İçeriğe atla

Ardem Patapoutian

Artem Pataputyan
Արտեմ Փաթափութեան
Doğum2 Ekim 1967 (57 yaşında)
Beyrut, Lübnan
Etnik kökenErmeni
VatandaşlıkLübnan
Amerika Birleşik Devletleri
EğitimBeyrut Amerikan Üniversitesi
Los Angeles Kaliforniya Üniversitesi
Kaliforniya Teknoloji Enstitüsü
ÖdüllerNobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü (2021)
Kariyeri
DallarıMoleküler biyoloji, nörobiyoloji
Çalıştığı kurumlarScripps Araştırma Enstitüsü
TezFare gelişimi sırasında MyoD ailesi genlerinin rolü (1996)
Doktora
danışmanı		Barbara Wold

Artem Pataputyan (Ermenice: Արտեմ Փաթափութեան, d. 2 Ekim 1967, Beyrut), Lübnan Ermenisi asıllı Amerikalı moleküler biyolog, nörobiyolog ve bilim insanı. Pataputyan, David Julius ile birlikte "ısı ve temas reseptörlerinin keşfi" nedeniyle 2021 Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü'ne layık görüldü.

İlk yılları ve eğitimi

Artem Pataputyan Ermeni asıllı bir ailenin çocuğu olarak 2 Ekim 1967'de Lübnan'ın başkenti Beyrut'ta doğdu.[1][2] 1970'lerin ortalarında başlayan Lübnan İç Savaşı sırasında Lübnan'dan Amerika Birleşik Devletleri'nin Los Angeles şehrine göç etti. 1986'da ABD'ye taşınmadan önce Beyrut Amerikan Üniversitesi'ne girdi ve bir yıl boyunca eğitim aldı.[3] 1990 yılında Los Angeles Kaliforniya Üniversitesi'nden hücre ve gelişim biyolojisi alanında lisans derecesi aldı. 1996'da Kaliforniya Teknoloji Enstitüsü'nde biyoloji ana dalında doktorasını aldı.[4]

Kariyeri

Doktora sonrası araştırma görevlisi olarak, San Francisco Kaliforniya Üniversitesi'nde Louis F. Reichardt ile çalıştı. 2000 yılında Scripps Araştırma Enstitüsü'nde yardımcı doçent oldu.[4] 2000 ve 2014 yılları arasında Novartis Araştırma Vakfı'nda araştırma görevlisi pozisyonunda bulundu. Pataputyan, 2014'ten beri Howard Hughes Tıp Enstitüsü'nde (HHMI) araştırmacı olarak çalışmaktadır.

Duyusal transdüksiyon konusunda uzmanlaşmış bir moleküler biyolog olan Pataputyan'ın katkıları arasında sıcaklık, mekanik kuvvetler ve artan hücre hacmi ile aktive edilen yeni iyon kanalları ve reseptörlerinin tanımlanması yer alır.[3] Pataputyan ve meslektaşları, bu iyon kanallarının sıcaklık duyusunda, dokunma duyusunda, propriyosepsiyonda, ağrı duyusunda ve damar tonusunun düzenlenmesinde olağanüstü bir rol oynadığını keşfettiler. Daha yeni çalışmalar ile, mekanik duyarlı iyon kanallarını (mekanotransdüksiyon) tanımlamak ve karakterize etmek için fonksiyonel genomik teknikler kullanıldı.[5][6]

2016'dan beri Amerikan Bilim İlerleme Derneği, 2017'den beri Ulusal Bilimler Akademisi[7] ve 2020 yılından itibaren ise Amerikan Sanat ve Bilim Akademisi üyesi[4][8] olan Pataputyan'ın Mayıs 2020 itibarıyla h-endeksi Google Scholar'a göre 74 ve Scopus'a göre ise 70'tir.[9][10]

