İçeriğe atla

Antik İsrail ve Yahuda tarihi

Demir Çağı'nda (9. yüzyıl ) Kuzey İsrail Krallığı (mavi) ve Yahuda Krallığı'nın (sarı) komşularıyla (ten rengi) birlikte görüldüğü yaklaşık haritası MÖ)

Antik İsrail ve Yahuda tarihi, Geç Tunç Çağı ve Erken Demir Çağı'nda Batı Asya'nın Güney Levant bölgesinde başlar. Bir halk veya kabile konfederasyonu (bkz. İsrailliler) olarak "İsrail"den ilk kez eski Mısır'dan M.Ö. 1208'e tarihlenen bir yazıt olan Merneptah Steli'nde bahsedilir ancak halkın tarihi muhtemelen daha eskidir. Modern arkeolojiye göre eski İsrail kültürü Sami Kenanlıların bir sonucu olarak gelişti. İsrail Krallığı (Samiriye) ve Yahuda Krallığı olarak bilinen iki ilgili İsrail yönetimi Demir Çağı II'de bölgede ortaya çıktı.

İbranice İncil'e göre, M.Ö. 11. yüzyılda Tâlût, Davud ve Süleyman'ın hükümdarlıkları altında bir "Birleşik Monarşi " (İsrail ve Yahuda'dan oluşan) vardı ancak ülke daha sonra iki ayrı krallığa bölündü. Kuzeyde Şekem ve Samiriye şehirlerini içeren İsrail ve güneyde Kudüs ve Yahudi Tapınağını içeren Yahuda. Birleşik Monarşi'nin tarihselliği, fikir birliği olarak kabul edilen hiçbir arkeolojik kalıntı olmadığı için tartışmalıdır ancak tarihçiler ve arkeologlar İsrail ve Yahuda'nın sırasıyla MÖ. 900[1] :169–195[2] ve MÖ. 850 yıllarında var olduğunu kabul etmektedirler.[3][4]

Bununla birlikte o dönemdeki arkeolojik kalıntılar, MÖ 930-925 civarında Levant'ı işgal eden ve birçok şehir ve yerleşimi fetheden Mısır'ın 22. Hanedanı'ndan I. Şeşonk'u göstermektedir. Birleşik Monarşi'den farklı olarak, Doğu Akdeniz'deki çeşitli yerleşim yerlerinde bu fethin arkeolojik kanıtları bulundu. Ancak 22. Hanedan, fetihten sonra Levant'ı doğrudan ilhak etmemiş ve bilinmeyen nedenlerle Levant'ı yeniden Mısır egemenliğine sokmuştur. İsrail Finkelstein'a göre, I. Şeşonk'un İsrailoğulları altında birleşik bir devlet kurulmasını önlemek için Levant'ı işgal ettiği ve böylece Yeroboam İsyanı'nın İncil'deki hikâyesinin temelini oluşturduğu teorileştirilmiştir.[5]

İsrail Krallığı, Yeni Asur İmparatorluğu tarafından MÖ 720 civarında fethedilerek yıkıldı.[6] Yahuda Krallığı bu süre zarfında hayatta kalırken önce Yeni Asur İmparatorluğu'nun ve ardından Yeni Babil İmparatorluğu'nun bağımlı devleti oldu. Ancak Babillilere karşı Yahudi isyanları Babil kralı II. Nebukadnezar'ın yönetimi altında MÖ 586'da Yahuda'nın yıkılmasına yol açtı. İncil hesabına göre II. Nebukadnezar'ın orduları MÖ 589-586 yılları arasında Kudüs'ü kuşattı ve Süleyman Mabedi'nin yıkılmasına ve Yahudilerin Babil'e sürülmesine yol açtı. Bu olay Babil günlükleri'nde de kaydedildi.[7][8] İsrail dininin (Yahvizm) Yahudiliğin belirgin tektanrıcılığına doğru gelişimini gören sürgün dönemi, MÖ 538 civarında Babil'in Ahameniş Pers İmparatorluğu'na yenilmesiyle sona erdi. Daha sonra Pers kralı Büyük Kiros, Kiros Fermanı olarak bilinen ve sürgündeki Yahudilere İsrail Toprağına dönmeleri için yetki ve cesaret veren bir bildiri yayınladı.[9][10] Kiros'un ilanı sürgünlerin Siyon'a dönüşünü başlatarak, Pers'in Yehud eyaletinde daha belirgin bir Yahudi kimliğinin geliştiği oluşum dönemini başlattı. Bu süre zarfında yıkılan Süleyman Mabedi'nin yerine İkinci Mabet yapıldı ve İkinci Mabet döneminin başlangıcı oldu.

