İçeriğe atla

Angel Tanasov

Angel Tanasov
Doğum1850
Cer, Osmanlı İmparatorluğu (günümüzde Kuzey Makedonya)
Ölüm1881 (30-31 yaşlarında)
Dushegubica, Osmanlı İmparatorluğu (günümüzde Kuzey Makedonya)
RütbesiVoyvoda
Çatışma/savaşları

Angel Tanasov (Bulgarca: Ангел Танасов) veya Anđelko Tanasović (Sırp Kiril alfabesi: Анђелко Танасовић) [a], Osmanlı Makedonya'sında faaliyet göstermiş bir Bulgar isyancı liderdir.

Biyografi

Angel Tanasov, 1850'de Osmanlı İmparatorluğu'nun (günümüzde Kuzey Makedonya) bir parçası olan Kırçova yakınlarındaki Cer'de doğdu.[1]

1872'den itibaren Romanya'da yaşadı ve 1876'da Osmanlı-Sırp Savaşı'na gönüllü olarak katıldı. 1 Mayıs 1877'de Rus ordusunda[1] Bulgar milislerine katıldı ve Osmanlı İmparatorluğu ile Rus İmparatorluğu arasında yapılan 93 Harbi (1877-1878) sırasında Şipka Geçidi Muharebesi'nde savaştı.[2] Savaştan sonra Angel Tanasov, durumlarını hafifletmek için yerel Bulgarların yasal ve yasadışı mücadelesini desteklediği Makedonya'ya döndü. Tanasov, Bulgar Eksarhlığı'nın ezilen Hristiyan topluluklarından kötü durumlarıyla ilgili başvuruları toplama çabalarına destek verdi.[3] Bir araya gelen isyancı çeteler Angel Voyvoda ve İliya Deliya, köylülere eziyet ettiği ve onları soyduğu için şikayet edilen İsmail Ağa ve oğlu Zekir'i öldürdüler.[4]

1880-81'de Batı Makedonya'daki isyancı harekete (Brsjak İsyanı) Kichevo bölgesindeki cheta'nın (silahlı çete) voyvodası (komutanı) olarak katıldı. Diğer isyancı gruplarla - Kruşevolu rahip Hristo Stefanov ve Ohrili devrimcilerle - Angel Sprostranov ve Petar Sprostranov kardeşlerle, Ivan Paunchev, Kosta Limonchev ve Zlatan Boykikev (Ohri piskoposu Nathanael'in erkek kardeşi) vb. ile ilişki içindeydi.[5]

1881'de Osmanlı'nın isyanı bastırmasının ardından Angel, Makedonya'nın batısındaki Galichnik bölgesine çekildi. 1881 yazında Lazaropole köyü yakınlarında yanlışlıkla kendini vurdu. Bir mağarada Osmanlı askerlerince kıstırıldı, ağır yaralandı ve esir alındı. Daha sonra Dushegubica köyü yakınlarında başıbozuklar (Osmanlı ordusunda savaşlara gönüllü katılan düzensiz askerî birlik) tarafından öldürüldü. Kafası kesilerek memleketine gönderildi.[6][7]

Miras

Angel Tanasov, Seven years of the Bulgarian mountains, o, Angel[8] veya Seven years of the Bulgarian voyvoda, o, Angel olarak bilinen bir türküde yüceltildi.[9]

Açıklamalar

  1. ^
    Sırp tarihçileri Anđelko Tanasović (Анђелко Танасовић),[10][11][12] ismini kullanırken; Bulgar tarihçileri Angel Tanasov veya Angel Atanasov olarak isimlendiriyor.

Kaynakça

Özel
  1. ^ a b Българското опълчение 1877-1878. Биографичен и библиографски справочник в три тома, том 2, Стара Загора 1999, с. 10. (Bulgarian Opalchenie 1877-1878. Biographical and bibliographical reference book in three volumes, Volume 2, Stara Zagora 1999, p. 10.)

