İçeriğe atla

Arkitekt

Arkitekt
EditörZeki Sayar
Abidin Mortaş
Abdullah Ziya Kozanoğlu
KategorilerMimarlık
İlk sayı1931
Son sayı1981
ÜlkeTürkiye
DilTürkçe

Arkitekt, Türkiye'de ilk çıkan mimarlık dergisidir. 1931 yılında Zeki Sayar, Abidin Mortaş ve Abdullah Ziya Kozanoğlu'nun birlikte çıkardığı bu mimarlık dergisi 1981 yılına kadar yayınlanmıştır.[1]

İlk başta Mimar ismiyle çıkan dergi daha sonra 1935 yılında Dil Devrimi ile isim değişikliğine zorlanmış ve Arkitekt ismi ilk başta Matbuat Umum Müdürlüğü tarafından reddedilmişti. Ancak Finlandiya kökenli bir dergi olan Arkkitehti delil gösterilerek ve Fince ile Türkçenin Ural Altay dil ailesinde olduğu beyan edilerek, bu isim sonradan yetkililere kabul ettirilmiştir.[2]

Her ne kadar Arkitekt dergisi ilk başlarda Zeki Sayar, Abidin Mortaş ve Abdullah Ziya Kozanoğlu'nun ortak çıkardıkları bir dergi olsa de, Abdullah Ziya Kozanoğlu ve 1941 yılında Abidin Mortaş'ın ayrılmasıyla, derginin çıkarılması işi sadece Zeki Sayar'a kalmıştır. Bu görevini de emekli olduğu 1980 yılına kadar sürdürmüştür. Yaklaşık bir yıl sonra da dergi yayın hayatına son vermiştir.[3]

Dış bağlantılar

Kaynakça

  1. ^ "Arkitekt Sitesi ile Mimarlık Tarihinin 46 Yılı Gözler Önüne Seriliyor". Arkitera.com. Erişim tarihi: 20 Aralık 2010. []
  2. ^ "Mimar Zeki Sayar ve Arkitekt". Mimdap.org. 16 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mart 2011. 
  3. ^ "Zeki Sayar". MimarlikMuzesi.org. 27 Mayıs 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2011. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Türkiye'de mimarlık</span> Türkiyenin mimari geçmişine genel bir bakış

Türkiye'de mimarlık, Türk mimarisi veya Cumhuriyet Dönemi Türk Mimarisi 1923'te kurulan Türkiye Cumhuriyeti devletinin toprakları üzerinde süregelen mimarlık sürecini inceler. Türkiye’deki mimarlık uygulamaları belli dönemlerde yaygın olan mimari akımlardan, cumhuriyet tarihi boyunca yaşanan belli sorunlardan ve çelişkilerden etkilenerek veya onlara tepki olarak oluşmuştur. Bu çelişkilerden başta geleni özellikle cumhuriyetin ilk dönemlerinde gündeme gelen Doğu-Batı ikilemidir. Buna ek olarak ulusal-evrensel, geleneksel-modern veya dindarlık-laiklik gibi ikilemler ve farklı siyasi görüşler de mimarlık uygulamalarının seyrini etkilemiştir. Bu dönemlerin birbirinden kesin olarak ayrılması pek mümkün değildir. Bazı akımlar diğerleri ile iç içe belirli bir zaman dilimine kadar varlığını sürdümüşler; bir dönemin veya ekolün temsilcisi olarak nitelendirilen bazı Türk mimarlar, kariyerlerinin ileriki dönemlerinde daha farklı stillerde de eserler tasarlamışlardır.

<span class="mw-page-title-main">Yusuf Ziya Ortaç</span> Türk yazar

Yusuf Ziyaettin Ortaç, Türk şair, yazar, edebiyat öğretmeni, yayımcı ve siyasetçidir.

