İçeriğe atla

Apollo (krater)

Koordinatlar: 36°06′S 151°48′W / 36.1°G 151.8°B / -36.1; -151.8
Apollo
Lunar Orbiter 5 tarafından elde edilen eğik görüntü
Koordinatlar36°06′S 151°48′W / 36.1°G 151.8°B / -36.1; -151.8
Çap537 km[1]
Eş-boylamGündoğumunda 161°
EponimApollo Projesi

Apollo krateri (Apollo havzası olarak da bilinir), Ay'ın uzak yüzündeki güney yarım kürede bulunan devasa bir çarpma krateridir. Bu oluşum, batı kenarının yanında bulunan büyük Oppenheimer kraterini gölgede bırakır. Barringer krateri kuzey duvarı boyunca uzanır. Güneydoğusunda Anders krateri ve doğu kenarının hemen yanında Kleymenov krateri bulunur.

Apollo, iç halkası dış duvar çapının yaklaşık yarısı kadar olan çift halkalı duvarlı bir düzlüktür (veya havza). Hem dış duvar hem de iç kısım, sonraki çarpmalarla ağır şekilde aşınmış ve erozyona uğramıştır, öyle ki dış ve iç duvarların önemli kısımları artık düzensiz ve girintili dağ sıraları halindedir.

İç zemin, bazıları Apollo Projesi veya diğer NASA projeleriyle ilişkili kişilerin adını taşıyan çeşitli boyutlarda çok sayıda kraterle kaplıdır.

Apollo'nun iç kısımlarındaki bazı bölümler lavlarla yeniden şekillenmiş ve böylece tabanın bazı bölümlerinde çevresine göre daha düşük bir albedoya sahip olmasına neden olmuştur. İç halkanın orta kısmında bazı ışın sistemi izleri içeren büyük bir ay denizi bölümü yer alır. Kraterin güney kısmı boyunca uzanan, uzun bir deniz şeridi bulunur. Ayrıca batı kenarına yakın daha küçük bir bölüm bulunmaktadır.

1970 yılında IAU tarafından resmi olarak adlandırılmadan önce[2] Basin XVI olarak biliniyordu.[3]

İç kraterler

Üç kratere Apollo 8 mürettebatının adı verilmiştir. Apollo'nun güneydoğu kısmında, komutan Frank Borman'ın adını taşıyan Borman krateri bulunur. Güneydoğu kenarına yakın bir yerde William Anders'ın adını taşıyan Anders krateri yer alır. Doğu kenarında ise Jim Lovell'ın adını taşıyan Lovell krateri bulunmaktadır.

Apollo çarpma kraterinin içinde ve bitişiğinde bulunan birçok krater, ölmüş NASA çalışanlarını onurlandırmak için adlandırılmıştır.

Dryden krateri, iç halkanın batı-kuzeybatı dış kısmına bitişiktir. Chaffee krateri, iç halkanın güneybatı bölümünün bir kısmında yer alan benzer büyüklükte bir kraterdir. İç halkanın içinde Resnik, McAuliffe ve Onizuka kraterleri ile Jarvis–McNair krater çifti bulunur. Smith krateri, iç halkanın kuzey kısmında yer alır.

2006 yılında IAU, Columbia Uzay Mekiği kazasında hayatını kaybeden astronotları onurlandırmak için yedi iç kratere isimlerinin verilmesini onayladı.[4][5]

L. Clark (LC), Chawla (C), D. Brown (DB), M. Anderson (MA), McCool (M), Ramon (R) ve Husband (H) kraterleri. Lunar Orbiter 5 görüntüsü.
Krater KoordinatlarÇap İsmin kaynağı
Chawla 42°48′S 147°30′W / 42.8°G 147.5°B / -42.8; -147.515 km Kalpana Chawla
D. Brown 42°00′S 147°12′W / 42.0°G 147.2°B / -42.0; -147.215 km David McD. Brown
Husband 40°48′S 147°54′W / 40.8°G 147.9°B / -40.8; -147.929 km Richard D. Husband
L. Clark 43°42′S 147°42′W / 43.7°G 147.7°B / -43.7; -147.716 km Laurel B. S. Clark
McCool 41°42′S 146°18′W / 41.7°G 146.3°B / -41.7; -146.321 km William C. McCool
M. Anderson 41°36′S 149°00′W / 41.6°G 149.0°B / -41.6; -149.017 km Michael P. Anderson
Ramon 41°36′S 148°06′W / 41.6°G 148.1°B / -41.6; -148.117 km Ilan Ramon

Krater isimlerinden üçü, Anderson, Brown ve Clark olarak adlandırılan mevcut kraterlerden ayırt edilmesi için ilgili astronotun baş harflerini içerir.

