André Gedalge

André Gedalge (27 Aralık 1856 - 5 Şubat 1926), etkin ve etkili bir Fransız besteci ve öğretmen.

Özgeçmiş

André Gedalge Paris'te 75 rue des Saints-Pères'de doğdu. Yine aynı yerde kitapçı olarak çalıştı ve devlet okulları için özel hazırlanan kitapların editörlüğünü yaptı. Bu dönemde Marie Laubot ve Edmond About'un kitaplarını Gedalge Kitaplığı için bastı.

1886'da 28 yaşındayken Paris Konservatuvarı'na girdi. Aynı yıl Roma Ödülü'nde ikincilik kazandı.Jules Massenet'in de öğretmeni olmuş olan Ernest Guiraud ile kontrpuan ve füg çalıştı. 1891'de, le Petit Savoyard için bir müzik besteledi ve bu eser dört perdelik pandomim gösterisi olarak Les Nouveautés'de sahnelendi. 1900 Haziran'ında bir perdelik balesi Phoebé, Opéra-Comique'de ilk kez sahnelendi. Gedalge ayrıca Yaylı Çalgılar Kuarteti, les Vaux de Vire (ezgiler koleksiyonu), çocuk şarkıları ve üç senfoni besteledi. Ne edebiyat, ne resim, ancak saf müzik! ilkesini gururla benimsedi ve izledi. Bestecinin fa majör üçüncü senfonisi ve Piyano ve Orkestra için Konçerto(1899)'su Fransız müziğinin baş yapıtları arasında sayılırlar.

Birinci Dünya Savaşı'ndan önceki yıl Gedalge, daha sonra öldüğü ve defnedildiği Chessy, Saint-et-Marne'de vali olarak görev yaptı

Öğretmenlik

Aralarında André Bloch, Nadia Boulanger, Claude Delvincourt, Jean Roger-Ducasse, Georges Enescu, Arthur Honegger, Jacques Ibert, Charles Koechlin, Paul Ladmirault, Raoul Laparra, Darius Milhaud, Max d'Ollone, Henri Rabaud, Maurice Ravel ve Florent Schmitt gibi önemli isimlerin de bulunduğu birçok öğrenci üzerinde etkili oldu.

Öğrenciler için eğitsel kitaplar da yazdı "Füg" ("Traité de la fugue", 1904)(Ergican Saydam tarafından Devlet Konservatuvarlarındaki kompozisyon eğitiminde kullanılmak üzere Türkçeye çevrildi ve özel baskıyla az sayıda basıldı) ve "Müzikte Duyuş Eğitimi Üzerine"("l'Enseignement de la Musique par l'éducation de l'oreille", 1922).

Gedalge alçakgönüllü bir insandı ve bir sanatçı olarak ünlenmek peşinde koşmadı ancak öğrencilerinin tanınmasının yararlarını gördü.

Bir gün ölümünden sonra onun hakkında şu satırlar yazıldı: "O öğrencilerine kendisinin en iyi parçasını verdi: bilgi,insanoğlunu anlamak ve üstün iyilik. Çok zengin olmamasına rağmen, müşfikçe sınıfında ve samimiyetle evinde ağırladığı, danışmanlık ve öğretmenlik yaptığı bir müzisyen için onun değerli adı yeterliydi."