıcı olmayan sentetik selüloz asetat cilaları uçak endüstrisi için önemliydi. Aynı zamanda etkili plastik enjeksiyon tekniğine de öncülük etmiştir. 1904 yılında, Becker ile birlikte, selülozun düşük sıcaklıkta doğrudan asetilasyonu için 1901'de tasarladıkları ve bozunmasını önleyen, böylece asetilasyon derecesinin kontrol edilmesine izin veren ve böylece tamamının triasetata dönüşmesinden kaçınan bir işlemi kullanarak ilk güvenlik filmini (selüloz diasetat) yaratmışlar ve patentini almışlardır. Cellit, daha ileri işlemler için aseton içinde çözülebilen, kararlı, kırılgan olmayan bir selüloz asetat polimeridir. Eastman Kodak ve Pathé Frères'in 1909'da kullanmaya başladığı selüloz diasetat sinematografik filmin üretiminde kullanılmıştır. Selüloz asetat filmi 1950'lerde standart haline gelmiş ve nitroselülozdan üretilen son derece yanıcı ve kararsız film stoğuna göre tercih edilmiştir.

Kaynakça

  1. ^ "Home". 10 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2023. 
  2. ^ "Eichengrün, Arthur | Encyclopedia.com". 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2023. 
  3. ^ a b Dick, Brian (2018). "Hard Work and Happenstance". Distillations. Science History Institute. 4 (1): 44-45. 12 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2018. 
  4. ^ a b Sneader, W (2000). "The discovery of aspirin: a reappraisal". BMJ (Clinical Research Ed.). 321 (7276): 1591-1594. doi:10.1136/bmj.321.7276.1591. PMC 1119266 $2. PMID 11124191. 
  5. ^ Eichengrün A. 50 Jahre Aspirin. Pharmazie 1949;4:582-4. (Almanca)
  6. ^ Schmidt A. Die industrielle Chemie in ihrer Bedeutung im Wetbild und Errinnerungen an ihren Aufban. Berlin: De Greuter; 1934. p. 775.
  7. ^ . Dreser H. Pharmakologisches über aspirin (Acetylsalicylsäure) Pflügers Arch. 1899;76:306–318
  8. ^ Bayer-Archiv. Pharmakologisches Labor Elberfeld. 103/12.1. Prof Dreser, 27.07.1907. Die pharmakologische Laboratorium der Farbenfabriken, pp 6-7.
  9. ^ Dreser H. Geschichte und Entwicklung der Farbenfabriken vorm Friedr Bayer & Co, Elberfield, in den ersten 50 Jahren. Munich: Meisenbach-Riffrath; 1918. Das pharmakologische Laboratorium der Farbenfabriken; pp. 419–424.
  10. ^ Bonhoeffer O. The manufacture or production of acidyl salicylic acids. British Patent 9123, 3 March 1900
  11. ^ Bonhoeffer O. Propionyl-salicylic acid and process of making same. US Patent 656435, 21 August 1900
  12. ^ Vaupel, E (2005). "Arthur Eichengrün--tribute to a forgotten chemist, entrepreneur, and German Jew". Angewandte Chemie International Edition in English. 44 (22): 3344-55. doi:10.1002/anie.200462959. PMID 15798983. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

13 Ağustos, Miladi takvime göre yılın 225. günüdür. Yıl sonuna kadar kalan 140 gün vardır.

<span class="mw-page-title-main">Söğüt</span> Söğütgiller familyasından bir bitki türü

Söğüt (Salix), söğütgiller (Salicaceae) familyasından Salix cinsini oluşturan boylu ağaç veya bodur çalı halinde, çoğunluğu kışın yaprak döken, ender olarak da her dem yeşil kalan odunsu bitkiler. Söğüt ağacının kabuğundan elde edilen salisin vücutta metabolize olarak Aspirin ilacının aktif maddesi olan salisilik asit'e dönüştürülür.

<span class="mw-page-title-main">Aspirin</span> ağrı, ateş ve iltihaplanmayı azaltmak için kullanılan bir ilaç

Asetilsalisilik asit (ASA) olarak da bilinen aspirin, ağrı, ateş ve/veya inflamasyonu azaltmak için ve antitrombotik olarak kullanılan nonsteroid antiinflamatuar bir ilaçtır (NSAID). Aspirinin tedavi etmek için kullanıldığı spesifik inflamatuar durumlar arasında Kawasaki hastalığı, perikardit ve romatizmal ateş yer alır.

