İçeriğe atla

Aristid von Grosse

Aristid von Grosse
Informal portrait of Aristid Grosse with bubble
Doğum4 Ocak 1905(1905-01-04)
Riga, Letonya
Ölüm21 Temmuz 1985 (80 yaşında)
Laguna Hills, Kaliforniya, Amerika Birleşik Devletleri
MilliyetAlman
VatandaşlıkAlman · Amerikalı
Tanınma nedenisaf protaktinyum ve bazı bileşiklerinin izolasyonu
Kariyeri
DalıKimya
Çalıştığı kurumKaiser Wilhelm Kimya Enstitüsü · Chicago Üniversitesi · Columbia Üniversitesi · Temple Üniversitesi · Franklin Enstitüsü

Aristid von Grosse (4 Ocak 1905, Riga - 21 Temmuz 1985, Laguna Hills), Alman-Amerikalı kimyager ve akademisyendir. Nükleer kimya alanında çalışmalarda bulunmuştur.

Aristid von Grosse, 4 Ocak 1905'te Riga'da doğdu. Almanya'da kimya üzerine aldığı eğitimin ardından 1927 yılında, Otto Hahn'la birlikte yaptığı çalışmalar esnasında, radyum üretimi sırasında ortaya çıkan atık ürünlerden protaktinyum oksidi izole etmeyi başardı.[1] 1930'da Amerika Birleşik Devletleri'ne göç etti. 1931-1940 yılları arasında Chicago Üniversitesi'nde konuk profesör yardımcısı olarak çalıştı.[2] 1934'te, Protaktinyum(V) iyodürden metalik protaktinyum elde etti.[3][4] 1940'ta, Manhattan Projesi kapsamında Columbia Üniversitesi'nde çalışmaya başladı ve üç bilim insanıyla birlikte aynı yıl, nükleer silah yakıtı olan uranyum-235'in, uranyumun yavaş nötronlarla bombalandığında bir nükleer enerji kaynağı olduğunu gösterdi.[2] 1948-1969 yılları arasında Temple Üniversitesi'ndeki araştırma enstitüsünün başkanlığını yürüttü.[2] 1957'de Amerikan Fizik Topluluğu üyeliğine seçildi.[5] 1969 ile emekli olduğu 1979 yılları arasında ise Franklin Enstitüsü'ndeki laboratuvarlarda görev aldı.[2]

Aristid von Grosse, 21 Temmuz 1985'te Laguna Hills Kaliforniya'da zatürreden öldü.

Kaynakça

  1. ^ von Grosse, Aristid (1928). "Das Element 91; seine Eigenschaften und seine Gewinnung". Berichte der deutschen chemischen Gesellschaft (Almanca). 61 (1): 233-245. doi:10.1002/cber.19280610137. 
  2. ^ a b c d "Aristid V. Grosse, 80; Did A-Bomb Research". The New York Times (İngilizce). 23 Temmuz 1985. s. 18. 7 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2020. 
  3. ^ von Grosse, Aristid (1934). "Element 91". Science (İngilizce). 80 (2084): 512-516. doi:10.1126/science.80.2084.512. PMID 17734249. 
  4. ^ von Grosse, Aristid (1935). "Zur Herstellung von Protactinium". Berichte der deutschen chemischen Gesellschaft (A and B Series) (Almanca). 68 (2): 307-309. doi:10.1002/cber.19350680218. 
  5. ^ "APS Fellow Archive - V" (İngilizce). Amerikan Fizik Topluluğu. 6 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2020. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">İzotop</span> Aynı elemente ait farklı atomlara verilen isim

İzotoplar, periyodik tabloda aynı atom numarasına ve konuma sahip olan ve farklı nötron sayıları nedeniyle nükleon sayıları bakımından farklılık gösteren iki veya daha fazla atom türüdür. Belirli bir elementin tüm izotopları neredeyse aynı kimyasal özelliklere sahipken, farklı atomik kütlelere ve fiziksel özelliklere sahiptirler. İzotop terimi, "aynı yer" anlamına gelen Yunan kökenli isos ve topos 'den oluşur; isimin anlamı ise, tek bir elementin farklı izotoplarının periyodik tabloda aynı pozisyonda yer alması anlamına gelir. Margaret Todd tarafından 1913 yılında Frederick Soddy'ye öneri olarak sunulmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Aktinyum</span> simgesi Ac ve atom numarası 89 olan kimyasal bir element

Aktinyum, simgesi Ac ve atom numarası 89 olan kimyasal bir elementtir. İlk olarak 1899'da Fransız kimyager André-Louis Debierne tarafından izole edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Furan</span>

Furan ya da furfuran, bir heterosiklik aromatik organik bileşiktir. Renksiz, uçucu, yanıcı bir sıvıdır. Zehirli ve kanserojendir. Bileşik 4n+2 elektron sistemi kuralına uyduğu için aromatiktir. 1870'te Heinrich Limpricht tarafından keşfedildi.

<span class="mw-page-title-main">Adolf von Baeyer</span> Alman kimyager

Johann Friedrich Wilhelm Adolf von Baeyer,, Alman kimyager.

Hidrazin (N2H4), amonyaktaki bir hidrojen yerine NH2 (amino) grubunun geçmesi sonucunda oluşur. Hidrazindeki her bir N atomunun yükseltgenme basamağı (değerlik) -2'dir. Hidrazin bifonksiyonel bir bazdır. Susuz N2H4, dumanlar oluşturan renksiz ve yanıcı bir sıvıdır. Saf hidrazin, örneğin hidrazin hidrat gibi sulu çözelti içinde işlenmedikçe oldukça toksiktir.