Hellenistik dönemde Yehuda, Büyük İskender'in fetihlerini izleyen Helenistik krallıkların içinde yer aldı. M.Ö.2. yüzyıl, Seleukos İmparatorluğu'na karşı başarılı bir Yahudi isyanına ve ardından İsrail'in sözde bağımsız son krallığı olan Hasmon krallığının oluşumuna tanık oldu. Hasmon krallığı, MÖ. 63'ten itibaren Büyük Pompey döneminde bağımsızlığını yavaş yavaş kaybetmeye başladı. Sonunda Roma Cumhuriyeti'nin ve daha sonra Part İmparatorluğu'nun bir bağımlı devleti haline geldi. Herodian hanedanı altında bağımlı krallıkların kurulmasının ardından, Roma'nın Yahudiye eyaleti, Birinci Yahudi-Roma Savaşı ile sonuçlanan iç karışıklıklarla harap oldu. Yahudilerin bu çatışmada Roma İmparatorluğu tarafından yenilgiye uğratılması, MS 70'de İkinci Tapınağın yıkılmasına ve ayrıca Rabbinik Yahudiliğin ve erken Hıristiyanlığın ortaya çıkışına tanık oldu. Judaea adının (Iudaea) daha sonra Greko-Romenler tarafından kullanılmasına son verildi. MS 135'teki Bar Kohba isyanından sonra Doğu Akdeniz'deki Yahudilerin çoğu sürüldü. Ardından Yahudiler, Romalılar tarafından Suriye Filistin'i olarak yeniden adlandırıldı.[11][12][13]

Dönemler

  • Demir Çağı I: 1150[14] –950 M.Ö.[15]
  • Demir Çağı II: 950[16] –586 M.Ö.
  • Neo-Babil: 586–539 M.Ö.
  • Pers: 539–332 M.Ö.
  • Helenistik: 333–53 M.Ö. [17]

Sıklıkla kullanılan diğer akademik terimler şunlardır:

  • İlk Tapınak dönemi/İsrail dönemi (yaklaşık MÖ 1000–586)
  • İkinci Tapınak dönemi (yaklaşık MÖ 516 – MS 70)

