İçeriğe atla

Apollo 7

Apollo 7
Apollo 7, mürettebatlı bir Amerikan uzay aracında ilk canlı televizyon yayınını iletti.
Görev türüMürettebatlı Dünya yörünge CSM uçuşu (C)
UygulayıcıNASA[1]
COSPAR kimliği1968-089A Bunu Vikiveri'de düzenleyin
SATCAT no.3486[2]
Görev süresi10 gün, 20 saat, 9 dakika, 3 saniye
Tamamlanan yörüngeler163[3]
Uzay aracı özellikleri
Uzay aracıApollo CSM-101
ÜreticiNorth American Rockwell
Fırlatma ağırlığı16.519 kilogram (36.419 lb)[4]
İniş ağırlığı5.175 kilogram (11.409 lb)[5]
Mürettebat
Mürettebat sayısı3
Üyeler
Çağrı işaretiApollo 7
Görev başlangıcı
Fırlatma tarihi11 Ekim 1968, 15:02:45 (11 Ekim 1968, 15:02:45) UTC
RoketSaturn IB SA-205
Fırlatma yeriCape Kennedy LC-34
Görev sonu
KurtaranUSS Essex (CV-9)
İniş tarihi22 Ekim 1968, 11:11:48 (22 Ekim 1968, 11:11:48) UTC
İniş yeriKuzey Atlantik Okyanusu
27°32′K 64°04′B / 27.533°K 64.067°B / 27.533; -64.067 (Apollo 7 denize inişi)[6]
Yörünge parametreleri
Referans sistemiYer merkezli
RejimAlçak Dünya yörüngesi
Perije yüksekliği227 kilometre (123 nmi)[5]
Apoje yüksekliği301 kilometre (163 nmi)[5]
Eğiklik31,6 derece[5]
Süre89,55 dakika[5]
Devir13 Ekim 1968[7]

soldan sağa: Eisele, Schirra, Cunningham
 

Apollo 7 (11 – 22 Ekim 1968), NASA'nın Apollo programındaki ikinci mürettebatlı uçuştu. 27 Ocak 1967'de bir fırlatma provası testi sırasında üç Apollo 1 astronotunu öldüren yangından sonra insanlarla gerçekleştirilen ilk uzay uçuşu oldu. Apollo 7 mürettebatına Walter Schirra komuta etti. Komuta modülü pilotu Donn Eisele, ay modülü pilotu ise Walter Cunningham'dı (Apollo 7 bir ay modülü taşımasa da bu şekilde belirlenmişti).[8]

Mürettebat

Apollo 7 ana mürettebatı[8]
Görev Astronot Önceki uçuşlar
Görev Komutanı Walter Marty Schirra Jr.Mercury-Atlas 8, Gemini 6
Komuta Modülü Pilotu Donn Fulton Eiseleİlk ve tek görev
Ay modülü Pilotu Ronnie Walter Cunninghamİlk ve tek görev
Apollo 7 yedek mürettebatı[8]
Görev Astronot Önceki uçuşlar
Görev Komutanı Tom StaffordGemini 6A, Gemini 9A, Apollo 10, Apollo-Soyuz
Komuta Modülü Pilotu John YoungGemini 3, Gemini 10, Apollo 10, Apollo 16, STS-1, STS-9
Ay modülü Pilotu Eugene CernanGemini 9A, Apollo 10, Apollo 17

Destek personeli

  • Ronald Evans (Apollo 17 görevinde uçtu)
  • Edward Givens (Araba kazasından dolayı asla uzaya uçamadı)
  • Jack Swigert (Apollo 13 görevinde uçtu)
  • Bill Pogue (Skylab 4 görevinde uçtu)

Uçuş yöneticileri

  • Glynn Lunney, Siyah Takım
  • Gene Kranz, Beyaz Takım
  • Gerald Griffin, Altın Takım

Medyadaki yayınlar

Barbara Eden, Bob Hope, Eisele, Cunningham, Schirra ve "Görev Kontrol'ün sesi" Paul Haney,[9] The Bob Hope Show 'da.

