İçeriğe atla

Antun Sadi

Antun Sadi
Arapça: أنطون سعادة
Tam adıAntun Sadi
Arapça: أنطون سعادة
Doğumu01 Mart 1904(1904-03-01)
Dhour El Choueir, Beyrut Vilayeti, Osmanlı İmparatorluğu
Ölümü08 Temmuz 1949 (45 yaşında)
Beyrut, Lübnan
İdam
MilliyetiArap
Çağı20. yüzyıl
BölgesiLevant
OkuluRomantizm, milliyetçilik, Suriye milliyetçiliği
İlgi alanlarıSiyaset felsefesi, sosyoloji, tarih, edebiyat, güzel sanatlar
Önemli fikirleriDoğal Suriye, Suriye milliyetçiliği
Etkiledikleri

Antun Sadi (1 Mart 1904 - 8 Temmuz 1949) Suriye Sosyal Milliyetçi Partisi'ni kurucusu Lübnanlı bir politikacı, filozof ve yazar. Suriye'yi doğal parçası saydığı komşu bölgelerle birleştirmeye çalışmıştır.

Hayatı ve kariyeri

İlk dönemi

Antun Sadi, 1904'te Lübnan Dağı'ndaki Dhour El Choueir'de doğdu. Lübnanlı Ortodoks Hristiyan bir doktor Khalil Sadi ve Naifa Nassir Khneisser'in oğluydu.[1] Babası bir Suriye milliyetçisi olduğu kadar demokrasi savunucusuydu ve aynı zamanda eserleri siyaset, edebiyat, gazetecilik, roman yazımı ve çeviri alanlarını kapsayan üretken bir yazar ve hezârfen olarak tanımlanan bir entelektüel ve yazardı."[2] Antun Sadi, ilk eğitimini doğduğu şehirde tamamladı ve eğitimine Kahire'deki Lycée des Frères'de devam etti. Annesinin ölümü üzerine Lübnan'a döndü.[3] 1919'un sonlarında Sadi Amerika Birleşik Devletleri'ne göç etti ve burada amcasıyla New Mexico eyaletinin Springer şehrinde yaklaşık bir yıl ikâmet etti. Springer'de yerel bir tren istasyonunda çalıştı. Şubat 1921'de artık önde gelen bir Arap gazeteci olan babasıyla Brezilya'ya taşındı. 1924'te Sadi, Doğal Suriye'yi birleştirmeyi amaçlayan gizli bir topluluk kurdu. Bu topluluk ertesi yıl feshedildi. Sadi'ye göre Doğal Suriye, Levant, Filistin, Ürdün, Lübnan, Suriye, Irak ve Türkiye'nin güneyindeki bazı bölgeleri içeriyordu. Suriye kavramı, bu bölgede yaşayan tüm dini, etnik ve dilsel grupları içeriyordu. Hatta 1877 yılında oluşturulan 6 Osmanlı vilayetinin (Halep, Beyrut, Şam, Deyr-i Zor, Cebel-i Lübnan ve Kudüs) birleştirilmesiyle oluşturulacak birleşik bir ülke olarak Büyük Suriye'yi kurmayı amaçlıyordu.[4]

Sadi, Brezilya'da geçirdiği süre boyunca Almanca ve Rusça öğrendi.[5] Sonunda, yedi dilde akıcı konuşabilen çok dilli bir entelektüel oldu: Arapça, İngilizce, Portekizce, Fransızca, Almanca, İspanyolca ve Rusça.[6]

Lübnan'daki faaliyetleri

Temmuz 1930'da Lübnan'a döndü. 1931'de ilk olarak, ileride 1933 yılında Beyrut'ta "Sidnaya Meryem Ana'nın Tatil Hikâyesi" içinde yayınlanacak olan "Bir Aşk Trajedisi" ni yazdı. Ayrıca, 1931'de Sadi günlük El-Ayyam gazetesinde çalıştı, ardından 1932'de Beyrut Amerikan Üniversitesi'nde Almanca öğretmenliği yaptı. 1933'te Beyrut'taki Al-Majalia dergisinde broşürler yayınlamaya devam etti.[5]

