Jura veya Jura dönemi, Mezozoyik Zaman'ın Triyas'tan sonra gelen, yani ikinci dönemidir. 200 milyon yıl öncesi ve 145 milyon yıl öncesi arasındadır. Jura, adını o döneme ait kireçtaşı tabakalarının ilk belirlendiği Avrupa Alplerindeki Jura Dağları'ndan almıştır. Jura döneminin başlangıcında, süper kıta Pangea iki kara kütlesine bölünmeye başlamıştı: kuzeyde Lavrasya ve güneyde Gondvana. Bu, daha fazla kıyı şeridi yarattı ve karasal iklimi kurudan nemliye kaydırdı; Triyas'ın kurak çöllerinin çoğunun yerini yemyeşil yağmur ormanları aldı.
Boz ayı, Ursus cinsine bağlı Avrasya'nın kuzeyinin büyük bir kısmında ve Kuzey Amerika'da yaşayan bir ayı türüdür. Carnivora takımının karada yaşayan en büyük üyelerinden biridir ve boyut açısından tek rakibi ortalama boyutları kısmen daha büyük olan kutup ayısıdır..
Gözlüklü ayı, And ayısı olarak da bilinir, Güney Amerika'nın And Dağlarında yaşayan bir ayı türü. Adını, gözlerini çevreleyen beyaz halkalardan almıştır. Arctodus ile birlikte Tremarctinae alt familyasında sınıflandırılır.
Puma, Dağ aslanı veya kugar, Kuzey ve Güney Amerika'da yaşayan; kedigiller (Felidae) familyasından yırtıcı bir hayvan türüdür. Bu büyük ve yalnız dolaşan kedi kuzeyde Kanada'nın Yukon bölgesinden güneyde And Dağları'nın güneyine kadar oldukça geniş bir alanda yaşar. Bulunduğu çevreye uyum sağlayabilen puma, Amerika kıtasındaki belli başlı her habitatta yer alır. Aşırı avlanma ve doğal yaşam alanlarındaki insan yerleşmeleri sonucu tarihi olarak bulundukları bölgelerde sayıları azalmıştır. Bazı alanlarda son zamanlarda yapılan koruma çalışmaları ile popülasyonlarının arttığına rastlanmıştır.
Tyrannosaurus, Kretase'nin sonlarında yaşamış, büyük bir etobur teropod dinozordur. Tyrannosaurus, diğer tyrannosauridlerden çok daha geniş bir dağılıma sahipti ve bulunduğu yaşam alanındaki etçillerin en büyüğüydü.
Brooklyn, New York'un beş bölgesinden biridir. 2020 itibarıyla tahminî 2.648.403 nüfusuyla şehrin en kalabalık bölgesidir. Adını Hollanda'daki Breukelen köyünden alan Brooklyn, batıda Long Island'ın en doğusunda yer alan Queens ilçesi ile komşudur. Brooklyn, Manhattan ilçesine East River'daki birçok köprü ve tünel ile, Staten Island'a ise Verrazzano-Narrows Köprüsü ile bağlanır. 1896'dan beri Brooklyn ile Kings County eş anlamlı olarak kullanılmaktadır. Brooklyn ABD'deki en kalabalık ilçe ve nüfus yoğunluğu en yüksek ikinci ilçedir.
Zürafa (Giraffa), soyu tükenmemiş canlılar arasında karada yaşayan en uzun ve gevişgetirenler arasında da en büyük; Afrika’da yaşayan çift toynaklı memelidir. Bilimsel tür adı deveye benzer şekline ve leoparda benzeyen beneklerine ithafen verilmiştir. Ana ayırt edici özellikleri oldukça uzun boynu ve bacakları, tüylü deriyle kaplı boynuzları ve beyaz-krem bir ten üstünde siyah ve kahverengi arasında değişen benekleridir. En yakın yaşayan akrabası okapi ile birlikte zürafagiller (Giraffidae) familyasında sınıflandırılır ve derileri ile beneklerinin renk ve şekillerinden ayırt edilen dokuz alt türü vardır.
Kuvaterner, jeolojide yaklaşık son 2,588 ± 0,005 milyon yıllık dönemi kapsayan, Uluslararası Stratigrafi Komisyonunun (ICS) kabul ettiği jeolojik zaman cetveline göre tanımlanmış, Senozoik Zaman'ın sonuncu bölümüdür. Neojen'in sonundan günümüze kadar devam eder. Gayriresmî "Geç Kuvaterner" kavramı, son 0,5–1,0 milyon seneyi kapsar.
Çift toynaklılar, memelilerin eteneliler (Placentalia) infra sınıfına ait bir takım. Takım, su aygırları, domuzlar, pekariler, geyikler, koyun ve keçiler gibi karasal canlıların yanında balinaları da içerir. Yaklaşık 270 adet karada yaşayan çift toynaklı türü mevcuttur. Bunlardan özellikle boynuzlugiller familyasına ait türler, insanlar için ticari açıdan çok önemlidir. Çift toynaklılar, günümüzün en başarılı otçul kara canlılarındanlardır.
Amerika aslanı,, kedigiller familyasından, Pleistosen ila Holosen dönemleri arasında yaşamış bir soyu tükenmiş aslan alt türüdür. 1853'te Amerikalı doğa bilimci Joseph Leidy Missisippi'de eksik bir alt çene ve dişler bulmuş ve bu numuneler ışığında Felis atrox olarak bu dev kediyi tanımlamıştı. Büyük kedilerin Felis cinsi yerine Panthera cinsine alınması sonucu sınıflandırılma durumu değişmiş olan bu fosil canlı Avrasya mağara aslanı ile akrabadır ve günümüzün Afrika aslanından yaklaşık %20 daha büyüktür.