Kaynakça

  1. ^ Don E. Wilhelms; Charles J. Byrne (23 Ocak 2009). "Stratigraphy of Lunar Craters". 18 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2011. 
  2. ^ Apollo 18 Ağustos 2014 tarihinde Archive.is sitesinde arşivlendi, Gazetteer of Planetary Nomenclature, International Astronomical Union (IAU) Working Group for Planetary System Nomenclature (WGPSN)
  3. ^ "Lunar Farside Chart (LFC-1A)". 10 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2024. 
  4. ^ Blue, Jennifer (23 Mart 2006). "Names for the Columbia astronauts provisionally approved". USGS Astrogeology. 30 Haziran 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Haziran 2006. 
  5. ^ Blue, Jennifer (30 Ağustos 2006). "Provisional Names Approved". USGS. 9 Ekim 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mayıs 2007. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Ay</span> Dünyanın doğal uydusu

Ay, Dünya'nın tek doğal uydusu ve Güneş Sistemi içindeki beşinci büyük doğal uydudur. Dünya ile Ay arasında ortalama merkezden merkeze uzaklık 384.403 km, yani Dünya'nın çapının yaklaşık otuz katı kadardır. Jeofiziksel açıdan Ay, gezegen kütleli gök cismi veya uydu gezegendir. Kütlesi, Dünya'nın kütlesinin %1,2'si ve çapı 3.474 km (2.159 mi) ile Dünya'nın yaklaşık dörtte biri kadardır. Yüzeyinde kütleçekim etkisi yerçekiminin yaklaşık %17'sidir. Ay, Dünya'nın yörüngesinde bir turunu 27 gün 7 saatte tamamlar. Dünya, Ay ve Güneş geometrisinde görülen periyodik değişimler sonucunda her 29,5 günde tekrar eden Ay'ın evreleri oluşur.

<span class="mw-page-title-main">Oberon (uydu)</span> Uranüsün uydusu

Oberon, Uranüs'ün önemli uydularının en dışta olanıdır. Ortalama 760 km çapıyla Uranüs'ün ikinci en büyük uydusudur. 1787 yılında William Herschel tarafından keşfedilmiştir. Adı William Shakespeare'in A Midsummer Night's Dream adlı oyununda perilerin kralı olan Oberon'dan gelir. Oberon'un yörüngesi kısmen Uranüs'ün Manyotosferinde bulunmaktadır.Dış yüzeyi ile çekirdek arasındaki sınırda Sıvı su tabakası mevcut olabilir. Dış yüzeyinde çok sayıda çarpma kraterleri bulunur, yaklaşık olarak 210 kilometre çapında çarpma kraterlerinin olduğu düşünülüyor.

<span class="mw-page-title-main">Çarpma krateri</span>

Çarpma krateri, bir gezegenin, Ay'ın veya başka bir katı cismin yüzeyinin de, daha küçük bir cismin yüzeye hiper hızla çarpmasıyla oluşan bir dairesel çöküntüdür. Patlama veya içsel çökme nedeniyle oluşan volkanik kraterlerin tersine çarpma kraterleri, çevresindeki araziden yükseklik olarak daha alçakta olan kenar ve zeminleri yükseltir. Çarpma kraterleri küçük, basit, kâse biçiminde çöküntüden geniş, karmaşık çoğul halkalı çarpma havuzuna kadar dağılım gösterir. ABD'nin Arizona eyaletinde bulunan Barringer Meteor Krateri küçük çarpma kraterinin dünya üzerindeki en bilindik örneğidir.