    Ангел Атанасов (Танасов) Роден през 1850 година в с. Цер, Битолско (дн. Република Македония). От 1872 г. пребивава в Румъния. Участва като доброволец в СТВ 1876. За постъпване в БО пристига от Галац. На 1 май 1877 г. е зачислен в 4 дружина, 2 рота. На 9 юни 1878 г. уволнен от 1 рота на дружината и заминава за Пловдив.

  2. ^ Македония: История и политическа съдба, Т.1, София 1994, с. 236. (Macedonia: History and political destiny, S.1, Sofia 1994, p. 236.)
  3. ^ Църнушанов 1966, p. 132
  4. ^ "MacDermott, Mercia. Freedom or Death The Life of Gotsé Delchev, The Journeyman Press London & West Nyack, 1978, p. 55". 16 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ocak 2023. 
  5. ^ Църнушанов 1966, p. 147: "Затова от време на време Илия и Ангел слизаха до Охрид, а по-често при тях отиваха Ангел и Петър Спространови, Иван Паунчев, Коста Лимончев и Златан Бойкикев, който пък им донасяше писма от Натанаил", pp. 151–152: "От нелегалните присъстваха Илия, Ангел, Мияйле, Мицко и Насте Латовчето, придружени от отбрани четници. От Охрид бяха дошли Спространови, Иван Паунчев, Златан Бойкикев, Коста Лимончев и Зафир Белев, от Крушово - поп Христо и Георги Мицарев. От селата имаше повече хора...")
  6. ^ "Дуко Тасевъ (Кичевски войвода 1880—1900 г.). Спомени, София 1938, с. 6 (Tasev, Duko. Memories, Sofia 1938, p. 6)". 16 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ocak 2023. 
  7. ^ Църнушанов 1966, p. 180
  8. ^ Дуко Тасевъ, Кичевски войвода 1880—1900 г. 16 Ocak 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Спомени, София 1938, с. 6: "Седумъ години бугарски планини, Ангеле бре"
  9. ^ Църнушанов 1966, p. 180: "Седумъ години бугарски войвода, Ангеле бре"
  10. ^ Jovan Jovanović; Stanoje Stanojević; Slobodan Jovanović; Nikola Stojanović (1935). Srpski narod u XIX veku. 16. Izdavačko i knjižarsko preduzeće G. Kon a.d. s. 142. На терену се могло само нешто учи- нити у кичевско-поречкоме крају. То је била Брсјачка буна 1880. Четири јака човека, Илија Делија, Риста Ко- стадиновић, Мицко Крстић и Анђелко Танасовић, дигли су крајину (Демир-Хисар, ... 
  11. ^ Veljko Đ Đurić; Miličko Mijović (1993). Ilustrovana istorija četničkog pokreta. Narodna knj. s. 26. На терену се могло само нешто учинити у кичевско-поречкоме крају. То је била Брсјачка буна 1880. Четири јака човека, Илија Делија, Риста Костадиновић, Мишко Крстић и Анђелко Танасовић, дигли су крајину ... 
  12. ^ Jovan Potkozarac (1969). Srbi u #. 2. s. 15. Брсјаци су подигли буну у кичевском и поречком крају (Илија Делија, Риста Костадиновић, Мицко Крстић и Анђелко Танасовић). Устанак је трајао годину дана, а затим се под притиском турске силе и после погибије неких вођа ... 
Genel
  • Църнушанов, Rusya. Охридското съзаклятие: предшественици, вдъхновители и дейци [Ohri Komplosu: Öncüller, İlham Verenler ve Aktörler], Национален съвет на ОФ, София 19

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Brest-Litovsk Antlaşması</span>

Brest-Litovsk Antlaşması, 3 Mart 1918 tarihinde Rusya Sovyet Federatif Sosyalist Cumhuriyeti ile Alman İmparatorluğu, Avusturya-Macaristan İmparatorluğu, Osmanlı Devleti ve Bulgaristan Krallığı arasında imzalanmış, İttifak Devletleri'nin yenilmesi üzerine geçersiz kalmış bir barış antlaşmasıdır. Osmanlı Devleti'nin toprak kazandığı en son antlaşmadır.