Büyük Lübnan ideali genel olarak Ortodoks Hristiyanlar arasında hakim görüştü. Ancak Antun Sadi ve babası Halil Sadi'nin da aralarında olduğu bazı Ortodoks Hristiyanlar ise Suriye ile birlik içinde olunmasını savunuyorlardı.[7]

16 Kasım 1932'de Sadi liderliğinde gizlice Suriye Sosyal Milliyetçi Partisi kuruldu.[8] Üç yıl sonra, 16 Kasım 1935'te partinin varlığı ilan edildiğinde Sadi tutuklandı ve altı yıl hapis cezasına çarptırıldı. Hapsedildiği süre boyunca ilk kitabı olan "Ulusların Yükselişi" ni yazdı. Hapisten erken tahliye edildi, ancak Haziran 1936'da bir kez daha gözaltına alındı ve bu kez ikinci kitabı olan "Açıklanan İlkeler" i yazdı. Aynı yılın Kasım ayında hapishaneden serbest bırakıldı, ancak Mart 1937'de tekrar tutuklandı. Hapishanede kaldığı süre boyunca üçüncü kitabı olan "Suriye Milletinin Yükselişi"ni yazdı, ancak el yazısı metinlerine el kondu ve yetkililer bunları iade etmeyi reddetti.[5]

Antun Sadi 1947 yılında.

Göçmenlik dönemindeki faaliyetleri

Antun Sadi Mayıs 1937'nin sonlarında hapisten çıktıktan sonra Kasım 1937'de El-Nahdhah gazetesini kurdu. Sadi 1938'e kadar partiye liderlik etti, ardından ikinci kez Lübnanlıların göç ettiği ülkelerde partinin şubelerini kurmak için Lübnan'dan ayrıldı. Antun Sadi'nin Lübnan'da olmadığı dönemde hareketin liderliğini Nami Tabet yürütmeye başladı.[8] Sadi Brezilya'ya giderek önce "El-Mecelle", ardından "Yeni Suriye" gazetelerini kurdu. Kısa süre sonra Fransız sömürge yetkilileri tarafından tutuklandı ve iki ay hapis yattı. 1939'da, II. Dünya Savaşı'nın patlak vermesiyle, Sadi, 1947'ye kadar kaldığı Arjantin'e taşındı. Sadi Arjantin'de faaliyetlerine devam etti. El-Zawba'a (Fırtına) gazetesini kurdu ve Buenos Aires'te basılan "Suriye Edebiyatında Entelektüel Mücadelesi"ni yazdı. 1943'te Sadi, Juliette El-Mir ile evlendi ve onunla üç kızı oldu. Fransız sömürge mahkemesi onu gıyaben yirmi yıl hapis cezasına çarptırdı.[5]

1943'te Lübnan'ın bağımsızlığını kazanmasıyla, Sadi'nin yokluğundaki parti, siyasi ortamdaki değişime uyum sağlamak adına adından "Suriye" kelimesini çıkarttı. Bunun sonucunda Mayıs 1944'te Lübnan hükûmeti tarafından yasal parti statüsü sağlanması mümkün oldu.[8]

Lübnan'a dönüşü ve infazı

Antun Sadi Lübnan'da.
Sadi'nin Lübnan'a dönüşüne dair Arapça film.

Antun Sadi, ülkenin Fransa'dan bağımsızlığını kazanmasının ardından ancak 2 Mart 1947'de Lübnan'a dönebildi.

Dönüşünden sonra yaptığı devrimci bir konuşma üzerine, yetkililerin yedi aydır yürürlükte olan bir tutuklama emriyle tutuklandı, ancak tekrar salıverildi.[9]

Antun Sadi, partideki politika değişikliklerine karşı çıkarak yeniden partiyi kendi denetimi altına alma çalışmalarına girişti. Partinin adından "Suriye" kelimesinin çıkarılmasını reddeden Sadi, ardından partinin adına "sosyal" kelimesini ekleme önerisini yapmış ve bunu gerçekleştirmeyi başarmıştır. Ülkesinden uzakta olduğu dönem, Sadi'nin "Büyük Suriye" düşüncesinin güncellenmesini de getirmişti. Artık "Büyük Suriye" kapsamına Kıbrıs ve Irak'ı da katıyordu. Bu değişiklikler parti içinde bir yandan önemli isimlerin ihraçlarına neden olurken, bir yandan da istifalar gerçekleşmeye başladı.[8][10]

Sadi Lübnan'da El-Jil El-Cedid gazetesini kurdu.

