İçeriğe atla

Arap Yarımadası'ndaki Yahudi kabileler

        

Arap Yarımadası'ndaki Yahudi kabileler, İslam'dan önce Arap Yarımadası'nda yaşamını sürdürmüş Mizrahi Yahudi gruplarıydı. Bu kabilelerin atalarının İbrani olup olmadığı yüzde yüz belli değildir. Yahudi geleneğinde Rehabitler gibi göçebe kavimlerin antik zamanlarda Yahudiliğe geçtiğinden bahsedilir.

Kabileler

Kesin olarak Yahudi olduğu bilinen Arap kabilelerinin bazıları şunlardır:

  • Beni Evs[1][2] Hasanit hakimiyeti altındaki Suriye'den kaçtılar; Muhammed'in onları Medine'den kovması sonucu tekrar Suriye'ye döndüler.
  • Beni Haris[1][2]
  • Beni Cuşem[1][2]
  • Beni Neccar[1][2]
  • Beni Kaynuka[1][2]
  • Beni Saide[1][2]
  • Beni Şuteybe[1][2]
  • Beni Kinene[1][2]
  • Beni Hasan'dan sürülen Beni Salebe'nin Cefne Klanı - Her ne kadar iki kabile Yahudi kabilesi değildiyse de aralarında Yahudi üyeler bulunmaktaydı. Cefne Klanı is sırf Yahudiydi.[1][2][3]
  • Beni Zaure[4]
  • Beni Züreyk[1][2] - İslami folklore göre Labid ben Asam Yahudi bir cindi, yaptığı büyü sonucunda Muhammed'in eşleriyle ilişkiye girmesini ve dolayısıyla erkek çocuk sahibi olmasını engelledi.[5] Gerçekte ise Muhammed'in oğulları olmuştur fakat genç yaşta öldüler.
  • Beni Kudaye - Saduki Yahudiliği seçen bir Himyar kabilesi.[6]
  • Beni Kurayza — Medine Yasrib'de yaşayan al-Kāhinān'ın alt koludur. "Ana aile" Hasanit hakimiyeti altındaki Suriye'den Medine'ye kaçtı, Muhammed tarafından Suriye'ye geri gönderildiler.
  • Beni Nadir — Medine Yasrib'de al-Kāhinān'ın bir alt kolu.
  • Beni Avf

Göç tarihi

Modern dönem araştırmacılar Yahudileşmiş Arap Kabileleri ile ilgili birçok mozaik bilgiyi bir araya getirdi fakat bu Yahudilerin Saduki mi, Beytusi mi, Naziri mi yoksa başka bir sekt mi olduğu hakkında çok az delil vardır. Yahudiler, Arap Yarımadasını göçler sonunda ev edinmiştir. Göçler beş farklı dönemde gerçekleşmiştir:

  • İsrail'in M.Ö. 587'de Babil işgalinden sonra,
  • Romalıların 70'te Yehuda'yı işgal etmesi ve Titus'un Kudüs'ü yıkmasından sonra kovulanlar (Sadukiler, Esseniler, Zadokiler, Beytusiler) kendilerine çöllerde ev kurdular,
  • 135'te Bar Kohba İsyanı'ndan sonra sağ kalanlar Roma boyunduruğu altında yaşamaktansa dini özgürlük olan Arap çöllerine taşındılar,
  • İslami edebiyatta kendilerinden Beni Aus ve Beni Hazrac olarak bahsedilen kabileler 300'de Hasanid Suriyesinden kaçtıktan sonra,
  • 380'de Himyar Krallığı'nın yükselişini fırsat bilip Yehuda'dan çıkıp Arap Yarımadası'nın güneyine yerleştikten sonra.

