İçeriğe atla

Arnavut epik şiiri

Rugova'daki Arnavut epik şiir sanatçısı (lahutar) Isë Elezi-Lekëgjekaj [1] lahutë eşliğinde şarkı söylerken. O sözlü destansı geleneğin en önemli ve beğenilen canlı uygulayıcılarından biri olarak kabul edilir.[2]

Arnavut epik şiiri, Arnavut halkı tarafından yaratılan destansı bir şiir biçimidir. Uzun zamandır devam eden bir sözlü gelenekten oluşur.[3][4][5] Bugün Kosova ve Kuzey Arnavutluk'ta ve bazıları da Karadağ'da olmak üzere çok sayıda Arnavut destansı şiir anlatıcıları (Arnavutça: lahutarë) bulunabilir.[4] Kuzey Arnavut epik şiiri, lahutë veya çifteli eşliğinde şarkı söyleyerek icra edilir.[5]

Koleksiyonlar

Diaspora

İtalya

İtalya'da folklora olan ilgi arttığında Arbıreş yazarları, kültürlerini ve folklorlarını tanıtma fırsatını ilk yakalayan kişiler arasındaydı. 1947'de Vincenzo Dorsa, Napoli'de İtalyancaya çevrilmiş üç Arnavut şiiri içeren Su gli Albanesi: Ricerche e pensie isimli kitabını yayınladı. Bu şarkılarCalabria köylerinden geliyordu.[6] Arnavut folklorunun önemli bir Arbıreş yayıncısı Demetrio Camarda 1866'da Appendice al Saggio di grammatologia comparata isimli dil bilgisi çalışmasına Sicilya ve Calabria'dan çok sayıda Arnavut şarkısını dahil etmiştir; bazıları Arnavutluk'taki halk şiirlerinden ve birkaçı da Yunanistan'daki Arnavut yerleşimlerindendir. Bu koleksiyonda bazı Arbıreş epik şarkıları vardır.[7][8] 19. yüzyılın ilk yarısında Arnavut soyuna tutkuyla bağlı olan Arbıreş yazarı Girolamo De Rada, erken yaşlarda folklor malzemesi toplamaya başladı.[8] De Rada, 1866'da kaynağı Napolitano kolonilerinden gelen 72 destan şiirinden oluşan Rapsodie di un poema albanese koleksiyonunu İtalyanca çeviri ile yayınladı. Raportiler üç bölüme ayrılmıştır: 20 şarkıyla ''Gli Albanesi allo stato libero''; 20 şarkıyla "gerilla col Turco"'da Gli Albanes; 32 şarkı ile "Gli Albanesi vinil ed in esilio". Bununla birlikte, bu koleksiyonun tam özgünlüğü hakkında bazı şüpheler vardır, çünkü kendisi birkaç değişiklik yaptığını itiraf etti.[7] Arnavut destan şiirlerinin önemli bir koleksiyonu, 1908'de Michele Marchianò tarafından Canti popolari albanesi delle colonie d'Italia'da yayınlandı. Bu koleksiyondaki şiirler, 1737 el yazmasında bulundukları haliyle tam olarak orijinal formunda korunur. 1911 ve 1912'de Canti popolari albanesi della Capitanata e del Molise'yi ve Rivista d'Apulia'yi yayınladı.[9] 1923'te Giuseppe Schirò, kayda değer koleksiyonu Canti tradizionali ed altri saggi delle colonie albanesi di yayınladı.[7]

Yunanistan

Yunanistan'da kaydedilen Arnavutça şarkılar için çok fazla malzeme yoktur. İlk koleksiyoncu, Yunan donanmasında doktor olarak hizmet ederken, Poros ve Hydra adalarındaki Greko-Arnavut denizcilerinden gelen Arnavut halk şiirlerini kaydeden Alman doktor Karl H. Reinhold'du . Koleksiyonunu 1855'te Noctes Pelasgicae'de (İngilizce: Pelasgic Nights, Arnavutça anlamına gelen "Pelasgic" terimiyle) yayınladı.[6][10][8] K. D. Sotiriou 1909'da Attika'daki Markopulo köyü ve Spetses adasındaki Arvanitika lehçesinde yazdığı Short Songs and Tales of the Albanians koleksiyonunu yayınladı.[6]

