İçeriğe atla

Antonio ve Davit

Antonio ve Davit (Gürcüce: ანტონიო და დავითი; translit.: ant'onio da daviti), Cemal Karçhadze'nin 1987 yılında yayımlanan romandır. Yazarın iki başyapıtından biridir (diğeri Zebulon'). 2020'de Türkçe yayımlanmıştır. Roman Türkçe dışında Rusça, Çekçe, Arapça ve İsveççeye de çevrilmiştir.[1]

Kitap üzerine

Antonio ve Davit'in konusu Orta Çağ'da Gürcistan'da geçmektedir. Roman, bir grup Avrupalı misyonerle birlikte ülkeyi ziyaret eden bir İtalyan gezgin tarafından anlatılmaktadır. Antonio ve Davit, dinsel ve tarihsel söylemin arka planında bir tür ruhsal mücadeleyi anlatan gerilimli bir romandır. Kitap, güçlü bir yazar olan Cemal Karçadze'nin başyapıtı sayılmaktadır.

Konusu

Olay 1600'lerde geçer. Bir İtalyan site devleti, genç seyyah ve tüccar Bartolomeo ile birlikte bir heyeti, Kolheti'ye (Kolhis), Gürcistan'ın batısına görevli olarak gönderir. Kolheti'ye giden yolcular arasında, üç arkadaşıyla birlikte şeytana ibadet suçlamasıyla engizisyon tarafından ateşte yakılma cezasına çarptırılan Rahip Antonio da vardır. Üç arkadaşının cezası infaz edilmiş, Antonio ise, araya tanıdıklarının girmesiyle kurtulmuştur. Bartolomeo ile bu itibarı zedelenmiş olan rahip Antonio iyi arkadaş olurlar. Bu ikisinin kaderi, Gürcistan'da, bir eşkıya olan Davit ile kesişir. Antonio ve Davit, bu karla kaplı dağlar, yemyeşil vadiler ve gür ormanlar ülkesinde köle tüccarları, haydutlar, ödül avcıları, soylu prensler ile rahipler arasında geçen ilginç öyküyü, mistik bir atmosfer içinde aktarmaktadır.[2]

Roman kişileri

  • Bartolomeo – Romanın anlatıcısı, İtalyan gezgin ve tacir.
  • Antonio – Bartolomeo'nun yol arkadaşı, heretik olarak takdim edilen bir keşiş.
  • Davit – Gürcü bir çocuk olarak İstanbul köle pazarında satılmış, ama kısa bir süre sonra bir haydut olarak ülkesine geri dönmüş.
  • Eprem – Gürcü rahip, Davit'in destekçisi.
  • Peder Sebastian – rahip; Gürcistan'a giden misyonerlerin amiri.
  • Bebe – Davit'in Zenci kölesi, İstanbul'dan Gürcistan'a götürülmüş.

Kaynakça

  1. ^ ""Antonio och David av Jemal Karchkhadze" (Cemal Karçhadze – Antonio ve Davit) (İsveççe)". 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2013. 
  2. ^ ""Antonio ve Davit" (Gürcüce) - Cemal Karçhadze". 16 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Haziran 2020. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Gürcüler</span> Gürcistana özgü Kafkas etnik grubu

Gürcüler veya Kartveliler, günümüzde büyük bölümü Gürcistan’da yaşamakta olan Kafkasya halkı. Gürcüler ayrıca Azerbaycan, İran, Rusya, Türkiye, ABD ve Avrupa’nın bazı ülkelerine de dağılmıştır. Tarihsel antropoloji açısından Gürcüler; Svanlar, Lazlar ve Megreller ile aynı kökenden gelen bir Kartveli halkı olarak kabul edilir. Halkın büyük çoğunluğu bir Kartveli dili olan Gürcüce konuşmaktadır.

