İçeriğe atla

Anton Bruckner

Anton Bruckner
Genel bilgiler
Doğum4 Eylül 1824(1824-09-04)
Ansfelden, Avusturya İmparatorluğu
Ölüm11 Ekim 1896 (72 yaşında)
Viyana, Avusturya-Macaristan İmparatorluğu
MesleklerBesteci, org ve müzik eğitmeni.
Önemli çalgılar

Anton Bruckner (d. 4 Eylül 1824 - ö. 11 Ekim 1896) Avusturyalı besteci.

Döneminin tanınmış kilise orgcularındandı. Yayımladığı dokuz senfonisi ile senfonik müziğin en önemli bestecileri arasına girdi. Eserlerinin Klasik Viyana Okulu bestecileri (Beethoven, Haydn, Mozart, Schubert) ve 19. yüzyıl sonu, 20.yüzyıl başı bestecilerini birbirine bağlayan köprü olduğu düşünülür[1]

Yaşamı

Avusturya'nın Linz kenti yakınlarındaki Ansfelden köyünde 1824 yılında dünyaya geldi. Çok dindar bir Katolik ailenin on bir çocuğundan en büyüğü idi.[2] Köy okulunun müdürü olan babası müzik öğretmenliği ve kilise orgculuğu da yapmaktaydı; annesi yerel kilise korosunda vokalist idi.[3] İlk müzik eğitimini babasından alan Bruckner 1833'te org dersleri almak üzere Hörsching'de başka bir okula gönderildi. İlk bestesi olan “Vier Präludien in Es-Dur für Orgel” adlı eseri org için yazdı. Müziğe yeteneği olmasına rağmen hiçbir zaman “dahi çocuk” olarak nitelendirilmedi.

St. Florian yılları

İki yıllık eğitimin ardından babasının hastalığı üzerine Ansfelden'e döndü. Babasını 1837'de, kaybedince annesi, on üç yaşındaki Anton'u kilise korosuna katılmak üzere St. Florian Manastırı'na gönderdi. Barok mimarideki bu yapıda geçen çocukluk günleri bestecilik hayatında ona ilham kaynağı oldu[1] St. Florian'de geçirdiği dört yıl boyunca keman, piyano ve org dersleri aldı, müzik teorisini öğrendi. Manastırda zaman zaman çaldığı büyük org, “Bruckner orgu” olarak anılmaktadır.

Öğretmen olan babasının izinden gitmek isteyen Bruckner, 1840-41 arasında öğretmen okuluna devam etti. Bu arada ilk defa, Mozart ve Beethoven'ın eserleri gibi seküler müzikle ilgilenme fırsatı buldu.[3] Bir süre Windhaag ve Kronstorf'ta öğretmenlik yaptıktan sonra 1845'te yardımcı öğretmen göreviyle tekrar St. Florian'a döndü; 1851'de St. Florian'a orgcu olarak atandı. Bir yandan da çeşitli eğitimler alan ve sınavlara giren Bruckner, yüksek eğitim kurumlarında ders verme yeterliliğini kazandı.

Linz yılları

O yıllarda öğretmenlikten çok profesyonel olarak müzikle uğraşmak istediğini anlayan sanatçı, 1856'da Linz katedral orgculuğu için açılan yarışmayı kazandı ve bu şehirde görev yapmaya başladı. Linz Katedrali'ndeki görevini 13 yıl sürdürdü. Linz'de bulunduğu yıllarda esaslı bir eğitim gördü; tanınmış müzisyenlerle tanışma ve yeni müzik akımlarını izleme olanağı buldu. Bu sırada dönemin ünlü kontrpuan ustası Simon Sechter ile çalışmaya başladı; ondan besteciliğin kurallarını öğrendi. 1861'de ise Otto Kitzler'den form dersleri almaya başladı; onun aracılığıyla Wagner'in müziğiyle tanıştı; Wagner karakterinde eserler üretmeye başladı. 1865'te Wagner'le tanıştı ve dost oldular. Sanatçı, yeteneğine güvenmediği için 40 yaşına kadar ustalardan ders almayı sürdürdü.

Viyana yılları

Sechter'in ölümü üzerine 1868'de onun yerine Viyana Konservatuvarı'nda müzik teorisi dersleri vermeye başladı; yaşamının sonuna kadar dünyanın müzik başkenti sayılan bu şehirde yaşadı. Zaman zaman Paris'e ve Londra'ya konserler vermeye gitti. 1875'ten itibaren Viyana Üniversitesi'nde ders verdi.

Sanatçı, Viyana’ya geldikten sonra tüm enerjisini senfonilerini bestelemeye vermişti. Ne var ki müzik eleştirmeni Eduard Hanslic yoğun ve sert eleştirileriyle, Bruckner'in bestecilik yaşamını olumsuz yönde etkiledi. Viyana Filarmoni Orkestrası dahil yerel orkestralar eserlerini çalmaya isteksizdi. O yıllarda Brahms ve Wagner arasında yaşanan kutuplaşmada Wagner’in yanında yer alması; Brahms taraftarları tarafından dışlanmasına yol açtı. Öte yandan onu destekleyen ve eserlerinin seslendirilmesi için çalışan bazı müzisyen dostları da vardı. Bu dostlarından gelen eleştirileri ışığında bestelerini defalarca yeniden düzenledi. Eserlerin orijinal notaları vasiyeti gereği Viyana Ulusal Kütüphanesi’ne bırakıldığından günümüzde özgün yazılara bağlı seslendirmeler yapılabilmektedir.

