İçeriğe atla

Anton Raphael Mengs

Anton Raphael Mengs
Otoportre, 1775, Uffizi, Floransa
Doğum12 Mart 1728
Ústí nad Labem, Bohemya, Habsburg İmparatorluğu
Ölüm29 Haziran 1779 (51 yaşında)
Roma, Papalık Devleti
MilliyetAlman
MeslekRessam
HareketNeoklasisizm

Anton Raphael Mengs (22 Mart 1728[1] - 29 Haziran 1779) 18. yüzyıl ortalarında rokoko döneminde yaşamış Alman bir ressamdır. Dresden, Roma ve Madrid'de aktif bir şekilde faliyetlerini yürütmüş olan Raphael Mengs daha sonradan rokoko akımının yerini alıp Avrupa'da baskın stil olacak neoklasik resmin öncülerindendir.

İlk yılları

Otoportre, 1744

Mengs 1728'te Bohemya Krallığı'ndaki Ústí nad Labem'de (Almanca: Aussig) doğdu. Babası Ismael Mengs adında daha sonradan Saksonya Elektörleri'nin ve kralların ikamet ettiği Dresden'e yerleşmiş olan Danimarkalı bir ressamdı. Ablası Therese Maron da küçük kardeşi Julia gibi ressamdı.[]

O ve kardeşinin Bohemia'da dünyaya gelmesi sadece bir tesadüftü: Anneleri babalarının meşru eşi değildi; babaları ailenin hizmetçisi olan Charlotte Bormann ile uzun yıllardan beri süregelen bir aşk ilişkisi içerisindeydi. İki gayrimeşru çocuğunu gizlemek için Ismael Charlotte'u bir gezi bahanesiyle yakınlardaki çok daha büyük bir kasaba olan Ústí nad Labem'e (Elbe Nehri'nin 90 km yukarısı) götürdü. Ismael Anton'u aldı ve Charlotte de doğumdan kısa bir süre sonra Dresden'e döndü. Orada 13 yıl boyunca yaşadılar.[2]

1741'de Ismael ailesiyle beraber Dresden'den Roma'ya taşındı.

Yetişkinlik Dönemi ve Ölümü

1749'da Anton Saksonya Elektörü olan Frederick Augustus tarafından kendisinin baş ressamı olarak işe alındı; fakat, bu işe rağmen Mengs zamanın çoğunu Roma'da geçirmeye devam etti. 1748'te resmini çizeceği bir model olarak karşısında oturan Margarita Guazzi ile Roma'da evlendi. Katolikliğe geçen Mengs, 1754'te Vatikan resim okulunun direktörü oldu.[3] Villa Albani [en]'de yaptığı Parnassus isimli resmiyle usta bir ressam olarak ün kazandı. 1749'da Northumberdland Dükasının Londra'daki evi için Raphael'in Atina Okulu tablosonun bir kopyasını yapmayı kabul etti. 1752-1755 dönemlerinde bu işi icra eden Mengs tabloyu tam büyüklükte yaptı ama farklı olarak diktörgen biçimini uyguladı ve başka karakterler de ekledi. Bu resim şu an Victoria ve Albert müzesi koleksiyonunda yer alıyor.[4]

Mengs Haziran 1779'da Roma'da öldü; naaşı Aziz Michel e Magno kilisesindedir.

Kariyeri

Otoportre, 1774

Mengs III. Carlos tarafından iki defa Madrid'e davet edildi. Orada en iyi eserlerinden bazılarını üretti, aralarından en dikkate değer olanı Madrid Kraliyet Sarayı'nın ziyafet salonun tavanına çizdiği Trajan'ın zaferi ve Tapınağın Şanı isimli eseridir. 1777'de bu eserini bitirdikten sonra Mengs iki yıl sonra öleceği Roma'ya döndü. Ölümünden sonra arkasında kötü koşullar altında 20 çocuğunu bıraktı; bu çocuklardan yedisine İspanya Kralı maaş bağladı.[5] Portreleri ve otoportleri daha büyük resimlerinde sıklıkla kaybolan detay ve içgörüye olan özeni yansıtır.[]

