İçeriğe atla

Apsis (mimarlık)

Almanya'daki Heisterbach manastırının ayakta kalan apsisi

Apsis (Yunan dilinde "kavis", "yay" anlamında), Hristiyanlığın dini mabetleri olan kiliselerin sunak odasını kapsayan, çoğunlukla yarım daire ya da çokgen, çok nadir durumlarda dikdörtgen planlı bir yapı unsurudur. Apsisler antik döneme ait bazilikalarda yaygın olarak da mimari öğe olarak kullanılmıştır. Apsisler, yapının cephesinde dışa doğru göbekli bir yapı olabildiği gibi, bina içlerinde ya da dikdörtgen planlı duvarlarla da sarılı olabilir. Apsislerin çatısı çoğunlukla yarım kubbe biçiminde olur, ancak düz çatılı apsisler de mümkündür. Çoğunlukla kiliselerin yan neflerinden, yan şapellerinden veya apsislerinden açılan küçük apsislere ise, mimarlıkta apsidiyol denir.[1]

Tarihçe ve Biçimler

Pembe işaretli: bir kilisenin apsisi
Pembe işaretli: apsisten açılan küçük apsidiyollar

Apsisler, Yunan ve Roma mimarisinde dini ve sivil mimaride sıkça görülen bir unsurdur. Antik mimaride yapının bir bölümünü vurgulamak için duvar nişleri kullanılırdı. Nişler süs amaçlı ya da heykel veya abideleri dikmek amacıyla kullanılırdı. Roma İmparatorluğu döneminde inşa edilmiş olan bazilikalarda, çoğunlukla apsisin ucunda bir imparator heykeli bulunurdu. Bu nedenle apsisler, antik dönem mimarisindeki nişlerin devamı olarak kabul edilebilir.

Apsisi bir mimari öğe olarak devralan Hristiyan kilise mimarisi, Roma İmparatorluğu döneminde inşa edilen bazilikalardan esinlenmiştir. Milano Hoşgörü Fermanı'nın ilanından sonra (MS 313, Hristiyanlığın Romalılarca devlet dini olarak kabul edilmesi) Hristiyan mimarisi ve yapı tekniği önemli gelişmeler yaşadı. Sunak için yükseltilmiş bir alan olarak bir apsise sahip tarihteki ilk büyük bazilika, Roma'daki Laterano bazilikasıydı (yapımı 319). Birçok kilisede, ayin odasının giriş kapısı veya çan kulesinin karşısındaki doğu ucu, yarım daire planlı bir apsis olarak tasarlanmıştır. Genellikle apsis alanında sunak için yükseltilmiş bir mekan bulunur. Benzeri, niş tarzında daha küçük yapılar, Hristiyanlığa ait olmayan diğer dini yapılarda da görülür. Musevi havralarda Tevrat çoğunlukla bir nişte saklanır. Camilerdeki mihraplar gibi, bu nişler de ibadet yönünü (İslam'da kıbleyi) gösterir. Buna karşın Hristiyan mabetlerinde dini ağıtların söylendiği koro apsisleri ise, çoğunlukla doğuya bakar.

Erken kilise mimarisinden Karolenj dönemine kadar apsis doğrudan kilisenin ana nefine ya da çapraz nefine bitişik olarak tasarlandığı görülse de, daha sonraki mimari yapılarda ikisinin arasında koro yapısının bağımsız bir yapı unsuru olarak ikisinin arasında yerr aldığı görülmektedir. Romanesk ve Gotik mimaride, apsisler uzun kilise planlarında kilise yapısının odak noktasını oluştururdu. Romanesk tarzdaki apsisler çoğunlukla dışarıda belli bir şekilde görülebilmekte ve çoğu zaman çok detaylı olarak işlenmiş olmaktadır.

T planlı uzun nefli bazı kiliselerde T'nin çapraz uçlarında da apsisler görülür (örn. İtalya'daki Santissima Trinità di Saccargia kilisesi). Bizans mimarisine dayanan bu mimari özellik, İtalya'nın Sardinya adasında oldukça yaygındır. İspanya'nın Ávila şehrinde bulunan iki kilisede de üçlü apsisler vardır. Alp Dağlarında bulunan karolenj kiliselerde de üç apsisli kiliselere rastlanılır. Çift apsisler, genellikle iki azizin adına vakfedilen kiliselerdir. Bazen apsis sunak bölmesi yerine giriş portali olarak görev görür. Özellikle Almanca konuşulan bölgelerde Karolenj dönemden beri doğu ve batı yönlü apsisli çift koro bölmeli kiliseler oldukça yaygındır.