Senfonilerinden 2 ve 3 numaralı 1873’te Wagner’e gönderen sanatçı, hangisini ona ithaf etmesini tercih edeceğini sormuştu. Wagner’in seçimi üzerine 3 numaralı senfonisini ona ithaf etti. "Wagner Senfonisi" olarak anılan bu eserin 1877’deki ilk seslendirilişi bir fiyasko ile sonuçlandı.

Besteci, 1880’lerden itibaren başarıyı yakaladı. Özellikle 7 numaralı senfonisi beğenildi; müziği Almanya’da ve başka yerlerde seslendirildi; Avusturya hükümetinden ödüller aldı.[4]

1891'de öğretim görevinden istifa eden sanatçı, tanrıya adadığı Dokuzuncu Senfonisi’ni tamamlayamadan 1896’da öldü.[1] Vasiyeti üzerine St. Florian Manastırı’ndaki orgun altına gömüldü.

Eserleri

Senfoniler

  • Re Minör (1864); No.1
  • Do Minör (1865-66); No.2
  • Do Minör (1871-72); No.3
  • Re Minör (1873-74); No.4
  • "Romantik" Mi Bemol Majör (1874-1880)
  • No.5, Si Bemol Majör (1875-76)
  • No.6, La Majör 1879-1881)
  • No.7, Mi Majör (1881-1883)
  • No.8, Do Minör (1884-1887)
  • No.9 Re Minör (1891 'de başlanmış ve bitmemiştir).

Koro eserleri

  • Requiem (1849)
  • Missalar: No.1 (1864)
  • No.2(1866)
  • No.3 (1868)
  • Te Deum (1884)
  • Kantata ve motetler.

Oda Müziği Eserleri

  • Fa Majör Yaylı Çalgılar Beşlisi (1879)

Dış bağlantılar

Kaynakça

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Ludwig van Beethoven</span> Alman klasik müzik bestecisi ve piyanist (1770–1827)

Ludwig van Beethoven, Klasik dönemden Romantik döneme geçiş sürecine büyük katkı sağlamış ve gelmiş geçmiş en ünlü ve en etkileyici bestecilerden biri olarak kabul edilen Alman piyanist ve bestecidir. 9 senfonisi, 5 piyano konçertosu, 32 piyano sonatı, 16 yaylı dörtlüsü ve hayatı boyunca yazdığı tek opera olan Fidelio en çok bilinen eserlerindendir.

<span class="mw-page-title-main">Necil Kazım Akses</span>

Necil Kazım Akses, Türk besteci.

<span class="mw-page-title-main">Johannes Brahms</span>

Johannes Brahms Alman piyanist, orkestra şefi ve 19. yüzyılın ikinci yarısının en önemli Romantik dönem bestecilerindendir. Hamburg'da Lutheran bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi ve profesyonel yaşamının çoğunu Viyana'da geçirdi. Bazen Johann Sebastian Bach ve Ludwig van Beethoven ile müziğin "Üç B"sinden biri olarak gruplandırılır, bu yorum aslında on dokuzuncu yüzyıl orkestra şefi Hans von Bülow tarafından yapılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Joseph Haydn</span> Avusturyalı klasik müzik bestecisi

Franz Joseph Haydn Avusturyalı klasik müzik bestecisi. Hem Mozart’ı hem Beethoven’ı etkilemiştir. "Baba Haydn" olarak bilinir. En çok senfoni türündeki eserleriyle tanınır; bu türde 104 eser verdi. Kendisi gibi besteci olan Michael Haydn'ın ve tenor Johann Evangelist Haydn'ın ağabeyidir.

<span class="mw-page-title-main">Sergey Rahmaninov</span> Rus besteci, orkestra şefi ve piyanist

Sergey Rahmaninov, Rus besteci, orkestra şefi, piyanist.

<span class="mw-page-title-main">Felix Mendelssohn Bartholdy</span> 19.yüzyılda Alman besteci,piyanist ve orgcu

Jacob Ludwig Felix Mendelssohn Bartholdy, Alman müzisyen, besteci, piyanist, orgcu ve orkestra şefi.

<span class="mw-page-title-main">Antonín Dvořák</span> Çek besteci

Antonín Dvořák, Çek, Geç Romantik Dönem, klasik batı müziği bestecisi ve keman ve org virtüözüdür.

<span class="mw-page-title-main">Bedřich Smetana</span>

Bedřich Smetena, Çek müziğinin kurucusu kabul edilen piyanist, orkestra şefi, besteci. Müzik tarihindeki ilk milliyetçi bestecilerden birisidir.