Maçahel, günümüzde Türkiye'in Artvin iline ve Gürcistan'ın Acara Özerk Cumhuriyeti'ne yayılan vadinin ve tarihsel bölgenin adıdır. Daha eski adının Bicihiani'dir. Türkçede Maçahel veya Macahel olarak yazılır. Bölgedeki vadi ve akarsu ile eskiden yapılan tüfeklere ise Maçahela (Machakhela) denir.

<span class="mw-page-title-main">Kutaisi</span> Gürcistanın yasama başkenti ve en kalabalık üçüncü şehri

Kutaisi, Gürcistan'da İmereti Bölgesi'nde yer alan dünyanın en eski sürekli yerleşim yerlerinden biri ve geleneksel olarak başkent Tiflis'ten sonra Gürcistan'ın en büyük ikinci ve en kalabalık üçüncü şehridir. Tiflis'in 221 kilometre batısında, Rioni Nehri üzerinde yer alır. İmereti Bölgesi'nin merkezidir ve nüfusu 147.635'dir (2014).

<span class="mw-page-title-main">Gürcistan Krallığı</span> Orta Çağda kurulmuş Gürcü krallığı

Gürcistan Krallığı ya da Gürcü İmparatorluğu, Orta Çağ'da kurulmuş olan Gürcü devleti. Gürcistan pek çok alanda, Altın Çağ olarak adlandırılan dönemi bu krallık zamanında yaşamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Aralık, Borçka</span>

Aralık, Artvin ilinin Borçka ilçesine bağlı bir köydür.

<span class="mw-page-title-main">Raça</span>

Raça, Gürcistan'ın dağlık kuzeybatı bölümünde tarihsel bölge adıdır. Bugün Raça-Leçhumi ve Kvemo Svaneti bölgesindeki (mhare) Oni ve Ambrolauri ilçelerini kapsar. Kuzeyde ve doğuda Büyük Kafkaslar, güneyde İmereti, batıda Leçhumi ve Svaneti yer alır.

<span class="mw-page-title-main">II. Demetre</span> Bagratlı Hanedanı mensubu Gürcü kralı (1259-1289)

II. Demetre Bagratlı Hanedanına mensup Gürcü kralı. 1270 – 1289 yılları arasında Gürcistan Krallığı'na hükmetmiştir.

<span class="mw-page-title-main">IV. Davit</span>

IV. Davit, Kurucu Davit olarak da bilinir, Bagrationi hanedanından Gürcü kralı. 1089 yılından öldüğü 1125 yılına kadar hüküm sürmüştür. "Ağmaşenebeli" lakabı kurucu, imar eden anlamlarına gelir.

<span class="mw-page-title-main">Fahrettin Çiloğlu</span> Türk yazar

Fahrettin Çiloğlu, Türkiye'ye göç etmiş Gürcü bir aileden gelen yazardır. İki dilde yazan yazar, Gürcüce yazar adı olarak önce ფარნა ჭილაძე, sonra ფარნა-ბექა ჩილაშვილი ve bazı Türkçe çevirilerde Parna-Beka Çiladze ile Parna-Beka Çilaşvili adlarını kullanmıştır. Tanrı'nın Sıcak Eli adı öykü kitabında Parna-Beka Çiladze adını kullanmıştır.

Cemal Karçhadze, tarihsel romanlarıyla tanınan Gürcü yazar.

<i>Yolda Bir Adam Gidiyordu</i> Otar Çiladze’nin 1973’te basılmış romanı

Yolda Bir Adam Gidiyordu, Gürcü yazar ve şair Otar Çiladze’nin romanı. Yazarın başta gelen romanlarından biridir. Roman, 1973’te yılında ilk kez Gürcüce basıldı. 2015’te Gürcüce aslından çevrilerek Türkçe yayımlandı.