Arnavutluk

19. yüzyıl boyunca birçok yabancı bilim adamı Arnavut folkloruna ilgi duymaya başladı. Arnavut kahramanlık şarkılarından bahseden ilk yazar, 19. yüzyılın başında Child Harold isimli eserini yazan Lord Byron idi.[6] Yerli Arnavutların Arnavut sözlü eserlerini toplama konusundaki ilgisi, Arbıreş yazarları ve yabancıların koleksiyonları tarafından teşvik edilen 19. yüzyılın ikinci yarısındaki Arnavut Ulusal Uyanışıyla (Rilindja) büyümüştür.[6][11] Arnavutluk'taki sözlü destan şarkılarının ilk Arnavut koleksiyoncusu Zef Jubani idi. İşkodra'daki Fransız konsolosluğuna tercümanlık yapan Louis Hyacinthe Hécquard, 1848'den itibaren folklorla çok ilgilenmiş ve Kuzey Arnavut sözlü geleneği üzerine bir kitap hazırlamaya karar vermiştir. Kuzey Arnavut dağlarında seyahat ettiler ve 1858'de Hécquard'nın öncülüğünde Histoire et description de la Haute Albanie ou Guégarie (Yüksek Arnavutluk veya Gegaria'nın Tarihi ve Tanımı) Fransızca çeviri ile yayınlanan folklor materyallerini kaydettiler. Bu koleksiyon, 13 Ocak 1866'da İşkodra kentini harap eden selde daha sonra kaybolan, orijinalı Arnavutça olmayan, on iki Fransızca şarkı içeriyor. Jubani, 1871 yılında Geg türkülerinin ilk koleksiyonunu ve Arnavutluk'ta yaşayan bir Arnavut tarafından yayınlanacak ilk folkloristik eseri oluşturan, İtalyanca çevirisi de olan, orijinal Arnavut şarkılarını Raccolta di canti popolari e rapsodie di poemi albanesi'de yayınladı.[11] Bu koleksiyonu ayrıca İşkodra'da söylenen bir dizi şiir içerir.[12]

Arnavut sözlü geleneğinin en iyi koleksiyonlarından biri, 1878 yılında Thimi Mitko tarafından İskenderiye'de yayınlanan Alvaniki melissa - Belietta Sskiypetare'dir. Mitko, materyalleri türlerine göre derledi ve sınıflandırdı.[13] Bu koleksiyonun en önemli parçası lirik şiirlerdir. 97'si Tosk lehçesinde ve 26'sı Arnavutluk'un Gheg lehçesinde olmak üzere 123 epik şarkı içerir. Bunlar İskender Bey ve Souliotes'in kahramanca eylemleri de dahil olmak üzere Osmanlı İmparatorluğu'nun farklı bölgelerindeki Arnavutların savaşlarını kutlamaktadırlar.[12]

Kuzey Arnavut dağlarında aktif olan Fransisken rahipler ve alimler, 20. yüzyılın başlarında Kuzey Arnavut destan şarkılarını kaydetti. En önemli Arnavut folkloristler arasında, dağ seyahatlerinde halk şarkıları toplayan ve Geg Arnavut folkloru ve kabile gelenekleri hakkında makaleler yazan Shtjefën Gjeçovi, Bernardin Palaj ve Donat Kurti vardı. Palaj ve Kurti 1937'de - Arnavutluk'un bağımsızlığının 25. yıldönümünde - Arnavut destanı ayetinin en önemli koleksiyonu olan Kângë kreshnikësh dhe legenda'yı (Sınır Savaşçıları ve Efsanelerin Şarkıları) Visaret e Kombit serisinde yayınlamıştır.[14][15]

Kosova ve Sancak

1830'da Vuk Karadžić, İpek yakınlarında Đurakovac'taki Dovica Obadović'ten 12 Arnavutça şarkı ve Jernej Kopitar için bir bilmece kaydetti.[16] Bu koleksiyon, Kosova'daki Arnavut sözlü ayetinin en eski yazılı kayıtlarından birini oluşturmaktadır. Koleksiyonun tamamı ilk olarak Norbert Jokl tarafından yayınlandı.[16] Bu koleksiyondaki şarkıların özleri, tarihsel veya efsanevi olaylara dayanıyor gibi görünüyor.[17] Koleksiyon, ağıtlar da dahil olmak üzere epik ve lirik şarkıları içeriyor.[16]

Enstrümanlar

Kuzey Arnavut destansı şiiri, lahutë veya çifteli eşliğinde şarkı söyleyerek yapılır.[18][19] [5]

