Andrey Markov

Andrei Andreyevich Markov
Andrei Andreyevich Markov
Doğum	14 Haziran 1856 Y.U.; Ryazan, Rus İmparatorluğu
Ölüm	20 Temmuz 1922 (66 yaşında); Petrograd, Rusya SFSC
Milliyet	Rus
Eğitim	Sankt-Peterburg Devlet Üniversitesi
Tanınma nedeni	Markov zinciri, Markov karar süreci, Stokastik süreçler
Kariyeri
Dalı	Matematikçi, özellikle olasılık teorisi ve istatistik
Çalıştığı kurumlar	Sankt-Peterburg Devlet Üniversitesi
Doktora; danışmanı	Pafnuti Çebışov
Doktora öğrencileri	Abram Besicovitch; Nikolai Günther; Veniamin Kagan; V. I. Romanovsky; Jacob Tamarkin; J. V. Uspensky; Georgy Voronoy;

Andrey Andreyevich Markov (14 Haziran 1856 - 20 Temmuz 1922), en çok stokastik süreçler üzerine yaptığı çalışmalarla tanınan Rus matematikçidir. Araştırmasının birincil konusu daha sonra Markov zincirleri ve Markov süreçleri olarak anıldı.^[1]

Markov ve küçük kardeşi Vladimir Andreyevich Markov (1871-1897), Markov kardeşlerin eşitsizliği olarak bilinen eşitsizliği kanıtladı. Oğlu, bir başka Andrei Andreyevich Markov (1903-1979) da önemli bir matematikçiydi ve oluşturmacı matematiğe ve yinelemeli fonksiyon teorisine katkıda bulundu.

Biyografi

Andrey Markov, 14 Haziran 1856'da Rusya'da doğdu. Seçilmiş birkaç öğretmen tarafından asi bir öğrenci olarak görüldüğü Petersburg Dilbilgisi Okuluna katıldı. Matematik dışındaki çoğu konuda kötü performans gösterdi. Daha sonra Petersburg Üniversitesi'ne girdi; öğretmenleri arasında Yulian Sokhotski (diferansiyel hesap, yüksek cebir), Konstantin Posse (analitik geometri), Yegor Zolotarev (integral hesap), Pafnuty Chebyshev (sayı teorisi ve olasılık teorisi), Aleksandr Korkin (sıradan ve kısmi diferansiyel denklemler), Mikhail Okatov (mekanizma teorisi), Osip Somov (mekanik) ve Nikolai Budajev (tanımlayıcı ve daha yüksek geometri) vardı. Üniversitede eğitimini tamamladı ve daha sonra Matematikçi olarak kalmak ve kariyer yapmak isteyip istemediği soruldu. Daha sonra liselerde öğretmenlik yaptı ve kendi matematik çalışmalarına devam etti. Bu sırada matematiksel becerilerinin pratik bir kullanımını buldu. Rus edebiyatında ünlülerin ve ünsüzlerin alliterasyonunu modellemek için zincirler kullanabileceğini anladı. Aynı zamanda kendi zamanında diğer birçok matematiksel yöne de katkıda bulundu. 20 Temmuz 1922'de 66 yaşında öldü.

Zaman çizelgesi

1877'de Markov, Devam Eden Kesirlere Göre Diferansiyel Denklemlerin Denklem Uygulamasıyla Entegrasyonu Hakkındaki sorunun olağanüstü çözümü için altın madalya ile ödüllendirildi:

$(1+x^{2}){\frac {dy}{dx}}=n(1+y^{2})$ .

Ertesi yıl adaylık sınavlarını geçti ve bir öğretim görevlisi pozisyonuna hazırlanmak için üniversitede kaldı.

Nisan 1880'de Markov, Aleksandr Korkin ve Yegor Zolotarev'in teşvik ettiği "İkili Kare Formlar Üzerine Pozitif Belirleyicili" yüksek lisans tezini verdi. Dört yıl sonra 1884'te "Cebirsel Sürekli Kesirlerin Belirli Uygulamaları Üzerine" adlı doktora tezini verdi.

Pedagojik çalışmaları 1880 sonbaharında yüksek lisans tezinin savunmasından sonra başladı..Privatdozent olarak diferansiyel ve integral hesap dersleri verdi. Daha sonra dönüşümlü olarak analize giriş, olasılık teorisi (1882'de üniversiteden ayrılan Chebyshev'den sonra) ve farklılıklar hesabı üzerine ders verdi. 1895'ten 1905'e kadar diferansiyel hesap dersleri de verdi.