<span class="mw-page-title-main">Pomak Timraş Cumhuriyeti</span>

Pomak Timraş Cumhuriyeti, Rodop Dağları çevresinde yaşayan Pomaklar tarafından kurulan ve 1879-1886 yılları arasında hayatta kalan kısa ömürlü kendi kendini yöneten tarihteki tek Pomak devletidir. Önderliğini Pomak liderlerden Ahmet Ağa Timirski, Abdullah Efendi, Hacı Halil Efendi, Kara Yusuf Çavuş ve Hidayet Paşa yapmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Koço Ratsin</span> Şair-Yazar

Koço Ratsin, Makedon şair, yazar. Bulgaristan'daki bazı yazarlar tarafından Bulgar olarak da kabul edilmektedir.

Razlofça Ayaklanması, 1876'da Makedonya'da Osmanlı yönetimine karşı Maleşova ve Piyaneç'te gerçekleşen bir ayaklanma idi.

Manastır (Bitola) Muharebesi Bitola, yakınlarında Bulgar topraklarında, voyvoda Ivats komutasında Bulgar ordusu ile stratigos Georgios Gonitsiatis komutasında Bizans ordusu arasında gerçekleşmiştir. Birinci Bulgar İmparatorluğu ile Bizans İmparatorluğu arasındaki son açık savaşlardan biriydi. Bulgarlar galip gelmişti ve Bizans İmparatoru II. Basileios, dış duvarları Bizanslılar tarafından zaten tahrip edilmiş olan Bulgar başkenti Ohri'den çekilmek zorunda kaldı. Ancak Bulgar zaferi, Bulgaristan'ın Bizans egemenliğine girmesini ancak 1018 yılına erteledi.

<span class="mw-page-title-main">Polski Senovets</span> Bulgaristanın Tırnova ili, Polski Trambeş ilçesine bağlı köy

Polski Senovets (Bulgarca: Полски Сеновец, Bulgaristan'da Veliko Tırnovo iline bağlı bir şehirdir.

<span class="mw-page-title-main">Sperkhios Muharebesi</span>

Sperkhios Muharebesi 997 yılında orta Yunanistan'da Lamya şehri yakınında Sperkhios Nehri kıyılarında gerçekleşmiştir. Bir önceki yıl Yunanistan'ın güneyine ilerlemiş Çar Samuil komutasındaki Bulgar ordusu ile general Nikiforos Uranos komutasındaki Bizans ordusu arasındaki bir muharebedir. Bizans zaferi neredeyse Bulgar ordusunun tamamını yok etmiş, güney Balkanlar ve Yunanistan'daki akınları sona erdirmiştir. Muharebenin ana kaynağı dönemin Bizans imparatoru II. Basileios'un hayatını anlatan tarihçi İoannis Skilicis'in Tarihin Özeti adlı kitaptır.

<span class="mw-page-title-main">Alfatlı</span> Bulgaristanın Kırcaali ili, Eğridere ilçesine bağlı köy

Alfatlı Bulgaristan'ın güneyinde bir köydür. Kırcaali'nin, Eğridere (Ardino) ilçesinde bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Krum hanedanı</span>

Krum hanedanlığı, Bulgaristan Hanı Krum (803-814) tarafından kurulan ve 803 ve 991 yılları arasında Birinci Bulgar İmparatorluğu'nun hükümdarlarını temsil eden kraliyet ve daha sonra imparatorluk ailesini ifade eder. Bulgar tarihinin, en büyük toprak genişliğine ulaştı ve altın kültür ve edebiyat çağını tetiklemiştir. Kral Simeon'un döneminde Altın Çağlarını yaşamışlardır.

