Arnavut sanatı
| Makale serilerinden |
| Arnavutlar |
|---|
 |
| Ülkelerine göre |
|
| Kültür |
| Din |
|
| Diller ve lehçeler |
|
Arnavut sanatı, Arnavut kültürünün önemli bir parçasıdır. Uzun ve olaylı geçmişiyle sanat, Arnavut kimliğinin ve tarihinin önemli bir delilidir. Arnavutluk, bir Güneydoğu Avrupa ülkesi, diğer Avrupa ülkelerinden benzersiz bir kültüre sahiptir. Arnavut sanatı özgün unsurlarını korumuştur ve Osmanlı, Venedik ve diğer Batılı unsurlarla zenginleştirilmiştir.
Bağımsızlıktan sonra
Arnavutluk, Osmanlı İmparatorluğu'ndan bağımsızlığını ilan edene kadar radikal sanatsal değişim yaşamamıştır. 1912 yılında Arnavutluk bağımsızlığına kavuştuktan sonra Arnavut sanatı vatansever bir rönesans yaşadı. Tarihsel geçmişi olan tasvir sanatı popülerlik zirvesine ulaştı. Aynı şekilde, ülkenin Batı Avrupa'dan devam ederek gelen kültürel izolasyonu ulusal konularda daha fazla odaklanmak için sanatçılara yol açtı. Ulusal simgelerin heykelleri ülke genelinde popüler oldu. 1968 yılında, heykeltıraş Odhise Paskali (diğer heykeltıraşlar Andrea Mana ve Janaq Paço'nun yardımıyla) İskender Bey'in, Arnavutluk'un ulusal kahramanı, ölümünün 500. yıldönümü şerefine bir anıt inşa etti ve anıt başkent Tiran'da yer alıyor.
II. Dünya Savaşı sonrası ve komünizm
II. Dünya Savaşı sonrasında bir komünist hükûmet Arnavutluk üzerinde kural aldı ve sanat komünist dönemin geldiği sıradaki zamanı yansıtır. Sanat Arnavut hükûmeti tarafından sansürlendi ve sanatçılar sosyalizmi kabul eden eserler yaratmak için çağrıda bulundu. 1950'lerde ve 1960'larda Arnavut resimlerinin baskın teması "proletarya" sosyalist sisteminin belkemiğiydi. Ülkenin sanatı daha çok yerli sahnelerde erkeğin tarlalarda çalışması ve kadının tavuk beslemesi üzerine odaklandı. Ayrıca peyzaj sahneleri son derece Arnavut ressamlar tarafından yaygınlaştırılmıştır. Ressamlar Vangjush Mio ve Fatmir Haxhiu kendi manzara resimlerinde en ünlüdür.
Komünizm sonrası
Arnavutluk 1991'de demokrasi için komünizmi terk etmesine rağmen bilginler şu anda gerçek insan ve durumların tasvir üzerine vurgusu için Arnavut sanatını "sosyalist gerçekçilik" kategorisi altında etiketlemiştir. Arnavut sanatı empresyonizm ve ekspresyonizminden çok etkilenmesine rağmen gündelik hayatın kendi tasvirinde en gerçekçidir. Çağdaş Arnavut sanatı ancak yeni sanatçılar bu mesajı iletmek için farklı sanatsal stillerden yararlandığında Arnavutların her günkü mücadelesini yakalar.
Postmodernist eğilimler
Post-modernizm Arnavut sanatçıya oldukça yakın zamanda tanıtılmış olsa da uluslararası alanda tanınan bir dizi sanatçılar ve eserler vardır. En ünlü Arnavut post-modernistler arasında Anri Sala, Sislej Xhafa ve Helidon Gjergji olduğu kabul edilir.
Arnavutlar arasında bilinen ilk postmodern eğilimler Kosova'da 1980'lerde görüldü.[1]
Tiran Bienali başlıca çağdaş, uluslararası sanat etkinliğidir. 2001 yılında Edi Muka, Gezim Qëndro ve Giancarlo Politi tarafından kuruldu, o yıllar boyunca birçok uluslararası küratörlerin katkısını gördü, Francesco Bonami, Adela Demetja, Massimiliano Gioni, Jens Hoffmann, Hans Ulrich Obrist ve Harald Szeemann beğendi. Birçok ünlü Arnavut ve yabancı sanatçı normalde davet ediliyor.[2]
Sanatçılar
Diğer ünlü çağdaş Arnavut sanatçılar şunlardır:
- Sabri Berkel
- Abdurrahim Buza
- Abidin Dino
- Kolë Idromeno
- Sadik Kaceli
- Vénera Kastrati
- Ibrahim Kodra
- Zef Kolombi
- Andrea Kushi
- Gazmend Leka
- Ndoc Martini
- Toni Milaqi
- Vangjush Mio
- Edi Rama
- Catin Saraci
- Agim Sulaj
- Arthur Tashko
- Nexhmedin Zajmi
- Spiro Xega
- Shaqir Veseli
Sergiler
- 3 December 2005. Balkan Peninsula Exhibit, Metropolitan Museum of Art. New York, NY.
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- ^ "Shkëlzen Maliqi, Umelec Magazine". 6 Şubat 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Nisan 2016.
- ^ "TICA". 5 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Nisan 2016.
Konuyla ilgili yayınlar
- Brewer, Bob. My Albania. New York: Lion of Tepelena P, 1992.
- Halliday, Jon. The Artful Albanian. London: Rowland, 1986.
- Pollo, Stefanaq, and Arben Puto. The history of Albania: from its origins to the present day. London: Routledge & Kegan Paul, 1981.
- Winnifrith, Tom. Perspectives on Albania. London: Macmillan, 1992.
- Muka, Edi. Albania Today. The Time of ironic Optimism. Milan, Politi Editore, 1997.
- Schwander-Sievers, Stephanie, and Bernd J. Fischer. Albanian Identities. London: Hurst & Company, 2002.
Dış bağlantılar
- Hudhri, Ferit. "Fine Arts in Albania: An Outline of Figurative Art in Albania Over the Centuries." Sustainable Economic Development Agency. 2 December 2005 [1].
- Institute for Auslandsbeziehungen. 20 November 2005 [2].
- Alb@rt. 20 November 2005 [3]16 Ocak 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
