Çakırcalı Mehmet Efe, İzmir'in Ödemiş ilçesine bağlı Türkönü köyünde doğmuş, Ege'deki efelik kültürünün en ünlü simalarından biridir. Çakırcalı Mehmet Efe'nin Hacı Mustafa tarafından öldürüldüğüne ve bir çatışma esnasında serseri kurşuna kurban gittiğine yönelik söylentiler bulunmaktadır. Belirtildiğine göre, zaptiyelerle başlayan müsademede öldürülmüştür. Kızanları başını keserek tanınmasını engellemişlerdir. Cesedi ilk karısı Iraz (Raziye) Hanım tarafından tanınmıştır. Başsız cesedi Nazilli'de gömülmüştür. 1948 senesinde en küçük kızı Hatice Akkaş tarafından Nazilli'den alınarak dedelerinin vakfı olan Ödemiş Kayaköy mezarlığına defnedilmiştir.
Havva Selda Bağcan, Türk şarkıcı ve besteci. Çıkış yaptığı 1970'lerden itibaren Türkiye'de ve dünya genelinde tanınarak Türk halk müziği ve Anadolu rock tarzlarında şarkılar yaptı. Şarkılarının bir kısmında siyasi ve toplumsal eleştirilere yer vererek protest müziğin ülkesindeki temsilcilerinden biri oldu.
Yıldız Tilbe ,Türk şarkıcı-şarkı yazarıdır.
Muammer Sun, Türk besteci ve eğitimcidir.
Murat Çobanoğlu, Türk halk ozanı.
Haris Aleksiu ya da gerçek adıyla Hariklia Rupaka, Yunan şarkıcı. Yunan müzik tarihinde albümleri rekor satış yapan ilk sanatçıdır.
Burcu Güneş, Türk şarkıcı-şarkı yazarıdır.
Embiya Çavuş, Bulgaristan Türkü ressam ve porselen sanatçısıdır.
Neşet Ertaş, Türk halk ozanı, Türkmen/Abdallık kültürünün ve müzik geleneğinin son büyük temsilcisidir. "Bozkırın Tezenesi" olarak da tanınır.
Ahmet Özdemir, Türk yazar.
Yıldız'dan Türküler, Yıldız Tilbe'nin sekizinci albümüdür ve tamamen türkülerden oluşmaktadır. Albümde toplam 20 türkü yer almaktadır. Bu türkü albümü, yaklaşık iki ayda tamamlanmıştır. 650.000 satmıştır. Albümün dağıtımını OZAN VİDEO Film İşletmeleri San. ve Tic. A.Ş. üstlenmiştir. Yapım ise Avrupa Müzik olmuştur. Albüm fotoğraflarında sanatçı Yıldız Tilbe, yöre kıyafetleriyle çekilmiştir. Albüm 2004 yılında piyasaya sürülmüştür. Albümdeki 20 numaralı türkü olan Yarda Nem Kaldının müziği Yıldız Tilbe'ye aittir. Bu albümle sanatçı, 2004 Kral TV Video Müzik Ödülleri'nde En İyi Türk Halk Müziği Kadın Sanatçısı ödülüne layık görülmüştür. Sanatçı, ödülü alırken, kendisinnin bir Türk Halk Müziği sanatçısı olmadığını fakat kendisini bu ödüle layık görenlere teşekkür ettiğini belirtmiştir. Albümde Sunam, Karpuz Getir Yiyeyim, Yar Ali Senden Medet ve son olarak Ay Işığında türkülerine klip çekilmiştir.
Türk halk müziği ya da kısaca Türkü, Türkiye'nin çeşitli yörelerinde farklı ağızlar ve formlarda söylenen Türkçe yöresel etnik müziklerin tümü. Yapısal olarak folklorun bir parçası olan Türk halk müziği, sözlü halk müziği ve sözsüz halk müziği olmak üzere ikiye ayrılır. Sözlü halk müziğine genel olarak türkü adı verilir. Sözsüz halk müziğine ise ezgi adı verilir. Klasik Türk halk müziği, çeşitli yörelerden derlenmiş birçoğu anonim olan türkülerden ve sözsüz halk müziklerinden oluşur, anonim eserlerin sözü ve bestesinin kime ait olduğu bilinmez ve yöreye mâl olmuştur. Modern Türk halk müziği ise, 1970'li yıllardan sonraki dönemde eski yöresel müzik kalıpları örnek alınarak oluşturulmuş, sözü ve bestesi belli olan halk müzikleridir. Türk halk müziği, halk oyunları ve halkbilim ile de yakından ilgilidir. Bunun dışında genel karakteristiğine göre; bektaşi, halay, teke, zeybek gibi türlere ayrılır. Ayrıca il bazında türküler kategorilendirilmiştir.