Baykuşgiller (Strigidae), tüm baykuşların sınıflandığı Strigiformes takımını oluşturan familyalardan biridir ve tipik baykuş türlerini içerir.
Struthionidae, içinde yaşayan deve kuşları ile soyu tükenmiş akrabaları gibi uçamayan kuşları içeren familyadır. Kendine özgü Struthioniformes takımında yer alır. Soyu tükenmemiş bir cinsinin iki türü bulunmaktadır. Yaşayan türleri Afrika kıtasında yaşamaktadır.
Atlas ayısı veya Afrika ayısı Kuzey Afrika'da yaşamış, günümüzde soyu tükenmiş olan boz ayı türü. Bu tür ilk olarak, İspanya'dan Afrika'ya giden Romalılar tarafından keşfedilmiştir.
Kaliforniya boz ayısı Günümüzde soyu tükenmiş olan bir boz ayı türü. Ayrıca Kuzey Amerika boz ayısının bir popülasyonudur. Adı "Grizzly", "grizzled" veya "korkutucu ilham verici" anlamına gelmektedir. Doğa tarihçisi George Ord, Kaliforniya boz ayısını resmi olarak 1815'te - kürkleri için değil, karakteri için - Ursus horribilis olarak sınıflandırdı. Genetik olarak, Kuzey Amerika boz ayıları ile yakından ilişkilidir; boyutları ve renkleri bakımından Kaliforniya boz ayısı, Alaska'nın güney sahilindeki Kodiak ayısına çok benziyordu. Ayrıca bu ayı türü Kaliforniya Bayrağı'na sembol olmuştur.
Arini oymağı neotropikal papağanların altıda macaw ve parakelerin monofilik kladıdır. Renkli tüyleri ve uzun, konik kuyrukları ayırt edici özellikleridir. Meksika, Orta ve Güney Amerika'da görülürler. Eskiden Karayip Adaları ve Kuzey Amerika'da da görülürdü. Bir cinsinin ve birden fazla türün nesli tükenmiştir; bir başka cinsin nesli doğada tükenmiştir. İki cinsin varlığı sadece fosil kalıntılarıyla kanıtlanmıştır. Karayipler bölgesi yerlisi yaklaşık on tane türün neslinin tükendiği varsayılmaktadır ancak bu türlerin varlığı ile ilgili bir kanıt bulunmamaktadır. Arini oymağındaki kuşlar dünyada en nadir görülen kuşlar arasındadır. Örneğin Spix macaw'ın nesli doğada tükenmiştir ve kafeste yaşayanların sayısı 100'den azdır. Ayrıca en dünyanın uzun tüylü papağanı Anodorhynchus hyacinthinus bu oymaktandır.
Kuzey Adası dev moası ya da Dinornis novaezealandiae, soyu tükenmiş Dinornis cinsinin iki türünden biridir. Koşucu kuşlar alt sınıfı içindeki bu tür uçamaz ancak atalarının adaya uçarak geldiğine inanılmaktadır. İnsanların adaya gelişinden kısa süre sonra av baskısı nedeniyle soyları tükenmiştir. Yeni Zelanda'nın Kuzey adasındaki alçak düzlüklerde, ormanlarda, otlaklarda ve çalılarda yaşamıştır. Yakın akrabası Güney Adası dev moası ile aynı cinsin üyesidir.
Cimolestes, böcekleri ve diğer küçük hayvanları yemeye uyarlanmış tam bir diş tamamlayıcısı olan erken eutherian memeli cinsi. Paleontologlar, kısmen, oldukça farklı hayvanların cinse atanması nedeniyle, diğer memelilerle olan ilişkisi konusunda anlaşamadılar, bu da Cimolestes'i yakından ilişkili olanlardan ziyade benzer özelliklere sahip hayvanların bir sınıf taksonu haline getirdi. Fosilleri, Kuzey Amerika, Güney Amerika, Avrupa ve Afrika'da bulunmuştur. Cimolestes ilk olarak Kuzey Amerika'nın Geç Kretase döneminde ortaya çıktı. Bazı paleontologlara göre, Cimolestes'in soyu Paleosen'in başlangıcında tükendi, diğerleri ise cinsin soyunun Eosen'den önce tükendiğini bildiriyor.
Phorusrhacos, Miyosen döneminde Arjantin'de yaşamış, uçamayan dev terör kuşlarının soyu tükenmiş bir cinsidir. Phorusrhacos, var olduğu sırada Güney Amerika'daki baskın kara yırtıcılarından biriydi. Ormanlık ve otlaklarda yaşadığı düşünülmektedir.
Boynuzlu sincaplar, soyu tükenmiş kemirici familyası Mylagaulidae'nin bir üyesi olan Ceratogaulus cinsinden soyu tükenmiş kemiricilerdir. Ceratogaulus, bilinen tek boynuzlu kemirici cinsidir ve en küçük boynuzlu memelidir. Ceratogaulus, geç Miyosen'den erken Pliyosen dönemlerine kadar yaşadı.
Otus, Strigidae familyasında sınıflandırılan bir kuş cinsidir. Eski Dünyada yaşayan baykuşlardan oluşur. Otus 59 türü ile en büyük baykuş cinsidir. Genellikle kahverenginin farklı tonlarında tüylere sahip olan bu cins içindeki baykuşlar bu sayede ağaçların gövdelerine karşı kamufle olabilmektedir. Bazı türleri polimorfiktir; gri-kahverengimsi ya da kızıl-kahverengimsi fenotipleri vardır. Küçük ve çeviktirler. Dişiler genellikle erkeklerden daha büyüktür.
