Türkiye'de yirmi bir tane UNESCO Dünya Mirası bulunmaktadır. İlk olarak 1985'te İstanbul'un Tarihî Alanları, Göreme Millî Parkı ve Kapadokya ile Divriği Ulu Camii ve Darüşşifası, son olarak da 2023'te Gordion ile Anadolu'nun Ortaçağ Dönemi Ahşap Hipostil Camileri listeye dâhil edildi. Listedeki varlıklardan on dokuzu kültürel, ikisi karma alandır. Türkiye'nin Dünya Mirası Geçici Listesi'nde ise yetmiş dokuz tane varlığı bulunmaktadır.
2024 yılı sonu itibarıyla, 195 "Taraf Devlet"te 1.223 Dünya Mirası Alanı bulunmaktadır. 1,223 Dünya Mirası Alanının 952'si kültürel, 231'i doğal, 40'ı karma özelliktedir. Bu Dünya Mirası Alanlarının 49'u sınıraşırı alan olup, birden fazla ülke tarafından paylaşılmaktadır. Sınıraşırı alanları paylaşan toplam 72 ülke bulunmaktadır. Ülkeler Dünya Miras Komitesi tarafından Afrika, Arap Devletleri, Asya ve Pasifik, Avrupa ve Kuzey Amerika ve Latin Amerika ve Karayipler olmak üzere beş coğrafi bölgeye ayrılmıştır.
1972 yılında imzalanan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi ile Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO), kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerler olan Dünya Mirasları kavramını tanımladı. Doğal özellikler, jeolojik ve fizyografik oluşumlar ve bilim, koruma veya doğal güzellik açısından önemli olan doğal alanlar doğal miras olarak tanımlanır. Azerbaycan, Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına Dair Sözleşmeyi 16 Aralık 1993'te onaylamasıyla ülkedeki alanlar listeye dahil edilmiştir.
Dünya Mirası, UNESCO tarafından listelenen, özel kültürel veya fiziksel öneme sahip yerlerden her birine verilen addır. Genel Kurul tarafından seçilen 21 UNESCO üyesi ülkenin oluşturduğu Dünya Miras Komitesi tarafından yönetilen uluslararası Dünya Mirası Programı bu listeyi güncellemektedir.
Guanajuato, Meksika'nın Guanajuato eyaletinin başkentidir. Guanajuato, 1543 yılında kurulmuş olup 1741 yılında şehir statüsü kazanmıştır. Yüzölçümü 996.74 km² olan şehrin nüfusu 2005 yılı itibarı ile 171.709'dur. Şehir 1988 yılında UNESCO Dünya Miras Listesi'ne dahil edilmiştir.
Antik Kyoto'nun Tarihî Anıtları, Japonya'nın Kyoto, Uji ve Ōtsu şehirlerinde yer alan 17 tarihi yapıyı kapsayan bir UNESCO Dünya Mirası Alanı'dır. Bu yapılardan 13'ü Budist tapınağı, üçü Şinto tapınağı ve biri kaledir.
Rani ki vav, Hindistan'ın Gucerat kentindeki Patan kasabasında karmaşık bir şekilde inşa edilmiş bir basamaklı kuyudur. Saraswati Nehri kıyısında bulunmaktadır. Rani ki vav, 11. yüzyılda kral I. Bhimdev'in anısına inşa edildi. 22 Haziran 2014'te UNESCO tarafından Dünya Mirası olarak ilan edildi. Basamaklı kuyular, Hint kıtasındaki yer altı su kaynakları ve depolama sistemlerinin ayırt edici bir formudur ve M.Ö. üçüncü bin yıldan beri inşa edilmiştir. Rani ki vav, karmaşık Maru-Gurjara mimari tarzında ters bir tapınaktır ve yedi basamaklı merdivenle inşa edilmiş ve 500'den fazla ana heykel içermektedir.
Aşağıdaki liste UNESCO tarafından Güney Amerika'da ilan edilmiş Dünya Mirası listesidir.
Yaygın olarak Bagrati Katedrali olarak bilinen Dormition Katedrali ya da Kutaisi Katedrali, Gürcistan'ın İmereti bölgesindeki Kutaisi şehrinde yer alan 11. yüzyıldan kalma bir katedraldir. Orta Çağ Gürcü mimarisinin başyapıtı olan katedral, yüzyıllar boyunca ağır bir hasar gördü; 1950'ler itibaren kademeli bir şekilde yeniden yapılandırıldı ve 2012 yılına kadar önemli koruma çalışmaları yapıldı. Kutaisi'nin merkezinde, Ukimerioni Tepesi üzerinde yer almaktadır. 1994 yılında UNESCO tarafından Dünya Mirası olarak ilan edilmiştir. 2017 yılında, katedralin bütünlüğüne ve özgünlüğüne zarar veren yeniden inşa çalışmaları nedeniyle Dünya Mirasları listesinden çıkarılmıştır.