<span class="mw-page-title-main">Sırmacıyev Evi</span>

Sırmacıyev Evi, Bulgaristan'ın başkenti Sofya'da bulunan bir tarihî evdir. Ev, Çar Osvoboditel Bulvarı ve Krakra Caddesi'nin köşesinde, Sofya Üniversitesi Rektörlüğü ile Kartal Köprüsü arasında yer almaktadır. Avusturyalı mimar Friedrich Grünanger tarafından tasarlandı ve 1903 yılında avukat ve diplomat Haralampi Sırmacıyev için inşa edildi. Ev, 1916'da Osmanlı İmparatorluğu tarafından satın alındı ve günümüzde Türkiye'nin Sofya Büyükelçiliği binası olarak hizmet vermektedir.

Strumitsa Muharebesi Birinci Bulgar İmparatorluğu ile Bizans İmparatorluğu kuvvetleri arasında Ağustos 1014'te Kuzey Makedonya'nın Strumica şehri yakınlarında meydana gelmiştir. İmparator Samuil'in oğlu Gavril Radomir komutasında Bulgar kuvvetleri, muharebede ölen Selanik valisi Theofilaktos Botaneiatis komutasında Bizans kuvvetlerini mağlup etmişlerdir. Valisinin ölümünden sonra Bizans İmparatoru II. Basileios, Bulgaristan'dan geri çekilmek zorunda kaldı ve son Belasitsa Muharebesi'ndeki başarısından yararlanamadı.

<span class="mw-page-title-main">Todor Pavlof</span> 1878 doğumlu Makedon asıllı Osmanlı ve Bulgar siyasetçi

Todor Pavlof Efendi, Bulgar diplomattır, İç Makedon-Edirne Devrimci Örgütü'nün bir aktivistidir ve Bulgar Eksarhlığı'nda barış danışmanıdır.

<span class="mw-page-title-main">Stoyo Hacıyev</span> Bulgar asıllı Osmanlı siyasetçi

Stoyo Nikolov Hacıyev, İç Makedon-Edirne Devrimci Örgütü'nün Bulgar aktivisti.

Kuzman Kapidan ya da Kuzman Karamak veya Kuzman voivode ya da Kuzman Kareman, Bulgar ve daha sonra Makedon epik şiirinin popüler bir efsanevi kahramanıdır. Onun karakteri, 19. yüzyılın başlarında Ohri kazasının valisi olan Celadin Bey'in hizmetinde başlangıçta bir haydut, daha sonra serdar olan tarihi kişiye dayanmaktadır. Soyguncu Osman Mura ve Derviş Mucha'nın çetelerini yendi. Bazı efsanelere göre düşmanları tarafından zehirlenmiş, bazılarına göre ise savaşta öldürülmüştür. Haydutlara karşı sürdürdüğü mücadelesi, 20. yüzyılda Makedonlar arasında, özellikle de mücadele ettiği ve ele geçirdiği Debar bölgesinde hala yaşıyordu. 19. yüzyıl Bulgar şair Grigor Parliçev tarafından yazılan ödüllü bir şiir olan O Armatolos da dahil olmak üzere çok sayıda destansı şarkıyla anılmaktadır.

Bırsyak Ayaklanması, 12 Ekim 1880-1881 tarihleri arasında Poreçe'de yerel Hristiyanlar tarafından çıkarılan bir ayaklanmaydı. Osmanlı kaynaklarına göre isyanın amacı Makedonya'nın Bulgaristan'a katılmasıydı. İsyancılar, 1881'deki Osmanlı ve Rus diplomatik müdahalesine kadar daha önce Osmanlı ile savaş halinde olan Sırp Prensliği'nden gizli yardım aldılar. Ayaklanma, jandarma tarafından bir yıl sonra bastırıldı.