Araplaşmış Yahudiler

Sana Yahudilerinin efsanesine göre ataları Yemen'e Birinci Tapınak yıkılmadan 42 yıl önce yerleşmiştir. Peygamber Yeremya'ya göre aralarında Kohen ve Levilerin bulunduğu 75,000 Yahudi Yemene gitmiştir.[7] Güney Yemen'deki Beni Habbani efsanesine göre ataları bölgeye İkinci Tapınak yıkılmadan önce gelmiştir. İddialara göre bu Yehudalılar, bölgeye Roma'ya yardım etmek için Kral Hirodes tarafından gönderilen tugayın parçasıydı.[8] Dönemin uzmanlarınca Sadukiler, Beytusiler, Naziriler ve Esseniler, Yavne'de kalmayan dindaşları Ferisiler gibi Arap Yarımadası'na ve Batı İran'a yayılmışlardır.

Sürgündeki Saduki Himyar kraliyet ailesi, özellikle asırlar boyunca Kuzey-Doğu Afrika ticaret ve piyasasını elinde bulunduran Nebat bedevilerinden yüklüce gelir ve kaynak emrettiler.

5.yy'ın bitiminde Beni Aus ve Beni Hazrac Yasrib'in ağaları konumuna geldiler. Bu olaylar gerçekleşirken Yasrib'i soylular ziyaret etti. 470'te Pers Kralı Firuz psikoposluğu ortadan kaldırmaya çalıştı. III.Mar-Zutra'nın oğlu Rahip V. Huna, kızını ve etrafındakileri Yasrib'e güvenliğe gönderdi.

Yahudileşmiş Araplar

400'lerde, Saduki Yahudiliğine geçen Himyar Kralı tubba Abu Karib Asad Kamil (385-420)[9] topraklarını genişletmek için Orta Arabistan'a askeri seferler düzenledi.[10] Orduları kuzeye gidip bir asırdır Yemen'i ellerine geçirmeye çalışan Aksumlarla savaşa girdi. Yeni Yahudiliğe geçen kral Arabistan'daki Yahudileri toplayıp pagan müttefikleriyle birlikte Aksumları bölgeden sürdü. Saduki Himyar Krallarıyla politeist Arap kabileleri arasındaki ilişkiler, Kral Kusay bin Kilab, çürümeye yüz tutmuş Kabe'nin onarılmasına ve etrafına Arab al-Kahinan (Kohenler)'ın ev yapmasına izin verince gelişti.[11] Kusay bin Kilab, Yahudi karısı olan Şeybe bin Haşim'in büyük-büyük-büyükbabasıydı. Bin Haşim, Muhammed'in soyundan gelen beşinci kişiydi ve Mekke onun kontrolündeydi. Kusay bin Kilab ayrıca Sahabelerin ve Beni Kureyş'in atasıdır. Kusay, Beni Huzaa kabilesinden Kabe'nin yeddiemini Hillel'den takvimi hesaplaması için yetki verdi. Kusay, Hillel'in kızıyla evlenip Hillel'e Kabe'nin hakkını verdi. Arap geleneğine göre Hillel Beni Curhum'un bir üyesiydi. Beni Curhum, Himyarların da atası olan Beni Kahtani'nin bir alt koluydu.

455 civarında Hasmoneanlardan olan son Himyar Kralı doğdu. Ona Zülüflü Saduki Kral deniyordu. Zurah Yusuf Bin Tuban Asad Abu Kaleb Du Nuvas 510'da öldü. Yahudiliğe olan aşkı ona kendi sonunu getirtti. Bizans imparatorlarının Yahudilere zulüm yaptığını duyunca buna tepki olarak Himyar üzerinden geçen Bizanslı tüccarları kuyulara atıp yaktı; bu sebeple Yanan kuyuların Kralı olarak da bilinir.

Bu ölümler Yemen ile Avrupa arasındaki ticari bağların kopmasına ve Du Nuvas ile ticareti etkilenen Aidug Kralı arasında savaşa sebebiyet verdi. Du Nuvas yenildi. Du Nuvas ardından Krallığa bağlı bir Hristiyan şehri olan Necran'a savaş açtı. Şehir halkını Yahudiliğe geçmemeleri halinde ölümle tehdit etti. Din değiştirmeyi reddettikleri için liderleri Haris bin Kaleb de dahil 340 erkek öldürüldü.[12] Çoğu bilim insanı Himyar Krallığı'nın yaptıkları sonucu Yahudiliğin "dini yayma politikası olmayan" bir din olma ihtimalini varsayar.