Sadi'nin Suriye'den ayrı olarak bir bağımsız Lübnan'a karşı olmasoı, Lübnan hükûmetinin de, başta Marunîler olmak üzere Lübnan milliyetçi gruplarının da tepkisini çekti.[11]

30 Mart 1949'da Hüsnü Zaim tarafından Suriye'de yapılan askerî darbe, SSMP için bir avantaj sağlamıştı. Ancak yeni durum, Lübnan hükûmeti içinde SSMP'ye karşı şüpheler de artmıştı. 9 Haziran 1949'da Beyrut'ta Marunî Keta’ib Partisi ile SSMP silahlı bir çatışma yaşadı. Bu olay, SSMP'nin ülke siyaset denkleminden çıkartılması için gerekçe oluşturdu. Hükûmet bu fırsatla SSMP'yi darbecilikle suçlalayıp, Antun Sadi hakkında da tutuklama kararı aldırdı.[8]

4 Temmuz 1949'da parti, Lübnan hükûmetinin parti üyelerine karşı düzenlediği bir dizi şiddetli provokasyona misilleme olarak Lübnan'da bir devrim ilan etti. İsyan bastırıldı ve Sadi, daha önce kendisine destek vermeyi kabul eden ve artık Suriye Devlet Başkanı olan Hüsnü Zaim ile görüşmek için Şam'a gitti. Ancak, ez-Zaim tarafından Lübnanlı yetkililere teslim edildi. Sadi ve takipçilerinin çoğu Lübnan askerî mahkemesi tarafından yargılandı ve sonuçta Sadi de bir idam mangası tarafından idam edildi.[9] Yakalama, yargılama ve infaz 48 saatten kısa bir sürede gerçekleşti.[12] Sadi'nin infazı 8 Temmuz 1949'un şafağında gerçekleşti.[13] Adel Beshara'ya göre bu dava, bir siyasi suçluya verilen en kısa ve en gizli duruşmaydı ve hâlâ da bu özelliğini korumaktadır.

Ölümünden sonra partisi aktif olmaya devam etti. Lübnan Devlet Başkanı Camille Chamoun, 1958 Lübnan krizi sırasında Sadi'nin partisi tarafından desteklendi. 1961'de SSMP, Başkan Fuad Şihab'a karşı başarısızlıkla sonuçlanan bir darbe girişiminde bulundu. 1960'larda parti liderleri tutuklandı ve sonunda parti ayrı gruplara bölündü.[9]

Suriye Sosyal Milliyetçi Partisi

Sadi ve SSMP tarafından öngörüsüne göre, "Doğal Suriye" modern Suriye, Lübnan, Filistin, Ürdün, Irak, Kuveyt, Kıbrıs, Sina Yarımadası, İran'ın Ahvaz bölgesi ve Anadolu'nun Kilikya bölgesini içermekteydi.

Antun Sadi, hem dili hem de dini bir ulusun özelliklerini tanımladığı için reddetti ve bunun yerine ulusların belirli bir coğrafi bölgede yaşayan bir halkın ortak gelişimi yoluyla geliştiğini savundu. Dolayısıyla, hem Arap milliyetçiliğinin hem de Pan-İslamcılığın güçlü bir rakibiydi. Suriye'nin, dört kısma ayırdığı Arap dünyasının geri kalanından, tarihsel, kültürel ve coğrafi olarak farklı olduğunu savunmaktaydı. Suriye tarihini Fenikelilere, Kenanlılara, Asurlulara, Babillilere ve diğer kavimlere[14] kadar dayanan ayrı bir varlık olarak izledi ve Suriyeliliğin dini ayrımları aştığını savundu.[15]