Johann Joachim Winckelmman[6] ile olan yakınlığı Mengs'in tarihsel kişiliğinin önemini yükselttmiştir. Mengs Winckelmann klasik antikiteye olan hevesini paylaşır ve o sıralar popüler stil olan Rokoko'nun yerine Neoklasik resmin baskın stil olması için çalışmıştır. Fakat aynı zamanda Roma barokunun etkisi özellikle dini resimlerinde güçlü bir yer edinmiştir. Kendisini ilk neoklasikçi olarak farzediyordu, oysaki aslında barok sanatının son parıltısı olabilirdi. İngiliz sanat tarihçisi Rudolf Wittkower onun hakkında şunu yazar: "Son tahlilde o bir başlangıç olduğu kadar aynı zamanda bir sondur."[7] Goethe onun hakkında "bu kadar çok öğrenmenin, tam bir inisiyatif yoksunluğu ve buluş yoksulluğuyla birleştirilmesi; gergin ve yapay bir tavırla vücut bulması gerektiği"ni belirterek hayıflanır.[8]

Anton Raphael Mengs'in Roma'daki mezar taşı

Mengs'in çağdaşı olan İtalyan ressam Pompeo Batoni [en] ile meşhur bir rekabeti vardı. Mengs Giacomo Casanova ile de arkadaş idi. Casanova onun kişiliğinden ve çağındaki ününden Histoire de ma vie isimli eserinde bahseder. İtalya'daki öğrencileri arasında Avusturyalı ressam Anton von Maron vardır.[9] İspanya'daki öğrencilerinden biri de Agustín Esteve'dir.[]

Madrid'deki sayısız resminin dışında, Dresden'deki Aziz Joseph'in göğe yükselişi, Sankt Peterburg'daki Perseus ve Andromeda ve Villa Albani'nin tavanına çizdiği resmi en iyi eserleridir.[5]

Teorik yazıları

Mengs ispanyol, alman ve italyan sanatı üzerine yazılar yazdı. Farklı mükemmelliklerin dengeli bir birleşimi yoluyla mükemmelliğe ulaşılabileceğini gören eklektik bir sanat teorisi ortaya koydu: Yunan dizaynını Raffaello'nun anlatımı, Correggio'nun ışık gölgesi ve Titian'nın renkleriyle birleştirdi.[5]

Ayrıca bakınız

Galeri

  • Perseus ve Andromeda
    Perseus ve Andromeda
  • Asturias Prensi, Geleceğin İspanya Kralı olacak IV. Carlos (1765)
    Asturias Prensi, Geleceğin İspanya Kralı olacak IV. Carlos (1765)
  • Maria Luisa'nın portresi
    Maria Luisa'nın portresi
  • Gün ortasının kişilleştirilmiş hali olarak Helios (1765)
    Gün ortasının kişilleştirilmiş hali olarak Helios (1765)
  • Yabanda vaaz veren Vaftizci Yahya
    Yabanda vaaz veren Vaftizci Yahya
  • Gece'nin kişileştirilmiş hali olarak Diana (1765)
    Gece'nin kişileştirilmiş hali olarak Diana (1765)
  • La marquesa de Llano (1775)
    La marquesa de Llano (1775)
  • Aziz Petrus
    Aziz Petrus
  • Tarih'in Zaman üzerindeki zaferi, Vatikan kütüphanesi'nin tavanı
    Tarih'in Zaman üzerindeki zaferi, Vatikan kütüphanesi'nin tavanı
  • William Burton Conyngham [en]'ın portresi (1733–1796)
    William Burton Conyngham [en]'ın portresi (1733–1796)
  • Yusuf'un rüyası' (1774)
    Yusuf'un rüyası' (1774)
  • Johann Joachim Winckelmann (1717–1768) eser Metropolitan Museum of Art'ta sergileniyor (1777)
    Johann Joachim Winckelmann (1717–1768) eser Metropolitan Museum of Art'ta sergileniyor (1777)