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ The Bible unearthed : archaeology's new vision of ancient Israel and the origin of its stories. 1st Touchstone. New York: Simon & Schuster. 2001. ISBN 978-0-684-86912-4. 
  2. ^ "David, King of Judah (Not Israel)". The Bible and Interpretation. July 2014. 1 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mayıs 2021. 
  3. ^ Finkelstein, Israel, (2020). "Saul and Highlands of Benjamin Update: The Role of Jerusalem", in Joachim J. Krause, Omer Sergi, and Kristin Weingart (eds.), Saul, Benjamin, and the Emergence of Monarchy in Israel: Biblical and Archaeological Perspectives, SBL Press, Atlanta, GA, p. 48, footnote 57: "...They became territorial kingdoms later, Israel in the first half of the ninth century BCE and Judah in its second half..."
  4. ^ The Pitcher Is Broken: Memorial Essays for Gosta W. Ahlstrom, Steven W. Holloway, Lowell K. Handy, Continuum, 1 May 1995 9 Nisan 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Quote: "For Israel, the description of the battle of Qarqar in the Kurkh Monolith of Shalmaneser III (mid-ninth century) and for Judah, a Tiglath-pileser III text mentioning (Jeho-) Ahaz of Judah (IIR67 = K. 3751), dated 734–733, are the earliest published to date."
  5. ^ Joachim J. Krause; Omer Sergi, (Ed.) (2020). "Saul and Highlands of Benjamin Update: The Role of Jerusalem". Saul, Benjamin, and the Emergence of Monarchy in Israel: Biblical and Archaeological Perspectives. Atlanta, GA: SBL Press. s. 48. ISBN 978-0884144519. ...Shoshenq I, the founder of the Twenty-Second Dynasty and seemingly the more assertive of the Egyptian rulers of the time, reacted to the north Israelite challenge. He campaigned into the highlands and took over the Saulide power bases in the Gibeon plateau and the area of the Jabbok River in the western Gilead. The fortified sites of Khirbet Qeiyafa, Khirbet Dawwara, et-Tell, and Gibeon were destroyed or abandoned. Shoshenq reorganized the territory of the highlands - back to the traditional situation of two city-states under his domination... (p. 48)  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım); r |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  6. ^ Bread, Wine, Walls and Scrolls. Bloomsbury Publishing. 2001. s. 174. ISBN 978-1-84127-201-6. 10 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2023.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  7. ^ "British Museum – Cuneiform tablet with part of the Babylonian Chronicle (605–594 BCE)". 30 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ekim 2014. 
  8. ^ "ABC 5 (Jerusalem Chronicle) – Livius". www.livius.org. 5 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Şubat 2022. 
  9. ^ "Second Temple Period (538 BCE to 70 CE) Persian Rule". Biu.ac.il. 16 Ocak 1999 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2014. 
  10. ^ Harper's Bible Dictionary, ed. by Achtemeier, etc., Harper & Row, San Francisco, 1985, p. 103
  11. ^ Ben-Sasson (1976), page 334: "In an effort to wipe out all memory of the bond between the Jews and the land, Hadrian changed the name of the province from Judaea to Syria-Palestina, a name that became common in non-Jewish literature."
  12. ^ Lewin, Ariel (2005). The archaeology of Ancient Judea and Palestine. Getty Publications, p. 33. "It seems clear that by choosing a seemingly neutral name – one juxtaposing that of a neighboring province with the revived name of an ancient geographical entity (Palestine), already known from the writings of Herodotus - Hadrian was intending to suppress any connection between the Jewish people and that land." 0-89236-800-4
  13. ^ Schäfer, Peter, (Ed.) (2003). The Bar Kokhba War Reconsidered: New Perspectives on the Second Jewish Revolt Against Rome. Texts and studies in ancient Judaism. 100. Mohr Siebeck. s. 33. ISBN 3161480767. Erişim tarihi: 24 Eylül 2021.  Birden fazla |editör1= ve |editör-soyadı= kullanıldı (yardım)
  14. ^ The Lester and Sally Entin Faculty of Humanities,Megiddo. 30 Mart 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. in Archaeology & History of the Land of the Bible International MA in Ancient Israel Studies, Tel Aviv University: "...Megiddo has...a fascinating picture of state-formation and social evolution in the Bronze Age (ca. 3500-1150 B.C.) and Iron Age (ca. 1150-600 B.C.)..."
  15. ^ Finkelstein, Israel, (2019).First Israel, Core Israel, United (Northern) Israel 15 Şubat 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., in Near Eastern Archaeology 82.1 (2019), p. 8: "...The late Iron I system came to an end during the tenth century BCE..."
  16. ^ Finkelstein, Israel, and Eli Piasetzky, 2010. "The Iron I/IIA Transition in the Levant: A Reply to Mazar and Bronk Ramsey and a New Perspective" 31 Mayıs 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., in Radiocarbon, Vol 52, No. 4, The Arizona Board of Regents in behalf of the University of Arizona, pp. 1667 and 1674: "The Iron I/IIA transition occurred during the second half of the 10th century...We propose that the late Iron I cities came to an end in a gradual process and interpret this proposal with Bayesian Model II...The process results in a transition date of 915-898 BCE (68% range), or 927-879 BCE (95% range)..."
  17. ^ King & Stager 2001.