Camiye çevrilen kiliselerde apsisler

Apsisli kilise resimleri

Neşriyat

  • Reallexikon zur Deutschen Kunstgeschichte, 1. cilt, Münih 1935, s. 858-880, Leopold Giese'nin Apsis başlıklı makalesi, internet: http://rdk-web.de 23 Ekim 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., "Apsis" (Alm.).
  • Thilo Ulbert: Frühchristliche Basiliken mit Doppelapsiden auf der iberischen Halbinsel. Studien zur Architekturgeschichte und Liturgiegeschichte. Archäologische Forschungen, 5. cilt, Alman Arkeoloji Enstitüsü, Berlin, Gebr. Mann Berlin, 1978 ISBN 978-3-7861-1146-7

Kaynakça

  1. ^ http://www.mimar.cc/sozluk/apsidiyol-lu-1593.html 10 Aralık 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Erişim tarihi 10.01.2012

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Bazilika</span> Hristiyan kutsal mekanı

Bazilika, eski Roma kentlerinde forumun yanında bulunan, içinde mahkemelerin görüldüğü veya diğer resmi hizmetlerin görüldüğü büyük çatılı kamusal binalara; Erken Hristiyanlık ve Orta Çağ dönemlerinde ise yan geçitleri bulunan, galerili veya galerisiz olabilen kiliselere verilen isim.

<span class="mw-page-title-main">Tapınak</span> dinî ve manevi faaliyetlerin gerçekleştirildiği yapı

Tapınak, ibadethane ya da mabet; yüce bir varlığa tapınılan ve bazı diğer dinî ritüellerin gerçekleştirildiği kutsal yapı. Türkçe tapınak sözcüğü tapmak kökünden gelir. İbadethane sözcüğü Farsça ve mabet sözcüğü Arapça kökenlidir.

<span class="mw-page-title-main">Gül Camii</span> İstanbulun Ayakapı semtindeki Bizans İmparatorluğu döneminden kalma dinî yapı

Gül Camii veya Azize Teodosya Kilisesi, İstanbul'un Ayakapı semtindeki Bizans İmparatorluğu döneminden kalma ve fetihten sonra camiye dönüştürülmüş bir dinî yapıdır. Eski adı ve yapım tarihi hakkında kesin bilgiler olmamakla birlikte 10. ya da 11. yüzyılda yapıldığı tahmin edilmektedir.Bu kilise, Bizans tarafından inşa edilen en yüksek kilise olarak bilinir. İkonoklazm akımı sırasında Büyük Saray'ın ana girişi Halki Kapısı üzerindeki İsa ikonasının indirilmesine karşı çıktığı için öldürülen Theodosia adlı kadının kutsal emanetlerinin bu kiliseye konduğu ve bu kilisenin Aya Theodosia olduğuna inanılır.

<span class="mw-page-title-main">Kümbet Camii</span>

Kümbet Camii ya da Havariler Kilisesi, Kars'ta yer alan tarihi bir yapı. 10. yüzyılda Ermenilerin katedral kilisesi olarak inşa edilen yapı, Doğu'nun Ayasofya'sı diye nitelendirilir. Ermeni Kırımı'ndan sonra camiye çevirilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Bizans mimarisi</span> Doğu Roma mimarisine genel bakış

Bizans mimarisi, Bizans İmparatorluğu mimarisidir. İmparatorluk, Büyük Konstantin, Roma İmparatorluğu başkentini Roma'dan Byzantion'uma doğuya taşıdığı 330 yılından sonraki Roma İmparatorluğu'nun sanatsal ve kültürel varlığını adresler. Byzantion, "Yeni Roma", sonradan Konstantinopolis ismini almıştır, bugün İstanbul olarak adlandırılmaktadır. İmparatorluk, bir Milenyumdan fazla yaşamış, Avrupa'da Orta Çağ ve Rönesans mimarlığını etkin şekilde etkilemiş, 1453 yılında İstanbul'un fethinden sonra Osmanlı mimarisini etkilemiştir.