6 Kasım 1968'de komedyen Bob Hope, Houston'daki NASA'nın İnsanlı Uzay Aracı Merkezi'nden Apollo 7 mürettebatını onurlandırmak için çeşitli televizyon programlarından birini yayınladı. Düzenli karakterleri arasında kurgusal astronotların yer aldığı popüler komedi dizisi I Dream of Jeannie 'nin yıldızı Barbara Eden, Schirra, Eisele ve Cunningham ile birlikte göründü.[10]

Schirra, Apollo 7 sırasında yakalandığı kafa soğuk algınlığını, uzayda aldığı ilacın reçetesiz satılan türü Actifed'in sözcüsü olarak televizyon reklam sözleşmesine dönüştürdü.[11]

Apollo 7 görevi, 1998 mini dizisi From the Earth to the Moon'un "We Have Cleared the Tower" bölümünde canlandırıldı. Bölümde Mark Harmon Schirra, John Mese Eisele, Fredric Lehne Cunningham ve ick Searcy Slayton'ı canlandırmıştır.[12]

Kaynakça

  1. ^ Orloff, Richard W. (Eylül 2004) [İlk yayınlanma 2000]. "Table of Contents". Apollo by the Numbers: A Statistical Reference. NASA History Division, Office of Policy and Plans. NASA History Series. Washington, D.C.: NASA. ISBN 978-0-16-050631-4. LCCN 00061677. NASA SP-2000-4029. 23 Ağustos 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2013. 
  2. ^ "Apollo 7". NASA. 28 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ekim 2020. 
  3. ^ "Apollo 7 (AS-205)". National Air and Space Museum. 3 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ekim 2020. 
  4. ^ "Apollo 7 Mission Report" (PDF). Washington, D.C.: NASA. 1 Aralık 1968. s. A-47. 17 Kasım 2004 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Aralık 2020. 
  5. ^ a b c d e Orloff, Richard W.; Harland, David M. (2006). Apollo: The Definitive Sourcebook. Springer Publishing. ISBN 978-0-387-30043-6. 
  6. ^ "Apollo 7". National Air and Space Museum. 29 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ekim 2020. 
  7. ^ McDowell, Jonathan. "SATCAT". Jonathan's Space Pages. 18 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mart 2014. 
  8. ^ a b c "Apollo 7 Crew". National Air and Space Museum. 16 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Nisan 2018. 
  9. ^ Paul Haney 26 Mart 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. hq.nasa.gov.
  10. ^ "50 years ago, accolades for Apollo 7 astronauts". NASA. 11 Aralık 2018. 22 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2020. 
  11. ^ "40th Anniversary of Mercury 7: Walter Marty Schirra Jr". NASA. 15 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2020. 
  12. ^ "From the Earth to the Moon". Verizon. 24 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2020. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Apollo 1</span> Apollo serisi uzay araçlarının ilki

Apollo 1, Amerika Birleşik Devletleri Apollo programının ilk mürettebatlı göreviydi ve ilk insanı Ay'a çıkarma taahhüdünde bulunmuştu. Apollo komuta ve servis modülünün (CSM) ilk alçak Dünya yörünge testi, 21 Şubat 1967 tarihi için planlanmıştı. Planlanan bu uçuş gerçekleşemedi. 27 Ocak'ta Cape Canaveral AFS Fırlatma Kompleksi 34'te fırlatma provası esnasında çıkan bir kabin yangını komuta modülünü imha etti (CM) ve üç mürettebat üyesinin tamamının ölümüne yol açtı. Mürettebat tarafından seçilen Apollo 1 ismi, yangından sonra NASA tarafından onurları adına resmîleştirildi.

<span class="mw-page-title-main">Apollo 11</span> Aya ilk insanlı iniş (1969)

Apollo 11, Ay yüzeyine yapılan insanlı ilk uzay uçuşudur. Amerika Birleşik Devletleri'nin bu uzay uçuşunda astronotlar Neil Armstrong ve Buzz Aldrin 20 Temmuz 1969 günü saat 20.18'de (EEZ) Ay yüzeyine iniş yapan ilk insanlar oldu. İnişten altı saat sonra 21 Temmuz günü 01.56'da (EEZ) Armstrong ay yüzeyine adım atarak bu konuda da bir ilki gerçekleştirdi. Uçuşun mürettebatının üçüncü üyesi olan Michael Collins bu sırada Ay yörüngesinde Armstrong ve Aldrin'i taşıyan modülle bir araya gelmek için beklemedeydi. Görevin üç üyesi de sekiz gün uzayda kaldıktan sonra dünyaya döndü.

<span class="mw-page-title-main">Apollo 12</span>

Apollo 12, Apollo programı kapsamındaki altıncı ve Ay'a inen ikinci mürettebatlı uçuştu. 14 Kasım 1969'da NASA tarafından Florida'daki Kennedy Uzay Merkezi'nden fırlatıldı. Komutan Charles "Pete" Conrad ve Ay modülü pilotu Alan L. Bean, bir gün yedi saatten biraz fazla Ay yüzeyi faaliyeti gerçekleştirirken, Komuta Modülü pilotu Richard F. Gordon Ay yörüngesinde kaldı.