Ankara armudu, Türkiye'de İç Anadolu Bölgesinde özellikle Ankara yöresinde yetiştiriciliği yapılan kışlık armut çeşidi.
İzmir Marşı veya İzmir'in dağlarında çiçekler açar, Gazi Mustafa Kemal Paşa Marşı Türk ordusunun Kurtuluş Savaşı sırasında İzmir'e girişini konu alan nihavend makamında bir marş.. İstanbul Üniversitesi Osmanlı Dönemi Müziği Uygulama ve Araştırma Merkezinde kayıtlı Millet Marşı olarak İzzettin Hümayi Elçioğlu (Muallim) bestesi olan bir çeşitlemesi bulunmaktadır.
Leylim Ley, Zülfü Livaneli’nin 1975 tarihli Eşkıya Dünyaya Hükümdar Olmaz albümünde yer alan bir türküdür. Bestesi Zülfü Livaneli’ye aittir. Türkünün üç dörtlükten oluşan sözleri, Sabahattin Ali’nin Ses (1937) adlı hikâye kitabına adını veren “Ses” hikâyesinde yer alır. Hikâyenin kahramanı yol amelesi “Sıvaslı Ali”, çadırının önünde durup saz çalıp, bu türküyü söyler. Zülfü Livaneli, hikâyeyi okurken bu türkünün sözlerinden çok etkilendiğini ve bestelediğini açıklamıştır.
Hey Onbeşli, Anadolu'da yaygın olarak söylenen, Anadolu dışında da çeşitlemeleri bulunan bir türküdür.
Evlerinin Önü Mersin İzmir'den derlenmiş türküdür.Antonis Diamantidis(Antonis Dalgas),Lefteris Menemenlis Türkçe seslendirmiştir. İzmir kaynaklı 9/8 lik Abdal zeybeğidir. Kordon zeybeği'nin sözlü halidir.Bergama türküsü olan Entarisi Mavili bu türkünün bir versiyonudur.Roza Eskenazi Yunanca olarak "Αν περνάς κι αν δεν περνάς" sözleri ile bu türküyü söylemiştir.
Ünlü Makedonya bir marştır. Yunan Makedonyası'nın bölgesel marşı olarak kabul edilir.Kasap havası formundadır.Söz ve müzik anonimdir.Marşın kökeni belli değildir. Serez ve Drama köylerinde yapılan etnografik bir araştırmaya göre, şarkı bölgede bilinmiyordu ve dans edilmiyordu. Ano Oreini ve Petrousa'dan kadınlar, Yunanca şarkı sözlerini ve dansın öğretilmesini İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra isimsiz bir öğretmene atfediyor. Petrousa'dan kadınlar, şarkının melodisinin, "daha merkezi bir yerde" yapılmış yerel bir türkünün bir çeşitlemesi olduğunu iddia ediyorlar. Benzeri bir melodiyle, diğer yerel geleneksel şarkılara benzer şekilde Slav şarkı sözleri ve farklı adımlarla dans ediliyor.
İzmir’in Kavakları(Ödemiş'in Kavakları) veya Segah makamında,9/8 lik ritime sahip zeybektir.Muzaffer Sarısözen tarafından kaynak kişi Ekrem Güyer'den derlenip notaya alınan türkü, 337 repertuvar numarasıyla TRT arşivine kaydedilmiştir.Haim Effendi 1908 yılında seslendirdi.Αχιλλέας Πούλος 1926 yılında Türkçe seslendirmiştir.1913'te derlenip 1915'te Berlin'de bastırılan, Ord. Prof. Enno Littmann'ın "Tschakydschy - Çakıcı" kitabında, Bozdağlı İbrahim Çavuş'tan dinlediği, "Birgi'nin Kavakları" türküsünden söz edilir. Bu bilgi, Behiç Galip Yavuz'un, 2014'te 2. baskısı yapılan "Çakıcı" kitabında da yinelenir.
Âşık Cananî, gerçek adıyla Ahmet Çelik, Türk halk ozanı.