Aziz Klemens Kilisesi; Ankara'nın Altındağ ilçesinde bulunan tarihi bir kilisedir. 4. yüzyılda, Ancyra şehrinin o zamanki episkoposu olan Aziz Klemens adına inşa edilmiştir. Doğu Roma dönemi boyunca farklı yıllarda başkaca kilise, manastır ve katedral yapılarının inşa edildiği bilinse de günümüze ulaşan tek emsal olması sebebiyle Ankara'daki yegane Bizans kilisesi olarak kabul edilir. Osmanlı döneminde camiye çevrilen fakat 1916 Ankara Yangını esnasında tamamen yanması sonucu terk edilen yapıdan geriye yalnızca bir duvar ve iç cephesinde yatay kolları kazınarak silinmiş bir Latin haçının bulunduğu mermer blok kalmıştır. Kurtarılan birkaç sütun başlığı ve pencere sövesi ise Roma Hamamı Açıkhava Müzesi'nde sergilenmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Surp Hıreşdagabed Kilisesi</span> Türkiyedeki Ermeni Kilisesi

Surp Hıreşdagabed Kilisesi, Türkiye'de İstanbul iline bağlı Fatih ilçesi Ayvansaray mahallesinde bulunan Ermeni kilisesi.

Raška mimari okuluRaška stili ya da kısaca Raška okulu olarak da bilinir, 1170-1300 yılları arasında Orta Çağ Sırbistan'ında Nemanjić hanedanı döneminde ortaya çıkıp gelişen ve çoğunlukla dini mimaride kendini gösteren okuldur.

<span class="mw-page-title-main">Santa Sabina</span> Romada bazilika

Santa Sabina bazilikası, Roma'da Aventine Tepesi üzerinde bulunan tarihi bir kilisedir. Tiber Nehri'nin kuzeyi ve Circus Maximus'un doğusunda konumlanan Santa Sabina bilinen en eski Roma Bazilikasıdır. Bu haliyle orijinal kolonadlı dikdörtgen plan şemasını hala korumaktadır. Diğer birçok kiliseye kıyasen, örneğin Santa Maria Maggiore, Santa Sabina'nın geçirdiği restorasyonlar onun orijinal dekorasyonunu bozmamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Aziz Mikâil Kilisesi (Viyana)</span> Viyanada bir kilise

Aziz Mikâil Kilisesi, Viyana, Avusturya'da bulunan en eski kiliselerden ve geriye kalan az sayıdaki Romanesk yapıdan biridir. Mikâil'e adanan kilise, Innere Stadt ilçesindeki Michaelerplatz meydanında ve Hofburg İmparatorluk Sarayı'nın Aziz Mikâil Kapısı karşısında yer alır. Sekiz yüzyıllık tarihi boyunca Romanesk ve Gotik gibi çeşitli mimari tarzları barındırmıştır. 1219-1221 yılları arasında Avusturya Dükü VI. Leopold tarafından yaptırıldığı düşünülen kilisenin açılış tarihi tam olarak bilinmemekle birlikte mevcut hâlini aldığı 1792 yılı bilinen en eski tarihtir.

<span class="mw-page-title-main">Gurcaani Kvelatsminda Kilisesi</span>

Gurcaani Kvelatsminda Meryem'in ölümü Kilisesi 8. veya 9. yüzyılda, Orta Çağ Gürcü mimarisinde "geçiş dönemi" sırasında yapılmış bir Gürcü Ortodoks Kilisesidir. Gürcistan'ın en doğusundaki Kaheti bölgesinin Gurcaani köyünde konumlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Çabukauri Bazilikası</span>

Çabukauri Bazilikası Doğu Gürcistan'ın Kaheti bölgesinde yer alan, harabe durumda bir Hristiyan kilisesidir. Nekresi tarihi yerleşim bölgesinde, Nekresi manastır kompleksinin yaklaşık 1.5 kilometre kuzeybatısında konumlanmıştır. 4 veya 5. yüzyıla tarihlenen üç koridorlu, büyük Çabukauri bazilikası, Gürcistan'daki en eski Hristiyan kilise yapılarından biridir. 1998 yılında ortaya çıkarılmıştır. Bazilika, Gürcistan'ın Ulusal Öneme Sahip Taşınmaz Kültür Anıtları listesine eklenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Mozarap mimarisi</span> Romanesk dönem öncesi Hristiyan Mozaraplar tarafından geliştirilmiş mimari tarz

