İçeriğe atla

Antoine François Marmontel

Antoine François Marmontel
Doğum16 Temmuz 1816(1816-07-16)
Clermont-Ferrand, Fransa
Ölüm16 Ocak 1898 (81 yaşında)
Paris, Fransa
Defin yeriPère Lachaise Mezarlığı
Mezun olduğu okul(lar)Conservatoire de Paris
MeslekPiyanist, besteci, öğretmen ve müzikograf
İşverenConservatoire de Paris
Önemli eser(ler)
  • Symphonistes et virtuoses (1880)
  • Les Pianistes célèbres (1878)
  • Virtuoses contemporains (1882)
  • Éléments d'esthétique musicale et considérations sur le beau dans les arts (1884)
  • Histoire du piano et de ses origines (1885).
EvlilikFrançoise Mélanie Pelletier[1]
EtkilendikleriPierre Zimmermann, Victor Dourlen, Jacques Fromental Halévy, Jean-François Lesueur[2]
EtkiledikleriGeorges Bizet, Vincent d'Indy, Théodore Dubois, Paul Wachs, Ernest Guiraud, Émile Paladilhe, Louis Diémer, Francis Planté, Antoine Simon, Arthur Letondal, Claude Debussy, Henri Libert[3]
ÖdüllerLégion d'honneur
İmza

Antoine François Marmontel (telaffuzu: [ɑ̃twan fʁɑ̃swa maʁmɔ̃tɛl]; d. 16 Temmuz 1816, Clermont-Ferrand - ö. 16 Ocak 1898, Paris), Fransız piyanist, besteci, öğretmen ve müzikograftır.

Hayatı ve kariyeri

Marmontel, Clermont-Ferrand'da doğdu. 1827'de Paris Konservatuvarı'na girdi. Öğretmenleri piyanoda Pierre Zimmerman, armonide Victor Dourlen, fügde Jacques Fromental Halevy ve kompozisyonda Jean-François Le Sueur'du. Müzik ve piyano teorisinde birincilik ödülü aldı. 1837'de Konservatuvarda müzik teorisi asistanı oldu. 1848'de Zimmerman'ın ardından Konservatuvarda Klavye Profesörü oldu.

Marmontel, etkili ve yaratıcı bir öğretmen olarak ün kazandı. Ünlü öğrencileri arasında Antoine Simon, Georges Bizet, Vincent d'Indy, Théodore Dubois, Dominique Ducharme, Gustave Gagnon, Ernest Guiraud, Émile Paladilhe, Edward MacDowell, Gabriel Pierné, Paul Rougnon, Paul Wachs, Louis Diémer, Francis Planté, André gibi birçok öğrencisi vardı. Wormser, Marguerite Long, Zulema Garcia Olsen ve Claude Debussy bulunmaktadır.

Marmontel'in kariyerinde, çok sayıda pedagojik eseri (200'den fazla) bulunmaktadır: Özellikle, L'Art de déchiffrer (cent études faciles) ("The Art of Sight-Reading" (100 Easy Studies); École élémentaire de mécanisme et de style ("Temel Parmak ve Stil Okulu") (24 çalışma) 1847'de; Étude de mécanisme ("Parmak Çalışması"); Cinq études de salon ("Beş Salon Müzik Çalışmaları"); L'Art de déchiffrer à quatre mains ("Dört El için Görme Sanatı-Okuma Sanatı") 1847'de; ve 1887'de piyanoda ilerleme ("Aşamalı ve Akılcı Piyano Öğretimi").

Marmontel'in müzikografik eserleri, özellikle 19. yüzyılda piyano ve piyanistlerin tarihi için en iyi kaynaklar arasında yer alır: 1880'deki Symphonistes et virtuoses ("Senfonistler ve Virtüözler"); 1878'deki Les Pianistes célèbres ("Ünlü Piyanistler"); 1882'deki Virtuoses contemporains ("Çağdaş Virtüözler"); 1884'teki Éléments d'esthétique musicale et considérations sur le beau dans les arts ("Müzik Estetiğinin Temelleri ve Güzel Sanatlar Üzerine Düşünceler") ve 1885'teki Histoire du piano et de ses origines ("Piyano Tarihi ve Kökenleri").

Marmontel Paris'te öldü. Oğlu Antonin Emile Louis Corbaz Marmontel (24 Nisan 1850, Paris - 23 Temmuz 1907) de aynı zamanda konservatuvarda piyano öğretmeniydi, birçok salon parçası yazdı.

Kaynakça

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". www.ancestry.com. 14 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2022. 
  2. ^ Ute Henseler: "Marmontel, Antoine-François", in Die Musik in Geschichte und Gegenwart (MGG), biographical part, vol. 11 (Kassel: Bärenreiter, 2004), column 1115.
  3. ^ Henseler (2004).