Ödülleri

2020'de; astrofizik, nanoteknoloji ve nöroloji alanlarında olağanüstü keşifler yapan bilim insanlarına her iki yılda bir verilen Kavli Ödülü'nü kazandı. Ödüle gerekçe olarak, Pataputyan'ın insan vücudu üzerindeki baskının etkileri ile kalp ve diğer organ hücrelerinin işlevleri üzerindeki temas duyuları üzerine yaptığı araştırmalar için verildiği açıklandı.[11] Artem Pataputyan ve Amerikalı fizyolojist David Julius, Nobel Komitesi tarafından 2021 Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü'ne layık görüldü ve 1,15 milyon dolar para ödülünün sahibi oldu.[12] Komite tarafından yapılan basın açıklamasında, iki bilim insanının somatosensoriyel sistem konusundaki çalışmaları dolayısıyla bu ödülü kazandığı duyuruldu. Julius ve Pataputyan'ın "doğanın en büyük gizemini" çözdükleri kaydedilerek, ikilinin PIEZ01 ve PIEZ 02 isimli dokunma reseptörleri ile TRPV1 isimli sıcaklık reseptörlerini keşfettiği belirtildi.[13][14] Pataputyan aynı zamanda Nobel Ödülü kazanan ilk Ermeni kökenli bilim insanı oldu.[15][16]

Kaynakça

  1. ^ @ardemp (2 Ekim 2017). "50 years old now! @CastellanosJazz @jwNewMusic & Marshall Hawkins blew the minds of scientists et al" (X gönderisi) – X vasıtasıyla. 
  2. ^ "Nobel'in bu yılki sahipleri David Julius ve Ardem Patapoutian". Agos. 4 Ekim 2021. 6 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2021. 
  3. ^ a b "Curriculum Vitae of Ardem Patapoutian" (PDF). Stanford Üniversitesi. 4 Ekim 2021 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2021. 
  4. ^ a b c "Scripps Research neurobiologist Ardem Patapoutian elected to American Academy of Arts and Sciences" (İngilizce). La Jolla: Scripps Araştırma Enstitüsü. 30 Nisan 2020. 10 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2021. 
  5. ^ Syeda, Ruhma; Xu, Jie; Dubin, Adrienne E; Coste, Bertrand; Mathur, Jayanti; Huynh, Truc; Matzen, Jason; Lao, Jianmin; Tully, David C; Engels, Ingo H; Petrassi, H Michael; Schumacher, Andrew M; Montal, Mauricio; Bandell, Michael; Patapoutian, Ardem (22 Mayıs 2015). "Chemical activation of the mechanotransduction channel Piezo1". eLife (İngilizce). Cilt 4. Sciences Publications. doi:10.7554/eLife.07369.008. ISSN 2050-084X. PMC 4456433 $2. PMID 26001275. 11 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2021. 
  6. ^ Swetha E. Murthy, Adrienne E. Dubin & Ardem Patapoutian (4 Ekim 2017). "Piezos thrive under pressure: mechanically activated ion channels in health and disease". Nature (İngilizce). Springer Science and Business Media LLC. ss. 771-783. doi:10.1038/nrm.2017.92. ISSN 1471-0072. PMID 28974772. 6 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2021. 
  7. ^ "Member search: Ardem Patapoutian". Ulusal Bilimler Akademisi. 25 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2021. 
  8. ^ "Members Elected in 2020". Amerikan Sanat ve Bilim Akademisi. 22 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2021. 
  9. ^ "Ardem Pataputyan". Google Akademik. 3 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2021. 
  10. ^ "Patapoutian, Ardem". Scopus. 15 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2021. 
  11. ^ "2020 KAVLI PRIZE IN NEUROSCIENCE" (PDF) (İngilizce). Kavli Vakfı. 27 Haziran 2021 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2021. 
  12. ^ "Dünyanın en prestijli ödülleri sahiplerini buldu: Nobel Tıp Ödülü açıklandı". Sözcü. 4 Ekim 2021. 4 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2021. 
  13. ^ "The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2021". Nobel Komitesi. 4 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2021. 
  14. ^ "David Julius and Ardem Patapoutian win 2021 Nobel Prize in Medicine" (İngilizce). Deutsche Welle. 4 Ekim 2021. 4 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2021. 
  15. ^ Siranush Ghazanchyan (4 Ekim 2021). "Armenian President congratulates Ardem Patapoutian on winning the Nobel Prize in Medicine" (İngilizce). Ermenistan Devlet Radyosu. 4 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2021. 
  16. ^ "First Armenian Nobel Prize winner Ardem Patapoutian is YSMU Honorary Doctor". Erivan Devlet Tıp Üniversitesi. 14 Haziran 2022. 22 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2022. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü sahipleri listesi</span>

Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü, İsveç Karolinska Enstitüsü tarafından her yıl fizyoloji ya da tıp alanında çeşitli konularda alanlarındaki olağanüstü katkıları için bilim insanları ve doktorlara verilen ödül. Alfred Nobel'in 1895 tarihli vasiyeti üzerine; 1901 yılından itibaren bilim insanlarına alanlarında seçkin katkıları için verilmeye başlanan, kimya, fizik, edebiyat ve barış alanları ile birlikte beş Nobel Ödülü'nden birisidir. Nobel'in vasiyeti gereği ödül Nobel Vakfı tarafından yönetilir ve İsveç Karolinska Enstitüsü tarafından seçilen bir yönetici sekreter ve beş üyeden oluşan bir komite tarafından verilir. Çoğu zaman Nobel Tıp Ödülü olarak anılmasına rağmen Nobel vasiyetinde özellikle "fizyoloji veya tıp" olarak belirtmiştir. Bu sayede ödül daha geniş bir alanda verilebilmektedir. İlk Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü 1901 yılında Alman bilim insanı Emil Adolf von Behring'e verildi. Her ödül sahibine, bir madalya, bir diploma ve miktarı yıllara göre değişen para ödülleri verilir. 1901 yılında Emil Adolf von Behring 150.782 İsveç kronu ki bu 2008 yılı Aralık ayında 7.731.004 İsveç kronuna eşittir, para ödülü aldı. 2008 yılında ise Harald zur Hausen, Françoise Barré-Sinoussi ve Luc Montagnier 10.000.000 kron para ödülünü paylaştılar. Ödül, Stockholm'de Nobel'in ölüm yıldönümü olan 10 Aralık'ta bir ödül töreniyle verilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Svante Pääbo</span> İsveçli genetikçi ve bilim insanı

Svante Pääbo, İsveçli biyolog, genetikçi ve bilim insanı. Evrimsel antropoloji alanında uzmanlaşan Pääbo, paleogenetiğin kurucularından birisidir ve Neandertal genomu üzerinde yoğun bir şekilde çalışmıştır. 2022'de "soyu tükenmiş homininlerin genomları ve insan evrimi ile ilgili keşifleri" nedeniyle Nobel Tıp Ödülü'ne layık görüldü.

<span class="mw-page-title-main">Jack Szostak</span> Amerikalı biyolog

Jack Szostak Amerikalı biyolog, Harvard Tıp Fakültesi Genetik Profesörü ve Boston'daki Massachusetts Genel Hastanesi'nde araştırmacı. 2009 yılında Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülünü, Elizabeth Blackburn ve Carol W. Greider ile birlikte Telomerler tarafından kromozomların nasıl korunduğunu keşfetmeleri sebebiyle almaya hak kazanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Carol W. Greider</span>

Carolyn Widney "Carol" Greider, Amerikalı moleküler biyolog. Johns Hopkins Üniversitesi'nde profesör, Moleküler Biyoloji ve Genetik Bölümü Direktörü. Elizabeth Blackburn'ün Kaliforniya Üniversitesi'nde yüksek lisans öğrencisi iken, 1984 yılında telomeraz enzimini keşfetti. Greider, kromozom uçlarındaki telomer yapısı ile ilgili araştırmalara öncülük etmiştir. Elizabeth Blackburn ve Jack W. Szostak ile birlikte telomer yapısının telomeraz enzimi ile ilerleyici kısalmalardan nasıl korunduğunu keşfetmesi sebebiyle 2009 Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü'nü kazandı.