<span class="mw-page-title-main">Justus von Liebig</span>

Justus von Liebig tarımsal kimya ve biyokimya üzerine yaptığı çalışmalarıyla tanınan ve organik kimya üzerine yaptığı fikirlerle bilinen Alman kimyacıdır. Bir profesör olarak laboratuvar destekli öğretim yöntemleri ve yenilikleriyle bilinen Liebig, gelmiş geçmiş en başarılı kimya öğretmenleri arasında gösterilmektedir. Bunların dışına gübreleme sanayisinin babası olarak tanınan Liebig, tarımda bitkilerin ihtiyaç duyduğu temel maddelerden olan azotun önemini keşfetti ve Liebig'in Minimum Yasasında her bitkinin ihtiyaç duyduğu besinleri belirtti. Et üzerinde de çalışmalar yapan bilim adamının, kendi adıyla bilinen bir et şirketi de mevcuttur.

<span class="mw-page-title-main">Jean Charles Galissard de Marignac</span> İsviçreli kimyager

Jean Charles Galissard de Marignac İsviçreli kimyagerdir. Atom ağırlıkları ile yaptığı çalışmalar çekirdeklerin izotoplarının ve paketleme fraksiyonlarının ihtimaline ve nadir toprak elementleri üzerine yaptığı çalışmaları 1878'de iterbiyumu keşfetmesine ve 1880'de gadolinyumun kaşiflerinden biri olmasına yol açtı.

<span class="mw-page-title-main">Kekulen</span>

Kekulen, C48H24 kimyasal formülüne sahip polisiklik aromatik hidrokarbon ve sirkülendir. İlk olarak 1978'de sentezlendi ve benzen molekülünün yapısını keşfeden August Kekulé'nin anısına isimlendirildi.

Tiyoaseton C3H6S formülüne sahip organokükürt bileşiğidir. Sadece düşük sıcaklıklarda izole edilebilen kararsız turuncu veya kahverengi bir maddedir. -20 °C'nin (-4 °F) üzerinde, tiyoaseton kolaylıkla bir polimere ve bir trimer olan tritioasetona dönüşür.

<span class="mw-page-title-main">Arsenöz asit</span> İnorganik bileşik

Arsenöz asit (veya arsenik oksit), H3AsO3 formülüne sahip bir inorganik bileşiktir. Sulu çözeltilerde meydana geldiği bilinmektedir, ancak bu gerçek As(OH)3'ün öneminden uzaklaşmasa da saf bir malzeme olarak izole edilmemiştir.

Baeyer–Drewson indigo sentezi (1882) indigo'nun 2-nitrobenzaldehit ve asetondan hazırlandığı bir organik reaksiyondur.

<span class="mw-page-title-main">Richard Abegg</span>

Richard Wilhelm Heinrich Abegg, Alman kimyager ve değerlik teorisinin öncüsüdür. Abegg kuralı olarak bilinen, bir elementin maksimum pozitif ve negatif değerliklerinin farkının sekiz olma eğiliminde olduğunu öne sürmüştür. Bir gaz balonu tutkunu olan Abegg, 41 yaşında Silezya'da balonuyla kaza yaparak hayatını kaybetmiştir.

Angelo Angeli İtalyan kimyager. Angeli'nin tuzu ve Angeli-Rimini reaksiyonu'na kendisinin adı verilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Adelheid Kofler</span>

Adelheid Kofler, Avusturyalı mucit, mineralog ve göz doktoruydu. Viyana Üniversitesi'nden erken dönem mezunlarındandır.

<span class="mw-page-title-main">Klorobütanol</span>

Klorobütanol (trikloro-2-metil-2-propanol), yapımından dolayı aseton-kloroform veya kısaca kloreton da denen, kloral hidrata benzeyen koruyucu, sakinleştirici, hipnotik ve zayıf bir lokal anesteziktir. Antibakteriyel ve antifungal özellikleri de vardır. Kâfur veya mentol benzeri bir kokuya sahip, parıldayan, beyaz, uçucu bir katıdır.

<span class="mw-page-title-main">Giacomo Ciamician</span> İtalyan kimyacı ve siyasetçi (1857-1922)

Giacomo Luigi Ciamician, İtalyan kimyager ve senatördür. Fotokimya ve yeşil kimya alanında öncüdür.

<span class="mw-page-title-main">Theodor Curtius</span> Alman kimyager

Geheimrat Julius Wilhelm Theodor Curtius, Heidelberg Üniversitesi'nde kimya profesörüydü. 1890/1894'te Curtiud degradasyonunu yayınlamış ve ayrıca diazoasetik asit, hidrazin ve hidrazoik asidi keşfetmiştir. 1882'de ilk peptid sentezini gerçekleştirerek N-korumalı dipeptit olan benzoilglisilglisini yaratmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Carl Remigius Fresenius</span>

Carl Remigius Fresenius, analitik kimya alanındaki çalışmalarıyla tanınan Alman kimyagerdir.

<span class="mw-page-title-main">İmin</span>

Organik kimyada, bir imin, çift bağlanmış karbon-azot (C=N) içeren fonksiyonel bir grup veya organik bileşiktir. Azot atomu bir hidrojene veya bir organik gruba (R) bağlanabilir. Karbon atomunun iki ek tekli bağı vardır. İminler sentetik ve doğal olarak oluşan bileşiklerde yaygındır ve birçok reaksiyona katılırlar. "İmin" terimi 1883 yılında Alman kimyager Albert Ladenburg tarafından ortaya atıldı. Aziridin ve türevlerine bazen iminler denir.

Wohl-Ziegler reaksiyonu bir N- bromosüksinimid ve bir radikal başlatıcı kullanılarak hidrokarbonların alilik veya benzilik bromlamasını içeren bir kimyasal reaksiyondur.