Ayrıca bakınız

  • Muhammed ile etkileşen Arap kabileler
  • Temani
  • Mizrahi
  • Arap Yahudileri

Kaynakça

  1. ^ a b c d e f g h i j Norman A. Stillman, The Jews of Arab lands: a history and source book, p. 117
  2. ^ a b c d e f g h i j Dr. Muhammad Tahir-ul-Qadri, Constitutional Analysis of the Constitution of Madina 27 Ağustos 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (excerpt)
  3. ^ Gil, Moshe (1997) [1983]. A History of Palestine, 634–1099 (İngilizce). Ethel Broido tarafından çevrildi. Cambridge: Cambridge University Press. s. 19. ISBN 0-521-59984-9. 
  4. ^ Muhammad Farooq-i-Azam Malik (translator), Al-Qur'an, the Guidance for Mankind - English with Arabic Text (Hardcover) ISBN 0911119809
  5. ^ Ibn Kathir, Trevor Le Gassick, The Life of the Prophet Muhammad: Al-Sira Al-Nabawiyya, p. 227
  6. ^ Joseph Adler (May/June 2000), The Jewish Kingdom of Himyar (Yemen): Its Rise and Fall, Midstream, Volume XXXXVI No. 4
  7. ^ Shalom Seri and Naftali Ben-David (1991), A Journey to Yemen and Its Jews. Eeleh BeTamar publishing; p.43
  8. ^ Ken Blady (2000), Jewish Communities in Exotic Places, Jason Aronson Inc., p.32
  9. ^ Ibn Hisham, I, pp. 26-27
  10. ^ A Traditional Mu'tazilite Qur'an Commentary: The Kashshaf of Jar Allah Al-zamakhshari (D538/1144) (Texts and Studies on the Qur'an)
  11. ^ The History of al-Tabari Vol. 5, The Sasanids, the Byzantines, the Lakhmids, and Yemen, C. E. Bosworth - Translator, SUNY series in Near Eastern Studies
  12. ^ Richard Gottheil ve Isaac Broydé, Dhu Nuwas, Zur'ah Yusuf ibn Tuban As'ad abi Karib 16 Eylül 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Jewish Encyclopedia

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Kureyş Suresi</span> Kuranın 106. suresi

Kureyş Suresi, Kur'an'ın 106. suresidir. Sure 4 ayetten oluşur.

<span class="mw-page-title-main">Kureyş</span> Muhammedin de mensubu olduğu Arap kabilesi

Kureyş, rivayet kültüründe İslam peygamberi Muhammed'in mensup olduğu Arap kabilesidir.

<span class="mw-page-title-main">İslam'ın yayılışı</span> 7. ve 8. yüzyıllarda yaşanmış tarihsel süreç

İslam'ın yayılışı, İslam'ın genişlemesi, İslami fetihler ya da Arap fetihleri, 7. yüzyılda İslam peygamberi Muhammed'in Müslümanlarca Asr-ı Saâdet diye adlandırılan döneminde başladı. Muhammed, Arap Yarımadası'nda, daha sonraki Râşidîn ve Emevî hilâfetleri döneminde bir yüzyıllık hızlı genişleme gören yeni bir birleşik yönetim kurdu.

<span class="mw-page-title-main">Hâşim bin Abdümenâf</span> İslam peygamberi Muhammedin büyükbabası

Haşim bin Abdümenaf, İslâm Peygamberi Muhammed'in anne ve babasının ortak cetleri olan Mürre bin Kâ’b'ın oğlu Kusay bin Kilab'ın torunudur. Abdümenâf bin Kusay'ın oğlu, İslâm Peygamberi Muhammed bin Abdullah ile dördüncü Sünnî halifesi Ali bin Ebu Talib'in dedeleri olan Abdülmuttalib'in (Şeybe bin Haşim) babasıdır. Aynı zamanda Hâşimîler sülalesinin de isim babası olarak tanınır.