Lahuta, uzun boyunlu ve oval şekilli gövdeye sahip tek telli bir müzik aletidir. Hayvan derisi ile kaplanmış, oyma ahşaptan yapılmış bir ses kutusundan (genellikle en iyi malzeme olarak kabul edilir) ve genellikle bir keçi, koç veya atın başı ile üstte dekore edilmiş uzun bir boyundan oluşur.[18] Lahuta'nın ipi at kılından yapılmıştır. Enstrüman dizler arasında dikey olarak tutulur, sol el parmakları enstürmanın boynundadır. Etkileyici, keskin, anlamlı bir ses yaratan ve üzerinde ustalaşması zor, asla boynuna bastırılmayan ipin üzerinden çekilen bir yay ile çalınır. Şarkı söylerken, ses enstrüman tarafından üretilen harmonik ve benzersiz melodiyi takip eder.[20]

Çifteli, uzun boyunlu ve oval şekilli gövdeye sahip iki telli bir müzik aleti. Çoğu zaman B 3 ve E 3 ayarlanır (klasik olarak ''E 2 A 2 D 3 G 3 B 3 E 4" olarak ayarlanan bir gitarın üstteki iki teli ile karşılaştırılabilir). Bir tel melodiyi taşır, diğeri genellikle drone olarak çalınır.[19]

Ulusal epik şiir

Arnavutluk ulusal destan şiiri Lahuta e Malcís Arnavut Katolik rahibi Gjergj Fişta tarafından yazılmıştır ve 1937'de yayınlanmıştır. Eser 30 şarkı ve 17.000'den fazla mısradan oluşmaktadır. Şiir, kuzey Arnavut sözlü destan şiirinden esinlenmiştir.[21][14]

Kaynakça

Atıflar

  1. ^ Elsie & Mathie-Heck 2004, s. xv.
  2. ^ Neziri & Scaldaferri 2016.
  3. ^ Elsie 2014, s. 1.
  4. ^ a b Dushi 2017, ss. 37-38.
  5. ^ a b c Samson 2013, ss. 185-188.
  6. ^ a b c d e Skendi 1954, s. 9.
  7. ^ a b c Skendi 1954, s. 10.
  8. ^ a b c Elsie 1994, s. i.
  9. ^ Skendi 1954, s. 11.
  10. ^ Elsie 2007, s. 1.
  11. ^ a b Elsie 2007, ss. 1-2.
  12. ^ a b Skendi 1954, s. 13.
  13. ^ Elsie 2007, s. 2.
  14. ^ a b Elsie & Mathie-Heck 2004, s. xi.
  15. ^ Elsie 2010, s. 255.
  16. ^ a b c Skendi 1954, ss. 17-18.
  17. ^ Elsie.
  18. ^ a b Elsie 2007, s. 260.
  19. ^ a b Broughton, Ellingham & Trillo 1999, s. 2.
  20. ^ Ling 1997, s. 87.
  21. ^ Elsie 2005, s. 236.

Kaynakça

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">1912 Arnavut İsyanı</span> Arnavutların, 1912 yılı içerisinde Osmanlı İmparatorluğu egemenliğine karşı başlattığı ayaklanma olayı

1912 Arnavutluk İsyanı, Ocak-Ağustos 1912 tarihleri arasında Osmanlı İmparatorluğu'nda Arnavutlar tarafından gerçekleştirilen bir isyandır. 1910 ve 1911 yıllarında Arnavutluk ve Kosova bölgelerinde Arnavut Ulusunun Haklarını Savunma Birliği destekli iki isyan başlatılmıştı. 1910 yılındaki Arnavut isyanı Bulgaristan ve Karadağ tarafından desteklenmişti. İsyanda, şiddetli çatışmaların ardından İsa Bolatin öncülüğündeki Arnavut isyancılar Drenice bölgesine çekilmiş, bir diğer isyancı İdris Sefer ise kalan askerleriyle birlikte direnişini sürdürdüğü Karadak bölgesine çekilmişti. 1911 yılındaki isyanda ise Podgorica isyancıların ana üssü olmuş ve isyancılar Karadağ Kralı I. Nikola tarafından desteklenmişti. Her iki isyan da isyancılara birtakım imtiyazlar tanınarak bastırılmıştı.

<span class="mw-page-title-main">Arnavut millî uyanışı</span>

Arnavut millî uyanışı veya Ulusal Uyanış, 1870'te Osmanlı İmparatorluğu'nda Arnavut aydınlar arasında başlayan ve Arnavutluk'un bağımsızlığını ilan ettiği 1912 yılına kadar süren bir harekettir. Aktivistleri dirilişçi (rilindas) olarak tanımlanmaktaydı.