<span class="mw-page-title-main">Sergey Prokofyev</span>

Sergey Sergeyeviç Prokofyev, (Rusça: Серге́й Серге́евич Проко́фьев; Sergey Sergeyeviç Prokofyev; birçok değişik müzik türünü ustalıkla icra edebilen, bu özelliği ile 20. yüzyılın en önemli yorumcularından sayılan ünlü piyanist ve besteci.

<span class="mw-page-title-main">Gustav Mahler</span> besteci

Gustav Mahler, Yahudi kökenli Avusturyalı besteci ve orkestra şefi.

Senfoni, genellikle orkestralar için bestelenmiş uzun müzik yapıtıdır. "Senfoni" belirli bir biçimi ifade etmez. Her ne kadar çoğu senfoni, ilki sonat biçiminde olan dört bölümden oluşan titremsel (tonal) çalışmalardan olsa ve müzik kuramcıları sıklıkla "klasik" senfoninin yapısını böyle tanımlasa da, bu biçimin klasik ustaları kabul edilen Joseph Haydn, Wolfgang Amadeus Mozart ve Ludwig van Beethoven'ın bestelediği bazı senfoniler bile bu kalıba uymaz.

<span class="mw-page-title-main">Camille Saint-Saëns</span> Fransız besteci (1835-1921)

Charles Camille Saint-Saëns, Fransız besteci, orkestra şefi, orgcu ve piyanist.

<span class="mw-page-title-main">Johann Pachelbel</span> Alman Barok müzik bestecisi

Johann Pachelbel, Alman Barok müzik bestecisi. Daha çok Kanon in D major adlı eseriyle bilinir.

<span class="mw-page-title-main">Charles Gounod</span> Fransız besteci (1818 – 1893)

Charles-François Gounod, Fransız opera bestecisi.

<span class="mw-page-title-main">Ludwig Spohr</span>

Ludwig Spohr veya Almanya dışında bilinen ismiyle Louis Spohr bir Alman besteci, keman virtüözü ve orkestra şefi, müzikolog ve müzik öğretmeni idi. Zamanında besteci olarak Beethoven kadar ünü bulunmaktaydı. Besteci olarak Alman müzik dramının gelişmesinde en önemli tarihsel müzik bestecileri ile aynı sırada tutulmaktadır. Oratoryo besteleme de çok yüksek müzik seviyelere ulaşmış ve 19. yüzyılda çok popüler olan operalar bestelemiştir. Orkestra besteleri dolayısıyla Mozart ile kıyaslanmıştır. Virtüöz kemancı olarak zamanın hükümdarlarının hayran olduğu konserler sunmuştur. Ayrıca orkestra şefliğinde ve müzik teorisi ve müzik eğitimi için hazırladığı kitaplar ile zamanında çok isim kazanmıştır. Ancak 20. yüzyılda Spohr biraz unutulmuş ve "Unutulmuş Usta" olarak anılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Heinrich Marschner</span>

Heinrich August Marschner, Alman müzisyen ve opera, "lied" şarkıları ve oda müziği bestecisi.

<span class="mw-page-title-main">Alexander von Zemlinsky</span> Avusturyalı besteci, orkestra şefi ve öğretmen (1871-1942)

Alexander (von) Zemlinsky, Avusturyalı besteci ve orkestra şefi.

<span class="mw-page-title-main">Eugen d'Albert</span>

Eugen Francis Charles d'Albert, İskoçya'da doğup İngiltere'de eğitim gören ama sonra Almanya ve İsviçre'de da yaşayan piyanist ve besteci.

<span class="mw-page-title-main">Si bemol Majör</span>

Klasik batı müziğinde si bemol notası üzerine kurulan majör gam. İçinde si bemol ve mi bemol geçer ve başlığına da anahatardan sonra si bemol ve mi bemol konur. Kalından inceye doğru şu sesleri içerir: Si bemol-Do-Re-Mi bemol-Fa-Sol-La. Eksen (tonik) sesi si bemol, Alt çeken sesi mi bemol ve Çeken (dominant) sesi fa idir. Alt çeken tonalitesi Mi bemol Majör, çeken tonalitesi Fa Majör, ilgili minörü sol minör ve paralel minörü si bemol minördür. Ton çemberinde Fa Majör ile Mi bemol Majör'ün arasında yer alır.

Müzikte opus sayısı, bestecinin o eseri yayınlamasının kronolojik sırasını belirtmek için bir müzik kompozisyonuna veya bir dizi kompozisyona atanan "eser numarasıdır". Opus numaraları benzer başlıklara sahip besteleri ayırt etmek için de kullanılır; tek bir çalışma için "Op" olarak, birden fazla esere atıfta bulunulduğunda "Opp." olarak kısaltılır. Opus numaraları her zaman kompozisyonun kronolojik sırasını göstermeyebilir. Örneğin, bestecinin ölümünden sonra yayınlanan bir eser var ise, gençlik dönemine ve hatta bestecinin ilk tamamladığı eserlerden biri olsa dahi, opus numarası olarak genellikle son sıralara yerleştirilir.