Tarihte Yahudilik ile İslam arasındaki etkileşimin tarihi, İslamın Arap Yarımadası'nda doğup buradan yayılmaya başladığı 7. yüzyıla kadar uzanır. Gerek Yahudiliğin gerekse İslamın kökenleri Ortadoğu'da, İbrahim'e dayandığından, her ikisi de İbrahimi olarak kabul edilir. Yahudilik ile İslam'ın paylaştığı birçok ortak yön bulunmaktadır: temel dini görünümü, yapısı, hukuk felsefesi ve uygulaması ile İslam ile Yahudilik birbirine benzer. Gerek bu benzerliklerden ötürü, gerekse Müslüman kültürü ve felsefesinin İslam dünyası içinde yaşayan Yahudi cemaatleri üzerindeki etkisi yoluyla, geride kalan 1.400 yıl boyunca bu iki din arasında kesintisiz ve hatrı sayılır bir fiziki, teolojik ve siyasi örtüşme ortaya çıkmıştır.

Muhammed'in Medine ve çevresinde yaşayan Yahudi kabileleriyle irtibata geçtiği birçok yazılı kaynakta anlatılmaktadır. Bu kaynaklarda Muhammed Yahudiler için Ehl-i Kitap diye hitap ederken Müslümanlarla Yahudilerin arasında bir ittifak kurulamadığından bahsedilir.

<span class="mw-page-title-main">Suudi Arabistan'daki Yahudilerin tarihi</span>

Suudi Arabistan'daki Yahudilerin tarihi antik çağlardan bu yana bugün Suudi Arabistan'da bulunan topraklar üzerindeki Yahudi tarihi anlamına gelmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Arap dünyasındaki Yahudilerin tarihi</span>

Arap Yahudileri Arap dünyasında doğan Yahudileri veya onların torunlarını ifade eder. Salim Tamari'ye göre, dünyanın birçok yerinde "Arap Yahudisi" terimi bir oksimorondur.

Beni Neccar, Muhammed zamanında Arap kabilelerden biriydi.

<span class="mw-page-title-main">Muhammed</span> İslamın kurucu peygamberi (570–632)

Muhammed, dünyanın en kalabalık ikinci dini olan İslam'ın kurucusu ve merkezî figürü olan dinî, askerî ve siyasi Arap liderdir. Arap Yarımadası'nın tamamını ele geçirerek Müslüman hâkimiyetini tek bir yönetim altında birleştirmiş ve böylece İslam'ın kutsal kitabı Kur'an'ın yanı sıra, öğretileri ile uygulamalarını güvence altına alarak İslami dinî inancın temelini oluşturmuştur. Müslümanlar tarafından Âdem, İbrahim, Musa, İsa ve diğer peygamberlerin daha sonradan tahrif edilmiş tek tanrılı dinlerini onaran ve tamamlayan kişi ve Allah'ın insanlara gönderdiği son peygamber olduğuna inanılır.

<span class="mw-page-title-main">Kusay bin Kilab</span> Muhammedin 4. kuşak dedesi

Kusay bin Kilab (400-480), İslam peygamberi Muhammed'in 4. kuşak dedesidir. Kureyş kabilesini Kabe çevresine yerleştirerek, Arap Yarımadası'ndaki ilk meclisi kurmuştur. Babası Kilâb bin Mürre'dir.

<span class="mw-page-title-main">Ebrehe</span> Yemen kralı

Abraha (Abreha olarak da yazılır, aynı zamanda Araplarda Ebrahah el-Aşram olarak da bilinir, bir Aksum generalidir ve sonradan Aksum Krallığı'nın Güney Arabistan genel valisi olarak hüküm sürer; büyük ölçüde Aksumi desteğine dayanması ve krallığını Aksum adetleri ve dini ile yönetmesine rağmen, kendisini Himyar'ın Kralı ilan eder. Abraha, MS 531 den MS 555 'e kadar günümüz Arabistan ve Yemen'inin çoğunu yönetir.