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Piyano</span> müzik aleti

Piyano, İtalya'da Bartolomeo Cristofori tarafından 1700 yılı civarında icat edilmiş akustik, tuşlu bir müzik aletidir. Piyanoda ses, teller vasıtasıyla elde edilir. Piyanonun tuşlarına basıldığında içindeki tahta çekiç tellere vurarak sesi oluşturur. Tahta çekicin tellere vurmasından dolayı piyano bazen vurmalı telli çalgı olarak da sınıflandırılır. Piyano klasik ve caz müzikte yaygın olarak kullanılır. Solo performanslar, ansambl, oda müziği, eşlik, bestecilik ve prova için oldukça uygun bir enstrümandır. Piyano taşınabilir bir enstrüman olmamasına ve genelde pahalı olmasına rağmen çok yönlülüğü ve aynı anda birçok yerde bulunma özelliği ile dünyada en yaygın olarak kullanılan enstrümanlardan biri olmayı başarmıştır

<span class="mw-page-title-main">César Franck</span> Fransız besteci (1822-1890)

César Franck,, Belçika doğumlu Fransız klasik batı müziği bestecisidir.

<span class="mw-page-title-main">Claude Debussy</span> Fransız besteci (1862-1918)

Claude Debussy, 20. yüzyılın Fransız bestecilerinden birisidir.

Ali Mithat Fenmen, Türk besteci, piyanist.

<span class="mw-page-title-main">İdil Biret</span> Türk piyanist

İdil Biret,, Türk piyano sanatçısı.

<span class="mw-page-title-main">Ayşegül Sarıca</span> Türk piyanist

Ayşe Gül Sarıca Diyarbekirli Türk piyanist, eğitimci.

Türk Beşleri özellikle Türkiye Cumhuriyeti'nin kuruluş döneminde eserleriyle kendilerinden söz ettirmiş aşağıdaki beş Klasik Batı Müziği bestecisini bir arada tarif etmek için kullanılan uluslararası bir deyimdir. Türk müziği için çok önemlidirler. Bu kişiler:

<span class="mw-page-title-main">Gülsin Onay</span> Türk müzisyen

Gülsin Onay, Türk piyanist.

Ferhunde (Remzi) Erkin, Türkiye'nin ilk kadın konser piyanisti ve piyano eğitimcisidir.

Alexandre Cabanel, Fransız ressam.

<span class="mw-page-title-main">Jules Breton</span> Fransız ressam (1827 – 1906)

Jules Adolphe Aimé Louis Breton, 19. yüzyıl Fransız gerçekçiliğinin önde gelen ressamlarındandır. Çalışmalarında çoğunlukla Fransa'nın kır yaşantısını konu etmiştir. Geleneksel metotlara olan bağlılığı Jules Breton'u köylerin güzelliğinin ve pastoralliğinin önemli nakledicilerinden biri haline getirmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Giorgi Latsabidze</span> Amerikalı piyanist

Giorgi Latsabidze, Gürcü Piyanist virtüöz, kompozitör ve müzik dalında doktora sahibi sanatçı.

<span class="mw-page-title-main">Ferruccio Busoni</span>

Ferruccio Busoni, İtalyan besteci, piyanist, piyano ve kompozisyon öğretmeni ve orkestra şefidir.

<span class="mw-page-title-main">Ignacy Jan Paderewski</span>

Ignacy Jan Paderewski, Polonyalı piyanist, besteci, diplomat, siyasetçi ve eski Polonya Başbakanı.

<span class="mw-page-title-main">Albert Lavignac</span> Fransız besteci (1846 – 1916)

Albert Lavignac Fransız öğretmen, müzik teorisyeni ve besteci.

<span class="mw-page-title-main">Alfred Cortot</span> İsviçreli piyanist (1877-1962)

Alfred Denis Cortot, Fransız-İsviçreli piyanist ve orkestra şefi. 20. yüzyılın en tanınmış klasik müzikçilerinden olan Cortot, başta Chopin ve Schumann olmak üzere, özellikle Romantik dönem piyano eserlerine yönelik şiirsel iç görüsüyle öne çıktı.

<span class="mw-page-title-main">Franco Alfano</span> İtalyan piyanist (1876-1954)

Franco Alfano, İtalyan opera ve klasik batı müziği eserleri bestecisi ve piyanist. İtalyan operasının Verismo akımının bir temsilcisidir. Giacomo Puccini'nin beklenmedik ölümü dolayısıyla bitmemiş son eseri olan Turandot'un finalini 1925-26'da besteleyip bitirmesi ile tanınmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Jean-François Millet</span> Fransız ressam (1814 – 1875)

Jean-François Millet Fransız ressam ve Fransa taşrasında doğan Barbizon ekolünün kurucularından. Millet, köylü sınıfına dair tablolarıyla bilinir ve eserleri realizm akımının bir parçası olarak sınıflandırılır.

<span class="mw-page-title-main">Émile Prudent</span> Fransız besteci (1817-1863)

Émile Racine Gauthier Prudent Fransız piyanist ve besteci. Yaklaşık yetmiş eseri, opera üzerine ünlü çalışmalarına ek olarak bir piyano üçlüsü, bir konçerto-senfoni, birçok karakter parçası, varyasyon setleri, transkripsiyonlar ve etütler içerir. Bir öğretmen olarak çok başarılıydı ve birkaç seçkin öğrenci yetiştirdi.

<span class="mw-page-title-main">Louise Dumont Farrenc</span> Fransız besteci (1804-1875)

Louise Farrenc, Romantik dönemin Fransız bestecisi, piyano virtüözü ve öğretmen.