Ek okuma

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Davud</span> İsrail ve Yehuda kralı

Davud, Tanak'a göre, Birleşik İsrail Krallığı'nın kralı olmuş bir Yahudi kraldı. İşboşet'in yerine gelir ve tahtı kendisinden sonra oğlu Süleyman'a bırakır.

<span class="mw-page-title-main">Kitâb-ı Mukaddes</span> Yahudiliğin ve Hristiyanlığın kutsal metinlerini oluşturan kitapların kanonik bir koleksiyonu

Kitâb-ı Mukaddes, Mukaddes Kitap veya Kutsal Kitap, Eski Ahit ve Yeni Ahit'i kapsayan, Hristiyan inanışının temelini oluşturan ve Hristiyanlarca kutsal sayılan kitaptır.

<span class="mw-page-title-main">İbranice</span> Afro-Asyatik dil ailesinin Kenan koluna bağlı bir dil

İbranice (עִבְרִית‎,

<span class="mw-page-title-main">Süleyman</span> Yahudi kral

Süleyman, Tanah ve Eski Ahit'e göre eski İsrail hükümdarı ve Kral Davut'un oğlu ve halefidir. Birleştirilmiş İsrail ve Yahuda'nın sondan bir önceki hükümdarı olarak tanımlanır. Süleyman'ın hükümdarlığının varsayılan tarihleri MÖ 970-931 arasındadır. Ölümünden sonra oğlu ve halefi Rehav'am kuzey kabilelerine karşı sert bir politika benimseyecek ve sonunda İsrailoğullarının kuzeydeki İsrail Krallığı ile güneydeki Yehuda Krallığı arasında bölünmesine yol açacaktır. Bölünmenin ardından onun soyundan gelenler Yahuda'yı tek başlarına yönetti.

<span class="mw-page-title-main">Süleyman Mabedi</span> antik Yeruşalimdeki bir mabet

Süleyman'ın Mabedi veya Birinci Mabet,, günümüzde Kudüs'ün Eski Şehri'deki Tapınak Dağı'nda MÖ 964'te yapımına başlanmış ve MÖ 957'de bitirilmiş devasa bir Yahudi mabediydi. Adını bizzat yapım emrini veren Yehuda ve İsrail Krallığı kralı Süleyman'dan almıştır. Fakat bu mabede Yahudiler tarafınca Süleyman'ın Mabedi değil, "Mukaddes Ev" anlamına gelen Beit HaMiqdaş denir.

<span class="mw-page-title-main">İsrailoğulları</span> Demir Çağında Kenanda yaşamış Semitik halk

İsrailoğulları, İshak'ın oğlu İsrail'in 12 oğlunun yarattığı, kabile ve monarşik olarak bir dönem Kenan'ın bir bölümünde hâkimiyet kurmuş bir İbrani konfederasyonuydu. Arkeolojik delillere göre İsrailoğulları, antik Transürdün ve Filistin'in yerlileri olan Kenanlılardan farklı bir topluluktu. Sümer kökenli İbranilerin, Sümerin dağılışından sonra kabileler halinde Verimli Hilal'e dağıldığı, önce Haran'a sonra ise Güney Kenan'a göç ettiği ve bölgeyi zorla ele geçirmediği arkeolojik açıdan doğrulanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">İshak</span>

İshak, İsrailoğullarının üç önemli büyüğünden biri olan İbrani din büyüğü ve atasıydı. Yahudilik, Hristiyanlık ve İslam dahil olmak üzere İbrahimî dinlerde önemli bir kişidir. İbrahim ve Sare'nin oğlu, Yakup ve Esav'ın babası olan İshak, Yusuf ve Yehuda'da dahil İsrailoğullarının dedesidir.