Partiye yönelik "faşizm" suçlamaları, Sadi tarafından hep reddedildi. Sadi, 1935'te yaptığı bir konuşmada Suriye Sosyal Milliyetçi Partisi sisteminin ne Hitler'in nasyonal sosyalizmine ne de Faşizme benzer bir siyasi akım olmadığını, taklit değil tersine otantik bir buluş olarak halkın erdeminin sonucu ve yerel olduğunu ifade etmiştir.[16][17] Daha sonra İsrail'in devletleşmesi sürecinde, Yahudileri Büyük Suriye halkları arasında görmemesi ve İsrail 1948'de kurulduğunda tanımaması da Siyonistlerde antisemitizm olarak görülmüştü.[18] Sadi, parti sembollerinin Nazilerle ilişkili olduğuna da itiraz eder. Zavbaa Müslümanlığı temsil eden hilal ve Hristiyanlığı temsil eden haçın birleşiminden oluşan ve antik Suriye kökenli bir sembol olarak Nazilerle veya faşizmle ilişkilendirilmemelidir. Faşizm suçlamalarının bir başka gerekçesi olan Sadi'nin 1938'de Breziya'ya gitmeden önce İtalya ve Almanya'ya uğramasıydı. Sadi'nin İtalya ve Almanya'da faşist rejimlerle görüşmeler yaptığı iddia ediliyordu. Bununla birlikte parti taraftarı Yamak ve Beshara gibi yazarlar Sadi'nin savaş sırasında işler Mihver devletlerinin lehine iken bile İtalya ve Almanya yanlısı politika yürütmediği görüşündedirler.[19]

Eserleri

Kitapları

  • Nushu' al-Umam (Ulusların Yükselişi), Beyrut : n.p., 1938.
  • An-Nizam al-Jadid (Modern Sistem), Beyrut and Damascus : SSNP Publications, 1950–1956.
  • Al-Islam fi Risalateih (İki Mesajıyla İslam), Damascus : n.p., 1954.
  • Al-Sira' al-Fikri fial-Adab al-Suri (Suriye Edebiyatında Entelektüel Çatışma), 3. baskı, Beyrut : SSNP Publications, 1955.
  • Al-Muhadarat al-Ashr (On Ders), Beyrut: SSNP Publications, 1956.
  • Shuruh fi al-Aqida (İdeoloji Üzerine Yorumlar), Beyrut: SSNP Publications, 1958.
  • Marhalat ma Qabl al-Ta'sis (1921–1932) (Oluşum Öncesi Aşama [SSNP'nin]), Beyrut : SSNP, 1975.
  • Al-In'izaliyyah Aflasat (1947–1949), (İzolasyonizm İflas Etti), Beyrut : SSNP Publications, 1976.
  • Mukhtarat fi al-Mas'alah al-Lubnaniyyah (1936–1943) (Lübnan Sorununun Seçenekleri), Beyrut : SSNP Publications, 1976.
  • Marahil al-Mas'alah al Filastiniyyah : 1921–1949 (Filistin Sorununun Aşamaları), Beyrut : SSNP Publications, 1977.
  • Al-Rasa'il (Yazışmalar), Beyrut : SSNP Publications, 1978–1990.
  • Al-Athar al-Kamilah (Seçilmiş Çalışmalar), Beyrut : SSNP Publications, 1978–1995.
  • A'da al-Arab A'da Lubnan (Arapların Düşmanları, Lübnan Düşmanları), Beyrut : SSNP Publications, 1979.
  • Al-Rassa'eel (Mektuplar), Beyrut : Dar Fikr for Research and Publication, 1989.
  • Mukhtarat fi al-Hizbiyyah al-Dinniyyah (Dini Partizanlık Üzerine Bir Antoloji), Beyrut : Dar Fikr, 1993.
  • Al-Islam fi Risalateih al-Masihiyyah wal Muhammadiyyah (Hristiyan ve Müslüman mesajında İslam), 5. baskı, Beyrut: Al-Rukn, 1995.

Makaleleri

  • "The Opening of a New Way for the Syrian Nation" [Suriye Milleti İçin Yeni Bir Yolun Açılması]. Al-Jumhur (İngilizce). Beyrut. Haziran 1937. 
  • "Political Independence in the Key to Economic Independence" [Siyasi Bağımsızlığın anahtarı Ekonomik Bağımsızlıkta]. Souria al-Jadida (Yeni Suriye) (İngilizce). 30 Eylül 1939. 
  • "Greater Syria" [Büyük Suriye [en]]. al-Zawbaπa (İngilizce), 63. 1 Temmuz 1943. 
  • "Haqq al-Siraπ Haqq al-Taqaddum" [Mücadele Hakkı, İlerleme Hakkıdır]. Kull Shay (İngilizce), 107. Beyrut. 15 Nisan 1949. 

