Türkiye'de yirmi bir tane UNESCO Dünya Mirası bulunmaktadır. İlk olarak 1985'te İstanbul'un Tarihî Alanları, Göreme Millî Parkı ve Kapadokya ile Divriği Ulu Camii ve Darüşşifası, son olarak da 2023'te Gordion ile Anadolu'nun Ortaçağ Dönemi Ahşap Hipostil Camileri listeye dâhil edildi. Listedeki varlıklardan on dokuzu kültürel, ikisi karma alandır. Türkiye'nin Dünya Mirası Geçici Listesi'nde ise yetmiş dokuz tane varlığı bulunmaktadır.
2024 yılı sonu itibarıyla, 195 "Taraf Devlet"te 1.223 Dünya Mirası Alanı bulunmaktadır. 1,223 Dünya Mirası Alanının 952'si kültürel, 231'i doğal, 40'ı karma özelliktedir. Bu Dünya Mirası Alanlarının 49'u sınıraşırı alan olup, birden fazla ülke tarafından paylaşılmaktadır. Sınıraşırı alanları paylaşan toplam 72 ülke bulunmaktadır. Ülkeler Dünya Miras Komitesi tarafından Afrika, Arap Devletleri, Asya ve Pasifik, Avrupa ve Kuzey Amerika ve Latin Amerika ve Karayipler olmak üzere beş coğrafi bölgeye ayrılmıştır.
Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) Afrika'da 145 Dünya Mirası belirlemiştir. Bu sit alanları 35 ülkede yer almaktadır.
Kültürel miras veya kültür mirası daha önceki kuşaklar tarafından oluşturulmuş ve evrensel değerlere sahip olduğuna inanılan eserlere verilen genel bir isimdir. Dünya Kültürel ve Doğal Mirasın Korunması Sözleşmesi kültür mirasını üç sınıfta gruplandırmaktadır:
- Anıtlar: Bu gruba mimari yapılar, heykeller, resimler, arkeolojik eserler, kitabeler, mağaralar ve eleman birleşimleri girmektedir. Bu grupta yer alan eserler tarihi veya sanatsal veya bilimsel olarak evrensel değerlere sahiptirler.
- Yapı toplulukları: Bu gruba giren yapı toplulukları bulundukları konum nedeniyle tarihi veya sanatsal veya bilimsel olarak evrensel değerlere sahiptirler.
- Sitler: Bu gruba giren sit alanları ya insan ürünüdür ya da doğal bir şekilde oluşmuştur. Ya da bu ikisinin kombinasyonudur. Bu gruba giren sit alanları ya estetik, ya etnolojik ya da antropolojik bakımdan evrensel değerlere sahiptirler.
1972 yılında imzalanan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi ile Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO), kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerler olan Dünya Mirasları kavramını tanımladı. Doğal özellikler, jeolojik ve fizyografik oluşumlar ve bilim, koruma veya doğal güzellik açısından önemli olan doğal alanlar doğal miras olarak tanımlanır. Azerbaycan, Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına Dair Sözleşmeyi 16 Aralık 1993'te onaylamasıyla ülkedeki alanlar listeye dahil edilmiştir.
Dünya Mirası, UNESCO tarafından listelenen, özel kültürel veya fiziksel öneme sahip yerlerden her birine verilen addır. Genel Kurul tarafından seçilen 21 UNESCO üyesi ülkenin oluşturduğu Dünya Miras Komitesi tarafından yönetilen uluslararası Dünya Mirası Programı bu listeyi güncellemektedir.
1972 yılında imzalanan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi ile Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO), kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerler olan Dünya Mirasları kavramını tanımladı. Doğal özellikler, jeolojik ve fizyografik oluşumlar ve bilim, koruma veya doğal güzellik açısından önemli olan doğal alanlar doğal miras olarak tanımlanır. Güney Kore'nin, Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına İlişkin Sözleşmeyi 14 Eylül 1988'de onaylamasıyla ülkedeki alanlar listeye dahil edilmiştir.
Hiraizumi'nin Tarihî Anıtları ve Alanları, Japonya'nın Iwate prefektörlüğüne bağlı Hiraizumi kasabasında 11. ve 12. yüzyıldan kalma beş bölgeden oluşan bir gruptur. 2011 yılında UNESCO Dünya Mirası listesine dahil edilmiştir.
Yunanistan'da on sekiz tane UNESCO Dünya Mirası bulunmaktadır. İlk olarak 1986'da Bassae'deki Apollon Epikurios Tapınağı, son olarak da 2016'da Filippi listeye dâhil edildi. Listedeki varlıklardan on altısı kültürel, ikisi karma alandır.