<span class="mw-page-title-main">Yehuda Krallığı</span>

Yehuda Krallığı, Yakup'un 12 oğlundan biri olan Yehuda'nın, Güney Levant'ta kurduğu Yehuda kabilesinin gelişip monarşi sistemine dönüşmesi ile oluşmuş bir Demir Çağı krallığı. Birinci dönemde, Tevrat'a göre İsrail Krallığı'nın kralı Şaul'un ölümüyle Yehuda topraklarında bir krallık oluştu ve bu krallığın başında Yehuda kabilesinin lideri Davud geçti. Yedi yıl Yehuda'nın krallığını yaptıktan sonra İsrail Krallığını tekrar bir araya getirdi ve başkenti Kudüs yaptı. İkinci dönem ise Yehuda Krallığı dendiğinde akla ilk gelen dönemdir. MÖ 930'da Birleşik İsrail Krallığı ikiye bölündü. Davud'un torunu Rehoboam'ı kendilerine kral olarak seçmek istemeyen kuzeydeki on kabile kendi (ikinci) İsrail Krallığını oluşturdu ve güneydeki iki kabilenin krallığını yapan Rehoboam Yehuda Krallığı'nın lideri oldu. Bazen bölünmeden sonraki İsrail Krallığı'na Kuzey Krallığı Yehuda Krallığı'na da Güney Krallığı denir. Yehuda'nın varlığı MÖ 586 yılında Nebukadnezar önderliğindeki Babil İmparatorluğu'na yenik düşünce son buldu. Babillilerin bölgeyi fethiyle birinci Tapınak yıkıldı ve Yahudiler bölgeden sürüldü.

Çıkış, Mısır'dan Çıkış, Eksodos ya da Şemot, Tanah ve Eski Ahit'in ilk beş kitabı olan Tevrat'ın ikinci kitabı. Toplam 40 baptan oluşur. On Emir bu kitabın 20. babında yer almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Kayıp On Kabile</span> Neo-Asur fethinden sonra İsrail Krallığından sürgün edilen kabileler

Kayıp On Kabile, 12 İsrailoğlu kabilesinden 10'unun Neo-Asur İmparatorluğu tarafından köleleştirildiği veya öldürülüp yok edildiği düşünülen olaydır. Olaydan sonra bu on kabilenin ve bu kabilelerde yaşayan İbranilerin varlığı son buldu. On İsrailoğlu kabilesi sırasıyla şunlardır: Reuben, Şimon, Dan, Naftali, Gad, Aşer, İssakar, Zebulun, Menaşe, Yusuf. Günümüze kadar gelmiş İbranilerin tümü ya Yehuda kabilesinden (Yahudiler) ya da Levi kabilesinden gelmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Yahudi tarihi</span> Geçmiş

Yahudi tarihi, Yahudi halkının, inancının ve kültürünün tarihidir. Yahudi tarihi yaklaşık altı bin yıllık bir süreyi ve yüzlerce farklı topluluğu kapsadığından, burada ancak genel bir şekilde ele alınabilmektedir. Aşağıda sıralanan ana maddelerde ve bu maddede belirtilen her ülkedeki Yahudi topluluklarının ayrı tarihlerine ek bilgiye ulaşılabilir.

<span class="mw-page-title-main">Yehuda kabilesi</span>

Yehuda kabilesi, gelecekte Yehuda Krallığı'na dönüşecek olan Yakup'un oğlu Yehuda tarafından kurulan bir İsrailoğlu kabilesi. Yakup'un oğulları tarafından kurulan toplam On İki İsrail Kabilesi'nden biri olan Yehuda kabilesi, ismini kurucusu Yehuda'dan alır.