Abdümenâf bin Kusay İslâm Peygamberi Muhammed'in dedesi Abdûlmuttâlib'in dedesi, Haşimoğulları'na adını veren meşhur Haşim bin Abdimenaf ile Benî Abd-i Şemsoğulları'na adını veren ağabeyi Abdişems bin Abdimenaf'ın babalarıdır.

Kilâb bin Mürre ya da Mekkeli Ebû Zehra Hâkim Kilâb Mûrrah ibn-i Kâ’b ibn-i Lu'ay ibn-i Gâlib ibn-i Fihr ibn-i Mâlik'in "Hind bint-i Sureyr ibn-i Selebeh ibn-i Haris ibn-i Fihr ibn-i Mâlik" adındaki ilk hânımından olan büyük oğlu idi.

<span class="mw-page-title-main">Muhammed'in Mekke dönemi</span> İslam peygamberi Muhammedin Mekke hayatı

İslam peygamberi Muhammed, 622 yılındaki hicrete kadar yaşamının ilk 52 yılında (570-622) Mekke'de yaşadı. Hayatının bu döneminde çobanlık ve yoğun olarak da ticaretle uğraştı. Peygamberlik ilanıyla peygamberlik görevi, Hatice bint Hüveylid ile evlenmesi ve Hatice'nin ölümünden sonra Sevde bint Zem'a ile evlenmesi bu dönemde gerçekleşmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Suudi Arabistan tarihi</span>

Suudi Arabistan tarihi, Arabistan coğrafyası ve Suudi ailesinin tarihidir. Arabistan antik dönemlerden beri Arap kabilleleri varlık göstermiştir. Dinler tarihi açısındanda önemli bir yere sahiptir. İslami hanedanlıkların birçoğu Arabistan coğrafyasında varlık göstermiştir.

Teymoğulları veya Beni Teym Kureyş kabilesinin alt kollarından olan bir aşirettir.

Kays Aylân, genellikle sadece Kays olarak anılan, Mudar grubundan ayrılan bir Arap kabile konfederasyonudur. Kabile, İslam öncesi dönemde bir birim olarak işlev görmüş görünmemektedir. Bununla birlikte, Emevi döneminin başlarında (661-750), onu oluşturan aşiretler halifeliğin ana kabile-siyasi hiziplerinden birinde konsolide oldular.

<span class="mw-page-title-main">Kulleys Kilisesi</span>

Kulleys Kilisesi veya Kalîs Kilisesi, Yemen'in San'a şehrinde 527 ile 560'ların sonları arasında Yemen kralı Ebrehe tarafından inşa edilmiş bir Miafizit Hristiyan kilisesiydi. Kilisenin gösterişli süslemeleri, kiliseyi Mekke'deki Kâbe ile rekabete sokarak önemli bir hac yeri haline getirmişti. Ebrehe bu kiliseye benzer olarak Necran'da Beni Haris kabilesi için, Taif'te Benî Sakif kabilesi için ve Yemen'de Beni Hemdan kabilesi için de kiliseler inşa ettirmişti.

Ebu Kerib Es'ad Kâmil, kısaca Ebu Kerib, Himyer Krallığı'nın kralıydı. MS 390'dan 420'ye kadar Yemen'i yönetmiş, babası Melikikerib Yuhamin ile birlikte hükümdarlık yaptıktan sonra 400'de tek başına hükümdar olmuştur. Ebu Kerib bazı kaynaklarda Arap Yarımadası'nın Yahudiliğe geçen ilk kralı olarak gösterilir, ancak çağdaş tarihçiler bu din değiştirmeyi babasına atfetmişlerdir. Ebu Kerib ayrıca Kâbe'yi kisve ile örten ilk kişi olarak kabul edilir.