
Türkiye'de yirmi bir tane UNESCO Dünya Mirası bulunmaktadır. İlk olarak 1985'te İstanbul'un Tarihî Alanları, Göreme Millî Parkı ve Kapadokya ile Divriği Ulu Camii ve Darüşşifası, son olarak da 2023'te Gordion ile Anadolu'nun Ortaçağ Dönemi Ahşap Hipostil Camileri listeye dâhil edildi. Listedeki varlıklardan on dokuzu kültürel, ikisi karma alandır. Türkiye'nin Dünya Mirası Geçici Listesi'nde ise yetmiş dokuz tane varlığı bulunmaktadır.

2024 yılı sonu itibarıyla, 195 "Taraf Devlet"te 1.223 Dünya Mirası Alanı bulunmaktadır. 1,223 Dünya Mirası Alanının 952'si kültürel, 231'i doğal, 40'ı karma özelliktedir. Bu Dünya Mirası Alanlarının 49'u sınıraşırı alan olup, birden fazla ülke tarafından paylaşılmaktadır. Sınıraşırı alanları paylaşan toplam 72 ülke bulunmaktadır. Ülkeler Dünya Miras Komitesi tarafından Afrika, Arap Devletleri, Asya ve Pasifik, Avrupa ve Kuzey Amerika ve Latin Amerika ve Karayipler olmak üzere beş coğrafi bölgeye ayrılmıştır.

Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) Afrika'da 145 Dünya Mirası belirlemiştir. Bu sit alanları 35 ülkede yer almaktadır.

Ōtsu, Japonya'nın Shiga prefektörlüğünün merkezi ve en büyük şehridir. Yüzölçümü 464.10 km² olan şehrin nüfusu 1 Kasım 2012 itibarı ile 341,684'tür.

Uji, Japonya'nın Kyoto prefektörlüğünde bulunan bir şehirdir. Şehir, Biwa Gölü'nü besleyen Uji Nehri'nin kıyısında yer almaktadır. Yüzölçümü 67.55 km² olan şehrin nüfusu 1 Ağustos 2011 tarihi itibarı ile 189,929'dur. Uji, 1 Mart 1951 tarihinde kurulmuştur.

Dengfeng, Çin'in Zhengzhou eyaletinde bulunan bir şehirdir. Şehir, Çin'in en kutsal dağların biri olan Song Dağı'nın dibinde yer almaktadır. Yüzölçümü 1,220 km² olan şehrin nüfusu 2010 yılı itibarı ile 668,637'dir. Dengfeng, Çin'in en ünlü dini merkezlerinden biri, çeşitli dini kurumlar ve tapınaklara ev sahipliği yapmaktadır. Şehirdeki tarihsel anıtlar "Cennet ve Dünya'nın Merkezi" adıyla 2010 yılında UNESCO Dünya Mirası listesine dahil edilmiştir.

Antik Nara'nın Tarihî Anıtları, Japonya'nın Nara kentinde bulunan sekiz tarihî yapıdır. Bunlardan beşi Budist tapınağı, biri Şinto tapınağı, biri saray ve biri de bakir ormandır. Antik Nara'nın Tarihî Anıtları 1998'de UNESCO Dünya Mirası listesine dahil edildi.

Hiraizumi'nin Tarihî Anıtları ve Alanları, Japonya'nın Iwate prefektörlüğüne bağlı Hiraizumi kasabasında 11. ve 12. yüzyıldan kalma beş bölgeden oluşan bir gruptur. 2011 yılında UNESCO Dünya Mirası listesine dahil edilmiştir.

Tehlike Altındaki Dünya Mirasları Listesi, Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) tarafından 1972 yılında yayımlanan Dünya Mirası Sözleşmesi'nin 11.4 maddesine uygun olarak Dünya Miras Komitesi tarafından Dünya Mirası Alanları'nı belirlemek ve yönetmek amacıyla derlenmiştir. Listelenen alanlar, korunması için büyük operasyonların gerekli olduğu ve "yardım talep edilen" Dünya Mirası Alanları'ndan oluşmaktadır. Listenin amacı uluslararası farkındalığı artırmak ve tehditlere karşı önlemler almaktır. Alana yönelik tehditler arasında yakın zamanlı, gerçekleşmesi kesinleşmiş tehditler veya alanda olumsuz etkilere neden olabilecek potansiyel tehlikeler sayılabilir.