<span class="mw-page-title-main">Kelmendi</span>

Kelmendi, Arnavutluk'un kuzeyinde Karadağ'a sınırında bulunan Malisya bölgesinde yer alan bir Arnavut aşireti ve bölgesidir. Bölgenin bir kısmı Kelmend sınırları içinde yer almaktadır ve çoğunlukla Katolik olup bir kısmı Müslümandır. Kelmend, diğer Kuzey Arnavut aşiretleri gibi Arnavutçanın Geg lehçesinin bir dialektini konuşmaktadırlar.

<span class="mw-page-title-main">Gusinyeli Ali Paşa</span> Arnavut asker

Ali Paşa Şabanagay, bir Arnavut askeri komutanı ve Prizren İttifakı'nın liderlerinden biriydi. Bugün Platon ve Gusinye olarak bilinen Doğu Karadağ'ın civarında bir bölgeyi Osmanlı kaymakamı olarak yönetti. Novšiće Savaşında Karadağ Prensliğine karşı Prizren İttifakı'nda savaşan gayri nizami Arnavut kuvvetlerin lideriydi.

Arnavutluk giysileri, tüm Arnavutluk'ta ve Arnavutça konuşulan bölgelerde ve topluluklarda 200'den fazla farklı kıyafet çeşidini içerir. Arnavutluk'un kayıtlı giyim tarihi klasik zamanlara dayanıyor. Bu durum milleti İlirya dönemine kadar uzanan diğer Avrupa topluluklarından ayıran faktörlerden biridir.

<span class="mw-page-title-main">Vasa Paşa</span>

İşkodralı Vaso Paşa, Osmanlı Arnavutu yazar, şair ve Arnavut millî uyanışı gazetecisi. 1883'ten ölümüne kadar Cebel-i Lübnan Sancağı mutasarrıfıydı.

<span class="mw-page-title-main">Naim Fraşiri</span> Arnavut tarihçi, gazeteci, şair, yazar ve çevirmen

Naim Bey Fraşıri, Arnavut tarihçi, gazeteci, şair, yazar ve Arnavutluk millî şairi ilan edilen çevirmen. Modern Arnavut edebiyatının öncüsü ve 19. yüzyılın en etkili Arnavut kültürel simgelerinden biri olarak kabul ediliyor.

<span class="mw-page-title-main">Şahin Kolonya</span> Arnavut siyasetçi ve gazeteci

Şahin Teki Bey Kolonya (1865–1919), Arnavut gazeteci ve politikacıdır.

<span class="mw-page-title-main">Robert Elsie</span>

Robert Elsie, Arnavut edebiyatı ve folkloru konusunda uzmanlaşmış Kanada doğumlu bir Alman bilim adamıydı.

<span class="mw-page-title-main">Malisya</span>

Malësia e Madhe, kısaca Türkçe telefuzla Malezya, Arnavutluk'taki Malësi e Madhe Bölgesi ve Karadağ'daki Tuzi Belediyesi'nin coğrafi alt bölümünün yaylalarına karşılık gelen kuzey Arnavutluk ve doğu Orta Karadağ'daki tarihi ve etnografik bir bölgedir. Bölgedeki en büyük yerleşim Tuzi kasabasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Libhovalı Müfid Bey</span> Arnavut siyasetçi, diplomat ve maliyeci (1876-1927)

Müfid bey Libohova Arnavut ekonomist, diplomat ve siyasetçi ve Arnavutluk Bağımsızlık Bildirgesi'nin yapıldığı Avlonya Meclisi'nde delegelerden biridir. Arnavutluk Geçici Hükûmeti döneminde Arnavutluk'un ilk İçişleri Bakanı olarak görev yaptı ve o zamandan itibaren 1913-1927 yılları arasında dokuz kez farklı hükûmet görevlerinde bulundu, Adalet Bakanı, İçişleri Bakanı, Maliye Bakanı ve Kültür Bakanı olarak görev yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Nikoll Kaçorri</span>

Dom Nikoll Kaçorri, Arnavut millî uyanışının önde gelen isimlerinden biriydi. Arnavutluk Bağımsızlık Bildirgesi'ni imzalayan Dom Kaçorri, bağımsızlıktan sonra Arnavutluk Geçici Hükümeti'nin Başbakan Yardımcısı olarak görev yaptı.

Abdullah Paşa Dreni (1820-1878) 19. yüzyıl Arnavut aşiret lideri ve Osmanlı ordusu askeri.