<span class="mw-page-title-main">Mario Capecchi</span> Nobel Ödüllü moleküler genetikçi

Mario Renato Capecchi, İtalyan asıllı Amerikalı moleküler genetikçi ve 2007 Nobel Tıp Ödülü sahibi bilim insanı. 2007 yılında Martin Evans ve Oliver Smithies ile Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülünü paylaştı. Günümüzde Utah Üniversitesinde profesörlük yapmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">David Gross</span>

Jonathan David Gross, Yahudi kökenli Amerikalı parçacık fizikçisi ve sicim kuramcısıdır. Frank Wilczek ve David Politzer ile birlikte, asimptotik serbestlik keşiflerinden dolayı Fizik 2004 Nobel Ödülü verilmişitir. Hâlen Kaliforniya Üniversitesi, Santa Barbara Teorik Fizik Kavli Enstitüsü Teorik Fizik bölümü Frederick W. Gluck Başkanı,direktörü ve sahibidir. Ayrıca, UC Santa Barbara Fizik Bölümü'nde öğretim üyesidir.

<span class="mw-page-title-main">David Baltimore</span> Amerikalı biyolog

David Baltimore, Fizyoloji veya Tıp ödülü kategorisinde Nobel sahibi Amerikalı biyolog ve üniversite idarecisi.

<span class="mw-page-title-main">Jules A. Hoffmann</span> Fransız biyolog (d. 1941)

Jules A. Hoffmann Lüksemburg doğumlu Fransız biyologdur. StrazburgFransa'daki Ulusal Bilimsel Araştırmalar Merkezi'nin CNRS araştırma direktörü ve yönetim kurulu üyesidir. 2007 yılında, Fransız Bilimler Akademisi'nin başkanı olmuştur. Bruce Beutler ile birlikte yaptıkları "doğuştan gelen bağışıklık sisteminin aktivasyonu" ile ilgili keşifleri sayesinde 2011 yılında Hoffmann Fizyoloji veya Tıpta Nobel ödülünün dörtte birine sahip olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">David Wineland</span> Amerikalı fizikçi

David Jeffrey Wineland Nobel ödüllü NIST laboratuvarında çalışan Amerikan fizikçi. İleri düzeyde optik özellikle de lazer soğutulmuş sıkışık iyonlar ve iyonları kullanarak kuantum hesapları yapmak üzerinedir. 2012 yılında Nobel Fizik ödülünü kuantum sistemlerinin ölçümü ve kullanımı sağlayan deneysel metotlar ile kazanmıştır, Serge Haroche ile paylaşmıştır.

<span class="mw-page-title-main">David Thouless</span> İngiliz fizikçi (1934 – 2019)

David J. Thouless tam adı ile David James Thouless, Britanyalı fizikçi ve bilim insanı.

<span class="mw-page-title-main">Michael Kosterlitz</span> İngiliz fizikçi

John M. Kosterlitz tam adı ile John Michael Kosterlitz, Britanyalı fizikçi ve bilim insanı.

<span class="mw-page-title-main">Duncan Haldane</span> İngiliz fizikçi

Duncan Haldane tam adı ile Frederick Duncan Michael Haldane, İngiliz fizikçi ve bilim insanı.

<span class="mw-page-title-main">Stanley Whittingham</span>

Michael Stanley Whittingham İngiliz - Amerikalı kimyager. Binghamton Üniversitesi'nde hâlen kimya profesörlüğü ve Malzeme Araştırmaları Enstitüsü ile Malzeme Bilimi ve Mühendisliği programının yöneticiliğini yapmaktadır. Ayrıca Binghamton'daki Kimyasal Enerji Depolama Merkezi'nin de (NECCES) yöneticiliğini yapmaktadır Akira Yoshino ve John B. Goodenough ile birlikte 2019 yılında Nobel Kimya Ödülü'ne layık görüldü.