<span class="mw-page-title-main">Plastik enjeksiyon</span>

Plastik enjeksiyon, temelde kapalı bir kalıbın içine plastik malzemenin eriyik sıcaklığının üstündeki bir sıcaklık aralığında yüksek hızda yolluk girişinden kalıp gözüne hızlı bir şekilde enjekte edilmesi sonrası, ütüleme fazı ve tutma fazı ile parçanın boyut ve görsel toleranslarının kabul edilebilir seviyeye getirdikten sonra plastiğin kalıptan çıkma sıcaklığının altına getirilerek kalıptan çıkarılması prensibine dayanan bir plastik parça imalat yöntemidir. Seri üretime uygun olması sebebiyle, birçok sektörde oldukça fazla kullanılan bir üretim yöntemidir. Bu metot ile en küçük komponentlerden, otomotiv, savunma sanayi ürünlerine kadar çok çeşitli ebat ve kategorilerde plastik parçalar imal edilebilir.

<span class="mw-page-title-main">Parasetamol</span> ateş düşürücü ve ağrı kesici özelliklere sahip kimyasal bileşik

Parasetamol, ateş ve hafif ila orta şiddette ağrı tedavisinde kullanılan opioid olmayan analjezik ve antipiretik bir ajandır. Reçetesiz satılan yaygın bir ilaçtır ve yaygın marka isimleri arasında Tylenol ve Panadol bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Guglielmo Marconi</span> İtalyan mucit ve elektrik mühendisi (1874–1937)

Birinci Marconi Markizi Guglielmo Marconi, İtalyan mucit ve elektrik mühendisidir. Uzun mesafeli radyo iletişimi, Marconi yasası, telsiz telgraf sistemi üzerine yaptığı çalışmalarıyla ünlüdür. Marconi, radyonun mucidi olarak bilinir ve kablosuz telgrafın gelişimine katkılarından ötürü Karl Ferdinand Braun ile 1909 Nobel Fizik Ödülü'nü paylaşmıştır. Girişimci, iş insanı ve daha sonra Marconi Şirketi adını alan ve 1897 yılında İngiltere'de kurulan "The Wireless Telegraph&SignalCompany"nin kurucusu olan Marconi, kendinden önce gelen fizikçi ve araştırmacıların çalışmalarını kullanarak ve değişiklikler yaparak radyonun ticari bir başarı kazanmasını sağlamıştır. 1929 yılında İtalya kralı Markoni’ye Markiz unvanıyla asalet bahşetmiştir.

Salisilik asit, karboksil grubunun fenoldeki OH grubuna orto pozisyonunda olduğu bir bileşiktir. C6H4 (OH)CO2H kimyasal formülüne sahiptir. Salisilik asit renksiz ve kristal yapıda olan bir beta hidroksi asittir (BHA). Bu asit "2-hidroksibenzoik asit" olarak da bilinir ve suda çok az çözünmektedir. Beyaz söğüt ve keklik üzümü yapraklarının kabuğundan elde edilir. Bir anti-enflamatuar ajan olarak doğrudan aktiviteye sahip olmakla birlikte pul pul dökülmeyi teşvik etme yeteneği nedeniyle topikal bir antibakteriyel ajan görevi görmektedir. Organik yapıdaki bu asit, organik asit sentezinde kullanılmasının yanı sıra bitkisel hormon olarak da kullanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Organik kimya</span> karbon temelli bileşiklerin yapılarını, özelliklerini, tepkimelerini ve sentez yollarını inceleyen kimya dalı

Organik kimya, organik bileşiklerin ve organik maddelerin yani karbon atomlarını içeren çeşitli formlardaki maddelerin yapısını, özelliklerini ve reaksiyonların bilimsel çalışmasını içeren, kimyanın bir alt dalıdır. Yapının incelenmesi yapısal formüllerini belirler. Özelliklerin incelenmesi, fiziksel ve kimyasal özellikleri ve davranışlarını anlamak için kimyasal reaktivitenin değerlendirilmesidir. Organik reaksiyonların incelenmesi doğal ürünlerin, ilaçların ve polimerlerin kimyasal sentezini ve bireysel organik moleküllerin laboratuvarda ve teorik çalışma yoluyla incelenmesidir.

Kimyager, Üniversitelerin Fen Fakülteleri'nin Kimya Lisans Bölümlerinden mezun olan; organik kimya, anorganik kimya, analitik kimya, biyokimya, fizikokimya gibi kimya bilimi konularında ileri düzeyde eğitim alan kimya bilimcilerdir. Araştırma geliştirme, kalite kontrol, kalite güvence, üretim, teknik yönetim, sorumlu müdürlük başlıca çalışma sahalarıdır.

<span class="mw-page-title-main">Eroin</span> kimyasal bileşik; öforik etkileri nedeniyle en yaygın olarak eğlence amaçlı bir ilaç olarak kullanılan opioid

Eroin yani diasetilmorfin (diamorfin), yarı-sentetik bir afyon alkaloidi türevidir.