<span class="mw-page-title-main">Gjergj Fişta</span> Arnavut yazar (1871-1940)

Gjergj Fişta Arnavut Fransisken frer, şair, eğitimci, siyasetçi, aktivist, çevirmen ve yazardır. Epik başyapıtı Lahuta e Malcís ve Arnavutluk'un bağımsızlığından sonra en yetkili dergilerden ikisi olan Posta e Shypniës ve Hylli i Dritës'in editörü olması edeniyle 20. yüzyılın en etkili Arnavut yazarlarından biri olarak kabul edilir.

<i>Lahuta e Malcís</i>

Lahuta e Malcís,, Arnavut keşiş ve şair Gjergj Fişta tarafından 1937'de tamamlanan ve yayınlanan Arnavut ulusal destan şiiridir. 30 şarkı ve 17.000'den fazla mısradan oluşur.

<span class="mw-page-title-main">Jani Vreto</span> Arnavut yazar (1822-1900)

Jani Vreto Arnavut yazar, matbaacı, yayıncı ve Arnavut millî uyanışının önemli isimlerinden biridir. 1886'da Bükreş'teki ilk Arnavut matbaasını kurmaktan ve denetlemekten sorumluydu.

<span class="mw-page-title-main">Arianiti ailesi</span>

Arianiti Ailesi, Arnavut kökenli soylu bir aile olup 11 ila 16. yüzyıllar arasında bugünkü Arnavutluk ve çevresinde oldukça geniş arazileri sahiplerdi. Ailenin sahip olduğu araziler İşkomi vadisinden eski Egnatia Yolu'na oradan da Manastır'ın doğu kesimlerine kadar uzanıyordu.

<span class="mw-page-title-main">Nezim Frakulla</span> şair

Nezim Berati, alternatif olarak Nezim Frakulla veya İbrahim Nezimi olarak da bilinen Arnavutça yazan ancak Arap alfabesini kullanan Müslüman geleneği olan Beyteci Edebiyatı arasındaki ilk büyük şairdir. Fier yakınlarındaki Frakull köyünde doğmuş ve yaşamının bir bölümünü Berat'ta geçirmiştir. Frakulla, İstanbul'da öğrenim görmüş ve burada iki divan da dahil olmak üzere ilk şiirini Türkçe, Farsça ve belki de Arapça yazmıştır. 1731 civarında Berat'a dönmüş ve burada dönemin diğer şairleriyle, özellikle de Berat müftüsü İmam Ali'yle edebi rekabete girdiği bilinmektedir. 1731 ile 1735 yılları arasında Arnavutça bir divan ve çeşitli başka şiirler yazmıştır; bunlara manzum şeklinde bir Arnavutça-Türkçe mini sözlük de dahildir. Divanın orijinalinin tamamı elimizde olmasa da elimizde bu divandan yaklaşık 110 şiir bulunmaktadır. Şiirlerinin bir kısmı müziğe uyarlanmış ve yüzyıllarca sözlü olarak hayatta kalmıştır.

Taksim toplantısı, Ocak 1912'de Osmanlı Meclis-i Umûmî'nin Arnavut milliyetçi milletvekilleri ve diğer önde gelen Arnavut siyasi figürleri tarafından düzenlenen gizli bir toplantıydı. Toplantı, düzenlendiği evin konumu nedeniyle adını Taksim Meydanı'ndan almaktadır. Toplantı, Arnavut kökenli milletvekillerinin çoğunu davet eden ve Arnavutluk topraklarında İttihat ve Terakki Cemiyeti iktidarındaki merkezî hükûmete karşı silahlı bir genel ayaklanma başlatmayı amaçlayan Arnavut politikacılar Priştineli Hasan Bey ve Avlonyalı İsmail Kemal Bey'in girişimiyle düzenlendi. Toplantı, 1910'da Kosova Vilayeti'nde ve 1911'de Yukarı İşkodra dağlarında yaşanan diğer iki Arnavut ayaklanmasının ardından gerçekleşti. Taksim toplantısı aynı yıl İşkodra, Leş, Merdita, Akçahisar ve Arnavutların yaşadığı diğer yerlerde organizatörlerin beklentilerini aşan silahlı ayaklanmalarla sonuçlanan bir ayaklanmayla sonuçlandı. En büyük ayaklanma, isyancıların daha organize olduğu ve Prizren, İpek, Yakova, Mitroviça ve diğerleri gibi önemli şehirleri ele geçirmeyi başardığı Kosova'da yaşandı.

Krüezi ailesi, 19. ve 20. yüzyılda Yakova ve Dukakin'in diğer bölgelerinde oldukça güçlü ve etkili bir Arnavut ailesiydi.