<span class="mw-page-title-main">Dergi</span> yayın türü

Dergi, belirli aralıklarla yayımlanan, genellikle kuşe veya mat kâğıda basılan ya da elektronik olarak dağıtılan süreli yayın. Dergiler genellikle belirli zaman aralıklarıyla piyasaya çıkan sayılar halinde yayımlanır ve her sayı birden fazla içerik barındırır. Reklam alma, satış ve abonelik yöntemleriyle gelir elde ederler.

Selçuk Milar, İstanbul'da doğdu. Robert College'den sağlık nedenleri ile ayrılmak zorunda kalan Milar, 1937 yılında Galatasaray Lisesi'ni bitirdi. 1938'de İstanbul Güzel Sanatlar Akademisi, Mimarlık Fakültesi'ne girerek 1942-43 döneminde mezun oldu. Akademi müdürü Burhan Toprak'ın tavsiyesi ile Ankara'ya gelerek Erkek Teknik Öğretim Müşavirliği Mimari Bürosu'nda ünlü hoca Paul Bonatz 13 Eylül 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.'la çalıştı. Genel büro çalışmaları yanında Denizli Erkek Sanat Okulu ve Malatya Erkek Sanat Okulu gibi tamamen kendi telifi olan projeleride yaptı ve detaylandırdı.

Aptullah Kuran, Türk mimar ve mimarlık tarihçisi.

<span class="mw-page-title-main">Anadolu Meydanı</span> Ankarada bir meydan

Anadolu Meydanı ya da eski adıyla Tandoğan Meydanı, Ankara'da Bahçelievler semtinin alt kısmında bulunan, Yenimahalle ve Çankaya ilçelerinin kesişiminde yer alan kent meydanı. Meydan'da kendi ile aynı adı taşıyan Ankaray istasyonu yer almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Osmanlı Ressamlar Cemiyeti</span> Osmanlı ressamlar derneği

Osmanlı Ressamlar Cemiyeti, dönemin sanat ve sanatçı sorunlarına çözüm bulmak üzere Osmanlı Devleti'nde 1909-1919 yılları arasında faaliyet gösteren bağımsız bir ressam örgütüdür.

<span class="mw-page-title-main">Opera Sahnesi</span> Ankarada bulunan bir tiyatro sahnesi

Büyük Tiyatro veya diğer adıyla Opera Sahnesi; Ankara'nın Altındağ ilçesinde bulunan bir tiyatro sahnesidir. Türk mimar Şevki Balmumcu tarafından bir sergi evi olarak tasarlanan ve 1933 yılında inşası tamamlanan yapı, 1948'de gerçekleştirilen yenileme çalışmaları sonrasında opera binası olarak kullanılmaya başlamıştır. Küçük Tiyatro'dan sonra şehirdeki en eski tiyatro sahnesine sahip salondur. Günümüzde, Ankara Devlet Opera ve Balesi ile Ankara Devlet Tiyatrosu'nun ortak kullanımındadır.

<span class="mw-page-title-main">Fethi Karakaş</span> Türk ressam ve gravür sanatçısı

Fethi Karakaş Türk ressam ve gravür sanatçısı.

<span class="mw-page-title-main">Genç Kalemler</span>

Genç Kalemler, 1910-1912 yıllarında Selanik'te yayınlanan milliyetçi bir fikir dergisidir.

<span class="mw-page-title-main">Abdullah Ziya Kozanoğlu</span>

Abdullah Ziya Kozanoğlu, Türk mimar, müteahhit, romancı, çizgi-roman yazarı, Spor yöneticisi ve Beşiktaş Jimnastik Kulübünün 10. başkanıdır. Manken ve oyuncu Yasemin Kozanoğlu’nun dedesidir

Abdurrahman Seyfettin Arkan ya da bilinen adıyla Seyfi Nasih, Türk mimar ve şehircilik uzmanı.