<span class="mw-page-title-main">Clausius (krater)</span> Ay krateri

Clausius, Lacus Excellentiae'nin belirlemiş olduğu küçük karanlık düzlük içerisinde Ay'ın güney-batı parçasında bulunan bir ay krateridir. Clausius'un kenarı, kuzey-güney yönüne doğru uzanan hafif oval şekilli, alçak ve keskindir. Adını Alman fizikçi ve matematikçi Rudolf Clausius'tan alan kraterin adı resmen 1935 yılında Uluslararası Astronomi Birliği (IAU) tarafından belirlenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Pandora (uydu)</span>

Pandora, Satürn'ün iç uydusudur. Voyager 1 sondasının 1980 yılında çekmiş olduğu fotoğraflar ile keşfedildi ve geçici olarak S/1980 S 26 ismi verildi. 1985 yılı sonlarında Yunan mitolojisinden Pandora resmi isim olarak seçildi. Ayrıca Saturn XVII olarak da belirtilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Ay'da su</span> Ay kutuplarında kalıcı olarak gölgeli yanardağ ağızlarında buz olarak veya ince Ay gaz yuvarında buhar olarak Ayda bulunan su molekülleri

Ay'da su, Ay'ın yüzeyinde bulunan sudur. Sıvı hâldeki su Ay'ın yüzeyinde kalamaz ve su buharı Güneş ışığı tarafından ayrıştırılarak ortaya çıkan hidrojen çabucak uzay boşluğunda kaybolur. Fakat 1960'lardan beri bilim insanları, Ay'ın kutuplarında soğuk ve devamlı gölgede kalan kraterlerde buzun varlığını sürdürebileceğini tahmin etmişlerdi. Su molekülleri ayrıca Ay yüzeyi üzerindeki ince gaz tabakasında tespit edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Selenoloji</span> ayın fiziksel özelliklerinin bilimsel çalışması

Selenoloji ya da aybilim, Ay'ı inceleyen bilim dalına denir. Ay'ın yapısı, Dünya'nınkinden apayrıdır. Ay'ın hatırı sayılır bir atmosferi olmadığından hava durumu ve dolayısıyla ondan kaynaklanacak bir erozyon görülmez; Ay'ın levha tektoniği yoktur ve kütleçekimi, Dünya'nınkinden azdır. Küçük boyutlarından dolayı daha çabuk soğumuştur. Yüzeyinin karmaşık morfolojisi farklı süreçlerin kombinasyonuyla, bilhassa çarpma kraterleri ve volkanizmayla meydana gelmiştir. Ay farklılaşmış bir cisim olup kabuk, manto ve çekirdekten meydana gelir.

<span class="mw-page-title-main">Enceladus</span> Satürnün doğal uydularından biri

Enceladus Satürn'ün en büyük altıncı uydusudur. Yaklaşık 500 kilometre çapında olan Enceladus Satürn'ün en büyük uydusu olan Titan'ın onda biri büyüklüğündedir. Yüzeyinin büyük oranda temiz buzla kaplı olması sonucunda Enceladus güneş sisteminde ışığı en fazla yansıtan gök cisimlerinden biri konumundadır. Doğal olarak ışığı tutan tüm gök cisimlerinden daha soğuk olan Enceladus'un yüzeyi öğle vakitlerinde en yüksek -198 °C dereceye ulaşmaktadır. Enceladus'un yüzeyi yoğun yaşlı kraterlerle kaplı bölgeleri ve 100 milyon yıla kadar yakın geçmişte oluşmuş genç tektonik deformasyon alanları gibi pek çok farklı yüzey özelliğini barındırmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Frank Borman</span> Amerikalı uzay adamı (1928 – 2023)

Frank Frederick Borman, ABD Hava Kuvvetleri (USAF) albayı, havacılık mühendisi, test pilotu, iş adamı, çiftlik sahibi ve NASA astronotuydu. Ayın etrafında uçmak için ilk görev olan Apollo 8'in komutanıydı ve mürettebat Jim Lovell ve William Anders ile birlikte, Kongre'nin Uzay Madalyası verdiği 24 insandan ilki oldu. 2019 itibarıyla, Lovell'den on bir gün daha eski, yaşayan en eski Amerikan astronotudur.

<span class="mw-page-title-main">Tycho (Ay krateri)</span> Ay krateri

Tycho, Ay'ın Dünya'ya bakan yüzünde güney kesimde bulunan ve adını Danimarkalı astronom Tycho Brahe'den (1546-1601) alan bir çarpma krateridir. 108 milyon yaşında olduğu tahmin edilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Huggins (Mars krateri)</span>

Huggins, Mars'ın Eridania dörtgeninde 49.0 ° G enlem ve 155.8 ° D boylamında bulunan bir çarpma krateridir. 83 km çapındadır. İsmini İngiliz gök bilimci William Huggins'den almıştır ve bu isim 1973'te Uluslararası Astronomi Birliği (IAU) Gezegen Sistemi İsimlendirme Çalışma Grubu (WGPSN) tarafından onaylanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Huggins (Ay krateri)</span>