<span class="mw-page-title-main">Çıkış durakları</span> Vikimedya liste maddesi

Tevrat'ta Mısır'dan çıkış sırasında İsrailoğullarının 42 yerde durakladığı anlatılır. Belgesel hipoteze göre bu liste köken olarak diğer kaynaklardan bağımsız bir metindir. Bu hipoteze göre, redaktör, hikâyeler arasındaki göze batan devamsızlığı önlemek için, hikâyeler arasındaki geçişlerde bu listeden faydalanmıştır. Bu listede Mısır'dan çıkan İsrailoğullarının çölden geçerken konakladığı yerler bulunur. Farklı kaynaklardan gelen hikâyeleri bağlamak için kullanılan bu liste Çıkış ve Sayılar kitaplarında görülür.

<span class="mw-page-title-main">Yahudi diasporası</span> İsrail diyarı dışında yaşayan Yahudiler

Yahudi diasporası, günümüz Yahudilerinin ataları olan inançlı İbranilerin anavatanı Kenan topraklarından zorla çıkartılıp, dünyanın diğer bölgelerine zorunlu göçe mecbur bırakılmaları ile başlayan, Yahudilerin 'İsrail Diyarı' dışındaki oluşumu. Modern İbranicede "dağınık" anlamına gelen Tefutzot (תפוצות) kelimesi Alman asıllı Amerikan akademisyen Simon Rawidowicz tarafından 1930'larda kullanılmaya başlandı.

<span class="mw-page-title-main">Yahudiler</span> Orta Doğu kökenli etno–dinî grup ve antik millet

Yahudiler veya Yahudi milleti, tarihî İsrail ve Yehuda'nın İsrailoğulları ve İbranilerinden köken alan bir etno-dinî grup ve millettir. Yahudilik, Yahudi milletine özel etnik bir din olduğundan Yahudi etnisitesi, milleti ve inancı birbiriyle güçlü bir şekilde ilişki içerisindedir.

<span class="mw-page-title-main">İkinci Tapınak</span>

İkinci Tapınak, Kudüs'teki Tapınak Tepesi'nde bulunan Yahudi kutsal tapınağıydı. MÖ 516 ve y. MS 70 arasında ayakta kaldı. İkinci Tapınak dönemine adını vermiştir.

Helenistik Yahudilik, Yahudi dini ile Eski Yunan kültürünün sentezi olan bir Yahudilik meşrebiydi. Büyük İskender'in fetihleri sonrası MÖ 4. yy'ın sonlarında kurulan İskenderiye ve Antakya, Roma İmparatorluğu'nun yıkılışına ve Müslümanların fetihlerine kadar olan dönemde, Helenistik Yahudiliğin merkezleriydi. Helenistik Yahudilik, İkinci Tapınak Dönemi'nde Kudüs'te de mevcuttu. Burada, geleneksel Musevilik taraftarları ile Helenistik Yahudilik taraftarları, çatışma halindeydiler.

Asherah, eski Sami ırkında, birçok kaynakta ortaya çıkan bir ana tanrıçadır.

<span class="mw-page-title-main">İbrahimî dinlerde Tanrı</span>

Yahudilik, Hristiyanlık, İslam ve Bahai dinleri İbrahim'in Tanrı geleneğini sürdürdükleri için İbrahimî dinler olarak da adlandırılırlar. Bu yüzden İbrahimî dinlerin teolojik gelenekleri bir ölçüde Tanah'taki Tanrı tasavvurundan ve Yahudi tarihindeki monoteizmin tarihi gelişimden etkilenmiştir.

Yahudiliğin kökenleri, özellikle çok tanrılı antik Kenan dininden evrimleşen, daha sonra Babil diniyle birlikte var olan ve Babil inancının unsurlarını, Tanah'ın erken peygamberlik dönemi kitaplarında yansıtıldığı gibi Yahova'ya ibadete bağlayarak bir araya getiren (Synkretizm), çok tanrılı antik Sami dinlerinin ortasındaki Tunç Çağı'na uzanır.