Kaynakça

  1. ^ "Biyografi" (Arapça). 16 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ekim 2013. 
  2. ^ Adel Beshara, The Origins of Syrian Nationhood : Histories, Pioneers and Identity, Taylor & Francis (2012), p. 13
  3. ^ "Özgeçmiş 1904-1949" (Arapça). Antun-saadeh.com/. 25 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Aralık 2020. 
  4. ^ Bacık, Doç. Dr. Gokhan (Ağustos 2012). "Suriye Krizinin İzlerini Tarihte Aramak". Derin Tarih, 5. 
  5. ^ a b c d "Antun Sadi" (İngilizce). Suriye Sosyal Milliyetçi Partisi. 26 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2012. 
  6. ^ Rabi'a, Abifadel (2007). Adel Beshara (Ed.). Antun Sa'adeh: The Man, His Thought: An Anthology. Sa'adeh : The Expatriate Critic and Man of Letters (İngilizce). Ithaca Press. s. 442. 
  7. ^ Bouloss, Tony (3 Eylül 2020). "'Büyük Lübnan'ı reddeden Hıristiyanlar kimlerdi?". The Independent Türkçe. Şarku'l Avsat tarafından çevrildi. 2 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Aralık 2020. 
  8. ^ a b c d e Atlıoğlu, Yrd.Doç.Dr. Yasin (Bahar 2017). "Suriye'de Radikal Milliyetçilik: Suriye Sosyal Milliyetçi Partisi Örneği". Bilge Strateji. Ömer Halis Demir Üniversitesi. 9 (16): 72. 
  9. ^ a b c Johnson, Michael (2001). All Honourable Men: The Social Origins of War in Lebanon (İngilizce). I. B. Tauris. ISBN 978-1-860-64715-4. 
  10. ^ Suleiman, Michael W. (1967). Political Parties in Lebanon: The Challenge of a Fragmented Political Culture (İngilizce). New York: Cornell University Press. s. 94-95. 
  11. ^ Beshara, Adel (2010). Outright Assassination: The Trial and Execution of Antun Sa‘adeh, 1949 (İngilizce). New York: Ithaca Press. s. 27-30. 
  12. ^ Armanazi (Ekim–Kasım 2011). "The Arab Poet Laureate: An Appreciation of Adonis". The London Magazine (İngilizce). 20 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2012. 
  13. ^ Seale, Patrick W. (1986). The Struggle for Syria: A Study of Post-War Arab Politics, 1945-1958 (İngilizce). Londra: I.B. Tauris. s. 69-71. 
  14. ^ Saadeh, Antun (17 Mayıs 2004). "The Maronites are Syriac Syrians" [Maruniler, Süryani Suriyelilerdir] (İngilizce). 21 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ocak 2008. 
  15. ^ Kader, Dr. Haytham A. (17 Mayıs 2004). "Syrian Social Nationalist Party – Ideology" (İngilizce). 26 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mayıs 2012. 
  16. ^ Saadeh, Antoun (1 Haziran 1935). "Speech of June 1, 1935" (İngilizce). 21 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Aralık 2020. 
  17. ^ Nordbruch, Götz (2009). Nazism in Syria and Lebanon: The Ambivalence of the German Option, 1933–1945 [Suriye ve Lübnan'da Nazizm: Alman Seçeneğindeki Kararsızlık] (İngilizce). Taylor & Francis. s. 45. ISBN 978-0-415-45714-9. 
  18. ^ Melhem, Edmond (2007). Adel Beshara (Ed.). Antun Sa'adeh: The Man, His Thought: An Anthology. Sa’adeh and Lebanon: A Historical Perspective (İngilizce). Ithaca Press. s. 223-233. 
  19. ^ Yamak, Labib Zuwiyya (1966). The Syrian Social Nationalist Party: An Ideological Analysis (İngilizce). Cambridge: Harvard University Press. s. 59-60. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Lübnan</span> Batı Asya’da bir ülke