Kaynakça

  1. ^ "Anton Raphael Mengs (Bohemian painter)". Encyclopædia Britannica. 20 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2012. 
  2. ^ Polt, John H. R. (1997). "Anton Raphael Mengs in Spanish Literature". Font, Jordi Aladró (Ed.). Homenaje a Don Luis Monguió. Hispanic monographs: Series Homenajes 13. Newark, DE: Juan de la Cuesta. ss. 351-374. ISBN 978-0-936388-82-3. 
  3. ^ Chisholm 1911.
  4. ^ "The School of Athens (after Raphael)". Victoria and Albert Museum. 6 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Temmuz 2014. 
  5. ^ a b c  Önceki cümlelerden bir veya daha fazlası artık kamu malı olan bir yayından alınan metni içeriyor: Chisholm, Hugh, (Ed.) (1911). "Mengs, Antony Raphael". Encyclopædia Britannica. 18 (11. bas.). Cambridge University Press. s. 129. 
  6. ^ "Web Gallery of Art, image collection, virtual museum, searchable database of European fine arts (1000–1900)". wga.hu. 22 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2022. 
  7. ^ Wittkower, p 469
  8. ^ Johann Wolfgang von Goethe, Winckelmann und sein Jahrhundert
  9. ^ Supplemento alla Serie dei trecento elogi e ritratti degli uomini i più illustri in Pittura, Scultura, e Architettura. 29 Ağustos 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. by Pellegrino Antonio Orlandi, published by Stamperia Allegrini, Pisoni, e comp, Florence (1776); column 1368–1369.

Dış bağlantılar

Wikimedia Commons'ta Anton Raphael Mengs ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Neoklasisizm</span> Antik Yunan ve Antik Romanın "klasik" sanat ve kültüründen ilham alan sanat hareketleri

Neoklasisizm, Antik Yunan ve Antik Roma dönemine ait tarzların yeniden canlandırılmasıyla ortaya çıkan bir akımdır. Bu akımın en önemli özelliklerinden biri önceki dönemlerdeki Barok ve Rokoko sanatındaki aşırı süslemeciliğe duyulan tepkinin ortaya konulmasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Diego Velázquez</span> İspanyol ressam (1599-1660)

Diego Rodríguez de Silva y Velázquez, İspanyol ressamdır.

<span class="mw-page-title-main">Juan Gris</span> İspanyol sanatçı (1887-1927)

José Victoriano González-Pérez veya bilinen adıyla Juan Gris, hayatının büyük bölümünü Fransa'da geçirmiş olan İspanyol ressam ve heykeltıraş. Eserleri, devrinde yeni ortaya çıkmaya başlayan kübizm çizgisindedir.

<span class="mw-page-title-main">Francisco Goya</span> İspanyol ressam and printmaker (1746-1828)

Francisco José de Goya y Lucientes, Romantizm akımının önde gelen isimlerinden olan İspanyol ressam ve gravür sanatçısı. 18'inci yüzyıl sonları ve 19'uncu yüzyıl başlarının en önemli İspanyol sanatçısı olarak kabul edilir. Resimleri, çizimleri ve gravürleri, çağdaş tarihsel çalkantıları yansıttı ve önemli 19. ve 20. yüzyıl ressamlarını etkiledi. Goya, genellikle Eski Ustaların sonuncusu ve modernlerin ilki olarak anılır.

<span class="mw-page-title-main">Antonio Allegri da Correggio</span>

Antonio Allegri da Correggio, 16. yüzyılın en coşkulu ve en duygusal eserlerinden bazılarının yaratıcısı, İtalyan Rönesansında Parma okulunun en önde gelen ressamıydı. Dinamik kompozisyonu eşsiz kullanımı, büyüleyici perspektifi ve yandan görülen bir şeyin boyunu kısa gösteren dramatik kısaltma çalışmalarıyla Correggio 18. yüzyılın sanatı Rokoko’yu zamanından önce uygulamayı başarmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Prado Müzesi</span>

Prado Müzesi, İspanya'nın başkenti Madrid'de yer alan bir müze ve sanat galerisidir.