Buşatlı Mehmed Paşa, Osmanlı İmparatorluğu döneminde İşkodra Paşalığı'nın ilk paşalığını yapan Arnavut paşadır. 1768'den Haziran 1775'teki ölümüne dek paşalık yapan Buşatlı Mehmet'in ardından oğlu Buşatlı Mustafa Paşa gelmiş, böylece İşkodra'yı yöneten Buşatlılar hanedanını kurmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Makedon Cemiyeti</span>

Makedon Cemiyeti ya da Gizli Makedon Cemiyeti 1885 yılında Makedon Slavları tarafından Bulgaristan'ın Sofya kentinde kurulan ve özellikle Bulgarların etnik kimliğinden ayrılan bir tür Sırp yanlısı Slav Makedon kimliğini teşvik etmek, Ohri Başpiskoposluğunun Bulgar Eksarhlığı'ndan ayrı olarak kurulmasını sağlamak ve güçlü Sırp dil etkisi ile Makedon dilinin kullanımını artırmak amacıyla kurulan gizli örgüttür. Liderleri Naum Evrov, Kosta Grupčev, Vasilij Karajovev ve Temko Popov'du. Belgrad'dan Sofya'ya gönderildiler. O sıralarda, Sırpların Makedonya'ya yönelik politikasının Bulgarofobi, Eksarkizm karşıtlığı ve Makedon lehçelerinin Sırpçalaştırılması gibi temel varsayımları, Sırbistan hükûmeti tarafından finanse edilen çeşitli kuruluşlar tarafından destekleniyordu. 1886'da Bulgar hükûmeti örgütü ifşa etti ve örgüt dağıtıldı. Liderleri aynı yıl Sırbistan Hükûmeti'nin bu geçici Makedon Derneği ile bir işbirliği kurduğu Belgrad'a gittiler. Sırbistan Hükûmeti, Makedon hareketine destek vererek, Makedon Hristiyan Slavlarının Bulgarlaşma sürecini bastırma veya onları Bulgarlaştırmadan arındırma niyetindeydi. Aynı yıl Sırp-Makedon işbirliğine uygun olarak İstanbul'da Sırp-Makedonlar Derneği kuruldu. Sırbistan'ın Makedonya'daki çıkarlarıyla bu uzlaşma, daha sonra ayrılıkçı programını tamamen terk etmesine yol açtı. Sonuç olarak, daha sonra üyeleri zaten yalnızca Sırp yanlısı fikirleri desteklediler.

<span class="mw-page-title-main">Üsküplü Theodosius</span>

Üsküplü Theodosius, Bulgar dili uzmanı ve tercüman olan Makedonya'lı bir Bulgar din insanı. Başlangıçta özerk bir Bulgar Kilisesi için mücadele etti ve daha sonra Bulgar Bilimler Akademisi'ne üye oldu. Üsküp'teki Bulgar Eksarhlığı'nın Metropolitan Piskoposu olarak atanmasına rağmen, Ohri Başpiskoposluğunun oluşumuyla ayrı bir Makedon Kilisesi kurma girişiminde bulundu ama başarısız oldu. Üsküplü Theodosius, Bulgaristan'da bir Bulgar ve Kuzey Makedonya'da ise etnik bir Makedon olarak kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">Zaharina Dimitrova</span>

Zaharina (Zacharia) Mitseva Dimitrova, Makedonya'da önde gelen Bulgar asıllı tıp doktoruydu.

<span class="mw-page-title-main">Murino Muharebesi</span>

Murino Muharebesi 8 Ocak 1880 tarihinde Karadağ Prensliği ile Prizren Birliği arasında gerçekleşmiştir. Bu savaş Plav ve Gusinye üzerindeki egemenlikle ilgili savaşların bir parçasıydı. Berlin Antlaşması'na (1878) göre Osmanlı İmparatorluğu bölgeyi Karadağ'a devredecekti, ancak bu hamleye yerel Arnavutlar askeri olarak karşı çıktı. Savaş sırasında Karadağ kaynakları, Prizren Birliği'nden yaklaşık 10.000 Arnavut'un Murino'da komutanlar Marko Miljanov ve Todor Miljanov ile rahip Đoko liderliğindeki 3.000 kişilik Karadağ kuvvetlerine karşı savaştığını iddia etmektedir. Arnavut kaynakları Prizren Birliği'ne bağlı yaklaşık 4.000 Arnavut askerin ve 3.000 yerel gönüllünün 9.000 Karadağlıya karşı savaştığını iddia etmektedir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.