Tehlike Altındaki Dünya Mirasları Listesi, Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) tarafından 1972 yılında yayımlanan Dünya Mirası Sözleşmesi'nin 11.4 maddesine uygun olarak Dünya Miras Komitesi tarafından Dünya Mirası Alanları'nı belirlemek ve yönetmek amacıyla derlenmiştir. Listelenen alanlar, korunması için büyük operasyonların gerekli olduğu ve "yardım talep edilen" Dünya Mirası Alanları'ndan oluşmaktadır. Listenin amacı uluslararası farkındalığı artırmak ve tehditlere karşı önlemler almaktır. Alana yönelik tehditler arasında yakın zamanlı, gerçekleşmesi kesinleşmiş tehditler veya alanda olumsuz etkilere neden olabilecek potansiyel tehlikeler sayılabilir.
Dolmen de Menga MÖ 3. binyıldan kalma, dolmenlerden oluşan megalit bir mezarlık höyüğüdür. İspanya'nın Málaga ilinin Antequera ilçesi yakınlarında yer alır.
Dolmen de Viera ya da Dolmen de los Hermanos Viera, İspanya'nın Málaga ilinin Andalusia ilçesinde bulunan, tek odalı megalit bir mezardır. Dolmen de Menga'dan sadece 70 metre (230 ft) ve Tholos de El Romeral olarak bilinen dolmenden 4 kilometre uzaklıkta bulunmaktadır. 1903-1905 yılları arasında El Romeral'ı keşfeden Antequeralı Antonio and José Viera kardeşleri tarafından keşfedildi.
Peña de los Enamorados, İspanya'nın, Endülüs Eyaleti'ndeki Málaga ilinin Antequera ilçesi yakınlarında yer alan bir dağ. Deniz seviyesinden 880 metre yüksekliğe ulaşmaktadır. Yakınlarında bulunan üç kültürel anıt ile El Torcal doğal anıtı ile birlikte UNESCO tarafından bir Dünya Mirası olarak ilan edilmiştir.
El Torcal de Antequera, İspanya'nın Endülüs Eyaleti'ndeki Málaga ilinin Antequera ilçesinin güneyinde bulunan Sierra del Torcal dağında bulunan bir doğa rezervidir. Avrupa'daki en etkileyici karst manzaralarından biridir. Yakınlarında bulunan üç kültürel anıt ile Peña de los Enamorados doğal anıtı ile birlikte UNESCO tarafından bir Dünya Mirası olarak ilan edilmiştir.
UNESCO, Batı Asya'nın 18 ülkesinde 82 Dünya Mirası bölgesi belirledi: Ermenistan, Azerbaycan, Bahreyn, Kıbrıs, Gürcistan, İran, Irak, İsrail, Ürdün, Lübnan, Umman, Filistin, Suudi Arabistan, Suriye, Türkiye, Birleşik Arap Emirlikleri, Katar ve Yemen. Mısır kısmen Batı Asya'da iken Mısır'daki Dünya Mirası alanları Afrika altında listelenmiştir. Kudüs'te bir site bulunmaktadır. Kuveyt, Dünya Mirası alanı olmayan tek ülkedir. Arap Oriks Barınağı 1994 yılında Dünya Mirası olarak listelenmişse de 2007 yılında listeden çıkarılmıştır. Koruma alanının %90'lık kısmı Umman tarafından kaldırıldı için, UNESCO alanı listeden çıkardı.
Aşağıdaki liste UNESCO tarafından Orta Amerika'da ilan edilmiş Dünya Mirası listesidir.
Aşağıdaki liste, Kuzey Amerika'daki UNESCO Dünya Mirası Alanlarının bir listesidir. Grönland, Avrupa'yla olan kültürel ve siyasi birlikteliğine rağmen Kuzey Amerika'nın bir parçası olarak buraya dahil edilmiştir. Meksika sahip olduğu 35 site ile dünyada en çok miras alanı içeren yedinci ülke konumundadır.
Atapuerca Dağları,, İspanya'nın kuzeyindeki Kastilya ve Leon'daki Atapuerca kasabası yakınlarında yer alan karstik bir tepedir. Hâlen devam etmekte olan kazı çalışmalarında, Batı Avrupa'daki en eski Homo sakinlerine atfedilen yerel mağaralar kompleksinde zengin fosil yatakları ve taş alet toplulukları keşfedildi. Atatuerca Dağları, Homo erectus, Homo antecessor ve Homo heidelbergensis topluluklarının tercih ettiği "olağanüstü veri rezervi", Alt Paleolitik Çağ'da çökelmiştir.
Semendire Kalesi, Sırbistan'ın Semendire şehrinde yer alan tahkimattır. 1427-1430 arasında Sırp Despotluğu'nun yöneticisi Despot Đurađ Branković tarafından yaptırıldı. 15. yüzyılın sonunda şehri ele geçiren Osmanlılar tarafından güçlendirildi.
Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) Dünya Mirasları, 1972 yılında kurulan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi'nde tanımlandığı şekliyle kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerlerdir. Ermenistan, Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına Dair Sözleşme'yi 5 Eylül 1993'te onaylayarak, tarihî yerlerini listeye dâhil edilmeye uygun hâle getirdi.
İspanya