Peter Paul Rubens, Hollanda Altın Çağı sırasında yaşamış, Güney Hollanda'daki Brabant Dükalığı'ndan bir Flaman sanatçı ve diplomattı. Flaman Barok geleneğinin en etkili sanatçısı olarak kabul edilir. Rubens'in çok yüklü kompozisyonları klasik ve Hristiyan tarihinin bilgili yönlerine gönderme yapar. Eşsiz ve son derece popüler Barok tarzı, Karşı Reform'da teşvik edilen anlık, dramatik sanatsal stili izleyen hareketi, rengi ve duygusallığı vurguladı. Rubens mitolojik ve sembolik konuların sunaklarını, portrelerini, manzaralarını ve tarihi resimlerini yapan bir ressamdı. Aynı zamanda Flaman duvar halısı (goblen) atölyeleri için üretken bir taslak resim tasarımcısıydı ve Anvers'teki yayıncılar için ön parçaları yaptı.

José de Madrazo y Agudo, İspanyol ressam ve gravür sanatçısı. Hem barok hem de neoklasik tarzda eserler üretti. Oğlu Federico Madrazo, torunu ise Raimundo Madrazo'dur.

<i>Aynadaki Venüs</i> Diego Velázquez tablosu

Aynadaki Venüs, İspanyol Altın Çağı'nın önde gelen ressamlarından Diego Velázquez'in (1599–1660) tablosu. Eser Londra'daki Ulusal Galeri'de sergilenmektedir. Velázquez bu tabloyu 1647 ile 1651 yılları arasında tamamlamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Luca Giordano</span>

Luca Giordano, geç dönem barok tarzında eserler vermiş İtalyan ressam ve gravür sanatçısıdır.

<span class="mw-page-title-main">Jan Steen</span> Hollandalı ressam (1626-1679)

Jan Havickszoon Steen, Hollanda Altın Çağı olarak isimlendirilen dönemde yaşamış, Hollandalı janr ressamıydı. Eserlerinin karakteristik özellikleri psikolojik derinlik, mizahi öğeler ve aşırı renk kullanımıdır.

Jean François de Troy, Fransız Rokoko ressamı ve duvar halısı tasarımcısıydı. Birçok ressamın bulunduğu bir aileden geliyordu. İlk eğitimini, portre ressamı olan babası François de Troy'dan aldı. Daha sonra İtalya'ya giderek 1699-1706 yılları arasında Roma'da kaldı. Bu dönemde birçok Kuzey İtalya kentine seyahat etti.

<span class="mw-page-title-main">John Henry Twachtman</span> Amerikalı ressam (1853 – 1902)

John Henry Twachtman, kariyeri boyunca farklı stillerde eserler üreten, ancak en çok izlenimci manzara resimleri ile bilinen Amerikalı ressam. İzlenimcilik akımı dahilinde daha kişisel ve deneysel eserler veren Twachtman, profesyonel sanat organizasyonlarına karşı çıkan bir ressam grubu olan "Ten American Painters" üyesiydi.

<span class="mw-page-title-main">Nicolas Poussin</span> Fransız ressam (1594 – 1665)

Nicolas Poussin, Fransız klasisist ressamdır. Çalışmalarında ağırlıklı olarak duruluk, mantık ve düzen ön plana çıkarılır ve hatları, renge yeğler. Çalışmaları, 17. yüzyılın baskın Barok tarzına karşı bir alternatif olarak görülür. 20. yüzyıla kadar, Jacques-Louis David, Jean-Auguste-Dominique Ingres and Paul Cézanne gibi klasik odaklı sanatçılara ana ilham kaynağı olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Johann Heinrich Wilhelm Tischbein</span>

Johann Heinrich Wilhelm Tischbein, aynı zamanda Goethe-Tischbein adıyla bilinen, Alman ressam. Sanatçı bir aileden yetişmiş.