<span class="mw-page-title-main">Apollo 15</span> Apollo Projesinin dördüncü ay yüzeyine iniş programı

Apollo 15, Amerika Birleşik Devletleri'nin Apollo programındaki dokuzuncu mürettebatlı ve Ay'a iniş yapan dördüncü görevi olmuştu. Bu görev, Ay'da daha uzun süre kalınan ve daha önceki inişlere göre bilime daha fazla odaklanan ilk J göreviydi. Apollo 15, Ay taşıtının ilk kez kullanıldığı görev oldu.

<span class="mw-page-title-main">Apollo 16</span> ABD Apollo Projesindeki onuncu mürettabatlı ve sondan bir önceki Aya iniş görevi

Apollo 16, NASA tarafından yönetilen Amerika Birleşik Devletleri Apollo programındaki onuncu mürettebatlı ve sondan bir önceki Ay inişini gerçekleştiren beşinci görevdi. Ay yüzeyinde uzun süre kalma, bilime odaklanma ve Ay taşıtının (LRV) kullanıldığı Apollo "J görevlerinin" ikincisiydi. İniş ve keşif, bazı bilim adamlarının volkanik hareketle oluşan bir alan olmasını beklediği için tercih edilmiş bir yer olan Dekart Platosu'na yapıldı, ancak durumun böyle olmadığı kanıtlandı.

<span class="mw-page-title-main">Apollo 17</span> Apollo 17 7 Aralık 1972 tarihinde Aya giden, son insanlı uçuşu yapmış olan uzay ekibi

Apollo 17, NASA Apollo programının insanların Ay'a ayak bastığı veya alçak Dünya yörüngesinin ötesine geçtiği son göreviydi. Komutan Gene Cernan ve Ay modülü pilotu Harrison Schmitt Ay'da yürürken, Komuta modülü pilotu Ronald E. Evans yörüngedeydi. Ay'a bir bilim insanı gönderme baskısı altında olan NASA'nın Joe Engle'ın yerine seçmiş olduğu Schmitt, Ay'a inen tek jeologdu. Görevin bilime verdiği yüksek önem, komuta modülünde taşınan beş fareyi içeren biyolojik bir deney de dahil olmak üzere bir dizi yeni deneyin dahil edilmesini sağladı.

<span class="mw-page-title-main">Apollo 13</span> Ay yüzeyini araştırmak üzere gönderilen ancak yaşanan sorunlardan dolayı başarısız olan ay görevi

Apollo 13, Apollo Projesi kapsamında gerçekleştirilen yedinci insanlı uzay görevi ve üçüncü insanlı Ay yolculuğu görevi. Uzay aracı 11 Nisan 1970'te yerel saatle 13:13'te ABD'nin Florida eyaletindeki Kennedy Uzay Merkezi'nden fırlatıldı. Araçtaki ekipte astronot James "Jim" Arthur Lovell, John L. Swigert ve Fred W. Haise yer alıyordu. Fırlatmadan iki gün sonra, Dünya'dan yaklaşık olarak 320.000 km uzakta Apollo uzayaracında meydana gelen bir patlama sonucu hizmet modülünün oksijen stokları yitirildi ve enerji kesintisi yaşandı. Bunun üzerine mürettebat Ay Örümceği'ni bir "cankurtaran sandalı" olarak kullandı. Patlamada komuta modülü sistemleri sağlam kalmıştı, fakat enerji sarfiyatını önlemek için Dünya atmosferine girmeden kısa bir süre önceye kadar kapalı tutuldular. Mürettebat Ay'a inemedi, üstelik düşük sıcaklığa, susuzluğa ve elektrik kısıtlamasına dayanmak zorunda kaldı, fakat atmosfere girerken arkalarındaki yüzlerce NASA çalışanının hesaplamaları sayesinde uzaya sekmekten kurtulup, uzay tarihinin en ilginç kurtarma operasyonu sayesinde Dünya'ya sağ salim dönmeyi başardı. Bu olay tarihte "başarısız başarı" olarak adlandırılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Apollo 10</span>

Apollo 10, Amerika Birleşik Devletleri Apollo programındaki dördüncü mürettebatlı ve Ay'ın yörüngesindeki ikinci insanlı uzay uçuşuydu. Bu F görevi: İlk Ay inişi için, asıl inişten kısa bir süre önce tüm bileşenleri ve prosedürleri test eden bir kıyafet denemesiydi. Astronot John Young, Ay'ın yörüngesindeki Komuta Modülünde kalırken diğer astronotlar Thomas Stafford ve Eugene Cernan, Apollo Ay Modülünü (LM) motor tahrikli alçalma için inişin başlayacağı nokta olan ay yüzeyinin 8,4 deniz mili (15,6 km) içindeki bir alçalma yörüngesine uçurdu. Apollo 10, Ay'ın yörüngesinde 31 kez döndükten sonra güvenli bir şekilde Dünya'ya döndü ve başarısı, iki ay sonra gerçekleşecek olan ilk gerçek inişi mümkün kıldı.

