
Düğüm; ip vb. doğrusal cisimleri, birbirine tutturmak için kullanılan yöntemdir. Düğüm, bir veya birden fazla ipten, dokumalardan, sicim ve kayışlardan, zincirlerden, hatta birbirine bağlanmış hatlardan meydana gelen dokumalardan meydana gelebilir. Düğümler, bağlama yöntemleri, kullanımları, hikâyeleri, kökenleri ve düğüm teorisinin matematiksel gözlemleri nedeniyle ilginç nesneler olarak tanınırlar.

Camadan düğümü, kare düğüm, halatı sağlamlaştırmak ya da bir cismi etrafından bağlamak için kullanılan eski ve basit bir düğüm şeklidir.

İzbarço bağı, İp ucu dirseğinin bir ip bedeni döngüsüne sancak bağı şeklinde tutturulmasıyla ip ucunda sabit ve güvenilir bir halka oluşturan bir düğüm çeşididir, yani bir Sancak bağı halkasıdır, Bulin bağı veya Borina düğümü de denir. İzbarço bağı farklı alanlarda farklı şekilde isimlendirilmiştir; Yay, bulin, elde emniyet ve izbaroço bağı aynı bağı ifade eden farklı isimlendirmelerdir.

Çok yük bineceğini bildiğimiz bir ipi sabit bir nesneye bağlamak için kullanılan bir düğümdür. Genellikle gemiden sarkıtılan demir gibi ağır şeylerin halkasına ip bağlanırken kullanılır. Bu yüzden "halka bağı" adıyla da bilinir.

Sibirya bağı, gergin ipi, gerginliğine zarar vermeden, çevrelediği gerilme noktasına bağlamaya yarar.

İpin ucunda sabit ve güvenilir bir halka oluşturan bir düğüm çeşididir. İp ortasında da bağlanabilir, ama o zaman iki yana açısı aynı olmaz.

Çifte düğüm ilmeği bir ipi bir demire, halkaya veya direğe bağlamak için çok kullanılan bir bağlama yöntemidir.

Çifte düğüm bağı bir adi düğümdeki ucun başlangıç etrafında bir dolanma yerine fazladan bir daha dolanmasıyla olușan düğümdür.

Kolan bağı, iki ipi birbirine bağlayan bir düğümdür. Uçların birinde bir buçuk sarılmış yarım kazık bağının ucunun, diğerinde bir sarılmış yarım kazık bağının ucunun ortada iki ip arasında oluşan eliptik deliğe kıstırılmasıyla oluşur.

Yalancı alp kelebeği halkası foralı, yani kolay çözülebilen ve sugalı, yani ana ip üzerinde kayarak sıkışabilen, bir askı bağıdır.

Çözülmez bağ ip ucunu ana ipe bağlamak, böylece olusan ilmek ile birçok nesneyi birbirine bağlamak için kullanılan bir düğüm şeklidir.

Gerdirme bağı gergin bir ipin ucunu ana ipe bağlamak, böylece oluşan ilmeği düğümü kaydırarak uzatıp kısaltarak ip gerginliğini ayarlamak için kullanılan bir düğüm şeklidir. Matafyon bağı da denir. İçte çift yerine tek sarmal olduğunda kolona bağı denir.

Kelepçe bağı Kurtarma oturağı bağı ile aynı bağdır. Her ikisinde de amaç güvenilir bir kavrama, gevşemeden tutmadır. Kurtarmada birer ilmek göğüs ve bacakları kavrar, kelepçede iki bileği kavrarlar.

Kamyoncu düğümü, insan elinin kuvvetini katlayarak ipi gerdirebilme işine yarayan düğümler düzenidir.
- En üstte, ana ip tarafında, genellikle ucu geçirmek gerekmeden yani ip ortasına atılabilen bir ilik,
- Ortada, alttaki yükten peşinden üstteki ilikten geçip iki dirsek oluşturan ve ucu çekip gerdikçe küçülen bir ilmek
- Uçta da gerilmiş ipin gergin kalmasını sağlayan bir ya da daha fazla sabitleştirici bağlama düğümü.

Adi ilmek ipin kendi etrafında bir dönüp, döngüsü içinden forasının geçmesiyle oluşan düğümdür.

Çifte sıkıştırma bağı çok güvenilir ama çözülmesi zor bir bağdır. Sıkıştırma bağı

Torba bağı torba, çuval gibi şeylerin ağzını bağlamak için kullanılan birçok bağa verilen ortak isimdir.

Sürtünme düğümleri, kendinden daha kalın bir ip üzerine üçten fazla sarmal ile bağlanıp sıkıştırıldığında ince ipin uçlarından tutulup çekilince kalın ipi kuvvetli bir el gibi kaymadan tutan düğümler bu kategoriyi oluştururlar. Bu kategorideki düğümler sarmallarından tutularak ya da kalın ip boyu iteleyerek kolayca hareket ettirilebilirler ama uçlarından çekildiğinde harekete direnirler.

Atmaca bağı, Sol el bir hayvanı tutarken sağ elle bağlanabilen ve gerektiğinde kolay çözülen, hayvanın çözememesi için kilitlenebilen bir düğümdür.

Barbarişka bağı ipin ucunu bir nesneye ya da başka bir ipe sağlamca bağlamak için kullanılır. Çifte kazık bağının çift sarmalının ikisinin de ip bedeni üzerinden, ama sadece ikincisinin çıma üzerinden geçerek dolanacağı şekilde bağlanmış şeklidir. Beden bağı, kaymaz bağ ya da Kamçı bağı da denir.