Mozarap mimarisi, romanesk dönem öncesi Hristiyan Mozaraplar tarafından geliştirilmiş ve inşa edilen yapıların sahip olduğu mimari tarzdır. Mozarap mimarisi kendisini bilhassa Endülüs'te ve Reconquista dahilinde yeniden fethedilen bölgelerde göstermektedir. İspanyolca literatürde bu mimari tarz için Arte de Repoblación, kavramı da kullanılmaktadır. Kurtuba Emirliği ve Endülüs Emevi Devleti dönemine ait Mozarap mimarisi örnekleri büyük çoğunlukla günümüze ulaşamamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Bana Katedrali</span>

Bana Katedrali, tarihsel Tao bölgesinde, günümüzde Erzurum ilinin Şenkaya ilçesine bağlı ve eski adı Panaki (ფანაკი) veya Banaki (ბანაკი) olan Penek köyünde yer alan Bana Manastırı'nın ana kilisesidir.

<span class="mw-page-title-main">Església de Sant Serni de Canillo</span>

Església de Sant Serni de Canillo, Andorra'nın Canillo kentinde bulunan bir kilisedir. Andorra Kültür Mirası'nda kayıtlı bir miras varlığıdır. 17-18. yüzyılda inşa edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Santa Lucía del Trampal</span> İspanyada üç nefli bir Vizigot kilisesi

Santa Lucía del Trampal, İspanya, Alcuéscar'da MS 7. yüzyılın ortalarına tarihlenen iyi durumda günümüze ulaşmış bir üç nefli bir Vizigot kilisesidir.

<span class="mw-page-title-main">Orta Çağ'da mimari</span>

Orta Çağ'da mimari, mimarlıkla ilgili dini, medeni, askeri ve sivil binaları içermektedir. Stilleri Romanesk ve Gotik mimaridir. Hayatta kalan Orta Çağ mimarisinin çoğu kiliselerde ve kalelerde görülür.

<span class="mw-page-title-main">İtalyan mimarisi</span>

İtalya, 1861 yılına kadar çeşitli küçük devletlere bölünmesi nedeniyle, döneme veya bölgeye göre basitçe sınıflandırılamayacak kadar geniş ve çeşitli bir mimari tarza sahiptir. Bu, mimari tasarımlarda oldukça çeşitli ve eklektik bir yelpaze yaratmıştır. İtalya, antik Roma döneminde su kemerleri, tapınaklar ve benzeri yapıların inşası, 14. yüzyılın sonlarından 16. yüzyıla kadar Rönesans mimari hareketinin kurulması; Neoklasik mimari gibi hareketlere ilham veren 17. yüzyılın sonları ile 20. yüzyılın başlarında başta Birleşik Krallık, Avustralya ve Amerika Birleşik Devletleri olmak üzere tüm dünyada soyluların kır evlerini inşa ettikleri tasarımları etkileyen bir inşaat tarzı olan Palladyanizm'in anavatanı olması gibi önemli mimari başarıları ile tanınır.

<span class="mw-page-title-main">Gürcistan mimarisi</span> gürcistan mimarisine genel bakış

Gürcistan mimarisi, Gürcistan'da bulunan mimari tarzları ifade eder. Ülke mimari anıtlar açısından son derece zengindir. Gürcü mimarisinin karakteristik özellikleri, anıtsallık, net kompozisyon, katı orantılar, makul derecede dekorasyon kullanımı ve hepsinden önemlisi doğa ile uyumlu etkileşimdir.

<span class="mw-page-title-main">Yason Kilisesi</span> Perşembede Yason burnundaki kilise

Yason Kilisesi, Ordu ilinin Perşembe ilçesinde, Yason Burnu'nda bulunan Rum Ortodoks kilisesidir. Meryem Ana'ya adandığı için Panagia Rum Ortodoks Kilisesi olarak da bilinir. Üzerinde yer aldığı burundan dolayı Yason Kilisesi olarak anılır. Yason adının, Altın Post'un peşinden Kolheti ülkesine giden Argonotların önderi İason'dan geldiği düşünülmektedir.