Bahá'í World Centre binaları, İsrail'deki Bahá'í Dünya Merkezi'nin bir parçası olan binalardır. Bahâ'î Dünya Merkezi binaları, hac için kullanılan Bahá'í kutsal mekanları ile Bahá'í Faith'in uluslararası idari organlarını içerir; bunlar 20'den fazla idari ofis, hac binaları, kütüphaneler, arşivler, tarihî eserler ve tapınaklardan oluşmaktadır. Bu yapıların tamamı 30'dan fazla sayıda bahçenin veya terasın ortasında yer alır.
Tvrdošínli Tüm Azizler Kilisesi, Tvrdošín köyünde bulunan bir Roma Katolik kilisesidir. Kilise 14. yüzyılın sonları ya da 15. yüzyılda inşa edildi. 17. yüzyılda, Rönesans tarzında yeniden inşa edilmiştir.
1972 yılında imzalanan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi ile Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO), kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerler olan Dünya Mirasları kavramını tanımladı. Doğal özellikler, jeolojik ve fizyografik oluşumlar ve bilim, koruma veya doğal güzellik açısından önemli olan doğal alanlar doğal miras olarak tanımlanır. Arnavutluk'un, Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına İlişkin Sözleşmeyi 10 Temmuz 1989'da onaylamasıyla ülkedeki alanlar listeye dahil edilmiştir.
Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) Dünya Mirası, 1972'de kurulan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi'nde açıklandığı gibi
Meksiko'nun tarihî merkezi, aynı zamanda Centro veya Centro Histórico olarak da bilinir, Meksiko, Meksika'da, merkezinde Zócalo'nun yer aldığı ve en uzak genişliği Alameda Central'ın batısında olmak üzere bir dizi blok için her yöne uzanan merkez mahallesidir. Zócalo, Latin Amerika'daki en büyük meydandır. Kapasitesi yaklaşık 100.000 kişiye kadar kişiye ulaşabilir.
Esas olarak şehir merkezinde veya Cercado de Lima ve Rímac bölgelerinde bulunan Lima'nın Tarihi Merkezi, Peru'daki en önemli turistik yerler arasındadır.
Kumbhalgarh batı Hindistan'daki Racastan eyaletinin Udaipur şehri yakınlarındaki Rajsamand bölgesinde, Aravalli Tepeleri'nin batısındaki yer alan bir Mewar kalesidir. Racastan Tepe Kaleleri Dünya Mirası Alanı'nın bir parçasıdır. 15. yüzyılda Rana Kumbha tarafından inşa edilmiştir. 19. yüzyılın sonlarına kadar yerleşim görmüş olan kale günümüzde halka açıktır. Kumbalgarh, Udaipur'un kara yolu ile 82 km kuzeybatısında yer almaktadır. Chittaurgarh Kalesi'nden sonra Mewar'daki en önemli kaleydi.
Ranthambore Kalesi, Sawai Madhopur şehri yakınlarındaki Ranthambore Ulusal Parkı içinde yer alan bir kaledir. Park, Hindistan'ın Bağımsızlığına kadar Jaipur mihracelerinin eski avlanma alanı olarak hizmet vermiştir. Kale, Racastan'ın tarihi gelişmelerinin odak noktası olmuştur. Kalenin Çahamanaları (Chauhans) tarafından yapıldığına inanılmaktadır. 13. yüzyılda Delhi Sultanlığı kaleyi ele geçirdi. Kale, çevredeki Ranthambore Ulusal Parkı'nın panoramik manzarasına karşı uzanır ve popüler bir turistik cazibe merkezidir.
Hawraman Kültürel Peyzajı veya Uramanat Kültürel Peyzajı, İran'ın 26. somut kültürel miras alanıdır. Bu el değmemiş ve dağlık peyzaj alanı, MÖ 3000'den beri bölgede yaşayan tarıma dayalı bir Kürt kabilesi olan Hawrami halkının geleneksel kültürüne tanıklık etmektedir. Miras alanı, İran'ın batı sınırı boyunca Kürdistan ve Kirmanşah eyaletlerinde, Zagros Dağları'nın merkezinde uzanmaktadır.
Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) Dünya Mirasları, 1972 yılında kurulan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi'nde tanımlandığı şekliyle kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerlerdir. Ermenistan, Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına Dair Sözleşme'yi 5 Eylül 1993'te onaylayarak, tarihî yerlerini listeye dâhil edilmeye uygun hâle getirdi.
Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) Dünya Mirasları, 1972 yılında kurulan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi'nde tanımlandığı şekliyle kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerlerdir. Çekya, Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına Dair Sözleşme'yi 26 Mart 1993'te onaylayarak, tarihî yerlerini listeye dâhil edilmeye uygun hâle getirdi.