Lübnan, resmî adıyla Lübnan Cumhuriyeti, Batı Asya'da Doğu Akdeniz kıyısında bir Arap ve Orta Doğu ülkesidir. Kuzey ve doğuda Suriye, güneyde İsrail batıda Akdeniz ile çevrili olan ülkenin ayrıca Kıbrıs ile deniz sınırı bulunmaktadır. Lübnan, Akdeniz Havzası ile Arap Dünyası'nın kesişiminde yer alması nedeniyle zengin bir tarihe sahiptir ve kendine özgü bir kültürel kimlik geliştirmiştir. Tarihteki Fenike uygarlığının vatanı Lübnan ve kıyılarıdır. Ülke pek çok dine ev sahipliği yapmaktadır. Yüz ölçümü 10.452 km² olan Lübnan en küçük ülkelerden biridir. Nüfusu yaklaşık 6 milyon, başkenti Beyrut, ulusal ve resmî dili Arapçadır. Fasih Arapça'nın yanı sıra günlük hayatta konuşma dili olarak Lübnan Arapçası kullanılmaktadır. Ayrıca Fransızca da resmî olarak tanınır.

<span class="mw-page-title-main">Lübnan İç Savaşı</span> 1975 yılında Lübnanda meydana gelen iç savaş

Lübnan İç Savaşı, 1975'ten 1990 yılına kadar Lübnan'da yaklaşık olarak 150.000 - 230.000 insanın ölümüne neden olmuştur. Yaklaşık 350.000 kişi yaralanmış bir milyondan fazla insan da ülkesini terk etmiştir. Soğuk Savaş dönemi Lübnan'ı ciddi şekilde etkiledi ve 1958'deki siyasi kriz ancak ABD'nin Beyrut'a çıkarma yapmasıyla sona ermişti. İsrail'in kurulması ve yüzbinlerce Filistinli mültecinin Lübnan'a yerleşmesi dini çatışmaları arttırdı. Silahlı FKÖ gerillalarının ülkeye girişi ciddi siyasi sorunlara sebep oldu. FKÖ'nün gelişi, Filistinli mültecilerin silahlanması farklı gruplar arasındaki sürtüşmeyi hızlandırdı. 1976'da çoğunluğu Müslüman Lübnan Cephesi ve Ulusal Komite arasında çatışmalar başladıktan kısa süre sonra Arap Ligi ve Suriye arabuluculuğa girişti, Filistinli-Lübnanlı çatışması daha çok Güney Lübnan'da yoğunlaştı. FKÖ burayı 1969 yılından beri kontrol ediyordu. Kahire Antlaşması imzalanarak bu bölgeden çekildi. İsrail, Güney Lübnan'ı işgal etti ve Suriye önce Hristiyanlar lehine iç savaşa dahil oldu ve sorun uluslararası bir boyut kazandı. Suriye ve İsrail anlaşmazlığı Lübnan üzerinden devam etti. 1980'lerde taraflar harabeye dönen Beyrut'un onarılması için çaba gösterdi.

<span class="mw-page-title-main">Ketaib Partisi</span> sağcı Lübnan politik partisi

Ketaib Partisi veya Lübnan Falanjistleri, sağcı Lübnan politik partisi. Resmi olarak laik bir parti olsa da, genel olarak Maruniler tarafından desteklenmektedir. 1980'lerin sonu ve 1990'larda düşüş yaşayan parti, 2000'lerin başında tekrar yükselişe geçmiştir.

Ulusal İlerici Cephe, hükûmetin anti-emperyalist ve Arap milliyetçisi yönelimini destekleyen ve UİC'deki en büyük parti olan Arap Sosyalist Baas Partisi'nin "toplumdaki lider rolünü" kabul eden Suriye'deki partilerin siyasi ittifakıdır.

<span class="mw-page-title-main">Değişim ve Özgürlük için Halk Cephesi</span> Suriyede bir siyasi parti

Değişim ve Özgürlük için Halk Cephesi Suriye'de siyasi partilerden oluşan bir koalisyondur ve 2012-2016 yılları arasında devletin tek kamaralı parlamentosu olan Suriye Halk Meclisi içindeki resmi siyasi muhalefetin lideriydi.

<span class="mw-page-title-main">Edib Çiçekli</span> Suriyeli asker ve siyasetçi (1909-1964)

Edib el-Çiçekli Suriye askeri lideri ve 1953'ten 1954'e kadar Suriye Devlet Başkanıydı.