Vat Phou güney Laos'taki harap bir Khmer Hindu tapınak kompleksidir. Phu Kao Dağı'nın alçaklarında, Çampasak'da yer alan Mekong'a yaklaşık 6 kilometre uzaklıkta yer alır. Bölgede, 5. yüzyılın başlarından kalma bir tapınak vardı, ancak günümüze kalan yapılar 11. - 13. yüzyıllarda inşa edilmiştir. Tapınak, Lord Şiva'ya ithaf edilmiştir ve eşsiz bir yapıya sahiptir. Sitenin kalıntıları Theravada Budist ibadet merkezi haline gelmiştir.

Khajuraho'daki Anıtlar Grubu, Hindistan'ın Madhya Pradeş Eyaletinde, Jhansi'nin 175 kilometre kadar güneydoğusunda yer alan Hindu ve Jain tapınaklar grubudur. Hindistan'daki UNESCO Dünya Mirası alanlarından biridir. Tapınaklar, nagara-tarzı mimari simgecilik ve erotik heykelleriyle ünlüdür.
UNESCO, Doğu Asya'nın 5 ülkesinde 73 Dünya Mirası Alanı belirledi: Çin, Moğolistan, Kuzey Kore, Güney Kore ve Japonya.
UNESCO Afganistan, Pakistan, Hindistan, Nepal, Sri Lanka ve Bangladeş olmak üzere altı ülkede 58 Dünya Mirası bölgesi belirlemiştir. Bölgede bulunan Bhutan ve Maldivler'de Dünya Mirası alanı yoktur.
UNESCO, Güneydoğu Asya'nın on bir ülkesinde, Endonezya, Vietnam, Tayland, Filipinler, Malezya, Myanmar, Kamboçya, Laos ve Singapur'da 37 Dünya Mirası alanı belirledi. Sadece Brunei ve Doğu Timor, Dünya Mirası alanlarına sahip değildir. Papua Yeni Gine, Palau, Tayvan ve Hainan da bazen Güneydoğu Asya'ya bağlı olarak anılır.
Bu liste, Karayipler'deki UNESCO Dünya Mirası listesidir. Hollanda Antilleri'ndeki Curaçao aracılığıyla Hollanda, Avrupa'yla olan kültürel ve siyasi birlikteliğine rağmen Kuzey Amerika'nın bir parçası olarak buraya dahil edilmiştir.
Aşağıdaki liste, Kuzey Amerika'daki UNESCO Dünya Mirası Alanlarının bir listesidir. Grönland, Avrupa'yla olan kültürel ve siyasi birlikteliğine rağmen Kuzey Amerika'nın bir parçası olarak buraya dahil edilmiştir. Meksika sahip olduğu 35 site ile dünyada en çok miras alanı içeren yedinci ülke konumundadır.
Cité de Carcassonne, Fransa'nın Carcassonne kentinde, Languedoc-Roussillon bölgesindeki Aude ilinde bulunan Orta Çağ kalesidir. Aude Nehri'nin kıyısında, şehrin güneydoğu kesiminde yer alan bir tepede bulunmaktadır.

Sukotay Tarihi Parkı (Tayca: อุทยานประวัติศาสตร์สุโขทัย, 13. ve 14. yüzyıllarda Sukotay Krallığı'nın başkenti olan, birebir çeviri ile 'mutluluğun şafağı' Sukotay'ın kalıntılarını kapsayan kalıntılardır ve kuzey orta Tayland'da yer alır. Sukhothai ilinin başkenti Sukhothai şehri yakınlarında yer almaktadır.

Si Satchanalai Tarihi Parkı Kuzey Tayland'ın Sukotay ili, Si Satchanalai semtinde yer alan tarihi bir parktır. Park, Si Satchanalai ve Chaliang kalıntılarını kapsamaktadır. Birebir çeviri ile "iyi insanların şehri" anlamına gelen Si Satchanalai, 1250 yılında Sukotay Krallığı'nın ikinci merkezi ve 13. ve 14. yüzyıllarda veliaht prensin ikametgâhı olarak kuruldu.

Rudreshwara tapınağı olarak da bilinen Ramappa Tapınağı, Güney Hindistan'daki Telangana eyaletinde bulunan bir UNESCO Dünya Mirası alanıdır. Warangal'dan 66 kilometre (41 mi), Mulugu'dan 15 kilometre (9,3 mi), Haydarabad'dan 209 kilometre (130 mi) uzakta yer almaktadır. Mulugu ilçesinin Venkatapur mandalında, 13. ve 14. yüzyıllarda görkemli zamanlar geçiren Palampet köyündeki bir vadide yer almaktadır. Tapınaktaki bir yazıttan edinilen bilgiler, yapının MS 1213'te bir Kakatiya generali olan Recharla Rudra tarafından, Kakatiya hükümdarı Ganapati Deva döneminde inşa edildiğini göstermektedir.