Doktora tezinin savunmasından bir yıl sonra, Markov olağanüstü profesör olarak atandı (1886) ve aynı yıl Bilimler Akademisi'ne seçildi. 1890'da Viktor Bunyakovsky'nin ölümünden sonra Markov, akademinin olağanüstü bir üyesi oldu. St.Petersburg Üniversitesi profesörlüğüne terfi edilmesi 1894 sonbaharında oldu.

1896'da Markov, Chebyshev'in halefi olarak akademinin sıradan bir üyesi seçildi. 1905'te "merited" profesör olarak atandı ve emekli olma hakkı verildi. 1910 yılına kadar farklılıklar hesabı dersleri vermeye devam etti.

1908'deki öğrenci isyanlarıyla bağlantılı olarak, St.Petersburg Üniversitesi profesörlerine ve öğretim üyelerine öğrencilerini izlemeleri emredildi. Markov bu kararı kabul etmedi ve "yönetimin temsilcisi" olmayı reddettiği bir açıklama yazdı. Markov, St. Petersburg Üniversitesi'ndeki diğer öğretmenlik görevlerinden alındı ve bu nedenle üniversiteden emekli olmaya karar verdi.

Markov bir ateistti. 1912'de Leo Tolstoy'un Rus Ortodoks Kilisesi'nden aforoz edilmesini kendi aforozunu talep ederek protesto etti. Kilise onun bu talebini yerine getirdi.^[2]^[3]

1913'te, St. Petersburg konseyi, üniversitenin dokuz bilim adamını onursal üye olarak seçti. Markov da aralarındaydı, ancak seçimi eğitim bakanı tarafından onaylanmadı. Onay, ancak dört yıl sonra, 1917 Şubat Devrimi'nden sonra gerçekleşti. Markov daha sonra öğretim faaliyetlerine devam etti ve 1922'deki ölümüne kadar olasılık teorisi ve farklılıklar hesabı üzerine ders verdi.

Kaynakça

^ Markov Chains: From Theory to Implementation and Experimentation. USA, NJ: John Wiley & Sons. 2017. ss. 1-8. ISBN 978-1-119-38755-8.
^ "Tabii ki, ateist ve nihayetinde Kilise'den aforoz edilen Markov, eşit derecede açık sözlü mevkidaşı Nekrasov ile durmaksızın tartıştı. Markov ve Nekrasov arasındaki anlaşmazlıklar matematik ve din ile sınırlı değildi, siyasi ve felsefi meseleler üzerinde de tartıştılar." Gely P. Basharin, Amy N. Langville, Valeriy A. Naumov, The Life and Work of A. A. Markov, page 6.
^ Naming Infinity: A True Story of Religious Mysticism and Mathematical Creativity. Harvard University Press. 2009. s. 69. ISBN 978-0-674-03293-4. Markov (1856–1922) ise ateistti ve Ortodoks Kilisesi ile çarlık hükümetine karşı güçlü bir eleştirmendi (Nekrasov abartılı bir şekilde ona Marksist dedi).

Konuyla ilgili yayınlar

The History of Approximation Theory: From Euler to Bernstein. Springer Science & Business Media. 28 Temmuz 2007. ss. 98-105. ISBN 978-0-8176-4475-8. 26 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Aralık 2020. The History of Approximation Theory: From Euler to Bernstein. Springer Science & Business Media. 28 Temmuz 2007. ss. 98-105. ISBN 978-0-8176-4475-8. 26 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Aralık 2020. The History of Approximation Theory: From Euler to Bernstein. Springer Science & Business Media. 28 Temmuz 2007. ss. 98-105. ISBN 978-0-8176-4475-8. 26 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Aralık 2020.
А. А. Марков. "Распространение закона больших чисел на величины, зависящие друг от друга". "Известия Физико-математического общества при Казанском университете", 2-я серия, том 15, с. 135–156, 1906.
A. A. Markov. "Olasılık teorisinin limit teoremlerinin bir zincire bağlı değişkenlerin toplamına genişletilmesi". R. Howard'ın Ek B'sinde yeniden basılmıştır. Dinamik Olasılık Sistemleri, cilt 1: Markov Zincirleri . John Wiley ve Sons, 1971.
Pavlyk (4 Şubat 2013). "Centennial of Markov Chains". Wolfram Blog (İngilizce). 12 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Aralık 2020.