<span class="mw-page-title-main">Suriye Sosyal Milliyetçi Partisi</span> Suriye, Lübnan, Ürdün, Irak ve Filistinde etkin olan milliyetçi bir siyasi parti

Suriye Sosyal Milliyetçi Partisi Lübnan, Suriye, Ürdün, Irak ve Filistin'de faaliyet gösteren Suriye milliyetçisi bir partidir. Bugünkü Suriye, Lübnan, Irak, Kuveyt, Ürdün, Filistin, İsrail, Kıbrıs, Sina, Hatay ve Kilikya dahil olmak üzere, Bereketli Hilal'i kapsayan, coğrafi sınırlara sahip bir Büyük Suriye ulus devletinin kurulmasını savunur. Aynı zamanda, örneğin Güney Amerika'da, Suriye ve Lübnan diasporasında da aktif olmuştur.

Gebran Areiji, Lübnanlı siyasetçi. Lübnan Suriye Sosyal Milliyetçi Partisi (SSNP) eski başkanıdır.

<span class="mw-page-title-main">2020 Suriye parlamento seçimleri</span>

Suriye Halk Meclisi üyelerini seçmek için 13 Nisan 2020'de Suriye'de parlamento seçimlerinin yapılması planlanıyordu. Ancak koronavirüs pandemisi nedeniyle 14 Mart'tan 20 Mayıs'a ertelendi. 7 Mayıs'ta seçimlerin 19 Temmuz'a ertelenmesine karar verildi. Suriye'de parlamento seçimleri, sonuncusu 2016'da olmak üzere dört yılda bir yapılır.

<span class="mw-page-title-main">Ekrem el-Havrani</span> Suriyeli siyasetçi (1912-1996)

Ekrem el-Havrani, Suriye'de yaygın popülist, milliyetçi hareketin oluşmasında ve Baas Partisi'nin yükselişinde önemli rol oynamış Suriyeli politikacı. 1940'ların başından 1963'te sürgüne gidişine kadar Suriye siyasetinde oldukça etkiliydi. Havrani, bir hükûmet bakanlığı ve Birleşik Arap Cumhuriyeti'nin ortak başkan yardımcılığı da dahil olmak üzere çeşitli görevlerde bulundu. Avustralya'daki RMIT Üniversitesi'nde kablosuz ağ mühendisliği ve sinyal işleme alanında öğretim görevlisi ve araştırmacı olan Ekrem el-Havrani'nin dedesidir.

Pan-Suriye milliyetçiliği olarak da bilinen Suriye milliyetçiliği, Suriye bölgesinin veya "Büyük Suriye" olarak bilinen kültürel veya siyasi bir varlık olarak Bereketli Hilal'in milliyetçiliğine atıfta bulunur. Suriye Arap Cumhuriyeti'nin iktidardaki Arap Sosyalist Baas Partisi'nin resmi devlet doktrini olan Arap milliyetçiliği ile karıştırılmamalı ve Suriye milliyetçiliğinin zorunlu olarak günümüz Suriye'sinin veya hükümetinin çıkarlarını yaydığı varsayılmamalıdır. Daha ziyade, modern Suriye devletinin varlığından önce gelir ve Arapçada eş-Şam olarak bilinen, Suriye'nin gevşek bir şekilde tanımlanmış Levant bölgesine atıfta bulunur.

Mart 1949 Suriye askerî darbesi, Suriye'de 30 Mart 1949'da gerçekleşen kansız bir darbeydi ve modern Suriye tarihinde ülkenin demokratik olarak seçilmiş hükûmetini deviren ilk askeri darbeydi. 11 Nisan 1949'da Suriye devlet başkanı olacak olan Suriye Ordusu Genelkurmay Başkanı Hüsnü Zaim tarafından gerçekletirildi. Zaim'in yönetimi ele geçirilmesine yardım eden subaylar arasında, her ikisi de daha sonra sırasıyla ülkenin askeri liderleri olacak olan Sami el-Hinnavi ve Edib Çiçekli de vardı. Devlet Başkanı Şükri el-Kuvvetli, Suriye Ordusu için düşük kaliteli silahlar satın almak ve zayıf liderlikle suçlandı. Kısa bir süre hapsedildi, ancak daha sonra Mısır'a sürgüne gönderildi. Daha sonra Temsilciler Meclisi olarak adlandırılan Suriye Parlamentosu feshedildi. Zaim, cumhuriyeti devirmek için komplo kurmakla suçladığı Münir el-Eclani gibi birçok siyasi lideri de hapse attı.