<i>Lambalo ve Kaşa</i> Miheil Cavahişvili romanı

Lambalo ve Kaşa, Gürcü yazar Miheil Cavahişvili’nin romanı. Çarlığın din kardeşliği üzerinden yürüttüğü politikayı alaya alan Miheil Cavahişvili, bu eserini 1925 yılında kaleme aldı. Lambalo ve Kaşa aynı yıl Mnatobi dergisinde basıldı. 1926 yılında “İki Hüküm” adlı öyküsüyle birlikte kitap olarak yayımlandı. Lambalo ve Kaşa, yazarın 1937'de kurşuna dizilmesinden önce, 1933 ve 1937'de iki kez daha basıldı. Roman 2018'de Türkçe yayımlandı.

<span class="mw-page-title-main">Davit Kldiaşvili</span>

Davit Kldiaşvili, Gürcü yazar. Romanları ve oyunlarında ülkenin yozlaşması ve köylülüğün sefaletini ele almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Samtshe Atabeyliği</span>

Samtshe Atabeyliği ya da Samtshe-Saatabago, Samtshe Prensliği olarak da bilinir, Gürcistan'ın Zemo Kartli bölgesinde hüküm sürmüş Orta Çağ Gürcü prensliğidir. 1268'de kurulan prenslik 1334 yılından itibaren "atabagi" unvanı taşıyan Gürcü hükümdarlar tarafından yönetilmiştir. En geniş sınırlara sahip olduğu dönemde sınırları Taşiskari’den Erzurum’a kadar uzanan Samtshe-Saatabago, Cavaheti’nin bir kısmı ile Eruşeti, Kola, Artaani, Acara, Tao, Klarceti ve Şavşeti bölgelerinden oluşuyordu. Osmanlıların eline geçtikten sonra Çıldır Eyaleti’ne dönüştürülen bölge, 1574 ve 1595 tarihli Osmanlı kayıtlarında Gürcistan Vilayeti olarak adlandırılmıştır.

"Didi Turkoba", Gürcü tarih yazıcılığında, Kral II. Giorgi’nin hükümdarlığı döneminde Selçukluların öncülüğünde Türk kabilelerinin Gürcistan topraklarında sürekli saldırılarını ve ele geçirdikleri yerleri yağmalamalarını ifade eden bir terimdir. Kelime kelime çevirisi “Büyük Türklük” olsa da bu terim “Büyük Türk istilası” anlamında kullanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Tiflis Emirliği</span>

Tiflis Emirliği 736'dan 1080'e kadar, bugünkü Gürcistan'ın doğu bölgelerini Tiflis şehrinden yöneten emirlik. Araplar tarafından Gürcistan topraklarının istila edilmeleri sırasında kurulan emirlik, 1122'de Kral IV. Davit tarafından, Gürcüler tarafından yeniden ele geçirilene kadar Kafkasya'daki Müslüman yönetiminin önemli bir karakoluydu. O zamandan beri, şehir bugüne kadar Gürcistan'ın başkenti oldu.

<span class="mw-page-title-main">Teramo Castelli</span>

Teramo Cristoforo Castelli, Gürcistan'da yirmi yedi yıl geçirmiş İtalyan misyoner.

Adigeni, Gürcistan’ın Samtshe-Cavaheti bölgesinde, Adigeni Belediyesi’nde bir kasabadır. Ahaltsihe Havzası’nda, Kvabliani Deresi’nin kıyısında, Ahaltsihe-Batum kara yolu üzerinde yer alır. Ahaltishe kentine 32 km uzaklıktadır.

Francisco-Maria Maggio, İtalyan misyoner ve bilim insanı. İlk Gürcüce dilbilgisi kitabının yazarı ve yayımcısı.

Gürcistan kültürü, ülkenin uzun tarihi ile beraber gelişmiş, Gürcü dili ve alfabesi üzerine dayanan güçlü bir edebiyat geleneği ve eşsiz bir ulusal kültür barındırmaktadır. Bu özelliği güçlü bir ulusal kimlik sağlayarak tarih boyunca tekrarlanan yabancı işgali ve asimilasyon çabalarına rağmen Gürcü kimliğinin korunmasına yardımcı olmuştur.