<span class="mw-page-title-main">Apollo 9</span>

Apollo 9, NASA'nın Apollo programındaki üçüncü mürettebatlı uzay uçuşuydu. Alçak Dünya yörüngesinde uçan, Satürn V roketi ile fırlatılan ikinci mürettebatlı Apollo göreviydi ve Ay modülü (LM) ile komuta ve hizmet modülünü (CSM) içeren tam Apollo uzay aracının ilk uçuşuydu. Bu görevde, yükselme ve alçalma için kullanılan tahrik sistemlerinin çalışma kapasitesi, mürettebatının bağımsız olarak uçabilme olasılığı ve daha sonra CSM ile bir buluşma ve kenetlenme yapılabilmesinin mümkün olduğu gösterildi. Görevin diğer hedefleri arasında, iki mekiği acil durum modunda bir araya getirmek için LM iniş motorunu açmak ve birincil yaşam destek sistemi taşınabilir sırt çantasını kullanmak vardı.

<span class="mw-page-title-main">Apollo 8</span> Ayın yörüngesinde bulunan ilk ekip

Apollo 8, alçak Dünya yörüngesinden ayrılan ve Ay'a ulaşan ilk mürettebatlı uzay uçuşuydu. Mürettebat, Ay'a inmeden etrafında on kez döndü ve ardından güvenli bir şekilde Dünya'ya geri döndü. Bu üç astronot, Ay'ın uzak tarafına ve Dünya'nın doğuşuna şahsen tanık olan ve fotoğraflayan ilk insanlardı.

<span class="mw-page-title-main">Skylab 3</span>

Skylab 3, ilk Amerikan uzay istasyonu Skylab'ın ikinci mürettebatlı göreviydi. Görev, 28 Temmuz 1973'te NASA astronotları Alan Bean, Owen Garriott ve Jack Lousma'nın Satürn IB roketindeki Apollo komuta ve hizmet modülünde fırlatılmasıyla başladı ve 59 gün 11 saat 9 dakika sürdü. Tıbbi faaliyetler, Güneş gözlemleri, Dünya kaynakları ve diğer alanlarda bilimsel deneyler gerçekleştiren Skylab 3 mürettebatı tarafından toplam 1.084,7 astronot çalışma saati kaydedildi.

<span class="mw-page-title-main">Apollo 5</span>

Apollo 5 , astronotları Ay yüzeyine taşıyacak olan Apollo Ay Modülü'nün (LM) mürettebatsız ilk uçuşuydu. Ay modülü'nü taşıyan Saturn IB roketi 22 Ocak 1968'de Cape Kennedy'den fırlatıldı. Görev başarılı oldu, fakat programlama sorunları nedeniyle başlangıçta planlanandan farklı; alternatif bir görev yürütüldü.

<span class="mw-page-title-main">Frank Borman</span> Amerikalı uzay adamı (1928 – 2023)

Frank Frederick Borman, ABD Hava Kuvvetleri (USAF) albayı, havacılık mühendisi, test pilotu, iş adamı, çiftlik sahibi ve NASA astronotuydu. Ayın etrafında uçmak için ilk görev olan Apollo 8'in komutanıydı ve mürettebat Jim Lovell ve William Anders ile birlikte, Kongre'nin Uzay Madalyası verdiği 24 insandan ilki oldu. 2019 itibarıyla, Lovell'den on bir gün daha eski, yaşayan en eski Amerikan astronotudur.

<span class="mw-page-title-main">Thomas P. Stafford</span> Amerikalı uzay adamı

Thomas Patten Stafford, Amerikalı eski bir Hava Kuvvetleri subayı, test pilotu, NASA astronotu ve Ay'a uçan 24 kişiden biridir. Ayrıca 1969'dan 1971'e kadar Astronot Ofisi Şefi olarak görev yaptı. Amerika Birleşik Devletleri Deniz Harp Okulu'ndan mezun olduktan sonra, Amerika Birleşik Devletleri Hava Kuvvetleri'nde görevlendirildi ve test pilotu olmadan önce F-86 Sabre'yi uçurdu. 1962'de astronot olmak için seçildi ve Gemini 6A ile Gemini 9A görevlerinde uçtu. 1969'da Stafford, Ay'ın yörüngesindeki ikinci mürettebatlı görev olan Apollo 10'un komutanıydı ve Ay yörüngesinde dokuz mil irtifaya inen bir Ay modülü'nü uçuran ilk kişiydi.