<span class="mw-page-title-main">James P. Allison</span>

James Patrick Allison, Teksas Üniversitesi MD Anderson Kanser Merkezi'nde immünoloji profesörü ve başkanı ve immünoterapi platformunun yönetici direktörü olan Amerikalı bir immünolog ve Nobel ödüllü bilim insanıdır.

<span class="mw-page-title-main">William Kaelin</span> Harvard Üniversitesi tıp profesörü; Nobel Ödülü

William G. Kaelin Jr., Amerikalı Nobel ödüllü bir hekim ve bilim insanıdır. Harvard Üniversitesi ve Dana-Farber Kanser Enstitüsü'nde tıp profesörüdür. Laboratuvarı tümör baskılayıcı proteinler üzerinde çalışmaktadır. Kaelin, 2016 yılında Albert Lasker Temel Tıbbi Araştırma Ödülü ve AACR Prenses Takamatsu Ödülü'nü aldı. Ayrıca 2019'da Peter J. Ratcliffe ve Gregg L. Semenza ile birlikte Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü'nü kazandı.

<span class="mw-page-title-main">Tasuku Honjo</span>

Tasuku Honjo Japon hekim-bilim insanı ve immünologdur. 2018 Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü'nün kazananlarından birisidir. En çok programlanmış hücre ölüm proteini 1'i (PD-1) tanımlamasıyla tanınır. Aynı zamanda IL-4 ve IL-5 sitokinlerinin ve sınıf anahtarı rekombinasyonu ve somatik hipermutasyon için gerekli olan aktivasyonla indüklenen sitidin deaminazın (AID) moleküler keşfi ile de bilinir

Michael Warren Young Amerikalı biyolog ve genetikçi. Otuz yılı aşkın süredir Drosophila melanogaster de genetik olarak kontrol edilen uyku ve uyanıklık modellerini araştırmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">David MacMillan</span> Britanyalı kimyager

David William Cross MacMillan İskoç organik kimyager ve bilim insanı. Asimetrik organokataliz alanını kavramsallaştırmasına dair çalışmaları ile tanınmaktadır. MacMillan, Alman kimyager Benjamin List ile birlikte 2021 Nobel Kimya Ödülünü kazandı. Nobel Komitesi yaptığı açıklamada "asimetrik organokataliz" olarak bilinen, molekülleri oluşturmak için geliştirdikleri yeni yönteme dair çalışmaları nedeniyle ödüle layık görüldüklerini açıkladı.

<span class="mw-page-title-main">Benjamin List</span> Alman kimyager

Benjamin List Alman organik kimyager ve bilim insanı. Köln Üniversitesi'nde profesör olarak ders veren List, İskoç kimyager David MacMillan ile birlikte 2021 Nobel Kimya Ödülünü kazandı. Nobel Komitesi yaptığı açıklamada "asimetrik organokataliz" olarak bilinen, molekülleri oluşturmak için geliştirdikleri yeni yönteme dair çalışmaları nedeniyle ikilinin ödüle layık görüldüklerini açıkladı.

<span class="mw-page-title-main">David Julius</span> Amerikalı bilim insanı

David Julius, Amerikalı fizyolog ve bilim insanı. Kapsaisin, mentol ve sıcaklığı saptayan TRPV1 ve TRPM8 reseptörlerinin karakterizasyonu dahil, ağrı hissi ve ısının moleküler mekanizmaları üzerindeki çalışmalarıyla tanınmaktadır. San Francisco'daki Kaliforniya Üniversitesi'nde profesör olarak ders veren Julius, Artem Pataputyan ile birlikte "ısı ve temas reseptörlerinin keşfi" nedeniyle 2021 Nobel Tıp Ödülü'ne layık görüldü.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.