<span class="mw-page-title-main">Arap Sosyalist Baas Partisi - Lübnan Bölgesi</span> Lübnanda bir siyasi parti

Arap Sosyalist Baas Partisi - Lübnan Bölgesi, yaygın adıyla Lübnan Arap Sosyalist Baas Partisi veya resmi adıyla Lübnan Bölgesel Şubesi, Lübnan'da bir siyasi partidir. Şam merkezli Arap Sosyalist Baas Partisi'nin bölgesel şubesidir. Liderlik 2015'ten beri tartışmalı; ancak Fayiz Şükrü, Asım Kanso'nun yerine geçen Seyfeddin Gazi'nin yerine geçtiği 2006'dan 2015'e kadar parti lideriydi.

<span class="mw-page-title-main">Sosyalist Arap Lübnan Öncü Partisi</span> Lübnanda bir siyasi parti

Sosyalist Arap Lübnan Öncü Partisi Lübnan'da bir siyasi partidir. Parti, Temmuz 2017'deki ölümüne kadar Abdülmecid er-Rafei tarafından yönetildi. Irak liderliğindeki Baas Partisinin Lübnan bölgesel şubesidir. Parti Ekim 2011'de ikinci kongresini gerçekleştirdi. Partinin kurucuları arasında Dr. Abdülmecid er-Rafei, Cihad George Kerim, Refik Nasib Alfakiya, Kerim Muhammed Assahli, Hani Muhammed Şuhayib, Ammar Muhammed Şabli, Hasan Halil Garib ve Asaf Habin Alharakat vardı.

<span class="mw-page-title-main">Arap Devrimci İşçi Partisi</span> Suriyede bir siyasi parti

Arap Devrimci İşçi Partisi Irak ve Suriye'de faaliyet gösteren bir siyasi partidir. 2008 itibarıyla partinin genel sekreteri Abdul Hafız Hafız'dır. 2011 yılı itibarıyla partinin başkanı Tarık Ebu el-Hasan'dır.

<span class="mw-page-title-main">Baas Partisinin tarihi</span>

Bu makale, Arap Sosyalist Baas Partisinin 1947'de kuruluşundan 1960'larda dağılmasına kadar olan tarihini detaylandırmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Suriye'de siyaset</span> Suriyenin siyasi sistemi

Suriye Arap Cumhuriyeti'nde siyaset, çok partili temsili olan yarı başkanlık cumhuriyeti çerçevesinde gerçekleşir. Devlet Başkanı Beşşar Esad ve onun Arap Sosyalist Baas Partisi, 1970 darbesinden bu yana ülke siyasetinde baskın güçler olarak kaldılar.

Hani el-Hindi (1927-2016) Suriyeli bir siyasetçi ve aktivistti. George Habaş ile birlikte Arap Milliyetçi Hareketini kurmuş ve 1963 yılında Selahaddin el-Bitar kabinesinde görev almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Muhsin el-Barazi</span> Suriyeli siyasetçi (1904-1949)

Muhsin el-Barazi Suriyeli Kürt bir avukat, akademisyen ve siyasetçiydi. 1949'da Suriye'nin 24. başbakanı olarak kısa bir dönem görev yaptı ve hükûmetinin bir darbe ile devrilmesinin ardından idam edildi.

Suriye-Lübnan Komünist Partisi Suriye ve Lübnan'da faaliyet gösteren ve 1924 yılında Lübnanlı Mısırlı Fu'ad eş-Şimali, Lübnanlı Yusuf Yazbek ve Ermeni Artin Madoyan tarafından kurulan komünist bir siyasi partiydi. Genel sekreteri Halid Bekdaş'tı. Filistin Komünist Partisinden sonra Levant'ta kurulan ikinci komünist partiydi, ancak Filistin partisi başlangıçta büyük ölçüde Yahudi toplumundan geldiği için büyük ölçüde Arap olan ilk partiydi.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.