Huggins Ay'ın yakın tarafındaki engebeli güney dağlık bölgelerinde yer alan bir çarpma krateridir. 1935'te İngiliz gök bilimci Sir William Huggins'in ardından isimlendirilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Ay'ın uzak yüzü</span>

Ay'ın uzak yüzü', Ay'ın yörüngesindeki eşzamanlı dönüş nedeniyle her zaman Dünya'dan uzağa bakan yarımküresidir. Yakın yüzü karşılaştırıldığında, uzak yüzünün arazisi çok sayıda çarpma krateri ve nispeten az sayıda düz ve karanlık ay denizleri ile engebelidir, bu da Güneş Sistemi'ndeki Merkür ve Callisto gibi diğer çorak yerlere daha yakın bir görünüm vermektedir. Güney Kutbu-Aitken Havzası olan Güneş Sistemi'ndeki en büyük kraterlerden birine sahiptir. Yarımküre bazen "Ay'ın karanlık yüzü" olarak adlandırılır, burada "karanlık", "güneş ışığından yoksun" yerine "bilinmeyen" anlamına gelmektedir. Ay'ın her iki tarafı iki hafta güneş ışığı alırken, karşı taraf iki hafta gece yaşamaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Güney Kutbu-Aitken Havzası</span>

Güney Kutbu-Aitken Havzası, Ay'ın uzak yüzünde bulunan bir çarpma krateridir. Yaklaşık 2.500 km çapında ve 6,2 ila 8,2 km derinliğinde, Güneş Sistemi'ndeki bilinen en büyük çarpma kraterlerinden biridir. Ay'da tanınan en büyük, en eski ve en derin havzadır. 4,2 ila 4,3 milyar yıl önce, Nektar Öncesi dönemde oluştuğu tahmin edilmektedir. Adını, bir uçta Ay'ın Güney Kutbu ve kuzey ucunda Aitken krateri olmak üzere havzanın zıt taraflarındaki iki özelliğinden almıştır. Bu havzanın dış kenarı, Dünya'dan Ay'ın güney kolunda yer alan ve bazen gayri resmi olarak "Leibnitz Dağları" olarak adlandırılan devasa bir sıradağ olarak görülebilir.

<span class="mw-page-title-main">Ay krateri</span>

Ay krateri, Ay'daki çarpma kraterleridir. Ay'ın yüzeyinde, tümü çarpmalarla oluşan birçok krater bulunmaktadır. Uluslararası Astronomi Birliği, günümüzde 1.675'i tarihlendirilmiş 9.137 krateri tanımaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Kepler (ay krateri)</span>

Kepler, batıda Oceanus Procellarum ile doğuda Mare Insularum arasında uzanan bir ay çarpma krateridir. Güneydoğuda Encke krateri bulunur. Kepler, adını 17. yüzyıl Alman astronomu ve matematikçisi Johannes Kepler'den almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Kasei Vadileri</span>

Kasei Vadileri, Mars'ta 24.6° kuzey enlemi ve 65.0° batı boylamında merkezi bulunan Mare Acidalium ve Lunae Palus dörtgenlerinde yer alan dev bir kanyon sistemidir. 1.580 kilometre (980 mi) uzunluğundadır ve Japoncada "Mars" sözcüğünden adlandırılmıştır. Bu, Mars'taki en büyük dışa akış kanalı sistemlerinden biridir.

<span class="mw-page-title-main">Addams (krater)</span> Venüsteki krater

Addams, Venüs'teki bir kraterdir. Adını Jane Addams'tan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Fermi (krater)</span>

Fermi, duvarlı ova olarak adlandırılan kategorideki büyük bir çarpma krateridir. Adını İtalyan-Amerikalı fizikçi ve Nobel ödüllü Enrico Fermi'den almıştır. Ay'ın uzak yüzünde yer alır ve Dünya'dan görülemez. Dolayısıyla bu kraterin yörüngedeki bir uzay aracından gözlemlenmesi gerekir.

<span class="mw-page-title-main">Ay'daki dörtgenlerin listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Ay, Amerika Birleşik Devletleri Jeoloji Araştırmaları Kurumu tarafından 1:2.500.000 harita ölçeğinde 30 dörtgene, 1:1.000.000 ölçeğinde ise 144 dörtgene bölünmüştür.