<i>Atlas Tarih</i>

Atlas Tarih, Doğan Burda Dergi Yayıncılık tarafından Haziran 2010 tarihinde Türkiye'de yayımlanmaya başlanmış popüler tarih dergisidir. İlk birkaç sayısı aylık olarak çıkan dergi uzunca bir süredir 2 ayda bir yayımlanmaktadır.

Zeki Sayar, Türk mimardır. Türkiye döneminde basılmış ilk mimarlık dergisi olan Arkitekt'in kurucularındandır.

Abidin Mortaş Türk mimar. Türkiye'nin ilk mimarlık dergisi olan Arkitekt'in kurucularındandır.

Ulusal Mimarlık Ödülleri veya Ulusal Mimarlık Sergisi ve Ödülleri 1988 yılında beri Mimarlar Odası tarafından düzenlenen bir sergiler ve ödüller etkinliğidir. 1988 yılında beri her iki yılda bir düzenlene bu etkinliklerin amacı hem Türkiye’de mimarlık mesleğini hem mimarlığı kültürel olarak geliştirme hedefini gütmektedir.

Aşağıdaki liste, kayda değer Türk mimarlarının ismini alfabetik bir sırayla gösteren listedir.

<span class="mw-page-title-main">Ali Saim Ülgen</span>

Ali Saim Ülgen Türk mimar ve restoratör. Türkiye'nin onarım ve restorasyon alanlarında uzmanlaşmış ilk yüksek mimarlarından biridir. Eski eserlere olan ilgisi küçük yaşlarda başlamış, lise yıllarında ise artarak devam etmiştir. İstanbul Erkek Lisesi'nde öğrenciyken ilk kitabını yayımlamış ardından da Devlet Güzel Sanatlar Akademisi'nde eğitimine devam etmiştir. Kısa bir süre Ankara Üniversitesi'nde sanat tarihi üzerine dersler vermiş sonraki yıllarında ise Vakıflar Genel Müdürlüğü bünyesindeki restorasyon çalışmaları ile ön plana çıkmıştır. Başta İstanbul olmak üzere Trakya ve Anadolu'da 150'ye yakın tarihi yapıtın restoresinde görev alarak Türk restorasyon tarihine yön vermiştir. Mimar Sinan'ın eserleri üzerlerine yaptığı çizimler günümüz akademik camiası için önemli birer referanstır.

<span class="mw-page-title-main">Konak Vapur İskelesi</span> İzmir, Türkiyede bir vapur iskelesi

Konak Vapur İskelesi, İzmir'de kent içi ulaşım sağlayan körfez vapurları için hizmete açılmış bir vapur iskelesidir. İskele İzmir'de kent içi deniz ulaşımından sorumlu belediye kuruluşu İZDENİZ tarafından işletilmektedir. İskele Konak Meydanı'nın kuzeybatısında yer alır. İlk olarak 1884'te açılmıştır. Mimar Zeki Sayar'ın (1905-2001) tasarladığı yeni iskele binası 14 Nisan 1938 tarihinde hizmete girmiş, ancak Mustafa Kemal Sahil Bulvarı için yapılan sahil dolgu işleminden sonra 1988'de yeniden inşa edilmiştir.

<i>Servet-i Fünûn</i> 1891-1944 arasında yayımlanan edebi dergi

Servet-i Fünûn, Osmanlı İmparatorluğu ve Türkiye'de 1891-1944 yılları arasında yayımlanan sanat ve edebiyat dergisidir. Edebiyât-ı Cedîde topluluğunun yayın organı olan dergi Türk basın tarihinin en uzun süreli ve en etkili dergileri arasındadır. Basım tekniği ve içeriğiyle ön plana çıkan dergi, Türk edebiyatına birçok yeni isim kazandırdı ve Edebiyât-ı Cedîde sonrasında Fecr-i Âtî ve Millî Edebiyat hareketi ile Yedi Meşaleciler topluluğunun yayın organı işlevini 25 Mayıs 1944 tarihine kadar sürdürdü.