<span class="mw-page-title-main">Walter Cunningham</span> Amerikalı uzay adamı (1932 – 2023)

Ronnie Walter Cunningham, Amerikalı NASA astronotu. 1968'de Apollo 7 görevinde ay modülü pilotuydu. Neil Armstrong ve Elliot See'den sonra NASA'nın 3. Sivil astronotudur. Aynı zamanda bir savaş pilotu, fizikçi, girişimci ve "Bütün Amerikan çocukları" adlı kitabın da yazarıdır. 1987'de Donn F. Eisele ve 2007'de Wally Schirra'nın ölümlerinin ardından Apollo 7'nin hayatta kalan son mürettebat üyesidir.

<span class="mw-page-title-main">Donn F. Eisele</span> Amerikalı uzay adamı (1930 – 1987)

Donn Fulton Eisele, Amerika Birleşik Devletleri Hava Kuvvetleri subayı, test pilotu ve daha sonra NASA astronotuydu. 1968'de Apollo 7 görevi sırasında komuta modülü pilotuydu. 1972'de NASA ve ABD Hava Kuvvetleri'nden emekli olduktan sonra özel işe geçmeden önce Tayland Barış Gücü ülke direktörü oldu.

<span class="mw-page-title-main">Wally Schirra</span> Amerikalı uzay adamı (1923 – 2007)

Walter Marty Schirra Jr. Amerikalı bir deniz havacısı, test pilotu ve NASA astronotudur. 1959'da, Amerika Birleşik Devletleri'nin insanoğlunu uzaya göndermeye yönelik ilk çabası olan Merkür projesi için seçilen Merkür yedilisi astronottan birisi oldu. 3 Ekim 1962'de Sigma 7 lakaplı bir uzay aracıyla altı yörüngeli, dokuz saatlik Merkür-Atlas 8 görevini uçtu. Sigma 7'deki görevi sırasında Schirra, uzaya seyahat eden beşinci Amerikalı ve dokuzuncu insan oldu. İki kişilik İkizler programında, ikizler 6A uzay aracını 1 fit (30 cm) cm) mesafede istasyonda tutarak ilk uzay buluşmasını gerçekleştirdi. Ekim 1968'de, üç kişilik Apollo Komuta/Hizmet Modülünün 11 günlük düşük Dünya yörüngesi sarsma testi ve Apollo programı için ilk mürettebatlı fırlatma olan Apollo 7'ye komuta etti.

<span class="mw-page-title-main">Merkür 7'lisi</span>

Merkür yedilisi, Merkür projesi için uzay aracını uçurmak üzere seçilen yedi astronottan oluşan gruptu. Ayrıca Orijinal Yedili ve Astronot Grubu 1 olarak da adlandırılırlar. İsimleri NASA tarafından 9 Nisan 1959'da kamuoyuna duyuruldu. Bu yedi orijinal Amerikan astronotu; Scott Carpenter, Gordon Cooper, John Glenn, Gus Grissom, Wally Schirra, Alan Shepard ve Deke Slayton'du. Merkür yedilisi ABD'de yeni bir meslek yarattı ve gelecek on yıllar boyunca Amerikan astronotunun imajını oluşturdu.

<i>Columbia</i> komuta modülü

Columbia komuta modülü (CM-107), Ay'a ilk kez insanın indiği Apollo 11 görevinde komuta modülü olarak kullanılan uzay aracıdır. Columbia, 1969'daki Apollo 11 görevinde Dünya'ya geri dönen tek uzay aracıdır.

<i>Kartal</i> Ay Modülü

Kartal Ay modülü (LM-5), ilk kez insanların Ay'a indiği Apollo 11'in mürettebatlı Ay iniş aracı olarak görev yapan uzay aracıdır. Adını görev ambleminde belirgin bir şekilde yer alan kel kartaldan almıştır. Ay modülü, Columbia komuta modülünde Dünya'dan Ay yörüngesine uçtu ve ardından 20 Temmuz 1969'da astronot Neil Armstrong tarafından Buzz Aldrin'in navigasyon yardımıyla Ay'a uçuruldu. Kartal modülünün inişi, Armstrong ve Aldrin tarafından isimlendirilen ve ilk olarak modülün inişinde duyurulan Tranquility Üssü'nü yarattı.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.