<i>Veduta</i>

Veduta bir şehir manzarasının ileri derecede detaylı ve genelde büyük ölçülerde resim ya da gravür olarak çizilmiş görüntüsünden oluşan peyzaj türü. Veduta ressamlarına İtalyancada vedustisti denir.

<span class="mw-page-title-main">Pietro da Cortona</span>

Pietro da Cortona, İtalyan Barok Dönemi ressamı ve mimar. Çağdaşları ve rakipleri olan Gian Lorenzo Bernini ve Francesco Borromini ile birlikte Barok mimarinin ortaya çıkışındaki kilit isimlerden biri olmuştur. Aynı zamanda önemli bir iç dekorasyon tasarımcısıydı. Maniyerist Andrea Commodi'nin stüdyosunda Floransa'da eğitim almış Toskana ressamı ve mimarı. c. 1612, Commodi Cortona'yı Roma'ya götürdü ve onu meslektaşı Baccio Ciarpi'nin atölyesine yerleştirdi. 1620'lerde Cortona, en önemli erken patronları haline gelen Papa VIII. Urban'ın iyi arkadaşları Sacchetti ile temasa geçti. c. 1623-1624, onlar için Bacchus'un Zaferi'ni verdi ve c'de. 1629, Sabine Kadınlarının Tecavüzü, Cortona'nın Venedik renkçiliğine ve gevşek fırça işçiliğine yakın yakınlığını gösteren iki eser. 1633'te Cortona, Urban'ın ailesi olan Barberini için çalışıyordu ve onlar için Roma'daki palazzolarının büyük salonunda en önemli eserlerinden biri olan VIII. Quadratura çerçevesinin içinde ve dışında örülen figürlerle bu dinamik kompozisyon, tavan boyama tarihindeki en büyük başyapıtlardan biridir. Cortona'nın Grand Duke Ferdinand II de' Medici tarafından yaptırılan Floransa Palazzo Pitti'deki (1637-1647) ve Papa Masum X için boyanmış Roma Palazzo Pamphili (1651-1654) freskleri de daha az coşkulu değildir.

<span class="mw-page-title-main">Martin Knoller</span>

Martin Knoller, fresk çalışmaları ile hatırlanan Avusturyalı - İtalyan bir ressamdı.

<span class="mw-page-title-main">Johann Joachim Winckelmann</span> Alman bir sanat tarihçisi ve arkeolog

Johann Joachim Winckelmann, Alman sanat tarihçisi ve arkeologtur. Yunan, Greko-Romen ve Roma sanatı arasındaki farkı ilk kez dile getiren öncü bir Helenistti. "Modern arkeolojinin peygamberi ve kurucu kahramanı" olarak anılan Winckelmann, bilimsel arkeolojinin kurucularından biriydi ve tarz kategorilerini ilk olarak sanat tarihine geniş, sistematik bir temelde uygulayan kişidir. Birçoğu onu sanat tarihi disiplininin babası olarak görür. Yunan Sanatını dönemlere ve zaman sınıflandırmalarına göre ilk ayıranlardan biriydi. 18. yüzyılın sonlarında Neoklasik hareketin yükselişinde en belirleyici etkilerden birini Winckelmann yapacaktır. Yazıları yalnızca yeni bir arkeoloji ve sanat tarihi bilimini değil, batı resim, heykel, edebiyat ve hatta felsefe anlayışını da etkilemiştir. Winckelmann'ın Eski Sanat Tarihi (1764), Almanca yazılmış bir Avrupa edebiyatı klasiği haline gelen ilk kitaplardan biriydi. Lessing, Herder, Goethe, Hölderlin, Heine, Nietzsche, Stefan George ve Spengler üzerindeki akabindeki etkisi kışkırtıcı bir şekilde "Yunanistan'ın Almanya üzerindeki Tiranlığı" olarak adlandırıldı."

Christoph Friedrich Dörr Württemberg'deki Tübingen Üniversitesi'nde Ressam ve Çizim öğretmeni idi. Portre ressamı Jakob Friedrich Dörr'ün oğlu ve manzara ressamı Carl (Friedrich) Dörr'ün kuzeniydi.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.