Nitrik asit, HNO3 kimyasal formülüne sahip oldukça aşındırıcı bir inorganik asittir. Kezzap olarak da bilinir. Saf hâldeki bileşik renksizdir. Ancak uzun süre bekleyen eski asitler azot oksitleri ve suya ayrışması nedeniyle sarı renge dönebilme özelliğindedirler. Piyasada bulunan nitrik asitlerin çoğu % 68'lik bir konsantrasyona sahiptir. Çözelti, %86'dan fazla HNO3 içerdiğinde, dumanlı nitrik asit olarak adlandırılır. Mevcut azot dioksit miktarına bağlı olarak, dumanlı nitrik asit ayrıca %86’nın üzerindeki konsantrasyonlarda kırmızı dumanlı nitrik asit veya %95’in üzerindeki konsantrasyonlarda beyaz dumanlı nitrik asit olarak tanımlanır.

<span class="mw-page-title-main">Vinil eter</span> Anestezik

Kısaca vinil eter olarak bilinen divinil eter, (CH=CH
2)
2O formülüne sahip doymamış, simetrik bir eterdir. Kaynama noktası düşük, yüksek uçuculuğa sahip ve aşırı yanıcı bu sıvı geçmişte narkoz araştırmalarının odağı olmuştur. Anestezik özellikleri diğer bir simetrik eter olan dietil etere benzer. Özellikle kısa süreli ameliyatlarda ve diş cerrahisinde kullanıldı.

<span class="mw-page-title-main">Pikrik asit</span>

Pikrik asit (O2N)3C6H2OH formülüne sahip bir organik bileşiktir. IUPAC adı 2,4,6-trinitrofenoldür (TNP). "Pikrik" adı, acı tadı yansıtan "acı" anlamına gelen Yunanca πικρός (pikros) kelimesinden gelir. En asidik fenollerden biridir. Diğer yüksek oranda nitratlanmış organik bileşikler gibi pikrik asit de patlayıcıdır, dolayısıyla birincil kullanımıdır. Aynı zamanda, tıpta (antiseptik, yanık tedavileri) ve boyar maddelerde kullanılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Enantiyoselektif sentez</span>

Enantiyoselektif sentez ya da asimetrik sentez, bir kimyasal sentez şeklidir. IUPAC, bir veya daha fazla yeni kiralite elementinin bir substrat molekülünde oluşturulduğu ve stereoizomerik ürünleri eşit olmayan miktarlarda üreten kimyasal reaksiyon olarak tanımlanır.

Ergolin, yapısal iskeleti ergolin türevleri veya ergolin alkaloidleri olarak adlandırılan çeşitli alkaloidlerde bulunan kimyasal bir bileşiktir. Biri ergin olan ergolin alkaloidleri temelde ergot mantarı ile karakterizedir. Bunlardan bazıları, istemsiz kas hareketleri ve kangren ile karakterize bir form alabilen ergotizm durumuyla ilişkilendirilir. Öyle bile olsa, birçok ergolin alkaloidinin klinik olarak yararlı olduğu bulunmuştur.

Polimer kimyası, polimerlerin ve makromoleküllerin kimyasal sentezine, yapısına ve kimyasal ve fiziksel özelliklerine odaklanan bir kimya alt disiplinidir. Polimer kimyasında kullanılan ilkeler ve yöntemler, organik kimya, analitik kimya ve fiziksel kimya gibi çok çeşitli diğer kimya alt disiplinleri aracılığıyla da uygulanabilir. Pek çok malzeme tamamen inorganik metaller ve seramiklerden DNA ve diğer biyolojik moleküllere kadar polimerik yapılara sahiptir, ancak polimer kimyası tipik olarak sentetik, organik bileşimler bağlamında anılır. Sentetik polimerler, genellikle plastik ve kauçuk olarak adlandırılan, günlük kullanımdaki ticari malzemeler ve ürünlerde her yerde bulunur ve kompozit malzemelerin ana bileşenleridir. Polimer kimyası, her ikisi de polimer fiziği ve polimer mühendisliğini kapsayacak şekilde tanımlanabilen daha geniş polimer bilimi veya hatta nanoteknoloji alanlarına da dahil edilebilir.

<span class="mw-page-title-main">Martin Schadt</span>

Martin Schadt İsviçreli bir fizikçi ve mucit'tir.

<span class="mw-page-title-main">Ruth Rogan Benerito</span>

Ruth Mary Rogan Benerito, özellikle yıka ve giy pamuklu kumaşların geliştirilmesi de dahil olmak üzere, tekstil endüstrisi ile ilgili çalışmalarıyla tanınan Amerikalı bir kimyager ve mucitti. 55 patenti vardı.

<span class="mw-page-title-main">Henri Braconnot</span> Fransız kimyager (1780-1855)

Henri Braconnot Fransız kimyager ve eczacı.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.